Bölüm 108 - Dövüş

Theo ve Helvi, Idea'nın onlara bahsettiği açık alana ulaştılar ve Theo hafif ısınma hareketleri yaptı. Helvi'nin bunlara ihtiyacı yoktu.

"Ee? Ne yapacaksınız?"

"Hum... Koşu ve salıncak alıştırmaları... Xena ve Celia burada değiller, bu yüzden sadece temel şeyleri yapabiliyorum."

Nemophila'da Theo Xena ve Celia ile büyü ve dövüş teknikleri çalışabiliyordu ama onlar burada olmadığına göre, Theo dayanıklılığını arttırmak için temel şeyler yapabileceğini düşündü.

"Hm, anlıyorum..."

Eğer durum böyleyse, Helvi'nin yapacak hiçbir şeyi kalmayacaktı.

Theo egzersiz yaparken ona eşlik edebilirdi ama neredeyse sınırsız olan dayanıklılığı tükenmeyecek ya da artmayacaktı.

Helvi'nin Theo'yla birlikte egzersiz yapması onun motivasyonunu düşürebilirdi.

"...Peki, bunu bitirdikten sonra hafif bir dövüş yapmak ister misin?"

"...Eh? Seninle mi?"

Helvi efsanevi Chimera'yı kolayca öldüren kişiydi. Xena ve Celia bile onu ikiye bir yenemezdi.

Öte yandan Theo aynı anda iki zayıf canavarla savaşmaya kalkarsa başı belaya girerdi.

Bundan daha uyumsuz bir dövüş olamazdı ve sonuç çok açıktı.

"Sanmıyorum..."

"Açıkçası ciddi bir şekilde dövüşmeyeceğim. Sadece senin için iyi bir pratik olacak kadar güç kullanacağım."

"Özellikle ne kadar?"

"...O kadar korkuyor musun?"

"Korkuyorum. Üzgünüm ama..."

Bir rakiple konuşmak ne kadar mantıklı veya kolay olursa olsun, söz konusu rakibin bir ejderhanın muazzam gücüne sahip olması herkesin gözünü korkuturdu.

Genellikle insanlar böyle bir varlıkla konuşmaktan bile korkarlardı. Bir ejderha kendini tutacağını söylese bile, çoğu insan çok korkardı. Theo'nun rakibinin yüz ejderhayı kolayca ezebilecek biri olduğundan bahsetmiyorum bile.

Kadının sözlerine ne kadar inanırsa inansın, içgüdüsel düzeyde dehşete düşmüştü.

"Saldırılarından kaçacağım ve onlara karşı savunma yapacağım ve öyle bir şekilde saldıracağım ki onları zar zor atlatabileceksin. Ayrıca seni zedeleyecek kadar bile güç kullanmayacağım. Tamam mı?"

"...Evet! Özür dilerim. Teşekkür ederim!"

Theo kabul etti ve böylece sıradan bir dövüş yapacaklardı.

Ama önce, Theo kaslarını çalıştırdı, bazı pratik vuruşlar yaptı... Ve normalden daha uzun süre çalıştı, çünkü sonrasında onu neyin beklediğini biliyordu.

Antrenmanını bitirdikten sonra Theo yüzünde gergin bir ifadeyle Helvi'ye baktı.

"Beklediğiniz için teşekkür ederim!"

"...Eğer bu kadar korkuyorsan, belki de bunu yapmamalıyız."

"Hayır, hayır! Fırsat burada, bu yüzden savaşmak istiyorum!"

Helvi onun zihnine baktı ve korkusuna rağmen bunu gerçekten yapmak istediğini gördü.

"...Anlıyorum, o zaman başlayalım."

"Evet! Teşekkür ederim!"

◇ ◇ ◇

Luna her zamankinden daha erken uyandı. Bir önceki gün o kadar çok oynadıktan sonra yorulmuştu, bu yüzden o da daha erken yattı.

Bir giyim mağazasında yaşadığından, çalışmaya başlamak için çok erken kalkmaları gerekmiyordu. Öğleden hemen önce açıyorlardı ve insanlar ara sıra uğruyordu.

Ailesi çoğunlukla posta yoluyla çok sayıda sipariş alıyordu, bu yüzden çok erken açmalarına gerek yoktu.

Dükkânlarının önünde insanların siparişlerini koyabilecekleri bir kutu vardı ve Luna her gün iki kez kontrol ediyordu.

"Daha erken, ama sanırım gidip kontrol edeceğim.

Yatağından kalktı, yüzünü yıkadı ve dışarı çıktı.

Luna, içinde ne olduğunu görebileceği kadar alçakta duran kutuyu açmak için bir anahtar kullandı.

"Hmm... Ah, bir şey var!"

İçini karıştırdı, bir mektup buldu ve çıkardı.

"Oops! Sessiz ol küçük hanım!"

"...!?"

Luna arkasında bir kadının sesini duydu ve ağzını kapattı.

Bu kadın onu kaldırdı ve bir arka sokağa götürdü.

"Bunun için üzgünüm. Küçük kızları kaçırmayı pek sevmem ama patronum böyle istedi."

"Hnn! Hnuu...!"
"Korkutucu olduğunu biliyorum ama sana zarar gelmemesi için bunu yapacağım... Seni uyutacağım."

Kadın elini Luna'nın boynuna koydu ve Luna hemen bilincinin azaldığını hissetti, ta ki uyuyormuş gibi bayılana kadar.