Bölüm 2193: Gerçekliğin Kaynağı! I


İmparatorluklar’ın çöküşü her zaman benzersiz bir şekilde gözlemlenmiştir.


Hiçbir güçlü İmparatorluk, gücünün ve ihtişamının zirvesindeyken, bir şekilde devrilebileceğine gerçekten inanmamıştır


SHIING!


Özellikle de bu kadar kısa bir süre içinde ve bir iki gün önce kendilerine rakip bile olmayan bir başka güç tarafından.


Düşüş, ancak mümkün olan son anda fark edildi.


Bu noktada, Kaderin Gerçek İmparatoru gittikten sonra Gerçeklik üzerinde hüküm süren güçlü İmparatorlar’ın göz bebekleri bunu fark ettiklerinde mavi bir ışıkla parladı.


Gerçekliğin geniş alanlarını kontrol eden Mahkeme Hükümdarları, İğrençlikler’e yapışan ve onları kuru bir tarladaki buğday sapları gibi yok eden Tekillik Alevleri’nin kabaran Tutuşmasını gördüler ve bu alevlerin bildiklerinden daha da büyük bir vahşetle kendilerine doğru geldiğini gördüler!


Kaderleri ve Alınyazılar’ı bir anda karanlığa büründü ve Takdir-i İlahi’nin anlayışlarının kırıntıları bile onlara şunu söylüyordu:


Bitti!


Varlığın ölmek üzere olduğunu bilmesi dehşet verici bir düşünceydi ve varlıklar bu düşünceyi farklı şekillerde kabulleniyor, bazıları kabullenirken, bazıları mücadele ediyordu.


Althea, İmparatoriçe’nin nefesini arkasında hissederken, yok olma tehdidiyle yaklaşan alevlere baktı, olacaklar ve arkasındaki bu şahsiyetin durumunu bile dikkate almayan deli adam karşısında kederle haykırdı:


"OOOOHHHH!"


Ruhu yanarken, kederle haykırdı ve tüm hayatı boyunca toplayabileceği en güçlü saldırıyı serbest bıraktı!


Tüm bu olanlardan sonra Büyük Komutanı bir daha göremeyeceği için kederle ve cesaretle haykırdı!


O ağladı-


BOOOM!


Patlayan gümüş ışığın kör edici dalgalanması, serulean alevler tarafından anında yutuldu.


En güçlü ya da en zayıf saldırısı olması fark etmeksizin, figürü hemen ardından kor haline gelirken, anında Quinezsential’in alevleri tarafından yutuldu.


> ..>


Quintessence’nin Gerçek İmparatoru’nun Hasar Çıktısı şu anda çok büyüktü.


Henüz kendisini Atalar’ın Soyundan gelenlerle eşleştirmemiş ve kontrol ettikleri Sınırlarla tam olarak nasıl başa çıkacağını görmemişti ama Çorak Toprakların Hükümdarlar’ı onun için bir sorun teşkil etmiyordu!


Ne de olsa buraya gelmeden önce en güçlü Quantum İmparatorunu yok etmişti!


>8x Obsidyen Quinessential Hazine Önbellekler’i elde edildi.>


Seçkin Dâhi Noah ve Ezekiel dışında kalan 8 Mahkeme Yöneticisi de onlara katılarak, ölürken, alevlerin dilleri şu anda bir EPOCH Yadigâr’ını kucaklayan kadının yüzüne doğru yükselirken, serulean alanın altında her şey yandı.


Bir şeyi başarmaya çok yaklaşmışken, elinden alınmasından dolayı gözlerinde bir miktar hayal kırıklığı ve öfke vardı ama sahip olmadığı tek şey... korkuydu.


Ölümle yüzleşirken, varlık neden korkmasın ki?


BZZT!


Onlarca Aeonik Hasar Değeri taşıyan alevler tıpkı diğerleri gibi vücudunun etrafında dalgalandı.


İmparatoriçe’nin savunması bir anda tamamen paramparça oldu!


Ve tam da alevler onun tüm Canlılık Değerlerini silmek üzereyken...


BOOM!


Korkunç yaşam gücünden oluşan yemyeşil bir bariyer onu kaplamak için patladığında ruhu aydınlandı!


