Hızlı Bentley'in içinde, Ye Zhen arka koltuğa oturdu ve kayıtsızca pencereden dışarı baktı.
"Xiao Amca, bugünün tarihi ne?"
"Bayan Ye, bugün ayın dördü. ”
Ye Zhen boş bir bakışla pencereden dışarı baktı.
Bir süre sonra, "Xiao Amca, Bay. Lu . . . Gerçekten uyandı mı?"
Öndeki yolcu koltuğunda oturan Xiao Amca başını arkaya çevirdi. Ona karşı tavrı, evin hanımına karşı yöneltilmesi gereken tavırları tamamen somutlaştırıyordu. Yüzünde nazik bir gülümseme vardı, "Evet, Bayan Ye. Genç Efendi gerçekten uyandı. Bu soruyu bana on dört kez sordun. ”
Ye Zhen bir kez daha endişeli bir bakışla pencereden dışarı baktı.
“Dışarıdaki söylentilere inanmayın. Genç efendinin büyümesini izledim. Aslında o, dışarıdakilere soğuk, değer verdiği insanlara sıcak gelen türden bir insan. Onunla anlaşmak kolaydır. Onu tanıdıktan sonra bunu kendiniz göreceksiniz. ”
Ye Zhen'in dudaklarında sert bir gülümseme belirdi. Elbette Lu Beichuan'ın nasıl bir insan olduğunu biliyordu.
O, huysuz, şiddetli, acımasız, delicesine zalim ve kayıtsızdı. İnsan hayatını tamamen hiçe sayan ve insanın tüylerini diken diken eden korkunç suçlardan daha suçlu bulunan biriydi.
Öz babasından bile vazgeçen biriydi. Nasıl olur da onun bir vicdana sahip olduğuna dair herhangi bir umudunuz olabilir?
Şu anda, Ye Zhen endişeyle aşıldığını hissetti. Başlangıçta Lu Beichuan uyanmadan ayrılmayı planlamıştı. Bu noktada, henüz Lu Beichuan ile etkileşime girmemişti. Lu ailesi Ye Qing'i bulup onu geri getirseydi, Lu Beichuan'ın şüphesi olmazdı. Ama şimdi Lu Beichuan uyandığına göre, kaçınılmaz olarak yüz yüze temas olacaktı. . . Ah, daha derin, yakın fiziksel temas bile olabilir.
Tabii ki, bu ancak Lu Beichuan normal vücut fonksiyonlarını geri kazanmış olsaydı olabilirdi.
Bunu düşünür düşünmez, Ye Zhen daha da endişeli hissetti.
Senaryo neden yoldan çıktı? Lu Beichuan'ın bundan yarım ay sonra uyanması gerekmiyor mu? Ne yanlış gitti?
romanı değiştiremez miydi? Karısı olarak Lu Beichuan'ın yanında kalmaya ve oğlunu doğurmaya mahkum muydu? Ve sonunda, aileleri düzgün bir şekilde kasvetli bir sona düşecekti. Mutlu son imkansız mıydı?
Özenli yaşlı uşak Ye Zhen'in yüzündeki endişeyi gördü ve onu teselli etmeye çalıştı, “Bayan Ye, gerçekten endişelenmenize veya korkmanıza gerek yok. Seni geri getirmemi emreden Genç Efendiydi. ”
Ye Zhen boğuldu. Açıkça ağladığından daha kötü görünen bir gülümseme gösterdi. "İyiyim . ”
Bentley sorunsuz ve hızlı bir şekilde sürüldü. Ye Zhen mutlulukla parlayan şoföre baktı. Kendi ifadesi tahtaydı.
Lu ailesinin villasına varmaları uzun sürmedi. Yaşlı uşak arabadan indi ve Ye Zhen için kapıyı açtı. Eğildi ve içeri girmesi için işaret etti.
Lu ailesinin hane halkı, sanki bugün Yeni Yılmış gibi çok mutlu görünüyordu. Ye Zhen, yaşlı uşağı üst kata kadar takip ederken sert bir gülümseme topladı. Geniş oda insanlarla doluydu. Kalabalığın arasındaki boşluktan Ye Zhen, Yaşlı Usta Lu ve Anne Lu'nun yatağın yanında oturduğunu gördü. William şu anda uyanmış Lu Beichuan'ı inceliyordu.
Lu Beichuan uzun süredir uyanık değilmiş gibi görünüyordu. Yüzü eskisi kadar solgundu. Gücünden yoksun, tembelce yatak başlığına yaslandı. Gözleri indirildi. Bu şeylerin hiçbirinin benimle ilgisi yokmuş gibi bir tavır sergiledi, sanki ilgi odağı değilmiş gibi.
Ye Zhen özgürce kalabalığın dışında durdu.
William muayenesini bitirdikten sonra Yaşlı Usta Lu'ya sordu, "bay Lu, hadi konuşmak için uzaklaşalım mı?"

bu noveli 100 bölüme kadar hızlıca okumak için NOVEL CEHENNEMİ adlı wattpad hesabıma gelin