5.Bölüm: Yabancı ve Çocuk

Çocuk ejderha olarak şeklini değiştirdi ve efendisinin, cadının evine uçtu. Ancak uçurum tarafındaki villanın etrafında bebek ejderhanın kendi büyüsüyle kıramayacağı kadar kalın bir bariyer vardı.

"Nefret ettim..."

Çocuk eninde sonunda gözyaşlarına boğuldu. Sahibi onu terk ettiği için ona içerledi ama eğer ona geri dönemezse geri dönecek bir yeri yoktu.

Kuluçka döneminin yakınlarında dışarıdan yapılan ilk temas ile damgalanma süreci başlıyor. O hızla büyümenin yerini aldığının kanıtıydı.

Cadı artık ondan uzak duramazdı.

Ama şüphesiz ki çocuk geri dönerse cadı öfkeli olurdu.

"Huh..."

Sanırım gerçekten terk edildim.

Çocuk kederin üstesinden geliyordu. Yüzünü ellerine gömdü ve ağlamaya başladı.

"Kabuktan çıkar çıkmaz bir hafta içinde ölmekle lanetlendim..."

Gözleri daha fazla ağlayamayacak hale gelince, birinin ona doğru yürüdüğünü görünce yanaklarını sildi. Çocuk yukarı bakıp şiş gözleriyle net görebilmek için çabaladı. Onun insan olan bir adam olduğunu düşündü.

"Kim...kim?"

Küçük ejderha, adam dizleriyle öne doğru eğilmiş gibi çekinerek sordu. Artık yabancının yüzünü düzgünce görebiliyordu. O güzel menekşe gözlü ve siyah saçlı bir adamdı.

"Kayıp mı oldun?"

"Hayır..."

İçgüdüsel olrak çocuk adama karşı temkin bir tutum sergileyip büzüldü. Adam bir süreliğine durdu; hemen sonra ağzı kıvrıldı ve güldü. Onun soğuk ve göz korkutucu kişiliği sakin, arkadaş canlısı bir taneye dönüştü. Çocuk birazcık rahatladı.

Yabancı şefkatle sordu: "Yani, anneni mi kaybettin?"

"Anne..."

Çocuk bir saniyeliğine tereddüt etti ve sonra belli belirsiz kafasını salladı. Adam o sanki bunu beklermiş gibi elini tuttu.

"Gidip onu bulalım mı?"

***

Nok. (Kapı sesi)

Sorrent'in güneydeki en uzak yerinde olan Eleonora'nın köy evini birkaç kişi bilirdi. Emindi ki, kimse bu kadar erken saatte gelmeyecekti.

"Sakın söyleme..."

Ejderha geri mi geldi?

Eleonora hemen varsayımlarını bastırdı. Sürekli müşterisi olduğu kasabın eline çocuğu dün kendisi bırakmıştı. Walter Amca Sorrent'teki en büyük kasap şirketini yönetiyordu, sıklıkla başkent Tezeba'dan malzeme tedarik ediyordu.

Sabahları bazen Walter başkente gidiyordu ve Eleonora eve giderken çocuğu ona bırakmıştı.

"Bir gardiyan ve bekçiyle eskiden olduğu gibi kolayca kaçamazdı. Artı, ne olur ne olmaz diye evin etrafındaki bariyer aktive edilmişti." diye düşünüp rahatlıkla nefes verdi.

Kapıdan ikinci kez bir nok duyulmuştu.

"O zaman sabahın köründe evimin kapısını çalan kim?"

Nok.

"Bekle bir dakika."

Nok. Nok. Nok.

"Oh, şimdi çıkıyorum! Kapıyı çalmayı kes!"

Çileden çıkarak, cadı kendini bir sabahlıkla sardı ve alt kata doğru indi. Neredeyse sarmal merdivende ayağı kayıyordu. Bu esnada davet edilmeyen misafir kapıya vurmaya devam etti.

"Kesinlikle, misafirimiz başkasının evini ziyaret ederkenki uyulması gereken davranışlar hakkında eğitilmeli" diye hiddetlendi.

"Oh, hala uykuluyum." Sonunda kapıya ulaştı ve küçük delikten bakmaya çalışırken alnını kapıya yasladı.

"Ah..."

Ve gördü.

Gönderdiği çocuk kapının arkasından kırmızı gözlerini masumca kırpıyordu.

"Ah!"

Eleonora'nın ağzından işitilebilir bir soluma duyuldu. Kalbi cayır cayır atarken bir adım geri çıktı.

Bu o! Dün Walter Amca'ya bıraktığım küçük ejderha! Nasıl?! Neden dinlenmemi bozuyorsun, seni orospu çocuğu!

Eleonora o anda öfkelenmenin de ötesindeydi. Onu, onun annesine kendisi götürmeyi düşündü.

Orijinal hikayeye göre, Eleonora'yı yakan ejderha ana karektere karşı çaresizdi. Neden bana geliyorsun? Yüksek tansiyondan öleceğim!

Cadı kıyafetinin kollarını kıvırdı, derin bir nefes aldı ve kapıyı açtı.

"Hey! Neden yine geri döndün?"

Çocuğa bağırmaya hazırdı ama onun yerine tanıdık gelmeyen adamı selamladı.

"Sen kimsin ya?"

(Çn: sanırım burası kapaktaki sahne)

Ejderha oğlan bugüm yalnız gelmemişti. Eleonora şaşırmış bir şekilde kollarında çocuk olan uzun adama baktı.

Ne?

"Hh..."

Dünden daha büyük olan çocuk ona dik dik baktı.

Ağzı titredi, gözleri doldu. Eleonora çocuğun ne kadar perişan olduğunu gördü ve o suçluydu.

Eninde sonunda limitine ulaşmış olan balon gibi olan küçük ejderha göz yaşlarına boğuldu.