Ne dediğini duyduktan sonra şaşkın bir ifadeyle ona aptalca bir şekilde baktım.
Aslında insanları detoksifiye edebilir.
“Detoksifikasyon” adı verilen bir sihir vardı. Öleceğimi duyduktan sonra kafam bomboş kaldı ve o kadar bile düşünemedim. Aptal ben.
'Bana daha önce anlatamaz mıydın?'
Söylediklerini duyduktan sonra kalbim hızlı bir şekilde çarpıyordu. Tabii ki, kasıtlı biliyordum.
Belki de aşırı gerginlik bir anda kalktığı için, neredeyse farkında olmadan ağladım.
Omuzlarımı gevşettim ve rahat bir nefes aldım.
“Bana yardımda çok teşekkür ederim. Siz benim hayatımın kurtarıcısısınız. "
Claudia'ya para ve Felix'e hayatımı borçluydum. Bu kardeşlere çok fazla borcum vardı. Gelecekte hayatım iyi olacak mı?
Sorun değil. İkisi melekler gibiydi, koru güzellikleri veya kişilikleri olsun .... '
Kahraman ve ailesi? Hiç bir sanat niyet olmadan ne kadar iyi ve ne kadar açık olduklarına dair hiç şüphe yoktu.
Bir an tereddüt ettim, sonra Felix'e doğru yürüdüm. Felix'e yeterince yaklaştığımı düşündüğümde durdum.
Sonra alaycı bir gülümsemeyle dedi.
"Çok uzaktasın."
Felix'e daha yakın olan bir adım attım.
"Irene, seni detoksifiye edebilmem için sana ulaşması gerekiyor."
"T-Tamam."
Claudia'nın kalbini büyülediğimden ve daha önce bu romanda bulunmayan 'muhbir' olduğumdan beri bir yıl geçmişti.
Yine de, kahramanın kardeşiyle tanıştığımda, birbirimizi selamlama şansımız karşılık için çok garipti.
"Leydi Amber, yine geldiniz. Lütfen evinixdeymiş gibi davranın."
"Teşekkür. Um, sen .. benimle rahatça konuşabilirsin."
"Tamam, Irene."
Sonra serinletici bir çiçek gibi güzelce gülümsedi.
"Sen de, bana Felix de."
Aslında Felix'le yaptığım son konuşma bu konuşmaydı.
Aslında, Felix ilk kez Amberler'in malikanesini ziyaret etti.
'Belki adresimi Claudia'dan öğrenmiştir.'
Çünkü Felix'in buraya kadar tek başına gelmesinin hali yoktu
İç çektim .... Eğer Claudia olmasaydı zehirle öldürülürdüm
İstediği gibi Felix'in önünde durdum Ne kadar garip hissettiğimin ya da ne kadar kaçmak istediğimin bit önemi yoktu, hayatım artık onun elindeydi .
Sonra sanki piyano çalsa elinin piyanolarına karşı güzel reklam gösteriyormuş gibi parmaklarını ve elinin arkasını yavaşça uzattı.
Gözleri sanki vahşi bir hayvanı rahatlatıyormuş gibi yumuşadı, "Sana zarar vermeyeceğim".
Vücudumu zarafetle düzelttim. Felix elini ileri götürdü, sanki daha fazla güç gerektiriyormuş gibiydi. Bu zehir düşündüğümden daha güçlü olmalı.
Bu kadar yanlış eksik.
Utandığım için mesafemi koruduğumun farkında mıydı?
Mavi gökyüzü baktığımda, parmağını alnıma hafifçe dokundurdu, yumuşak sonra sesi rüzgarla karıştı.
"Lütfen anlayın.”
"Um?”
"Chloe de az önce yaptığınız şeyi yaptı.”
Chloe Claudia'nın lakabıydı. Kardeşlerin birbirlerini takma adlarla çağırmaları gerçekten gerekli miydi? Çünkü burası bir fantezi romanıydı.
Felix'in parmağı alnıma dokunduğunda, sıcaklık yavaş yavaş çiçeklenmeye ve tüm vücudumdan aşağı doğru akmaya başladı.
"Bana önündeki şeyin çok büyük veya iğrenç olduğunda aşağı ve yukarı baktığını söyledi."
Bekle, Claudia. Kardeşine ne zaman böyle gerçekçi bir açıklama yaptın?
