Bölüm 2253: Kendi Yolunu Çizmek!


Tahtında oturan Noah, içindeki Mana harekete geçtikçe, meydana gelen sayısız ince değişikliği hissedebiliyordu.


Diğerlerinden farklı olarak kapalı bir sisteme sahip değildi, çünkü Mana miktarı, Gerçeklik Özü ve oynayabileceği diğer birçok kaynak... onun altında sonsuzdu!


Peki, Doğa’nın Temel Özü’nü ve dönüşümlerini yöneten kavram bir EXTREMITY Sınır’ı haline geldiğinde tam olarak ne değişecekti?


>Manadinamiğin evrimleşebilen Crimson Doğuştan Sınır’ı doğdu>


>Gerçekliğin Kaynağı ve Paralel Yollar’ın tamamı asimile edildi.>


>Sonsuz Düzlem Quinessential bir Dönüşüm geçiriyor!>


>Aeonik Cennet Sınır Uzay Özelliği doğdu.>


>Doğa Yasa Yönetimi Özelliği doğdu...>


Fantastik komutlar yağdı.


Ancak yağan tek şey bu değildi; 9 Küçük Düzlemin ve bir Büyük Düzlemin Kaynaklarıyla dolu olan Sonsuz Düzlemin en uç noktalarında, bu fantastik yapının sınırlarının kenarlarından sayısız yağmur damlasına dönüşen çok renkli çiy damlaları oluşmaya başladı.


Yağmur damlalarının yoğunluğu arttıkça, bir an içinde Sonsuz Düzlem’in en uzak noktalarında çok renkli öz denizleri oluşmuş gibi görünüyordu; bu denizler canlı bir şekilde dönen Sayısız Kozmos’un ve ışıl ışıl parlayan 9 boyutun üzerine akıyordu!


Tüm varlıklar bu yoğun Öz denizleri tarafından süpürülürken, Varoluş Yönleri derin bir dönüşüm ve güçlenme yaşarken, varlığın gözleriyle görebileceği muhteşem bir manzaraydı!


-


"Kayboluyor..."


Dönen Sayısız Kozmos’un altında duran Elysium Boyutu’nun en tepesinde, Sonsuz Düzlemde tüm önde gelen figürlerden biri olan, Eowyn figürü seslendi.


Noah ile olan bağlantısı hala en yakın olanlardan biriydi, ancak şu anda onun zihnine yaklaşamadığı ve düşüncelerini anlayamadığı için otoritesini yavaş yavaş kaybetmişti!


Adamın gücü kendisini bu kadar geride bıraktığı için bir kayıp ve ıssızlık hissi duydu, adamın başardıklarına bakarken, altın gözleri parlak bir ışık saçıyordu.


Onun yanında, Avalon Boyutu’nun göz alıcı Guinevere’si konuşurken, Avalon’un Kılıcını sıkıca kavradı.


>Onun hakkında çok fazla şey bilmiyor olabilirim ama  Avalon Boyutunu ve diğer tüm Boyutları kurtaracağına söz verdi... sözünde durduğu ve tam da bunu yaptığı  için onun Vasiyetini takip edeceğim!


WAA!


Kadının yüzü ışıl ışıldı.


Yüzü çok güzeldi.


Yüzü, her saniye daha da güzelleşip, mantıksız düzeylerine doğru ilerliyordu.


Ona Albus, En Uzun Rüya, Knowledge ve diğer pek çok geçmiş Boyut Yöneticisi eşlik ediyordu; hepsi de üzerlerini yıkayan ve hatta kendi Kökenlerinin Coşku içinde sıçramasına neden olan parlak öz denizlerine bakıyordu.


Yan tarafta, Adelaide ve Barbatos’un figürleri Noah’ın yakın ailesi arasında görülebiliyordu, Küçük Henry ise çok uzakta değildi ve bakışları yeni gelenlerin şaşırmış gözlerine bakıyordu.


"Küçük Balığın yaptıklarına nasıl da şaşırıyorlar... Gelecekte hayatta kalmak istiyorlarsa kalplerini hazırlamaları gerekecek."


