En güncel bölümleri fenrirscans.com da okuyun ve sitedeki birçok noveli keşfedin.

Avcı Derneği’nin Güney Kore şubesi.

En iyilerin en iyisi sayılan avcılar, bir toplantı için Sky Town adlı yerde bir araya gelmişlerdi.

Aralarında gözlüklü bir adam dev ekranı işaret ederek konuşmaya başladı.

“İşte bu yıl dağıtılacak eserlerin listesi.”

(İksir: 10.000 Yıllık Buz Kristali)

(Silah: Gümüş Ay Kılıcı)

(Kıyafet: Kara Ejderhanın Derisi)

(......)

Gözü siyah göz bandıyla kapatılmış bir adam, ayakları masaya dayalı bir şekilde poz vermeye başladı.

“Ah~ bu sefer sıra Çin’de, değil mi? Kesinlikle dolular. Eser listesi gerçekten çok iyi.”

Yanındaki güzel kadın sanki iyi bir ruh halindeymiş gibi büyüleyici bir kahkaha attı. Şehvetli vücudu ve cheongsam’ının* yarığından dışarı bakan uzun bacakları onu bir model gibi gösteriyordu ama o birinci sınıf bir avcıydı.

“10.000 Yıllık Buz Kristali. Gümüş Ay Kılıcı. Kara Ejderhanın Postu. Fufu, bunların hepsi efsanevi düzeyde eserler olarak sınıflandırılıyor. Bunun için biraz çaba harcıyoruz.”

Efsanevi seviyedeki eserler, ulusal düzeyde bile dikkate değer olacak kadar nadirdi. Böğrüne kını sarılı bir adam da listelenen eşyaların hayranı gibi görünüyordu.

“Bu eserleri kimin alacağını merak ediyorum...”

Göz bandı olan adam homurdandı.

“S-Seviyesi ve A-Seviyesi Özelliklere sahip olanlar onları yutacak. Dürüst olmak gerekirse Adela’mızı destekliyorum. O, dâhiler arasında bir dahidir.”

Adela Ortensia.

Aralarında en prestijli okul olarak kabul edilen Gaon Akademisi’nde akranları arasında 1. sırayı aldı. Daha birinci sınıftayken bile eşsiz becerilere sahip bir öğrenci. Adela’yı isteyen birçok şirket ve üst düzey avcı vardı.

Ama cheongsam giyen güzel başını salladı.

“...Bunu kendi başına yapabilir mi? Bu kez efsanevi Yumruk Kral’ın öğrencisi Gaon Akademisi’ne gidiyor.”

Güzel, K-kanalının yayınladığı Shin YuSung’un görüntülerini izlemiş gibi görünüyordu. Yanında göz bandı olan adam sanki aynı fikirdeymiş gibi başını salladı.

“Yu WonHak kesinlikle başka bir şey. İnanılmaz derecede güçlü ve öğrencisi olarak F Seviye Özelliğini alıyor. Pek çok açıdan işleri berbat durumda.”

Kılıçlı avcı, Yumruk Kral’ın öğrencisi olarak F-Seviye Özelliğine sahip birini seçmiş olduğu gerçeğini kabul etmiyormuş gibi görünüyordu.

“Adının Shin YuSung olduğunu mu söylediler? Yumruk Kral inanılmaz yeteneklere sahip öğrenciler arasından seçim yapabilirdi. Peki neden o çocuğu seçti?”

“Bunun cevabını yalnızca o bilebilir.”

Güzelin hafif bir gülümsemesi üzerine, bunca zamandır sessizce dinleyen beyaz saçlı yaşlı adam ağzını açtı.

“Hur… bir avuç olgunlaşmamış meyve karşısında fazla heyecanlanma.”

Bu yaşlı adam Güney Kore Derneği şubesinin başkanı Kang YuChan’dı. O, kapitalizmin örüldüğü mevcut avcı dünyasının aksine, daha önceki çalkantılı dönemde avcı dünyasının zirvesine yükselen bir adamdı.

