Bölüm 1120: Ne Yapardın? I


Yıkım Diyârında.


Yıkım’ın muazzam özleri Noah’ın vücudunun etrafında yoğun bir şekilde dönüyordu, bu adam gerçekten de Güç Âlemleri arasında sıçrayarak ilerliyordu çünkü kısa süre önce bir Hegemonya olmayı başarmışken, şimdi bir Antik Çağ’a sıçramıştı!


Özümsediği tek Büyük İlkel Kalp sadece %75 oranında özümsenmişti ve sadece bu bile ona 100 Milyar Dao Galaksisinin tamamını vermeye yetiyor, ona başka bir Evren oluşturmak ve bir Antik Çağ olmak için gereken özü veriyordu.


Bundan sonra, bu kalan İlkel Kalbi ve ikincisini daha da fazla Galaksi ve Evren oluşturmak için kullanacaktı!


Kişi bu tür Hazineleri özümsediğinde, mevcut normal Galaksilerinin doğasını Dao Galaksilerine dönüştürmeyi seçebilir ya da Evrensel Filament alemine adım atmışsa... yepyeni Galaksilerin hızla doğmasına da neden olabilirdi!


Ve bu... Noah’ın kıpkırmızı Yıkım Diyarı’nda yapmaya başladığı şeydi.


THRUM!


Yeni doğan ikinci Evreninde, Galaksiler durmaksızın filizlenmeye başlarken, görkemli bir parıltı her yeri kapladı.


Muhteşem bir Evren’e sahip olduğu için ilk Evreni tamamlanmıştı ve şimdi Noah bir Evren daha inşa etmeye başladı... güç için yükselişini sürdürürken, sayısız Evren İnşa etme yoluna daha yeni başlıyordu!


---


Abyssal Evreninde Oathkeeper, Noah’ın klonundan yayılan auraya kendi gözleri ve farkındalığıyla baksa bile inanamıyordu.


Ancak bir Vassal olduğu için buna inanmak zorundaydı ve Kökeni, mevcut gücünün birkaç kez patladığını hissederken, kendisine inen yepyeni bir güç dalgası hissetti!


Bu... bir Antik Çağ olarak Noah’ın gücünden sadece %5’lik bir erişimdi.


Noah’ın tüm Vasallarının paylaştığı saf gücünün çok küçük bir miktarı, hayatlarında daha fazla güç kazanmak istiyorlarsa, Sadakatin Küçük Dao’sunu tam olarak kavramaya ve hatta tamamen özümsemeye çalışmaları daha iyi olurdu!


Karanlık Evren’de bu değişiklikleri hisseden tek kişi Oathkeeper değildi, Valentina, karanlık gözlerini kuşkuyla Noah’ın gökyüzündeki figürüne doğru kaldırdı.


Onun hâlâ Mavi Balçık’ın kabarcıklı bedenine tutunduğunu görebiliyordu ama bedeni şu anda onu bile aşan korkunç bir otorite yayıyordu!


Bu varlık... birkaç hafta önce bir Hükümdar ya da Paragon bile değildi!


"..."


Valentina, şu anda Barbatos, Elena, Kazuhiko, İmparator Penguen ve diğer pek çok kişinin Noah’ın herkesi ve her şeyi sürekli geride bırakan hızlı ilerlemesi karşısında hissettiği bir duyguyu hissediyordu.


Gerçekten açıklayamadığı boğucu bir his ve bunun yanı sıra, %5’i bile olsa onun muazzam gücünün vücudunda dolaştığını da hissetti!


Yemin Bekçisi de bunu ilk elden hissetti ve zihniyeti ve konumuyla Noah’ın varlığı hakkında ne hissedeceğini hâlâ bilmiyordu.


Hiçbir yerden gelmeyen ve aynı hızla yükselen bir varlık, gücü görünüşe göre şu anda her şeyi kapsıyor!


"O tam olarak ne...


Yemin Bekçisi böyle bir soruyu düşünürken, bilinci Abisal Evrende kalan ve Noah’la konuşan Antik Çağ da aynı şeyi düşündü.