Şaşkına döndüm ve gözlerim hayretle açıktı. Onlar sadece fantezi dünyasında fantastik kardeşlerdi. Ancak, Felix kız kardeşinin sözlerinden incinmiş gibi görünmüyordu.
Aksine, rahatlamış görünüyordu.
"Claudia bir melek kadar sevimli olduğu için, bebekliğinden beri birçok kez kaçırıldı.”
Ne talihsizlik.
"Gençliğimden beri herkes bir bakışta bana aşık oldu ve beni baştan çıkarmaya çalıştı. Eğer işe yaramazsa, güçlerini ve otoritelerini kullanırlardı. Tabii ki, tek başıma halledebilirim.”
Zaten biliyordum. Bu yüzden kahramanlar Felix'i Claudia çevresindeki insanlar arasında en büyük tehdit olarak görüyorlardı.
Fırsat ortaya çıktığında, onu hedef aldılar.
Claudia'ya bir adım daha yaklaşırsanız, kız kardeşini çok seven Felix bir hayalet gibi görünür ve kılıcını size nişan alırdı.
“Uzun bir süre geçtikten sonra, buna alışmışım gibi görünüyordu.”
Kız kardeşinin bunca zamandır neler yaşadığı konusunda gerçekten üzgünmüş gibi bunları söyledi.
"Chloe'ye her şeyle ilgileneceğimi söyledim. Ona hiçbir şey için endişelenmesine gerek olmadığını söyledim. Bunu ona söylememeliydim.”
Her nasılsa, olanlar için kendini suçlamış gibi görünüyordu. Ama, bunların hiçbiri onun suçu değildi.
Claudia'yı takip eden adamlar sıradan insanlar değildi. Hepsi İmparatorlukta önemli pozisyonlara sahiptiler.
Claudia kahramanlardan ne kadar nefret ederse etsin, onlara 'Etrafımda dolaşmayın, kaybolun!' Demesine imkan yoktu.
Ve Claudia aristokrat toplum tarafından ne kadar saygı duyulursa duysun, böyle bir şeyi yapmak için bile güvenli ve kolay bir pozisyonda değildi.
En önemlisi, Claudia hakkında insanların ona olan saygısını kaybetmesine neden olabilecek garip bir söylenti vardı.
Ayrıca, kin tutan üç kahraman, çarpık komplolarını yürütmeye çalışacaktı. Felix'in ortaya çıkması için mükemmel bir andı.
Felix'in Claudia'ya ne kadar değer verdiğini hissedebiliyordum.
"Lafı açılmışken ... her şeyi mahvettim, değil mi? Felix'in sıkı çalışması toza dönüşmüştü.....”
Claudia toplumdaki söylentiler yüzünden acı çekiyor olabilirdi.
Soylular, hayatını bir kadınla geçireceğini ve Veliaht Prens, Dük ve üst düzey statülere sahip olan Şövalyeyi terk ettiğini ilan ettiği için onu azarlarlardı.
Felix, her şeyin toza dönüştüğünü düşünerek üzücü yüz ifademe bakarak sertçe söyledi,
Her zaman gülümsediği için, diğer tarafını görmek beni şaşırttı.
Onun nazik bir insan olduğunu düşündüm, ama ifadesini sertleştirdikten sonra bakışları çok keskindi. Gözleri Claudia'nınkinden çok farklı görünüyordu.
"Kendini seraya kilitlediğinde olduğu zamanki gibi özgüveninin bu kadar düşük olacağını hiç düşünmemiştim. Senin hatan değildi, onu teselli eden ve ona her şeyin yoluna gireceğini söyleyen ilk kişi sendin. Ben de onu rahatlatmalıydım ... "
Melankolik gözlerle mırıldandı.
Bana mı öyle geldi yoksa şu anda çok mu kırılgan görünüyordu? Claudia gibi göründüğü için miydi?
Benden çok daha yaşlı olan bir yetişkin olduğunu biliyorum, ama ona sıkıca sarılma arzum vardı.
"Ama Chloe şimdi çok değişti. Hepsi Irene sayesinde. Çok minnettarım.”
"Toplum tarafından dışlanacağınız ve evlenemeyeceğiniz anlamına gelse bile mi?”
“Eğer öyleyse, sorun değil. Onun mutluluğundan başka bir şey istemiyorum. Chloe şimdi çok daha mutlu görünüyor. Çocukluğumuzdan beri onun bu iyi tarafını ilk kez görüyorum.”
