O, bir Atalar Soyundan geliyordu ve Fatih unvanıyla saygın varlıklar listesine katılmıştı.
Fatih!
Çorak Topraklardan gelen varlıklar için seçkin bir unvan!
Bu, onun EXTREMITY Mahzenleri’ndeki bölgeleri işgal edip, kurtarabildiği ve Aeonik Hortlak Lejyonları ve emrindeki diğer Lejyonlarla NOBLESSE Komutanlarına karşı savaşırken, onları Atalar’ın komutası altına sokabildiği anlamına geliyordu.
Ölüm Sınırına hükmetti ve hatta onu Dördüncü Sınır Katmanına yükseltti!
Bu, altındaki diğer 3 Sınır ile eşleştirildiğinde, gücü olağanüstü idi.
Gücü muazzam olduğu için o bir 4 Kademe Obsidyen Varlıktı!
Ve yine de...
SQUELCH!
Eziliyordu.
Kendi yaptığı bir mezarda kabaran siyah kanla çevriliydi, etrafındaki sunak ölümle parlıyordu ve bu varlığı durdurmaya çalışmak için Aeonik Ruhunu yakıyordu!
Ancak bu varlığın etrafındaki Obsidyen Halolar kötülük ve parlaklıkla parlarken, yüzünde zalim bir gülümseme vardı.
"Böyle bir yerde NOBLESSE’NİN ihtişamından kaçabileceğini mi sanıyorsun?"
Sesi manyetikti, eli yukarı doğru hareket ederken, vücudu Obsidyen karanlık dalgaları yayıyordu.
ŞIIING!
Niflheim’ın kasvetli gökyüzünün üzerinde bir tekillik çiçek açarken, boşluk deforme oldu.
Elini hareket ettiren varlığın Hiçlik üzerindeki kontrolü o kadar deneyimliydi ki, Sonsuz yoğunluk ve kütleye sahip bu Tekillik aslında onun tarafından yontuluyor, tekilliğin korkunç gücüyle vızıldayan göz kamaştırıcı Obsidyen bir avuç haline getiriliyordu ve bu avuç... sadece tek bir Sınırın Otoritesiyle aydınlanmazken, Yvonne’ye doğru inmeye başlamıştı.
Hiçliğin Obsidyen ışığının yanı sıra, kırmızı, mavi ve beyazın farklı bir ihtişamı bu avuç içini kaplamıştı!
4 Sınır, avuç içine oyuldu, bu saldırı Desiderius’un ona sadece avucuyla ezebileceği, altındaki bir böceğe benzediğini söylemesi gibiydi!
"Seninle yeterince oynadım. Devam edebilir ve Atalar’ına katılabilirsin...çok daha fazlası yakında seni takip edecek."
HUUM!
Yvonne’un saçları, etrafındaki otorite öfkelenirken, sağanak dalgalarla hareket etti, bir Sınır Genişletme uzmanının tüm ihtişamı, avuç içi ona doğru inince bu avuç içine tepki veremiyince kayboldu.
Kendisinin bile kavrayamayacağı bir güç ve hisle dolu bir avuç!
Çaresizlik gözlerini ve yüzünü doldurdu, Ruhunun kalan diplerini toplarken, çığlık attı, etrafındaki mezar daha da fazla siyah kanla fışkırırken...
...!
Sesin kendisini yok eden bir darbe meydana geldi.
Ses yoktu.
Sonsuz kütle ve yoğunluğa sahip iki nokta, iki avuç ayrıldığında olduğu gibi çoklu Sınırlar tarafından desteklenirken, bir araya geldi...
Saf ve dehşet sahnesi, binlerce Aeonik Hasar Değeri’nin ağırlığı altında ezilen Atalar’ın Soyundan gelen bir Komutanın ruhu, parçalanmış kaslar ve siyah kan sakin bir şekilde akarken, görülebiliyordu; tüm bu kanlı kütle, 8 Kademeli Obsidiyen NOBLESSE’in ağzı her şeyi fevkalade bir şekilde yutmak için açıldığında hareket ediyordu!
Fatih Yvonne’dan geriye kalanlar, Aeonik Hortlak kalıntıları, Ataların Soyundan gelenler ve Automat Sınır Modülatörleriyle birlikte hareket eden her şeyin cesetleri ve kanı!
NOBLESSE, düşmanlarının her şeyini yutan bir soydu.
"Mmm..."
Dudaklarını yalayıp, bariz yıkıma bakarken, bu varlığın yüzüne şeytani bir gülümseme kazınmıştı, tüm düşmanlarını ortadan kaldırdıktan sonra Halolar’ı daha da parlak bir parıltıyla parlıyordu... başı doğal olmayan bir şekilde yukarı doğru döndü.
Saf Obsidyen özünden kanatları arkasından taşarken, Obsidyen ışık haloları yüzünün ve uzuvlarının yanlarını kaplarken, bu varlık şimdi gözleri yaş ve zamanın parıltısını yayarken, yukarı doğru baktı ve görkemli bir şekilde konuştu:
"Gerçekliğin katmanlarından bir bakış hissediyorum."
WAA!
Zalimliğin altında gizlenen bu varlığın simsiyah gözlerinden şok edici bir kadimlik hissediliyordu.
Vahşetin ortasında bile ondan asalet ve soyluluk yayılıyordu!
"Bu sen olmalısın... eğer Anahtar elindeyken ve Düzleminle rezonansa girmeyi başardıysan. Sonunda karşılaştık, ey Quintessence’nın Gerçek İmparatoru."
Sanki bakışları sanki Gerçekliğin perdelerini delip, geçebilyormuş gibiydi. Sanki Niflheim Boyutundan yayılan Noah’ın iradesiyle karşılaşabilirmiş gibi!
Gerçekliğin Kaynağı ile birlikte bağlı olduğu Doğanın Temel Hazineleri, sanki Noah’ın bu Çağın saf beyaz otoritesini kullanarak, Boyutları ve hatta içindeki varlığı yerinden etme Otorite’si varmış gibi çekildi, ayrıca İradesini iletmek kadar basit bir şey de yapabilirdi!
Böylece bu kadim varlık iletişim kurmak için inisiyatif aldığında, Noah da karşılık verdi:
>Kimsin sen...ve ne arıyorsun, ey Desiderius?>
BOOOM!
Sesi sakindi ama yine de cümlesini tamamladıktan sonra Gerçekliğin etrafındaki kıvrımlar anında paramparça oldu çünkü Noah... bu NOBLESSE’NİN ismine hitap etmişti!
Bilmemesi gereken bir isim!
Ve bu ismin gerçekten hak ettiği saygıyı göstermedi.
"Hmm..."
Çevredeki Gerçeklik dokusunu ışık yılları boyunca yok eden güç patlaması geri çekilirken, Desiderius başını yana çevirdi, NULLITY yarıkları her tarafa yayılırken, Gerçeklik en azından iyileşemiyordu!
"Evet, bu Düzlemin Anahtarına erişim sağlamak, zaman nehri boyunca anıların kalıntılarını görmenizi sağlayabilir. Adımı geçmiş Gerçek İmparator’un tarihinden mi aldınız?"
Şeytani gülümsemesi solup, tamamen sakinleşirken, kadimliği ve asaleti daha da arttı!
Not: KAHRETMESİN!!!!!!!
Not: DESİDERİUS!!!!!!!!!!!!!!
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
