Cilt 1 ~ Eğitimin İkinci Adımı ~

Alice ile eğitimin başlamasından bu yana iki ay geçmişti. El ele dövüşün temellerini az ya da çok öğrenmiş olan Alice, yüzünde zayıf bir güven ortaya çıkarmaya başladı.
“İkinci adıma girmenin zamanı geldi.”
"İkinci adım mı?”
“El ele dövüşmeyi öğrendin, ama sonunda sadece temel eğitim. İnsanlara karşı kullandığın zaman, alıştığından farklı olacak. Bu yüzden sana gerçek bir savaş deneyimi kazandıracağım.”
"İnsanları yumruklayabilecek miyim?”
Alice daha önce haydutları nasıl yumruklayamadığını hatırladı ve huzursuzca sordu.
"İlk başta zor olacak. Bu yüzden bir zindanla başlayıp seni bir canavara karşı test edeceğiz.”
"Ama bir zindana meydan okumak için maceracı olman gerektiğini duydum?”
“Seni senin yerine bir maceracı olarak kaydettim.”
"Bir vekile kaydolabilir misin?!”
“Genellikle imkansızdır ve daha önce ön kapıda reddedilirdim. Syanoa'daki Macera Loncası anormal derecede cömertti ve öğretmen olmam onların güvenini kazanmamda rol oynamış olmalı.”
Gerçek şu ki, kadın Kahramanı Syanoa Cumhuriyeti'ne yenen Nikola'yı kazanma planının bir parçasıydı. Ancak, bunun farkında değildi ve güven dolu bir yüz gösterdi.
"Zindanın nasıl bir yer olduğunu biliyor musun?”
”Ders kitabında yazılı olan buysa ..."
"O zaman yeter.”
Zindan, uyku, gizli hazineler ve onu koruyan doğal olarak ortaya çıkan canavarlarla dünya çapında var olan gizemli bir yerdi. Bu dünyada, bu gizli hazineler umuduyla zindanları keşfeden birçok maceracı vardı.
Zindanların birçok türü vardı. Çeşitli canavarların göründüğü normal zindandan, yalnızca belirli canavarların göründüğü özel zindana. Ayrıca içinin zehirle kirlendiği bir zindan ve tüm canavarların zehirlenmeye karşı direnç gösterdiği özel bir zindan vardı.
Bu birçok zindandan Nikola'nın gittiği yer, yalnızca İskelet Askeri olarak bilinen bir kemik canavarının ortaya çıktığı özel bir zindandı.
“Burada değil.”
Belirlenen zindanları, Nikola'nın malikanesine birkaç kilometre yürüme mesafesinde bir dağda bulunuyordu. Issızdı, görünürde ne insanlar vardı, ne de onların varlığına dair işaretler.
“Böyle bir yerde bir zindan olduğunu bilmiyordum. Ama neden buralarda maceracı yok?”
"Eh, bu özel mülkiyet.”
Bu zindan Satella'nın malıydı. Genel olarak, bir zindan halka açıktı ve ona meydan okuyacak maceracılardan katılımcı ücretleri aldı, ancak bu zindan özel olarak Nikola için bir eğitim yeri olarak kullanıldı.
"İlk defa zindana meydan okuyorum.”
"O kadar gergin olmana gerek yok. Kabaca fethettim ve sanki kendi arka bahçem gibi. Bu zindan sıradan maceracılar içindir.”
"Rütbe-E...”
“Bu, sıradan bir insandan biraz daha iyi bir seviyede birinin onu yakalayabileceği anlamına geliyor. Yani el ele dövüşün temellerini öğrenen Alice burada geride kalmayacak.”
O “da öyle. Rahatladım.”
Rahat bir nefes alan Alice ile birlikte zindanın girişine yöneldiler. Giriş bir mağara şeklindeydi ve daha da ilerlediklerinde aşağı inen bir merdiven vardı.
“Düşüyoruz.”
"Evet!”