Bu varlığın bilinci, Noah’ın Antik Çağ sahnesine adım atarken, takındığı lakayt tavrı gözlemlerken, sersemlemiş durumdaydı; Noah’ın sesi, bu ilerleme gerçeğini tamamen bir kenara bıraktıktan kısa bir süre sonra çıkan ses oldu!


"Yani, İlkeller birden fazla zaman çizgisinde ve gerçeklikte bir patlamaya neden oluyor, İlkel Canavarlar bundan doğuyor ve bu gerçeklikleri silmek ve her şeyi bir zamanlar olduğu haline döndürmek için Evrenleri ve Kozmosları yutmaya çalışıyorlar."


"İlkeller de güçlerini, hakimiyetlerini ve güçlerini sürdürmelerine yardımcı olmak için engin gerçekliklerde birkaç uzman yaratmak için kullanırlar. Tüm bunlar anlaşılabilir, ama..."


Noah’ın klonunun yüzünde sakin bir ifade vardı ve gülümsedi; vücudu o anda bir Antik Çağ’ın eşsiz otoritesiyle dalgalanıyordu ve eski zamanlardan kalma ilkel bir yaratığa benziyordu!


"Tam olarak ne istiyorsunuz? Neden İlkelleri düşman haline getirdiniz? Ve sonra bana tüm bunları anlatırken, amacınız nedir? Aşırı güç ve kudrete sahip, öldürülemez varlıklardan oluşan bir ırkı yok etmem için... Sırf Bunu yapmam için beni kulübünüze çekmeye çalışmıyorsunuz, değil mi?"


RUMBLE!


Noah Antik Çağ’a girdiği anda sesi çok daha otoriter bir hal aldı ve sözleri Antik Çağ’ın zihninde gök gürültüsü gibi patladı!


"Özellikle de bu İlkel Kozmos’u istila etmeye çalıştıktan sonra! Ne istiyorsun, ey Büyük Gaspçı?"



...!


Basit bir soru ve cevaplanması gereken bir soru!


"..."


Büyük Gaspçı birkaç şeyi anımsar gibi görünürken, bu soruyu zihninde tekrar tekrar oynattı.


Cevabını vermeden önce birkaç saniye düşündü.


"İlkellerin gölgesi altındakiler son derece eşsizdir, özellikle de senin ve benim gibi varlıklar. Tanıştıklarımın hepsi Evrensel Filament ve Kozmik Âlemdeler ve hepsi İlkellerin emri ve çağrısı altında olan gülünç varlıklardır ve bu varlıklara rastlamak bile son derece zahmetlidir!"


"Ama sonra... işte buradasın."


RUMBLE!


"Az önce bir İlkel’le ilk temasını kurdun, altın gibi parlayan kaderim bana senin gibi henüz İlkellerin kanatları altına düşmemiş bir varoluşla yeşerecek bir yol olasılığı olduğunu söylüyor."



"..."

Noah’ın  yüzü pasif kalırken, çevreye yaygın bir sessizlik çöktü. Sesi ancak bir süre sonra duyuldu.


"Yani... kulübünüze katılacak birini arıyorsunuz. Ama bu hala amacınızın ne olduğu sorusuna cevap vermiyor."


Boyutların ötesindeki Antik Çağ, Noah’ın gözlerinin yanardöner bir parıltıyla parladığını gördüğünde, onun sözlerini duydu.


Bilinci uzak Boyutta konuşmaya devam ederken, dudakları kısa bir süre sonra hareket etmeye başladı.


"Ben İlkeller’e ve onların kayıtsız tavırlarına ve yöntemlerine karşıyım. Onların Kuklası olmaya hayır dediğimde ne yaptıklarını biliyor musun?"


"Bir güç gösterisi olarak... sadece bana tasarımlarındaki küçüklüğümü göstermek için... içinde bulunduğum Boyut’u göz açıp kapayıncaya kadar paramparça ettiler."


RUMBLE!


Not: Bune oğlum!!! Çok tehlikeli bir arc geliyor çok çok tehlikeli!!!