Bölüm 1036: Parmağımı Kaldırmayacağım! 


Alev alev yanan kıpkırmızı bir kafatasına sahip devasa bir Şeytani Lich İmparatoru.


İlkel Kozmosun Goliath’ın Köken Özünü yutmuş olan 20 Paragonun tüm gözleri ona odaklandığında, gördükleri görüntü buydu.


Günahlarla savaşan 7 kişi, bazıları yaralandığı için anlık olarak odaklarını kaybettiler; Şeytani Lich İmparatorunun etrafındaki üç kişi onun aurasını en yakından hissederken, geride kalıp ölümsüz lejyonları çağıran 10 kişi de bunu çok net bir şekilde hissetti!


Onlarınkinden daha az olmayan bir aura hissettiler.


...!


Bu doğal olarak bu Hortlak Paragonların kalplerinin derinliklerinde bazı ağır duyguların yükselmesine neden oldu; bir varlığın kendilerinin ulaştığı güç aşamasına sadece kendi saf gücüyle ulaşmış olduğu gerçeği - onların yaptığını yapmak ve başka bir varlığın Enkarnasyonu olmak zorunda kalmadan.


Aptal değillerdi. Bu Paragonlar çok uzun yıllar yaşamışlardı ve Nekromansi Hegemonyası’nın onlara özümsemeleri için Köken Özünü verirken, kullandığı Nekromansi Daosu’nun etkisiyle bile, sonunda yapacakları şey yine de onların seçimiydi...


İlk olarak, kendilerine ve güçlerine inanmışlar, kökenlerinin küçük bir kısmı bile olsa bir Hegemonyanın özüyle başa çıkabileceğini düşünmüşlerdi.


İkincisi, er ya da geç... güçleriyle Nekrotik Evrenin yarısından fazlasını fetheden Zalim Lich İmparatorunun da kendilerine doğru geleceğini bilmeleriydi. O zaman geldiğinde, ya ebedi ölümle yüzleşmeyi ya da başka bir varlığa bağlılık yemini etmeyi seçmek zorunda kalacaklardı!


Bunun yerine... daha da güçlü olmak için Hegemonya’nın köken özünü yutarak başka bir yol seçtiler, ancak Kökenlerindeki bu güçle gerçekten başa çıkamadıklarını ve bir süre sonra sonsuz ölümün onlar için geleceğini öğrendiler.


Bu, diğer hiçbir Paragon’un hayal bile edemeyeceği bir güç seviyesine ulaşmak için ödemeleri gereken bedeldi!


Yine de...


RUMBLE!


Şeytani Lich İmparatoru’nun yaydığı aura onlarınkinden daha az değildi, bu 20 Paragon’un yuvalarındaki alevler merakla dalgalanıyordu.


Kendilerinden nasıl bu kadar farklıydı? Farklı olarak ne yapıyordu ki, hayatını feda etmeden bile onlarla aynı güce ulaşabiliyordu?


Hiçbir cevap gelmedi.


Uzaysal öz, Şeytani Lich İmparatoru’nun figürünün etrafını sararak, etrafını saran 3 Hortlak Paragon’un arasından kayboldu ve müthiş aurası, Hortlak Lejyonları oluşturmak için geride kalan 10 Hortlak Paragon’un arkasında belirdi.


Alev alev yanan iskelet kafası tüm varlıkların dikkatini zorla kendisine çekiyor gibiydi, çünkü bir asalet duygusu taşıyordu. 10 Paragon’un çağırdığı milyarlarca kişilik devasa orduların ortasında beliren figürünün sesi sakince çıkıyordu.



"Kendilerini ebedi ölüme teslim eden varlıkların kararlılığını ölçmeme izin verin."


THRUM!


Çelikten dövülmüş kaslarla sarılı eli onlara doğru uzanırken parmağıyla gelmelerini işaret etti, başındaki alevler sakince parlıyordu.


"Parmağımı bile kıpırdatmayacağım. Sadece kolay yolu seçerek ve bir Hegemonyanın Kökenini yutarak neler başarılabileceğinizi göreceğim."