Üstelik Dernek Başkanı Kang Yu-chan, Yumruk Kral’ın, Yu WonHak’ın yoldaşı ve rakibiydi. Münzevi Yumruk Kral bir öğrenciyi ilan ettiğinde gizliden gizliye mutluydu.

“Bizim WonHak’ımız kesinlikle bir tür canavar yarattı. En azından akademiden mezun olana kadar...”

Kang YuChan gözlerini açtı. Göz kapaklarının yarıklarından parlayan gözbebekleri güçle doluydu.

“Bekle ve gör.”

Avcı Derneği, efsanevi eserleri tehlikeye atarak desteyi dikkatlice istifliyordu. Tabii ki, görünüşte bunu yapmalarının nedeni (öğrencilerin gelişimini teşvik etmek)ti. Gerçek sebep farklıydı.

(Uluslararası Akademi Yarışması)

Bu etkinlikte her millet, temsilcileri aracılığıyla gururunu ortaya koydu. Bu yarışmanın asıl amacı, ulusları birbirleriyle karşı karşıya getirerek hangisinin en güçlü olduğunu keşfetmekti.

Bu etkinlik sayesinde ülkeler kuruldu, şirketler imajlarını geliştirdi. Kazanmanın sonsuz sayıda ek faydası vardı.

Bir avcının gücü bir ülkenin gücüydü.

(Uluslararası Akademi Yarışması), ulusların akademi öğrencileri aracılığıyla geleceklerinin gücüyle övündüğü bir etkinlikti.

Dernek başkanı Kang Yu-chan, Güney Kore’nin temsilci üyeleri olarak hangi öğrencilerin seçileceğini merak ediyordu. Adaylar arasında Shin YuSung da vardı.

Bu hafif bir ilgiden başka bir şey değildi ama Kore’nin en güçlüsü onu fark etmişti.

* * *

Gaon Akademisi’nin müdürü Jin ByungCheol.

Fincan başına 10.000 won** değerindeki yüksek kaliteli yeşil çayı doldururken Shin YuSung’a bakıyordu. Bakışlarından tatlılık damlıyordu ve yüzünde geniş bir sırıtış vardı.

“Ah! Yumruk Kral Yu WonHak’ın öğrencisine yakışan ne kusursuz bir beceri!”

Jin ByungCheol sıcak bir şekilde gülerken çayı ikram etti.

“Hahaha! Sana başından beri güvenmiştim! AD Sınıfı öğrencisi, Yumruk Kral’ın öğrencisi için yenmek çok kolay olmalı!”

Her şeyden önce beceri. Gaon Akademisi müdürünün, çok fazla şeye sahip olan birini ihmal etmesi için hiçbir neden yoktu; özellikle de çok sayıda zorlu rakip akademinin olduğu bu zamanlarda.

“Öncelikle kaydınız için sizi tebrik ediyorum! Sorun şu ki, bir yurda atanmanız gerekiyor...”

Jin ByungCheol hafifçe öksürdü ve tepkisini ölçmek için Shin YuSung’a baktı.

“Bir problem mi var?”

Shin YuSung sessizce, yeşil çay bardağına bile dokunmadan sordu. Jin ByungCheol başını kaşıdı ve dikkatlice konuştu.

“Bu sizin sınıfınızla ve yurtlarla ilgili bir sorun. Akademimizde öğrencileri beceri düzeylerine değil, Özelliklerine uygun sınıflara yerleştiriyoruz.”

Haklıydı.

S-Seviye Nitelikler S Sınıfına gitti.

A Seviye Özellikler A Sınıfına gitti.

Ama Shin YuSung’un Özelliği F Seviyeydi. Bu nedenle Akademi’nin kesinlikle en kötüsü olarak adlandırılan F sınıfına dahil edilmesi gerekiyordu.

“Müdürün bunu söylemesi uygunsuz ama F Sınıfının standartları senin gibi biri için çok düşük. Dürüst olmak gerekirse, yapabilseydim tüm F Sınıfı öğrencilerden kurtulurdum ama devlet kotası yüzünden… Ah! Elbette sen bir istisnasın, ha ha!”

