Xu Xiaoshou bütün gece Kaz Gölü’nün yanında durdu. Göl yaz boyunca her zaman böceklerle çevriliydi. Şu anda, yerlerini bilmeyen birkaç böcek, yetersiz güçlerini kullanarak Xu Xiaoshou’ya Pasif Puanlar vermek istiyordu. Ancak zayıf iğneleri artık Xu Xiaoshou’nun bedenini eskisi gibi delemezdi çünkü o artık Doğuştan Gelen Aşama’ya geçmişti. Şafak vakti çok soğuktu. Xu Xiaoshou cübbesini daha sıkı sardı. Çoğunlukla sakinleşmişti ve oradan ayrılmak üzereydi. Arkasını döndüğünde kendisine bakan solgun bir yüz gördü. Xu Xiaoshou irkildi. Bu yaşlı adam her bakımdan iyi görünüyordu, gözlerinin altındaki iki korkutucu koyu halka hariç. "Sen dış avludan mısın? Yaşlı adamın dudakları bir gülümsemeyle kıvrılırken, "Genç oğlan, Windcloud Yarışması’nı izlemeyecek misin?" dedi. Xu Xiaoshou birkaç adım geriye sendeledi, aralarına biraz mesafe koydu. Yaşlı adamın sesinin oldukça tanıdık olduğunu hissetti. “Sen…” Xu Xiaoshou yaşlı adamı teşhis etmeye çalıştı. Grup aşaması yarışmasına doğru titrek bacaklarıyla yaptığı zorlu yolculukta karşılaştığı yaşlı adam değil miydi? Kader mi onları bir araya itiyordu? Yaşlı adam kıkırdadı. Elindeki hasır şapkayı başına koydu ve Xu Xiaoshou onu anında tanıdı. “Yaşlı, sen...” Xu Xiaoshou şüpheliydi. Bir karşılaşmayı şansa bağlayabilirdi, ancak iki karşılaşma çok fazla tesadüftü. Acaba bu yaşlı adam bilerek mi onu aramaya gelmişti? Hasır şapka takan yaşlı adam ellerini arkasına koydu ve şöyle dedi: "Bir şeyi kaçırıyorsun. Son Windcloud Yarışması’nda birçok yetenek olduğunu duydum. "Dün genç bir çocuk vardı. Sanırım adı Xiaoshou’ydu?" "Hatta birini öldürdü. Tsk tsk. Bu gençler gerçekten küstah!" Xu Xiaoshou’nun ifadesi karardı. "Neden gidip bundan bahsetmek zorundaydın?" diye düşündü. "Katil tam karşınızda duruyor!" Ancak yaşlı adam onu tanıyamamış gibiydi. "Ama sorun değil," diye devam etti. "Onu bulmak için burada değilim. Seni bulmak için buradayım!" "Ben..." Xu Xiaoshou söylemeye başladı ama yaşlı adam onu durdurmak için elini uzattı. "Seni biliyorum! "Yaşlı Xiao ve Yaşlı Qiao bana iki gün önce dış avluda Edinilmiş Aşama Kılıç İradesi’nde ustalaşmış başka bir kılıç ustasının belirdiğini söyledi. "Ama ben seni en çok seviyorum!" Xu Xiaoshou daha fazla dayanamadı. "Bir sürü saçmalık konuşuyorsun!" diye düşündü. "Dört kişiden bahsettin, ikisi de benim!" “Ben…” "Hey!" Yaşlı adam ona dik dik baktı, kendisi gibi genç bir adamın bu kadar sabırsız olmaması ve sözünü bitirmesine izin vermesi gerektiğini işaret ediyordu. "Hey hey, senin Doğuştan-aşamalı bir fiziksel bedenin var. Yanılmıyorum, değil mi!" "Birkaç gündür seni arıyorum. Dış bahçenin her yerine baktım ama burada kazlara hayran kalacağını beklemiyordum. Sana olan hayranlığımı kesinlikle hak ediyorsun..."