WAA!


Sözleri, bu Ölümsüz Paragonların şu anda önemsediği tek şeyi delip geçmiş gibiydi; yuttukları Köken Özü çılgınca çalkalanırken, Kökenleri güçle alevlendi. Ölümün kendileri için yaklaştığını bilen Paragonların kalplerinde öfke yükselirken, Şeytani Lich İmparatorunun sözleri yüzünden bedenleri Chronos ve Yok Oluşun özüyle aydınlanırken, ona doğru koşmaya başladılar!


Günahlarla karşı karşıya olan 7 kişi bile onları atlatıp görkemli görünümlü devasa Şeytani Lich İmparatoruna saldırmaya çalıştı ancak sadece 13 Hortlak Paragon Noah’a doğru ilerlerken, düşmanları onlara hiç boş alan bırakmadı.


3 İlkel Kanatlı Hortlak İmparator ve 10 Hortlak Lich İmparatorun vücutları parlak kırmızı ve mor renkte yanarken, her birinin arkasında 13 sihirli saat belirdi ve kısa süre içinde etraflarındaki kilometrelerce alanda mor saatlerden oluşan bir baloncuk oluştu.


Saatler birbirlerinin etrafında harikulade bir şekilde dönerken, korkunç bir Chronos ve Yok Oluş girdabını serbest bırakarak, o anda ellerini uzatıp iskelet kafasını kaldıran ve sadece yıkıcı saldırı patlamasının üzerine inmesini bekleyen Şeytani Lich İmparatoru’nun yalnız figürüne doğru dalgalandılar!


Çoğunlukla Yıkım Özü ile güçlendirilmiş vücudu güçle titreşti, birçok beceriden gelen geliştirmeler ve güçlendirmeler bir araya gelerek tek başına vücudunun çevredeki alanı titretmesine neden oldu ve bir saniye sonra Kaos’un 13 Enkarnasyonunun tüm gücü vücuduna çarptı.


BOOOM!...CRACK!


Saldırılar o kadar güçlü ve korkunçtu ki, boşluk bile kâğıt gibi parçalanıyordu; Yok Oluş ve Chronos’un iki özü el ele çalışıyordu, amaçları dokundukları her şeyi küle çevirmekti.


Ancak Noah için bunların hiçbirinin önemi yoktu.


Onun için önemli olan tek şey, bu saldırıların Chronos’un Dao’sunun canlı özüyle dolu olduğu gerçeğiydi.


WAA!


Chronos’un özü emildikten sonra geriye kalan şiddetli yok oluş alevlerinin ortasında, Noah’ın parlak gözleri Durum Panelindeki belirli bir sayıya baktı.


[Chronos Bütünleştirme Değeri] :: 17/100


Uzay dengelenmeye başladıkça başını çevreleyen alevler daha da parladı.


Boşluk katlandı ardından sahne temizlenip  iyileşti, Hortlak Kartalların yuvalarındaki alevler kasvetli bir şekilde parladı, her şey temizlendikten sonra hala Şeytani Lich İmparatorunun kollarını açtığı sahneyi gördüler, vücudu... lekesizdi.


...!


Aslında neredeyse sonsuz bir güçle titreşiyor gibi görünüyordu, Paragonların herhangi bir Parametresini aşan Enkarnasyonların saldırıları aslında onun içinden geçemiyordu!


Sadece onun sesi duyuluyordu ve bu ses Ölümsüz Paragonların zihinlerinin hareketlenmesine neden oluyordu.


"Birkaç dakika daha. Yine de hepinize karşı parmağımı bile kıpırdatmayacağım."


RUMBLE!


O otoriter bir şekilde konuşurken figürü boşlukta süzülmeye devam etti, onunla aynı güç alanına ulaşmak için hayatlarını feda eden varlıklar sinekler gibi ona doğru koşarken böğürdüler!


Not: Noah oğlum sen nasıl bir canavara dönüştün be!!!!! Parametleri aşan onlarca Paragonlar daha senin savunmanı geçemiyor. 😅😅😅