Jin ByungCheol, Shin YuSung’u memnun etmek için aşırı gevezelik ederken çocuk güldü ve diğer adama sorun olmadığını söyledi.

“Bu iyi; lütfen beni F Sınıfına yerleştirin.”

“Bunda bir sakınca yok mu? Haha! Yani bir sonraki konu yurdunuz...”

Başka bir sorun daha vardı.

Gaon Akademisi, öğrencilerin öğrenci sıralamalarına, yani notlarına göre yurtları atadı. 1. sıradan 10. sıraya, 11. sıradan 20. sıraya vb. Sıralamadaki her 10 sıranın birinde yurt olanakları farklıydı ve üst sıralarda yer alanlar daha iyi konaklama imkanlarına sahipti.

Bu sert meritokrasinin pek çok muhalifi vardı, ancak Gaon Akademisi’nin genel öğrenci notlarında birinci sırayı koruması karşısında tüm eleştiriler ortadan kalktı.

Bu, müdürün bile hiçbir şey yapamayacağı bir konuydu. Jin ByungCheol konuyu bir kez daha dikkatlice gündeme getirdi.

“Sen yurtların en alt kademesine atandın. Bir şeyler yapmaya çalıştım ama henüz konuşacak notlarınız olmadığında yapabileceğim pek bir şey yok. Yıl ortasında da birinin okula gittiği pek sık görülen bir durum değil...”

Shin YuSung sanki yapılabilecek hiçbir şey olmadığını söyler gibi başını salladı.

“Sorun değil. Yırtıcı hayvanlardan kaçmak için birçok kez ağaç dallarında uyudum.”

Jin ByungCheol sözlerini şaka olarak algıladı ve kahkaha attı.

“Kuhaha! Evet haklısın! Yurdumuzun yatakları ağaç dallarından daha konforludur! Kayıtlara geçsin, yatak da sert ağaçtan yapılmış.”

Temel olarak, eğer size nasıl davranıldığından memnun değilseniz, becerilerinizi kanıtlayarak bu konuda bir şeyler yapabilirsiniz. Shin YuSung’un merak ettiği kısım bu değildi.

“Az önce dövüştüğüm öğrenci… Öğrenci sıralaması neydi?”

“Ju HaJin mi? Hm... D Sınıfı üyeler arasında güçlü tarafta olduğu söyleniyor. 210 öğrenci arasında... belki 100. sırada olabilir?”

“Yani ilk sınıfların en az yarısı o öğrenci kadar zayıf mı?”

Jin ByungCheol, Shin YuSung’un sorusuna başını salladı.

“Eh, idman seviyesi açısından bunu söyleyebilirsin.”

Onun cevabı üzerine Shin YuSung’un dünya görüşü paramparça olduğundan derin bir kafa karışıklığı hissetti.

’B-bekle, Usta kesinlikle Gaon Akademisi’nin Kore’nin en iyisi olduğunu söyledi…’

Bu akademideki öğrencilerin yarısının bugün yendiği Ju HaJin’den daha zayıf olduğunu düşünmek. Shin YuSung yine ustasının sözlerini çiğnedi.

(YuSung-ah! Her yerde benden daha güçlü avcılar var!”)

Eğer bugün gördüğü Ju HaJin Yumruk Kral Yu WonHak ile karşı karşıya gelseydi muhtemelen esneyen adam tarafından öldürülürdü.

“A-daha güçlü avcılar var mı?”

Jin ByungCheol güldü, “Kuhaha!” Şaşkına dönen Shin YuSung’un çaresiz sorusu karşısında.

“Neden olmasın? Ju HaJin’den daha güçlü bir sürü öğrenci var! Özellikle öğrenci sıralamamızda ilk 7’de yer alanlara Yedi Sayı deniyor! Onlar okulumuzun gururu! Diğer öğrencilerden tam bir seviye üstünler!”

Bu sözler üzerine Shin YuSung’un ifadesi nihayet sakinleşti.

“Görüyorum, Yedi Sayı...”

“Ah, onlarla ilgileniyor musun? Yumruk Kral’ın müridinden beklendiği gibi sen hırslısın!”

