Bölüm 106 - Bütün Bunlar Rüya mıydı?

Theo uyuklarken bilincinin uyandığını hissetti.

Vücudunu saran sıcak bir şey fark etti. Sıcak ve yumuşak bir şey.

Banyo yaptığı zamankinden çok daha güzel ve rahat hissetti.

Başının etrafındaki bölge özellikle yumuşaktı. Bu şey her neyse, başını sarmak için mükemmel bir şekil almış gibiydi ve sonsuza kadar orada kalmak istiyormuş gibi hissetti.

Bu harika yer aynı zamanda çok güzel kokuyordu.

Etrafını saran şey her neyse ona sarılabilirdi.

Theo kollarını ve bacaklarını onun etrafına doladı ve çok rahat hissetti.

(Sonsuza kadar buna sarılarak uyumaya devam etmek istiyorum...)

Düşündü ama uyandıktan sonra bir daha asla uyumayan biriydi.

Theo da çoğu insandan daha hızlı uyandı ve önünde ne olduğunu fark etmeye başladı.

(Oh, bu...! Helvi...!)

İlk gördüğü şey derisiydi.

Başı Helvi'nin göğüslerinin arasına gömülmüştü.

Belli ki kollarının ve bacaklarının sarılı olduğu şey Helvi'nin bedeniydi.

Yakın zamana kadar böyle bir durumda yüzü anında kızarır ve panik içinde yataktan fırlardı ama artık buna alışmıştı.

Bunu neredeyse her gece yaptıkları için, çıplak bir Helvi'ye uyanmak alışılmadık bir şey değildi.

Yüzü kızarıyordu ama yorganı tekmeleyip atacak hali yoktu.

Helvi çıplak olduğu için bunu yaparsa soğuk onu uyandırabilirdi.

Kendini sakinleştirdi ve başını Helvi'den uzaklaştırdı.

Karşısında gördüğü şey güzel bir yüzdü.

Helvi'nin neredeyse şeffaf kırmızı gözlerini göremiyordu ama uzun kirpikleri her nefeste sessizce titriyordu.

(Bu kadar güzel birinin karım olduğuna inanamıyorum...)

Arada bir Theo'nun aklından bir düşünce geçiyordu.

Bunca zamandır rüya mı görüyordu?

O gün... Bir çağırma büyüsü bulduğu ve Helvi'yi çağırdığı gün.

O günden beri çok mutlu olduğunu düşünüyordu, sanki o günden sonraki her şey bir rüyaydı.

O güzel kadın... Aslında bir şeytan olan o kadın, kendisi gibi biriyle evlenmişti. Hiçbir çekici özelliği olmayan biriyle. Theo sık sık bunu düşünürdü.

Rüyalar genellikle o kadar uzun sürmezdi ve bunun aslında bir rüya olmadığını anlıyordu ama yine de bazen kendini bunu düşünürken buluyordu.

Eğer bu bir rüyaysa, Theo asla gerçekliğe geri dönmemeyi diliyordu.

Artık Helvi'siz bir dünya hayal edemiyordu. Eğer uyanır ve Helvi'nin orada olmadığını görürse muhtemelen aklını kaçırırdı.

Bunları düşünürken farkında olmadan sağ eliyle Helvi'nin yüzünü okşamaya başladı. Yumuşak ve sıcak hissediyordu.

Bunun bir rüya olmasına imkân yoktu.

Yanağına dokunduğunda Helvi hafifçe kıpırdanmaya başladı ve gözlerini açtı.

"Günaydın Helvi."

"Günaydın Theo."

Theo ve dünyanın en güzeli olduğunu düşündüğü kişi birbirlerine bu kadar yakınken, burunları birbirine değerken gülümsediler.

Daha mutlu olmayı hayal bile edemezdi.

"Birlikte kahvaltı yapmaya ne dersin?"

"Hn? İstersek otel bizim için hazırlar."

"Bugün seninle kahvaltı yapmak istiyorum... Olmaz mı?"

"...Böyle sorarsan reddetmem mümkün değil. Zevkle."

Hala yataktayken söylediler.

Onlar için yine huzurlu bir gün olacaktı...

"O zaman hadi... Eh!?"

"Hn? Ne oldu?"

"H-Helvi! Ne giyiyorsun...!?"

"Eh? Ah...!?"

Theo doğrulduğunda, örtüsünün yarısını yuvarladı ve Helvi'nin kışkırtıcı iç çamaşırını gördü.

Onu ilk kez böyle bir şey giyerken görüyordu. Biraz şeffaftı ve çok çekiciydi...

"Bekle! Bakma, Theo!"
"Ah, üzgünüm!"

Theo şoktan donakalmıştı ama Helvi eliyle onun gözlerini kapattı.

Çok yakın oldukları için görüşünü engellemenin en iyi yolu buydu.

"Bu gece sana göstereceğim... O yüzden bakma."

"...! Evet, anlaşıldı."

"...Tamam. Gözlerini kapattığım için özür dilerim."

Helvi elini hareket ettirdiğinde her zamanki kıyafetini giymişti bile.

Her zamanki gibi büyü kullanarak giymişti.

"Hadi kahvaltı yapalım."

"Tamam."

İkisi de yaptıkları işe odaklanamıyordu ama buna alışık oldukları için yaralanmadan ya da başarısız olmadan üstesinden geldiler.
Huzur içinde başlaması gereken gün aslında panikle başlamıştı.