Bölüm 1122: Noah! I


"İster Canavarlar, ister Şampiyonlar, ister İlkeller olsun... Ben sadece onlara hükmedeceğim ve hepsini ayaklarımın altına alacağım. O zaman, işlerin nasıl gideceğine karar veren kişi ben olabilirim. Bu doğal olarak tüm sorunları çözecektir."


...!


Ah!


Noah bu sözleri söylerken, Yıkım Diyarındaki İlkel Yıkım Klonu, Kökeninde huzur içinde yatan Kozmik Hazineye bakarken, İlkel Kalbi emmeyi kısa süreliğine bıraktı.


Büyük konuşmayı sevse de, bir kısmı hâlâ Antik Çağ’ın sözlerinde gerçeklik payı olduğunu hissediyordu. Kozmik Hazine aynı anda hem hak edilmemiş hem de hak edilmiş bir hile olarak görülebilirdi çünkü ilk parçayı hiçbir şey yapmadan elde etmişti ama geri kalan Yıkım Araçlarını toplamak ve tamamlamak için kendi gücünü kullanmıştı.


İlk uyandığında, sahip olduğu boş [Odak] da diğerlerinde olmayan gökten düşen bir pastaydı, ancak Dünya Çekirdeğinin kendisi bile bunun tamamen rastgele bir olay olduğunu belirtmişti!


Sanki özel biriymiş gibi bir şekilde seçilmemişti.


Ama onun adını paylaşan varlıkların bilgisinin aslında İlkeller’den kaynaklandığı düşünülürse, durum gerçekten böyle miydi?


Dünya Çekirdeği ve Noah’ın bilgisi olmadan  her şey kader ve yazgı tarafından mı yönlendiriliyordu?


"Haaa..


Noah’ın İlkel Yıkım Klonu, ellerindeki İlkel Kalbe tekrar odaklanırken, Yıkım Âleminde derin bir iç çekti.


Elinde tuttuğu hazine muazzam olsa da, Noah hak edilmemiş şeylerin ve İlkellerin büyük resmini düşündüğünde, bu hazinenin parıltısı biraz olsun azaldı!


’Kibir ve özgüven iyidir, sanırım tüm bu kazandıklarımla biraz daha alçakgönüllü olmayı öğrenebilirim...’[Not: 😅😅😅]


Sayısız şeyi hesaplamaya devam ederken, bu düşünce aklından geçti ve milyarlarca galaksiyle ikinci Evrenini doldurmaya başlamışken, İlkel Kalbi özümsemeye geri döndü!


---


Antik Çağ, Noah’ın otoriter sözlerini duyduğunda serulean mavisi gözleri titredi, Kozmos’a uzanan bakışları, bu varlığın gözlerindeki dizginlenemez güven ve inancı gördükçe sarsıldı!


Böyle bir inancı gördüğünde, bilinçsizce haykırırken,  başını sallamaktan kendini alamadı.


"Deli adam..."


Evet!


Bir deliden başka kim, göz açıp kapayıncaya kadar tüm Boyutların yok olmasına neden olabilecek İlkelleri kontrol altına alabileceğini inançla söyleyebilir?


Bir deliden başka kim tüm Evrenleri ve Kozmosları yutan İlkel Canavarları ayaklarının altına alabileceğini inançla söyleyebilir?


Ya da Boyutlarında hüküm sürdükleri korkunç güç ve Sistemlere sahip olan İlkellerin Şampiyonlarını?


"..."


Bu Antik Çağ tüm bunları düşünürken, gözleri açıklanamaz bir şekilde tekrar Noah’a takıldı.


"Anlıyorum..."


O anda zihninde bir şeylerin tıklandığını hissetti ve İlkellerle tanıştıktan ve sergileyebildikleri şok edici güçten sonra, farkında olmadan onlara aşılmaz bir duvarmış gibi baktığını fark etti.


Bilinçsizce zihnine bir engel koymuştu ve gücü hızla artıyor olsa da, her zaman geride kaldığını ve hala çok zayıf olduğunu hissediyordu!


’Ama... sadece birkaç ay geçti. Çok fazla acele ediyordum. Yeteneklerim ve yeniden yapılandırılmış sistemimle... Bu varlığın yapabileceğine inandığı şeyi yapmak için kendime güvenebilirim!


