Bu Bir İnsan Değil, Bu Bir Köpek (1)


Olabileceği en bakımlı görünüşünde değildi. Görünüşü kirli bir hayaletten veya yıpranmış kıyafetlerden biraz daha kötüydü sanırım. Belli sebeplerden dolayı ona bakmaya devam edemedim.

'Sanırım sadece 'hayalet' kelimesi onu tanımlamak yeterli değil.'

Bir bakalım, şu anda 18 yaşındayım. Buraya hapsolmuş olan erkek ana karakter, Rick Dorian, 16 yaşındaydı, değil mi?

Olaylar dizisinin başlamasından tam 4 yıl önceydi. 16 yaşında olması neredeyse yetişkin biri olduğu anlamına geliyordu ama gözleri kapalıyken yüzünde çocuksu bir gençlik vardı.

Vaov. Uyurken bir melek gibi görünüyordu.

'Hayatta mı? Böyle bir yüze sahip olan birinin böyle bir yerde yaşayabileceğini zannetmiyorum.'

Çocuğun boynunda özel bir kolye vardı. Dürüst olmak gerekirse bir kolyeden daha fazlasıydı, bir çeşit tasma gibi görünüyordu. Bu, romanda anlatıldığı üzere erkek ana karakterde kullanılan bir kısıtlama aleti değil miydi?

Bu alet ile güçlü ve sıkı bir şekilde zincirlenmiş gibi görünse de yakışıklı görünümü gizlenememişti. Dürüst olmak gerekirse buraya sadece göç ettiğimi düşündüğüm romanın dünyasında olduğumdan emin olmak için gelmiştim ve şimdi o romanın içinde olduğumu kabul etmekten başka seçeneğim yoktu.

Erkek ana karakterin güzelliği gerçek dünyada olamayacak kadar fazlaydı ve şu anda gördüğüm bu güzellik sadece bir romanda tarif edilebilirdi.
 
'Nefes alıyor, değil mi?'

Düşünmeden elimi ona doğru uzattım.

Korku.

Bir an durdum. Yanlış gördüğümü umarak bir kez daha erkek ana karaktere uzandım ama göz kapaklarının seğirdiğini gördüm. Ve sonra gözlerini açtı. Bana bakarak kırptığı parlak mavi gözlerine bakarken nefesim kesildi.

Önümdeki manzarayı takdir edecek vaktim yoktu.

“Grrrr! Hav! Hav!"

"Aman Tanrım!"

Köpek seslerine o kadar şok oldum ki kıçımın üstüne yere düştüm. Ve sonra buradan uzaklaşmam gerektiğini fark ettim.

…Demir zincir uzar mı? Çünkü öyle oldu!

Hızlı bir şekilde erkek ana karakterin hücre içinde ulaşamayacağı bir yere uzaklaştım. Erkek ana karakterin ısırma girişiminden zar zor kaçınabildim. Ona baktım, şok olmuştum.

Roman sadece delireceğini söylememiş miydi? Ve sonuçta şiddetli bir kişiliğe sahip olacaksa da kesinlikle hâlâ insan olması gerekmiyor muydu?

"Hav! Hav hav!"

Bu sadece bir köpek! Bir! Köpek! Her türlü insani konuşmayı ve davranışı unutmuş olan çocuğun önünde dili tutulmuş bir hâlde kalakaldım. 

Ama bana havlamaya devam eden çocuğa bir süre baktıktan sonra buna alıştım ve çevresinde dolaşmaya başladım. Nihayetinde elim bir nesneye çarptı. Hücrede tam olarak neden rastgele bir çubuk olduğunu bilmiyordum ama üzerinde çok düşünmedim ve çubuğu elime aldım.

Çubuğu ona doğru tutarak erkek ana karaktere sessizce ve dikkatli bir şekilde yaklaştım.

Chomp.

"…Ah. Çubuğu ısırdı.”

Erkek ana karakter yüzünde temkinli bir ifadeyle bana baktı ama çubuğa tutunmaya da devam etti.

Yani bu, çubuktan nefret etmediği anlamına geliyor, değil mi? Çubuk onun hoşuna gitti, değil mi?

Erkek ana karaktere merakla baktım ve sonra çubuğun ucuna hafifçe dokundum. Bana bakışları hemen daha düşmanca bir hâl aldı.