Zindanın birinci katına indiklerinde tozlu bir koridor onları bekliyordu. Yol aydınlıktı ve net bir görüntü verdi.
"Zindanın içinde parlak olduğunu duydum, bu yüzden doğru.”
Işık kaynağı olduğunu“, ancak net değil.”
Nikola canavarların da karanlıktan korkması gerektiğini söyleyerek devam ettiğinde Alice kıkırdadı.
“Hemen ortaya çıktı.”
Zindandan ilerlediklerinde, iki ayakla yürüyen bir iskelet figürü kendini gösterdi. Silah taşımıyordu ama savaş ruhuyla kaplıydı.
"Yani, canavarlar da dövüş ruhunu kullanıyor.”
“Onu kullanmayan bir tür de var. İnsan figürü olanların çoğu dövüş ruhunu kullanır.”
"Yeni bir şey öğrendim.”
"Savaş ruhu seninle aynı seviyede. Bu iyi bir fırsat, git savaş onunla!”
“Kazanabilirim?”
“Olabilir. İskelet Asker sadece basit hareketler yapar, bu yüzden gardını düşürmezsen vurulmazsın. Ve her şeyden çok, kaçmak hiçbir şeye yol açmaz.”
"Haklısın.”
Nikola'nın sözlerine başını salladıktan sonra Alice İskelet Askere doğru koştu. İskelet Asker yaklaşan Alice'e karşı saldırmak için yumruğunu öne itti, ama çok yavaştı, bu yüzden kaçmak basitti.
Alice sorunsuz bir şekilde koynuna girdi ve iskelet Askerinin kaburga ve çene kemiklerini ezerek pratik bir sol ve sağ darbe yaptı. Bir sonlandırıcı olarak, iskelet Askerine sol vuruşuyla vurdu ve hareket etmeyi bırakana kadar çarptığında yere yuvarlandı.
"Tereddüt etmeden vurabilirsin, değil mi?”
"Ehehe, İskelet Askerini Sensei olarak hayal etmeye çalıştım. Bunu yaptığımda, tüm gücümle yumruklayabildim!”
"... Tereddüt etmeden korkutucu bir şey söyleme. Sebebi ne olursa olsun hiçbir şey isabet alırken hiç tereddüt etmedin ama, güzel.”
"Acele et, bir sonrakine geçelim!”
Zindanı Alice önde ilerlerken ilerlettiler. Ortaya çıkan tüm iskelet Askerleri Alice'in yumruğuyla indirildi.
"S, Sensei, şok edici bir şey oldu!”
“ne?”
"Savaş ruhumun miktarı artıyor!”
Alice'in bedenini kaplayan dövüş ruhu, zayıf olmasına rağmen Zindana girmeden öncekine göre artmıştı. Böyle bir şeyi fark etti, Nikola sanki verilmiş gibi bir yüz gösterdiğini düşündü.
"Bir canavarı yenersen, dövüş ruhu miktarın artacak. Bunu bilmiyor musun?”
"Böyle gizli bir numara var!”
“Gizli şeker ya da her neyse. Maceracılar için ortak bir bilgidir. Dahası, normalde insanlar zen meditasyonu gibi antrenman yapmayı tercih ederler çünkü dövüş ruhunun artması bir canavarı yenmekten çok daha büyüktür. Ama Alice'in dövüş ruhunu bu şekilde arttırma yeteneği yok, bu yüzden canavarları yenmek senin için daha hızlı olabilir.”
“Yüzüme karşı yeteneğim olmadığını duymak şok edici, ama yetenek eksikliğimi çabayla kapatacağım! Acele edelim ve alt kata gidelim!”
Belki de dövüş ruhunu artırabileceğini bilmekten mutlu olduğu için Alice zindanı sevinçle ilerletti. İkinci kat, üçüncü kat, alt kata indi, ama zor bir mücadele bulamadı ve İskelet Askerlerini yenmeye devam etti. Pace onun tutuk değildi.