WAA!



"Ama bu varlık... o çok eşsiz!


Antik Çağ’ın gözleri hâlâ Noah’a odaklanmıştı, çünkü hâlâ o eşsiz hâkimiyet ve güven ışığını görebiliyordu; her şeyi kendisine doğru çeken otoriter bir ışığı.


Böyle bir şeyi görünce, Abyssal Evreni’ndeki bilincinden gelen sesine engel olamadı ama uzandı.


"Sadece... sadece sen kimsin?"


"..."


Gözleri fetih ve tahakkümün görkemli ışığıyla parlarken, Noah konuşurken, sakince ileriye baktı.


"Noah. Noah Osmont."


RUMBLE!


"Defol git... ne?" Sesi çınlarken Antik Çağ sersemlemişti, şaşkınlığı her halinden belliydi ama yine de sormadan edemedi!


"Sen ciddi misin?"


Ve Noah’tan gelen cevap, şu anda sadece bir bilinç olmasına rağmen Antik Çağ’ın ifadesini gerçekten görebiliyormuş gibi önüne bakarken, geldi.



"Evet... değilsin..."


Boyutlar’ın karşısındaki Antik Çağ, bıkkın bir ifadeyle başını sallarken, tam bir kuşkuyla konuştu:


"Çok saçma... Ben Noah’ım! Noah Eckert!"


...!


İki tarafın da konuşmadığı bu anda bir sessizlik çöktü!


"..."


Noah’ın figürü bu sırada durakladı, bilinçsizce konuşurken, etrafındaki duruma inanamadı.


"Daha önce... olmak ya da olmamak kelimelerinden bahsettiniz. Bunu bir İngiliz oyun yazarından duymuş olamazsınız..."


WAA!


Noah’ın sözleri üzerine Antik Çağ’ın bilinci uğuldadı ve  Noah daha sözünü bitirmeden ona cevap geldi!


"...okulda çok fazla üzerinde durdukları İngiliz bir şair..."


...!


"..."


Etrafa yine sessizlik hakim oldu.


Şu anda hiçbir taraf konuşmuyordu.


Antik Çağ’ın  az önce bahsettiği paralel zaman çizgileri ve dallanan gerçeklikler nihayet Noah’ın zihnine tam olarak girmiş ve gerçek olmuştu!


Bir dakika boyunca hiçbir taraf konuşmadı, her biri kendi düşüncelerinde kayboldu!


"Haaa..."


Noah saniyeler sonra başını kaldırıp etrafına bakarken, bu noktada tekrar iç çekti ve sesini sakince konuşt:


"Tamam. Pekâlâ. Bu daha sonra tartışabileceğimiz bir konu. Önce şu anki gerçekliğimizin kökenine inelim. Kader, seninle ilişki kurmanın benim için bazı muazzam faydaları olduğunu söylüyor gibi görünüyor ve en başta seninle konuşma zahmetine girmemin tek nedeni de bu.



"Sizin bu kadar proaktif olmanıza bakılırsa, sanırım sizin tarafınızda da durum aynı. İlkeller ve İlkel Canavarlar... ve hatta onların kontrol ettiği Şampiyonlar. İş buna gelince... bir şekilde işbirliği yapabiliriz!"


WAA!


Noah’ın sesi pek çok şey düşündüğü için sertti ve şu anda ince ve titrek bir bağlantı oluşmaya başladığından, gülünç bir şekilde aynı adı paylaştığı bu varlığı tamamen reddetmiyordu!


Not: Noah Eckert... Bilmeyenler için My Idle Gaming Systemin romanının Mcsi... daha doğrusu İlkeller tarafından yaratılan bir mc daha sonra da çöpe atılan bir mc... bu adamın sistemi şahsen çok optu kendisininde dediği gibi bir üç ay gibi bir süreyle Evrensel varlık oldu sistemi sayesinde ama işte... sonradan söküp aldılar sistemini.


Not: Bu olaylar hakkında düşünceleriniz neler???

Not: Sonunda karşılaştılar be 🥳🥳🥳 onlar düşünsün şimdi. 😎