Hmm, hâlâ çubuğu bırakmıyor demek? Tam olarak çiğneme oyuncağının onlardan alınmasını istemeyen yavru köpeklerden birine benziyordu. Bu benzerlik beni o kadar şaşırttı ki göz kırptım ve kendi kendime gülmeye başladım. Yine de o, bir köpek yavrusundan ziyade yırtıcı bir hayvanın yavrusuna benziyordu.

Kısa süre sonra çubuğu ona vererek hata yaptığımı fark ettim ve elimi uzattım.

“Ah hayır hayır hayır. Bunu şimdi bana vermelisin. Kirli o."
 
Kafasını sallayarak reddetti.

“… Ha, bekle, sözlerimi anlıyor musun? Gerçekten mi?"

Ben konuşurken şiddetli bir bakışla bana baktı. Bu, bir nevi 'bana aptalmışım gibi bakmaya nasıl cüret edersin?' bakışıydı sanırım. Vay be, sanırım beni anlıyordu. Ama o zaman neden konuşmak yerine havlıyor?

Ama onu bu şekilde bırakırsam dişleri çürürdü.

“Grrr ... ..”

Şimdilik çubuğu ondan uzaklaştırmam gerekiyordu. Onu herhangi bir şekilde kızdırırsam daha sonra kendimi suçlu hissedeceğimi biliyordum. Bu yüzden onu rahatsız etmeden 'Ahh' dedim ve avucum yukarı bakacak şekilde elimi ona doğru uzattım. Çubuğu bana verecekmiş gibi görünmüyordu. Çubuğun yerini doldurabilecek başka bir şeye ihtiyacım vardı.

Saçlarımı çözdüm ve erkek ana karakterin önünde saç bandımı sallamaya başladım.

“Şuna bak Rick Dorian. Hmm? Hadi baksana. Bu, o çubuktan daha hafif ve yumuşacık. Güzel, değil mi?”

Beni dikkatle izlemeye devam etse de bir an kararsız kaldı ve bir saniyeliğine bakışlarının bulanıklaştığını gördüm.

Şimdi bir kedi gibi davranıyordu. Dikkati dağılmışken çabucak ağzındaki çubuğu kaptım. Ve O tekrar havlamaya başlamadan önce saç bandımı ağzına tıkıştırdım.

“Nasıl ama? Güzel, değil mi? ”

“...”

“İşte böyle, İşte böyle. Kuçu kuçuu, sen çok iyi bir çocuksun. Gerçekten iyi çiğniyorsun.”

"…Dur."

“Hmm?”

"Lü-lütfen dur."

Tık. Saç bandı yere düştü. Gözlerim genişledi.

Onu daha iyi görebilmek için lambamı hareket ettirdim. Tuttuğum lambanın kıvılcımları onun parlayan yüzünü çevreledi.

“Ahh… du-dur…”

Delikanlı ağzını açtı, kapattı. Sonra ağlamaklı bir yüz yaptı.

“Be-be-ben bunu hak etmek için ne ya-ya-ya-yaptım?”

Beni görür görmez yüzü kızardı. Sanki daha önceki eylemlerinden utanmış gibi. Bana bakarken gözleri ağlamaklı bir hâl aldı. Kızgın hissetmeye başladım.
 
“Şi-şi-şimdi, sen, ilk kez…”

... Hm?

Bu adam şu anda heyecanlı bir şekilde ne saçmalıyordu? İlk kez? İlk kez ne?

"İlk kez?"

Düşünmeden akışına bıraktım kendimi. Ve bu kelimeler ağzımdan çıktığında fark ettim ki yüzünde öncekinden tamamen farklı bir ifade vardı, bakışları bile farklıydı.

“Bunu nasıl, nasıl yapabildin, ilk ısırılmış ol… sen i-ilk…”

"Hayır. Hayır, hayır, bekle bir saniye.”

Devam etmesini engelledim. Bu erkek ana karakter, cinsel imalarda bulunarak farkında olmadan fantezilerden bahsediyordu.

Bu çok yakındı.

****

------Çevirmen Notu------

Herhangi bir hatamı söylemek için, öneri ve şikayetlerde bulunmak için discord kanalımıza beklerim.
https://discord.gg/9GhxJCn

Arkadaşlar ilk ay haftada en az 5 bölüm olacak şekilde bölüm atacağım. Ondan sonraki süreç için yine bir takvim hazırlar ona göre düzenli şekilde bölüm atarım. 
İyi okumalar :)