“……….”
"Size içtenlikle teşekkür etmek istiyorum.”
Eğer Claudia onu seviyorsa, o zaman bu yeterlidir, dedi Felix. Elini alnımdan çekti ve doğal bir şekilde başımı hafifçe okşadı.
"Tamam, hepsi bitti.”
O kadar doğal olmuştu ki kaçmak için zamanım olmadı.
"Hiç acıtmıyor, değil mi?”
Donduğumu görünce gülümsedi.
“….Benimle dalga geçmiyorsun, değil mi?”
"Geçmiyorum.”
Tuhaf. Benimle dalga geçiyormuş gibi hissettim.
Felix'e kısılmış gözlerle baktığımda, o da bana baktı. Sonra gerçekten endişelendiğini söyledi.
“Ben de böyle bir şey için savunması olmayan Irene için endişeleniyorum.”
Savunmasız olduğum için özür dilerim. Soylu bile değildim. Suikast ve zehirlenmeye hazırlanmak zorunda kaldığım günün geleceğini nasıl bilebilirdim?
"Claudia'nın seni neden evimize götürmek istediğini sanırım şimdi anlıyorum .”
“Neden?”
Savunmasız olduğum için mi? Kafamın arkasını kaşırken sordum. Felix düşündü,
"Sevimli olduğun için ? “”
“Ne?”
Bu saçmalığın nereden geldiğini merak ediyordum, ama sonra Felix'ten geldiğini fark ettim.
O, sadece küçük bir konuşma için bile asla saçma sapan konuşmayan bir insandır.
Bu durumda, Felix'in Claudia ile ortak bir yanı vardı, bu sadece eğer gerçekten öyle düşünüyorsa söylerdi.
'Kız kardeşini o kadar çok sevdin ki alışkanlıklarını takip etmeye başladın mı?’
Tıpkı Claudia'nın 'Irene sevimli' deme alışkanlığı gibiydi. Yanaklarımın yapışkan bir pirinç gibi yumuşak ve çiğnenmiş olduğunu ya da gözlerimin altın rengi ile çok büyük ve yuvarlak olduğunu söylerdi.
Ancak, bu kardeş çiftinin yanında dursaydım, görünmez olurdum, oraya ait olmazdım. Gerçekten, benim özel bir yanım yoktu.
'Bu iltifat, yakında ölecek olan yardımcı karakter için bir hediyedir.’
Benim sevimli olduğum konusunda söylediği şey hakkında söyleyecek hiçbir şeyim yoktu.
Claudia beynini yıkamış olmalıydı.
Habersiz yakalandığım için yanaklarım neredeyse kızardı. Neyse ki, soğukkanlılığımı koruyabildim ve kafamı sakin tutabildim.
Çünkü ifadesinin özel bir anlamı olmadığını biliyordum. Beni sadece sevgili kız kardeşinin arkadaşı olarak görürdü.
"Konuşmanı beklerken seni kaçırmama izin verir misin? “”
Ne tür bir kaçıran önceden izin isterdi?
Sözleri kibardı, ama gözleri çok soğuktu.
Burası artık güvenli olmadığı için beni Claudia'ya mı götürmek istedin?
Felix birçok açıdan mükemmeldi, ama bazen sözleri belirsizdi.
********************* "Irene!"
Claudia geldiğimi duyar duymaz hemen dışarı çıktı.
Yanaklarımı sıkıca ve herhangi bir bir yaralanmam olup olmadığını görmek için aşağı yukarı baktı.
Yüz ifadesinde tamponlanmış bir öfke var gibi görünüyordu ve bu arada dudaklarım bir balık gibi yapıştırarak göz kırptım.
"Haberi duydum! Dünyadaki en deli adamların bu kadar çabuk bunu yapabildiğine inanamıyorum!"
Bu gereksiz enerjiyi ilk kez almaküm için hiçbir şey söyleyemedim.
"Irene'imi hedef aldıklarına inanamıyorum! Gidip onların canına okuyacağım ve kemiklerini ters tek bükeceğim! "
… .Kahraman Leydi, bu kadar sert bir konuşmayı ne zaman öğrendin?
******************* Çev.Notu: Sonuna kadar arkandayım Claudia onlar kim Irene'i öldürmeye çalışmak kimdi
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