"Eğlenmeyi biliyorsun!" Xu Xiaoshou gizlice gözlerini devirdi. "Bu nasıl eğlenceli olabilir? Hayatı düşünüyordum, kazlara hayran değildim. "Bu tombul kazlarda hayran olunacak ne var? Daha iyi bir yemek oluyorlar." "Dün gece buraya geldim ve seni izledim!" Yaşlı adamın sözleri Xu Xiaoshou’yu şok etti. "Dün gece mi?" diye düşündü. "Seni fark etmemiştim!" Yaşlı adamı gizlice gözlemledi ve aurasını göremediğini fark etti. Sanki karşısında normal bir yaşlı adam duruyordu. Peki bu nasıl mümkün oldu? Tiansang Ruh Sarayı’ndaki sıradan yaşlı bir adam mı? Bu adam kesinlikle patrondu! Durumu gizlice düşündü. Bu kadar önemli bir kişinin neden onu aramaya geldiğini bilmiyordu. Doğuştan gelen fiziksel bedeni yüzünden miydi? Eğlence, vücut, gizlice gözlem... Xu Xiaoshou titredi. Neden bir şeylerin yanlış olduğunu hissediyordu? Yaşlı adam Xu Xiaoshou’nun garip davrandığını fark etmedi ve elleri arkasında konuşmaya devam etti. "Seni bütün bir gece boyunca gözlemledim. İyi çocuk, büyük bir kararlılığa sahipsin!" "Böcekler tarafından ısırıldıktan ve bölgedeki uğursuz, ürkütücü ulumaları duyduktan sonra bile bir santim bile kıpırdamadın. Hatta arkana bile bakmadın." "Gençliğimdeki halime çok benzediğini itiraf etmeliyim!" Xu Xiaoshou geriye doğru sendeledi. Gece boyunca boynunda sık sık bir ürperti hissettiğini hatırladı, sanki arkasında biri nefes alıyormuş gibi... Gerçekten arkasında birisi mi nefes alıyordu? Aniden korktuğunu hissetti. Hayat hakkında düşündükten ve kritik bir farkındalığa vardıktan sonra yorgun hissetmişti ve ayakta dururken uyuyakalmıştı. Bu yaşlı adamı nasıl fark etmemişti? Şimdi düşününce, bildirim paneli de sürpriz bir saldırı veya tehdit gibi bir şey olduğunu belirtmemişti. İşini başaramamıştı! "Bu olamaz. Dürüst olmak gerekirse gelecekte uyumak için bahçeme geri dönmem gerekecek. "Gelecekte dışarıda durmamalıyım. Aksi takdirde, nasıl olduğunu bile bilmeden ölebilirim!" Yaşlı adam memnuniyetle başını sallamaktan kendini alamadı. Xu Xiaoshou’yu baştan ayağa inceledi, sonra aniden sordu, "Uzun zamandır konuşuyorum. Söylemek istediğin bir şey var mı?" Xu Xiaoshou’nun kafası karışmıştı. Çelik yeşili bir ifadeyle, "Konuşmamı engelleyen sen değil miydin?" dedi. "Öyle mi yaptım?" "Yapmadın mı?" "Bir daha düşün. Düşündüm mü?" Bu içeriğin kaynağı n/o/v/(𝒆l)bi((n)) Xu Xiaoshou karşılık vermek istedi ama aniden etkileşimlerini düşündü. Yaşlı adam sadece bakışlarıyla ve eliyle onu durdurdu. Hiçbir şey söylememişti. "Seni hayal kırıklığına uğrattım, ihtiyar!" dedi sinirle. "Bahsettiğin o küstah genç katil benim. Kılıç İradesi’nde ustalaşan da benim. Doğuştan gelen fiziksel bedene sahip olan kişi... Evet, o da benim!" "Ayrıca adım Xu Xiaoshou!" Bir an durakladı, sonra devam etti, "Şimdi Windcloud Yarışması’na katılmam gerekiyor, seyirci olarak değil. Hoşça kalın!" Yaşlı adamın neden geldiğini bilmese de onu gücendirmemek en iyisiydi. En iyisi koşmaktı. "Beklemek!" Yaşlı adam onu yakaladı. Muazzam bir gücü vardı ve tutuşu Xu Xiaoshou’nun bileğini acıttı. "Yaşlı, bırak beni! Tadı güzel olmaz! Dün gece duş bile almadım!"
