Aman. Vivian, düşünceleri hızla ilerlerken sessiz bir ünlem yaptı. Kimin ve ne zaman bulabileceği bilinmediği halka açık bir yerde, o kadın kendi elbisesini nasıl bıraktı? Ayrıca, soyunmak bile oldukça zorken. Her halükarda, sıradan yüzsüz insanlar gibi görünmediler. Buradaydılar çünkü ya şehvetle kör olmuşlardı ya da bulunup bulunmamalarını umursamıyorlardı.

Dürüst olmak gerekirse, ikisinden hangisi oldukları önemli değildi. Şu anda, tam burada, çalışma tutkusuyla yanıp tutuşan bir öğrenciden az ya da çok değildi.

Vivian, her zaman yanında taşıdığı küçük, taşınabilir defterini ve kalem ucunu çıkardı. Ayrıca bir mürekkep şişesi çıkardı ve yere çömeldi.

Erotik Romanların Ustası, 'Perdi'.

Şöhreti o kadar büyük olan bir yazar, Astia İmparatorluğu'nda romanlarını görmemiş bir kişinin olmayacağını söylemek abartı olmazdı. Hiç kimse, takma adı dışında tüm geçmişi gizlilik içinde gizlenen Perdi'nin aslında Kraliyet Sarayı'nın gece kütüphanecisi Vivian olacağını tahmin bile edemezdi.

Onun da kimliğinin halka açık olmasına izin vermeye niyeti yoktu.

Ve şimdi, bu Perdi, bunun gibi bir sahnenin önünde bir çuval buğday gibi durmazdı. Vivian, bir melodi mırıldanmak istediğini düşündüren bir ifadeyle kalemin ucunu kaldırdı. Kalemi mürekkebe batırdı ve sayfalarda dolaşmasına izin verdi.

‘Tam zamanında.'

Çizik. Çizik. Kütüphanede bu ikisine ulaşmayan küçük bir ses yankılandı.

Bu yıl yirmi dört yaşına girecek olan baştan aşağı yazar Vivian, tanıdıklarıyla kendisi arasındaki küçük sohbeti bile romanları için malzemeye dönüştürecekti.

‘Bu harika bir sahneye dönüşecek gibi görünüyor. '

Vivian'ın gözleri, küçük deliğin ötesindeki sahneyi daha ayrıntılı incelemek için bir araya geldi.

Kadının boyun eğmeden adamın üstüne bindiğini düşünmüştü ama daha doğrusu, altında yatan adam kalçalarını yukarı pompalıyordu. O kadar güçlüydü ki aralarındaki ıslak sesleri duyabiliyordu ve itme gittikçe hızlanıyordu.

Her halükarda, kadının cinsel konularda daha pasif olma eğiliminde  olduğu ortaya çıktı. Ya da belki erkek, fikirlerini dikkate almadan kendini kadına zorluyordu.

`Belki de her ikisi mi?'

Kadının kalçasını sıkıca tutan büyük ellerin aşağı yukarı hareketi kontrol edildiği açıkça görülüyordu.

"Hah, ha! Ha, h, hayır!"

"Ha, beğenmedin mi?"

Bir an için adamın hareketleri aniden durdu. Aynı zamanda, kadının omuzları titremeye başladığında uzun bir inleme dökerek küçük bir ‘haa’ çıkardı. Görünüşe göre, adam durduğu için, durmadan önce hassas noktalarını uyarmıştı. Vivian, kadının gözyaşlarının tek tek yanağından adamın sert karnına döküldüğüne inanıyordu.

"Üst tarafın beni reddediyor, ama kıçın beni sımsıkı tutuyor ve bırakma düşüncesi yok gibi. Bana ne yapmamı söylüyorsun?"

"Hah"

Şaplak! Adam itme sırasında kadının kalçalarını indirdikten sonra, kadın cilveli bir inilti çıkardı ve vücudu titredi. Ondan sonra, yüksek ittirme sesleri kütüphanenin içinde yankılandı ve her hamlede kadının baştan çıkarıcı inlemeleri daha da yükseldi.

"Şimdi sevmediğini söyle bana."

"Ah..."

"Bana gerçekten ne istediğini söylemelisin. İstersen dururum."

Adam cömertmiş gibi davrandı, ama kesinlikle yavaşlamaya niyeti yok gibiydi. Vivian nedenini bilmiyordu ama kadın hayır demedi. Bunun yerine nefes nefese kaldığı için konuşma özgürlüğüne sahip görünmüyordu.

Üstelik, şu andaki eylemlerinden,  adam sabırsızlıkla kalçalarını daha da güçlü bir şekilde öne doğru iterken kadının kenetlendiği görülüyordu.

"Ha, deliriyormuşum gibi hissediyorum."

Adamın nefesi de sertleşti.

"Her şeyi kendim yaptım."

- Çevirmen : Dolunay