Bölüm 1111: Burada Olmamalısın! I


Kuru Köken milisaniyeler içinde doldu ve kapasitesi eski miktarını onlarca kat aştı! Yemin Bekçisi, tüm bu öfkeli manayı Kozmik Hazine’ye kanalize ederken, kendisi için inşa ettiği koza 10 kattan fazla genişlerken, aşılmaz bir kalenin içindeymiş gibi görünürken, böylesine inanılmaz bir sahneyi şok içinde izledi.


Buna rağmen, Antik Çağ’ın gözleri sadece mavi ışık yaylarıyla parlıyordu - bu ışık yayları elinin etrafını sararken ışıktan daha hızlı hareket ediyor ve uzanmış avucunu geçerek Yemin Bekçisi’ni koruyan bozulmamış beyaz kozanın etrafını sarıyordu!


Aynı anda bu varlık, atmosferin titremesine ve korkuyla titreşmesine neden olan iki kelime söyledi.


"Hükümdarın Emenasyonu."


RUUUUMBLE!


Zihinsel enerjinin zorlayıcı ve muazzam dalgası her şeyin üzerine çökerken, boşluk titredi ve katlandı!


WAA!

Noah’ın gözleri, bu korkunç gücün her yere indiğini hissettiğinde daraldı; Mavi Balçığın üç klonu, bunun yükünü kendileri taşırken etrafında belirdi. Noah’ın gözleri muhteşem bir renk dizisiyle parlarken, zihni ve Kökeni tamamen korunurken, bunun sadece bir  kısmını hissetti... ancak diğerleri için durum böyle değildi.


Etrafındaki Goliath ve Hegemonyalar yarı uykulu gibi göründükleri için sersemlemiş ifadelere sahipti, sanki ruhlarının kontrolünü kaybetmişlerdi ve herhangi bir savunma yapamıyorlardı!


İlksel Öz kozasının derinliklerinde bulunan Yemin Bekçisi, Antik Çağ’dan kaynaklanan mavi ışık yaylarının parlak beyaz kozanın etrafını sarmasını ve İlkel Özü hızla parçalamaya başlamasını izlerken, Noah dışında etkilenmeyen tek kişiydi.


İniş yöntemine göre, Antik Çağ onlara Antik Çağ’a doğru bir yol vereceğini ve hiçbirinin öldürülmeyeceğini kabul etmişti! Bu yüzden Antik Çağ saldırdığında, öldürmek için değil, sadece etkisiz hale getirmek için saldırdı.


Ne de olsa yapması gereken, sözlerindeki boşluğu kullanarak onlara boyun eğdirmeden önce hepsini etkisiz hale getirmekti. Boyun eğdirdikten sonra ... doğal olarak onlara Antik Çağ’a nasıl ulaşacaklarını öğretecekti!


THRUM!


Böylece hedefi, önündeki Kozmik Hazineyi en kısa sürede elde etmek olarak kaldı. Peki ya onun zihinsel baskısı yüzünden zihinleri allak bullak olan sersemlemiş Hegemonyalara ne demeli?


Büyük Gaspçı’nın gözleri konuşmaya başladığında bir kez daha muhteşem bir maviyle parladı.


"Boyun Eğd-"


...!


Ama sözleri asla bitmedi.


Tam bu anda, Antik Çağ’ın gözleri daha da parlak bir ışıkla parladı, çünkü kapalı bir Kozmik Hazineyi barındıran İlkel Öz kozasına veya boyun eğdirmek üzere olduğu sayısız Hegemonyaya odaklanmak yerine... bu varlık aslında yukarıya bakıyordu!



Hegemonyalar arasında sersemlemeyen tek kişi o değildi... İlkel öz kozasının içindeki Oathkeeper da dönüp yukarı baktı!


Sonra Noah ve Mavi Balçık vardı! O anda, Noah da yukarı bakarken, korkunç dokunaçlı yüzünde bir gülümseme belirdi. Çünkü Deus Ex Machina’nın etkilerinin şu anda ortaya çıktığını biliyordu.


Antik Çağ’ın yaptığı işi bırakıp yukarıya bakmasının nedeni buydu! Oathkeeper, Noah ve Mavi Balçıkların da yukarıya bakmalarının nedeni buydu. Bu yönden... hiçbirinin parmak basamayacağı bir auranın çiçek açtığını hissedebiliyorlardı!