Yaşlı adamın gözleri seğirdi. "Neden yemekten bahsediyorsun? Haplar yenecek kadar lezzetli değil mi? Seni neden yiyeyim?" "Aman Tanrım!" Bir kez daha Xu Xiaoshou’ya tepeden tırnağa baktı. "Gerçekten bir dahi misin?" Xu Xiaoshou bildirim paneline baktı ve kendisinden şüphelenilmediğini gördü. Burundan gelen bir tonla, "Bana zaten inandın, o zaman neden bana bu soruyu soruyorsun?" dedi. "İyi çocuk!" Yaşlı adam gülümsedi. "Çok kendine güvenen bir tonunuz var. Benim gibisiniz. Windcloud Yarışması’nı kazanmanız için sizi seçseydim yanılmış olmazdım sanırım!" Cebinden kırmızı tohum benzeri bir şey çıkarıp Xu Xiaoshou’ya uzattı, "Ye onu!" Xu Xiaoshou neredeyse altına işeyecekti. O neydi! "Bu kafası karışık ihtiyarın kafası hasta olmalı," diye düşündü. "Birdenbire ortaya çıktığında çok büyük bir yaygara kopardı ve şimdi benden bir tohum yememi mi istiyor?" "Yemin ederim ki, ben, Xu Xiaoshou, bundan sonra asla burada aylak aylak dolaşmayacağım!" Sefil bir hayat mı yaşamalıyım! Ölü bir Wen Chong yüzünden masumiyetimi mi kaybetmeliyim? "Ye onu!" dedi yaşlı adam otoriter bir şekilde, Xu Xiaoshou’nun yalvaran bakışlarını gördüğünde. "İyi olacak. Biraz acı verici olabilir, ama Doğuştan gelen fiziksel bedeninle, bir süre katlandıktan sonra bitecek." "Konuşmayı bırakman için yalvarıyorum!" diye düşündü ve neredeyse diz çöktü. "Hiçbir şey söylemediğin zaman iyiydi, ama şimdi bunu söylediğine göre, kalbimdeki umut ateşi bile soğudu!" Tırnak büyüklüğündeki kırmızı renkli çekirdeği almak zorunda kalan adam, çekirdeğin elinde beklenmedik bir sıcaklık hissettiğini fark etti. Xu Xiaoshou şok olmuştu. Doğuştan gelen bir fiziksel bedene sahipti. Tohum sıradan bir insanın elinden çözülüp düşmez miydi? Hasır şapkalı yaşlı adama tekrar baktı ve ona oldukça beklentiyle baktığını fark etti. "Ye şunu! Çok lezzetli!" Kesinlikle önemli bir insandı, dolayısıyla onunla oynamak için zehir ya da afrodizyak kullanmasına gerek yoktu... Hımm? Xu Xiaoshou acı hissetti. Yakışıklı olmasına rağmen, birinin ona aşık olup onu elde etmek için elinden gelen her şeyi yapacağı kadar yakışıklı değildi. “Sonuna kadar gideceğim!” diye düşündü. "Yudum!" Xu Xiaoshou sanki zehir tüketiyormuş gibi hissetti. Tohumu umutsuz bir bakışla yuttu, sonra yaşlı adama baktı. "Sırada ne var?" "Sırada ne var?" diye sordu. "Sonrası yok!" Yaşlı adam acı bir kahkaha attı, sonra iz bırakmadan kayboldu. F***! Xu Xiaoshou öfkeden patlamak üzereydi. "Bu ne?" "Bana bilmediğim bir şey veriyorsun, onu yememi istiyorsun, ben yedikten sonra da gidiyorsun... “Gittin! "Sen gerçekten gittin!" Xu Xiaoshou çılgına dönmüştü. Yaşlı adamı bir daha görürse Geçici Beyaz Bulutunu hemen kullanacağına yemin etti. Ona "bir dahaki sefere yok" sözlerinin gerçekte ne anlama geldiğini öğretecekti! Bir sonraki saniye, Xu Xiaoshou tüm yüzünün kızardığını ve tüm vücudunun ısındığını hissetti. Yüzü bile titriyordu. "Bitirdim! "Vücudum, vücudum garip hissediyor... "Bu ne garip bir his!?" Xu Xiaoshou şok oldu. "O yaşlı adam birini çağırmak için mi gitti!?" "Yardım!" "Ben buna değmem! Yardım edin!"
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