Ve yine de...


ÇAT!


Bu bariyer, alevler tarafından tutuşturuldu ve hemen ardından Varoluş Unsurlarını yok etmeye çalışırken, alevler tarafından parçalandı ve  yutuldu!


Görünüşe göre hayatı tehlikeye girdiği anda devreye giren çok sayıda hayat kurtarıcı önlemi vardı, ancak bunlar bile yeterli olmadı çünkü yemyeşil bariyer parçalandıktan sonra vücudu anında alev aldı ve Kökeni ile birlikte yanmaya başladı.


Mavi alevlerin dilleri, Ruhunu yakmak için uzandığında, varoluşun bu 2 yönü anında yok oldu...


DING!


Her şeyi durduran bir çınlama sesi duyuldu!


Varoluşun üçüncü yönü de aynı süreçten geçmek üzereyken, kör edici beyaz altın bir ışık yayıldı ve Noah, uzaktan bunun bir Sınır’ın ışığı olduğunu hemen anladı.


Bir Sınır!


Bu ÖLÜMSÜZLÜK ya da HİÇLİK değildi, ama ortaya çıktığı andaki kadar bozulmamış bir şeydi, Noah, çoktan sessizce Aktif Yağma Emilimini etkinleştirdi ve bu ışığı İmparatoriçe’nin ruhunu kaplayacak şekilde belirledi!


Noah, serulean alevleri uzakta tutan bir ışıktan, neredeyse tüm bir Çağı bastırabilecek öfkeli ve yükselen bir iradeyi hissedebiliyordu.


"Görünüşe göre Kaderin Gerçek İmparatoru seni gerçekten sevmiş."


Noah’ın figürü yaklaştıkça, yükselen alevlerin arasında sessizce konuştu, gözleri fantastik işaretler gösteren altın silindirik ışık yollarındaydı.


>+.01 KADERİN SINIRI’NIN PARÇASI>


>+.01 KADERİN SINIRI’NIN PARÇASI.>


Kaderin Gerçek İmparatoru kendi ana kavramını almış ve Sınırını EXTREMITY’E doğru genişletmişti.


Ve şimdi sevgilisinin ruhunu sarmalamıştı; tam da İmparatoriçe’yi kaplayan beyaz altın ışıktan bir İrade uyanacakmış gibi görünürken, anında dalgalandı ve heybetle parlarken, öfkeyle kükredi - Noah’ın yürürlüğe koyduğu serulean Sınır’a doğru fırlayan ve hafif bir dirençten sonra içinden geçen bir ışık noktasına dönüştü!


İmparatoriçe’nin ruhunu saran KADER Sınırı’nın Otoritesi, Kaynağı’nın korkunç bir düşmana doğru sürekli sızdığını fark edince anında ayrılmayı seçerken, Noah’ın Etki Alanını kaplayan YAĞMA Sınırını atlayarak, ve arkasında sadece çatırdayan alevler bırakarak, oradan kayboldu.


"Hmm..."


İmparatoriçe’nin ruhu çok hızlı bir şekilde götürülürken, Noah, bu sahneye keskin bir şekilde baktı, otoritesi baypas edilmişti çünkü KADER’in Sınırı’nın bu noktada onunkini baypas edebilmesi için birden fazla Sınır Katmanı tarafından genişletilmiş olması gerekiyordu.


Bu da Kader’in Gerçek İmparatoru’nun isminin hakkını verdiğini gösteriyordu.


OPPENHEIMER’IN hâlâ dikkatle bakılması ve anlaşılması gereken biri olduğunu gösteriyordu!


Etraftaki serulean alevler sönmeye başlarken, geriye sadece NULLITY Silahları’nın parıldayan gümüş ışıkları kalmıştı. 12 taht parçalanmış ve tamamen yanmıştı, ışıkların en göz kamaştırıcı noktalarından biri ise çiçek şeklinde bir EPOCH Yadigâr’ı ve parıldayan çok renkli bir Gerçekliğin Kalbiydi.


Not: Aman Tanrım! Oğlumuz, Kaderin Sınırı’nın gücünden çok ama çok az daha güçlü olmasına rağmen emebildi.