Bölüm 104 - Utangaç

Idea'nın hanına döndükten sonra Theo ve Helvi akşam yemeği yediler.

Günün erken saatlerinde yüksek sınıf restoranda yedikleri öğle yemeğine denk bir yemekti ve yemekten sonra kendilerini çok tatmin olmuş hissettiler.

Öğle yemeğinde olduğu gibi yüksek bir binada olmamalarına rağmen manzara yine de güzeldi ve Idea'nın isteği üzerine kendi başlarına yemek yemelerine izin verildi.

"Harikaydı!"

"Evet. Ve bizim öğle yemeğimizin aksine kaba müdahalelerin olmaması da bonus puan kazandırdı."

"Ha, haha..."

Özel odalarında hiçbir kesinti olmadı. Odaya giren tek kişi onlara yemeklerini getirmek içindi.

Öğle yemeğinden daha doyurucu olduğunu hissettikleri bir yemek yedikten sonra odalarına döndüler.

Theo böylesine yüksek sınıf bir handa kalmaya hâlâ alışamamıştı.

"Bu gerçekten inanılmaz... Bu kanepe çok yumuşak."

Theo bir kişi için yapılmış kanepeye gömüldü. O kadar yumuşaktı ki, orada uzun süre kalırsa uyuyakalacağını hissetti. Yatmak için henüz çok erkendi ama Theo yorgundu ve gözleri ağırlaşmıştı.

Theo ilk kez çok fazla eğlenmekten dolayı yorgun hissediyordu ama bu kesinlikle kötü bir duygu değildi. Partilerden kovulduğunda hissettiği fiziksel ve zihinsel yorgunluktan çok daha iyiydi. Bu kez yorgun olan sadece bedeniydi.

"Yoruldum..."

"...Anlıyorum."

"Ah, ama bu kadarı seni yormak için yeterli değil, değil mi..."

"Evet..."

Theo gözleri yarı açık bir şekilde yavaşça konuştu.

Helvi ise nedense gergin görünüyordu ve konuşması tutuktu.

"O zaman, mırıldan... Yatağa gidelim mi?"

"Evet... Hadi uyuyalım."

Theo esnerken cevap verdi ve cevabı Helvi'yi daha da germiş görünüyordu.

"Önce banyo yapmak ister misin?"

"Ha? Yapabilir miyim? Senden sonra gidebilirim..."

"Hayır, ben sonra gideceğim."

"Tamam, önce ben gideyim o zaman."

Theo çok uykusu gelmeden koltuktan kalktı ve banyo yapmak için hazırlandı.

Son zamanlarda birlikte banyo yapmalarına rağmen Helvi önce Theo'nun banyo yapmasını istemişti. Neden böyle yapmıştı?

Theo banyodayken Helvi, yüzü utançtan kıpkırmızı olmuş bir halde odanın içinde sinirli sinirli volta atıyordu.

Ara sıra o gün aldığı kıyafetlerin bulunduğu çantaya göz atıyordu.

"...Pekâlâ."

Kararını verdi, çantayı açtı ve giyeceği kıyafetleri aradı.

Çanta çok dolu olduğu için aradığını bulması biraz zaman aldı.

Normalde parmaklarını şıklatır ve aradığı şeyi eline ışınlardı ama bunu düşünemeyecek kadar telaşlıydı.

Tam aradığını bulmuş ve çantadan çıkaracakken...

"Benden bu kadar..."

Theo döndü, saçları hâlâ biraz ıslaktı ve üzerinde uyku kıyafeti vardı.

Helvi eline geçirdiği şeyi hızla arkasına sakladı.

"Hnn! Anlıyorum. O zaman sıradaki ben olacağım."

"Evet, acele etme..."

Helvi soyunma odasına doğru koştu ve kendini toparlamak için birkaç derin nefes aldı.

Daha sakin olduğu için, her zaman yaptığı gibi parmaklarını şıklatarak bir saniye içinde kıyafetlerini çıkarmak için sihir kullanacak aklı vardı.

"Neden bu kadar telaşlıyım..."

Küvete girdi ve ılık suyun içine gömüldü.

Theo dakikalar önce küvetin içine girdiğinden, Helvi için mükemmel bir sıcaklıktı.

"Sakin ol... Bu sadece... İç çamaşırı..."

Evet. Helvi'nin sihir kullanmadan çantadan çıkardığı giysiler aslında iç çamaşırıydı.

Helvi ve Luna'nın annesi, bazılarının 'şanslı iç çamaşırı' olarak adlandırdığı kıyafetleri birlikte seçmişlerdi.

Helvi her zaman dakikalar önce yaptığı gibi, giysileri vücudundan çıkarmak için büyü kullanarak soyunurdu.

Bu nedenle, Theo aslında onu iç çamaşırından başka bir şey giyerken hiç görmemişti.

Bu durum Helvi'yi tedirgin etmişti, zira onu defalarca çıplak görmekle kalmamış, bir süredir her gece birlikte çıplak yatıyorlardı.
Ancak Theo onu ilk kez iç çamaşırından başka bir şey giymeden göreceği için Helvi gergin hissediyordu.

"Genelde... İnsan çıplak olmaktan iç çamaşırı giymekten daha çok utanır...!"

Helvi küvette ıslanırken ve kalp atışlarının hızlandığını duyarken kendi kendine söyleniyordu.