Sonunda, fakirleşmiş köyü ziyaret etme zamanı.

 Konağın arkası şaşırtıcı derecede gevşek bir güvenliğe sahip, bu yüzden kimse beni fark etmeden gardiyanları kolayca geçmeyi başardım.

 Dürüst olmak gerekirse, biraz daha heyecanlı bir kaçış bekliyordum, bu yüzden herkesi bu kadar kolay geçebilmek aslında hayal kırıklığı yaratıyordu. Oldukça hayal kırıklığı, gerçekten.

 Ve şimdi ormanın önünde duruyorum.

nasılsa, gece burada olmak….  yapayalnız….  neredeyse ürkütücü. 

 Hayalet gibi bilim dışı şeylere inanmam ama….  Orman gerçekten de bir hayalet her an ortaya çıkabilecek gibi görünüyor….  Biraz korkutucu.

 … ..Hayır, kötülük korkmazdı.  Bir şeyin "korkutucu" olduğunu bile düşünmezdi. Bu tür düşünceler onu kötülük yapmaktan diskalifiye ederdi.

Kötülükler güçlüdür.  Cesur.  Sadece birkaç ağaçtan korkmak kabul edilemez bir davranıştır.

 Kendimi titremeyi bırakıp ormana güvenli bir adım atmaya zorluyorum.

 Zifiri karanlık ama neyse ki yanımda bir fener getirmeyi başardım.

 Dürüst olmak gerekirse, herhangi bir yol olmadığına göre, doğru yönde gidip gitmediğimi bilmem mümkün değil.

Bu noktada kendi sezgime güvenmem gerekiyor.  Hızlı olmayabilir, ama eminim sonunda oraya ulaşacağım.

 Fener ışığı etrafıma düşük bir parıltı yayarak yolumu aydınlatıyor, ama ağaçlara bıraktığı gölgeler onları kocaman, acayip canavarlar gibi görünmeye başlıyor.

 Ama korkmama izin veremem.  Bu kadar kolay pes etmeyi reddediyorum.  Bugün kesinlikle fakir köye gidiyorum.

 Ve canavar gibi görünmeleri bana saldıracakları anlamına gelmez.  Sonunda, onlar sadece ağaçtır.

Çevreye alıştıkça, makul bir hızda koşana kadar hızımı arttırıyorum.

 Yaptığım tüm kılıç alıştırmaları ve beden eğitimi sayesinde, şu anda oldukça iyi durumda görünüyorum.  Uzun bir mesafe koştuktan sonra bile nefesim kesilmedi.

 Doğru yolda olup olmadığımdan emin değilim, sadece düz koşmaya odaklanıyorum.

 Neyse ki koşarken, ormanın bana verdiği uğursuz duygu, artık farkına varmayana kadar arka plana çekiliyor gibiydi.

Yaklaşık bir saat sonra önümde neyin sis olduğunu görmeye başladım.

 Ama neden sadece orada sis olsun ki?  Neredeyse sadece o alanla sınırlı gibi görünüyor… .. Bu sihirli engel olabilir mi?

 Bu gerçekten bulduğum anlamına mı geliyor?

 Harika.  İyi gidiyor, ben ……!  Etrafta beni övecek kimse yok, bu yüzden sadece kendimi övmek zorunda kalacağım.

 Unutulmaması gereken önemli nokta, yalnızca sihirli güce sahip bir şeyin bu engelden geçebilmesi gerektiğidir.

 Ve henüz sihri gerçekten kullanamasam da, hala sihirli güce sahibim, bu yüzden teorik olarak bunun üstesinden gelebilmeliyim.

Pekala, şimdilik ona biraz daha yaklaşalım.

 Vay canına, bariyerin içinde ne olduğunu gerçekten göremiyorum.  Yoksul köy gerçekten de tüm bu sisin diğer tarafında, değil mi?

 Geceleri, böyle bir yerdeki asayiş muhtemelen oldukça kötü ……

 Hayır.  Buraya durumu gözlemlemeye geldim.  Daha içeri girmeden kendime böyle bir önyargının gelmesine izin veremem.

 Şimdilik, gerçekten görene kadar herhangi bir yargıda bulunmaktan kaçınmalıyım.

 Sise bakarken, kalbimin göğsümde çarptığını duyabiliyorum.

 Kendimi sakinleştirmek  için derin bir nefes alıyorum ve sonra pusun içine giriyorum.