Barbatos’un küçük bedeni kahkahasıyla titreşirken, şeytani bir gülümsemesi vardı, Adelaide ise en çılgın hayalleri her gün aşılmaya devam ederken, etrafındaki manzaraya gülümseyerek, bakıyordu.


Onun yanında, Küçük Henry elini göğsünün üzerine koyarak, babasının hareketlerine baktı, kalbinin atışını ve vücudunda dolaşan Quinessential Kainos İmparatoru’nun Düzlemsel Soyunu hissetti.


Geleceği düşünürken, kendisine bahşedilen böyle bir nimetle öylece oturamayacağını biliyordu!


Elysium Boyutu’nun zirvesinden çok çok uzakta, Sonsuz Düzlemin kenarlarına doğru, Lilith’in yalnız figürü, güzel elleri etrafındaki yıldızlı cennetin üzerinde yıkanan yoğun öz denizlerinden geçerken, görülebiliyordu.


Yolu gerçekten de yanlış mıydı?


Bu varoluş, hayalini kurduğu her şeyi inanılmaz derecede kısa bir süre içinde gerçekleştirmeyi başarmıştı.


Kökeni her zamankinden daha güçlü hissediyordu, hatta son bir saat içinde ruhunun üzerindeki sıkı bağların hafifçe gevşediğini bile hissetti.


Evim dediği çok uzaklardaki Apollyon Boyutuna ve şimdi bu inanılmaz yapıyla nasıl karmaşık bir şekilde bağlantılı olduğuna bakarken, merak etti... şimdi ne yapmalıydı?


Boyut Cehennem Hükümdar’ı Lilith’in yolu nereye gidiyordu?!


Bir varlık bu ışıltılı dönüşümün ortasında bir yol ararken, Sonsuz Düzlem’in karşı tarafında bir başka varlık da aynı çıkmazdaydı.


Gözleri göz kamaştırıcı mavi bir parıltıyla parlayan Eckert, geçmiş İlkeller’in Grotto Sanctum alanını barındıran Gerçekliğin yakınında süzülürken, etrafındaki ışıltıyı seyrederken, ona Europa’dan başkası eşlik etmiyordu.


Eckert, tüm bu olanlara ve bu varlığın kurduğu bu büyük İmparatorluğun Küçük Düzlemleri’nin üzerindeki büyük tahtın üzerinde yüzen varlığa bakarken, çok karışık duygular yaşadı.


Kendisinin her zaman seçkin ve başarılı olduğuna inanmıştı, hatta her şeyin merkezindeymiş gibi bir ihtişama sahipti! Sanki bir romanın ana karakteriymiş gibi.


Geçtiğimiz birkaç gün içinde ve bu noktada, içinde bulunduğu bu topraklarda her şeye hükmedecek bir kaderi olmadığını fark ettikçe, alçakgönüllü davrandı.


Tahtta oturan ve aynı adı paylaştığı görkemli görünüşlü varlığa bakarken, dudakları bir gülümsemeye dönüştü, tüm bu düşüncelerden sonra bile... kalbi hala kendi hırslarıyla yanıyordu.


WAA!


Göğsünden karanlık bir ışık fışkırarak, Ölüm Aynası’nı ve Quintessence’nin Gerçek İmparatoru’nun yardımıyla boyun eğdirdiği Atalar’ın Soyu’nu serbest bıraktı. Kendi kalbinin tutkularını ve elindeki gücü gerçekten dinlediğinde, bu varlık aracılığıyla Sınırlar aşamasını hissedebiliyordu... yine de kendi yolunu çizmeyi denemek istedi!


Eckert, bakışlarını bu topraklara doğru çevirdiğinde, Atalar’ın Soyundan gelen kişinin anılarından, Sonsuz Cennetlerde çok büyük bir Sonsuzluk olduğunu biliyordu.


Quintessence’ın Gerçek İmparatoru’nun saltanatı, etkisini bu çok büyük Sonsuz Cennetler’e doğru genişletmeye başlayacaktı ve Eckert de aynısını yapmak ve gözleri cerulean ışıkla yanarken, kendi yolunu aramak istedi - seçimini yaparken, EXTREMITY’NİN Düzlemsel Çitler’ine  bakıyordu!


-


Yarının çalışma bölüm başlıkları: Gerçek İmparator ve Quintessential Nimetler!


Adui