Müsabaka nedeniyle Jin ByungCheol’un Shin YuSung’a karşı büyük bir iyi niyeti vardı.

’...Yumruk Kral’ın müridinden beklendiği gibi! Onun için henüz biraz erken ama eğer iyi yetiştirilirse Uluslararası Yarışmaya katılmasını sağlayabilirim!’

Meritokratik Gaon Akademisi’nde Shin YuSung için yarışmayı kazanmaktan ve bir eseri geri getirmekten daha büyük bir onur yoktu.

Jin ByungCheol, aklındaki bu kara kalpli düşüncelerle güldü. Aynı zamanda Shin YuSung düşünürken güzel bir gülümseme sundu:

’Müdür çok nazik. Onun iyi bir insan olduğunu biliyordum.’

’Ne yapıyorsan onu yapmaya devam et! Fufu!’

Kalpleri yanlış hizalanmıştı.

Jin ByungCheol, Shin YuSung’un sırtını okşayarak ona iyi huylu bir gülümseme sundu. Eğer Shin YuSung gerçekten Yumruk Kral seviyesinde bir potansiyele sahip olsaydı, muhtemelen Çin’i temsil edecek ’o öğrenciye’ karşı bile kazanabilirdi.

’Bu adamın öğrencisi Çin’de. En yetenekli katılımcılardan biri, muhtemelen çoktan seribaşı olmuştur... Kılıç Tanrısı’nın müridi!’

Eğer Kore’de Yumruk Kralı varsa, Çin’de de Kılıç Tanrısı vardı. İkisi, en güçlü unvanı için her zaman birbirleriyle savaşan rakiplerdi.

’...Yani öğrencileri onların düşmanlığını miras aldılar.’

Jin ByungCheol’un kalbi bunu düşündükçe dolmuştu.

’Büyümesini bir süre daha izlemem gerekecek elbette…’

Musluk.

Oturduğu yerden kalkıp kapıyı işaret etti.

“Artık Gaon Akademisinin tam teşekküllü bir öğrencisisin! Sana okulu gezdirecek bir rehber görevlendirdim.”

“Rehber derken…?”

Shin YuSung’un şaşkınlığı üzerine Jin ByungCheol ona düşünceli bir şekilde sırıttı ve onu kapıya doğru yönlendirdi.

“Haha, gel, gel, beni takip et. Seni bu kapının dışında bekliyor olmalılar.”

“Ah, çok teşekkür ederim.”

“Ah, ve~ Sizinle aynı yurt seviyesinden ve sınıftan birisinin burada olup okulun olanaklarını açıklamasının daha iyi olacağını düşündüm. Yani rehber F Sınıfı öğrencisi ve en alt yurtta yaşıyor.”

F Sınıfı ve en alt kademe yurtlar...

Bu, rehberlik görevi gören öğrencinin öğrenci sıralamasında en alt sıralarda yer aldığı anlamına geliyordu.

“Anlıyorum.”

Shin YuSung cevap verdi ve başını salladı. Müdürün söylediği gibi müdürün odasının önünde bekleyen bir erkek öğrenci vardı. Shin YuSung’u görünce gözleri sanki bir ünlüyü görmüş gibi parladı ve büyük bir yaygara koparmaya başladı.

“Ohhh! Merhaba! Tanıştığıma memnun oldum! Sana sadece YuSung dememin bir sakıncası var mı? Hehe, durun, bu bize çok yakınmışız gibi mi geliyor?

Hareketleri bir köpek yavrusunu andırıyordu.

Erkek öğrenci gülümsedi ve devam etti.

“Neyse, bu büyük bir onur! Arenanın Şeytanı’nın F Sınıfımıza katılacağını!”

Bunca zamandır sessizce dinleyen Shin YuSung şaşkın bir ifadeyle konuştu.

“...Arena Şeytanı mı? Bu da ne?”

“Hım? Sana öyle diyorlar.”

Shin YuSung gülümseyen öğrenci onu işaret ederken hiçbir şey söyleyemedi.

*Korece’de cheongsam’a ??? denir. ??? veya Çin elbisesi.

**10.000 won kabaca 10 dolara eşdeğerdir.