Ne güçlü ne de zayıf görünüyordu... ama yine de hepsinin gözlerini üzerine çekmişti ve Antik Çağ yukarı baktığı anda, serulean mavisi gözleri güçlü bir ışıkla parladı ve gözlerinin içlerinde bir şok belirdi.


"İmkansız..."


Antik Çağ’ın sesi yankılandı ve bir an sonra uzayda gerçek bir çatlak açıldı ve içinden yoğun Yıkım ve İlkel Öz delicesine ve hararetle dışarı akarak, Abyssal Evren’in boşluğunun sarsılmasına neden oldu!


PA! PA! PA! PA!


Yine de böylesine fantastik bir sahne yaşanırken bile, yakından dinlendiğinde birinin sakince birkaç adım atarken çıkardığı sese benzeyen tek bir ses duyulabiliyordu. Noah’ın gözleri, boşluktaki çatlaktan fışkıran İlkel ve Yıkım özüne odaklandığında, göz kamaştırıcı bir figürün dışarı adım attığını gördü.


Pırıltılı beyaz bir elbise ve beyaz elbisenin örttüğü uzun ince bacaklar, vücuduyla ilgili her şeyi gizleyen bir örtü ve peçe... Çatlaktan dışarı adım atan insan büyüklüğünde şok edici bir varlıktı!


Peçeli başı, arkasındaki çatlak kapanırken aşağıdaki herkese sakince baktı, her şeyi boğmakla tehdit eden Yıkım ve İlkel öz aslında onun figürüne doğru gitti ve elbisesinin dalgalanması arasında sessizce kayboldu!


...!


Noah, çenesi neredeyse yere değecek şekilde bu sahneye tam bir sersemlikle baktı, Antik Çağ ise az önce söylediği aynı kelimeyi tekrarladı.


"İmkânsız!"


RUMBLE!


Büyük Gaspçı’nın sesi bir kez daha yankılandı, çünkü bu varlık yeni ortaya çıkan varlığa baktığında, şoktan ziyade böyle bir varlığın burada ortaya çıkmasına inanamama ve öfke duyuyordu.


Tam da hedeflerine doğru ilerlerken, tam da bu zamanda ve bu yerde ortaya çıkması inanılmazdı!


Ancak onun feryadına karşılık, örtülü ve peçeli varlık sadece ona doğru bakarken, son derece güzel ve gür bir ses herkesin kulaklarına ulaştı, sanki bu varlık doğrudan yanlarında konuşuyormuş gibi.


"Sen... burada olmamalısın."


WAA!


Bir soru ya da kafa karışıklığı ifadesi değil, sanki bu varlık sadece dokunulmaz bir gerçeği ifade ediyormuş gibi şok edici bir cümle söyledi!


Antik Çağ’ın gözleri yoğun bir ışıkla parladı ve serulean ışığı bu örtülü varlığın üzerinde parladı, kadına odaklanmak yerine beyaz elbisesinde görebildiği bir işarete odaklandı.


Orada güzel bir şekilde parıldayan 12 kenarlı bir yıldız vardı, bu yıldız Antik Çağ için derin bir anlam taşıyor gibi görünüyordu, çünkü gözleri onu gördüğünde öfke dolu ışık yayları fırlattı!


Ancak varlık bunu umursamadı.


Antik Çağ, Noah, Mavi Balçık ve Yemin Bekçisi... hepsi bu varlığın örtülü olmasına rağmen, şu anda köylülere bakan bir imparatoriçeye benzer bir bakışla onlara doğru baktığını görebiliyordu. Karıncaya bakan bir insan gibi!


Hegemonyalar, Apokrif Antik Çağlar ya da gerçek Antik Çağlar olmaları fark etmiyordu.... bu varlık onlara birer karıncaymış gibi bakıyordu!


Not: Oğlum buneee!!! Neler Neler oluyor??? Bu kadın da kim??? Olaylar peş peşe geldiii 😬😬😬😬😬

Not: Ne diyeceğimi bilemiyorum. Daha bir kaç bölüm önce Evrensek Yapıları falan yutuyorduk ne ara buraya geldik😬😬😬