Bölüm 2306: EXTREMITY Kutsallaştırması! I


Kaderin ışıltısı onu sımsıkı sarmış, sanki eviymiş gibi ruhunda teselli arıyordu.


Etrafı kendi ırkından olmayan varlıklarla çevriliydi, ancak bakışları ona sanki kardeşleriymiş gibi bakıyordu.


Noblesse Komutanları’nın görkemli figürleri onu çevrelerken, Noblesse Lejyonlarının merkezine doğru ilerliyordu; iki canlı Berraklık Gözü, hala korkutucu bir otorite tarafından zincirlenmiş bir Apex Aeonik Yaşam Formu’nun yaşayan bedeninden çıkarılmış ve yakınlarda görülen belirli bir Noblesse’in ellerine verilmişti.


Etrafa parlak ışık huzmeleri yayarken, bakışları sonunda kendilerinden uzakta devasa yaratıkları geride tutan ışık perdesine geldi.


Bu perdenin arkasında herkesin burada bulunma sebebi vardı.


Aeonik EXTREMITY Hazineleri’nin akkor halindeki ışığı bu perdenin arkasında bolca görülebiliyordu,  Ata Lernaealılar, Quasarianlar ve Noblesseler’in uğruna kanlı bir savaş verecekleri şey bu olsa da... Oppenheimer’ın uğruna savaştığı şey bu değildi! Kaderinin tamamen başka bir şeyde yattığını biliyordu.


>Komutan Oppenheimer, Lernaealılar sizi aramızda gördüklerinde hakkınızda ne düşünüyorlar? Aralarındaki bazı Aeonik Ruh Yüceltme varlıklarının bakışlarının ara sıra buradan geçip, size odaklandığını görebiliyorum.>


Merak dolu sözler, solunda 7. Sınır Katmanında birden fazla Sınırın otorite dalgalarını serbest bırakan Noblesse bir Komutandan yükseldi!


Oppenheimer’ın ifadesi bu sözler karşısında sakinliğini korurken, Noblesse Komutan sözlerine devam ederken, gözlerini kısa bir süreliğine Ata Lernaealılar’a dikti.


>Sonunda bize bir şekilde ihanet etmek için bize katıldığınızdan hâlâ şüphe duyduklarını mı düşünüyorsunuz? Tüm bunların sonunda Lernaean’lara geri döneceğinizden? Haha!>


Noblesse Komutanı sözlerine gürültülü bir şekilde gülerken, yanındakiler de gülümsedi, bu varlıklar görünüşe göre diğerlerinin bilmediği bir şeyi biliyordu!


Oppenheimer, sakince cevap verirken, başını salladı.


>Onlar hiçbir şey bilmiyor. Sonuçta->


Devam etmek üzereydi.


Ama durmak zorunda kalmıştı.


Şok edici bir şey gördüğünde Kader’in parıltısı gözlerini kapladı ve bakışları yukarıya, üstlerindeki sonsuz karanlığa döndü.


Bu alanın karanlık boşluğunda sadece NULLITYNİN izleri ve RUIN’IN dalları vardı!


O anda Oppenheimer, serulean ışık parıltılarının titrediğini gördü.


HOONG!


Yıldız ihtişamının dalgaları bir anda parladı, karanlık gökyüzü maviye büründü ve engin bir yıldız denizi gibi göründü!


EXTREMITY özü taşıyan tehlikeli ve kararsız Gerçeklik kümelerinden oluşan bir deniz, 7. Sınır Katman’ı ve altındaki tüm varlıkları titretirken, 8. Sınır Katmanın’daki herkesin ciddiyetle ileriye bakmasına neden oldu.


Aeonik Ruh Yüceltmesi varlıklarının gözlerinin parlamasına neden olurken, en sağır edici ve gülünç olan şey ise... mavi Gerçeklik kümelerinin ne kadar geniş bir alanı kapladığıydı!


Buradaki herhangi bir varlığa bunun normal bir fenomen olduğu söylenseydi, bunun yalnızca EXTREMITY Cennetleri tarafından üretilen bir şey olabileceği için imkansız olduğunu inkar ederlerdi.


En zayıfları ayıklamak için tasarlanmış feci bir olay!


Hatta bazı varlıklar başlarını kaldırıp, bunun Extremity Kutsallaştırması’nın başlangıcı olup, olmadığını sorguladı!


Ancak bakışları anında belirli bir yöne çevrilen varlıklar arasında yer alan Oppenheimer’ın gözleri altınla kaplıydı.


Diğer varlıklar ise bir Kaynağı anında saptayabilen Muhterem Aeonik Ruh Yüceltmeler’di!


Ve diğerleri.... Uçurumun girişine yakın olan ve inişi sırasında belirli bir varlığın etrafını benzer bir ışığın sardığını görenlerdi.


Gözler ve İradeler kısa bir süreliğine şu anda gözlerini kapatmış olan, QUINTESSENCE’NİN Gerçek İmparatoru’na doğru döndü; elleri yukarıya, oluşturduğu Gerçeklikler kümelerinin engin denizine doğru uzanırken, etrafında bir senfoni dalgalanıyordu - elleri şu anda büyük bir senfoninin şefiymiş gibi son derece görkemli bir şekilde aşağıya doğru iniyordu!


HOONG!


Ve Sonsuz gökyüzündeki engin mavi deniz alçalmaya başladı.


Bir nanosaniye içinde diğerinin yarısı kadar mesafe kat eden bir iniş... Aşağıdaki kara toprakta duranların başlarının üzerine varmıştı bile.


>...>


Ve mavi deniz, tufan çiçekleri açarken, aşağı çöktü!


Gerçeği söylemek gerekirse, küçük ve tek bir Gerçeklik kümesinin her biri 1 Milyon Aeonik Ruh Hasarı Değerinin biraz üzerindeydi ve 8. Sınır Katmanı’na ulaşmış varlıkların karşı koyabileceği ve savunabileceği bir şeydi.


İnanılmaz ve imkânsız olan... bu tür Gerçeklik kümelerinin atıldığı ölçekti!


Gökyüzünde böylesine büyük bir değişime neden olmak için 8. Sınır Katmanı’na ulaşmış birkaç bin varlığın aynı anda böyle bir yetenek kullanması gerekiyordu!


Ancak ruhlarını Varoluş Unsurları’nın geri kalanıyla tamamen bütünleştirmiş varlıkların saldırılarının ulaştığı hız, sadece bu aşamaya yakın varlıkların bile takip edebileceği kadar büyük olsa da, bunu tek bir varlık yapabilmişti.


Dolayısıyla, uzaktan mavi yıldızlardan oluşan bir deniz gibi görünen uçsuz bucaksız deniz, varlıkların büyük çoğunluğu kendini savunamadan alçaldı ve parçalandı!


Ancak burada hâlâ son derece güçlü varlıklar vardı.


Mavi deniz tam olarak düşmeden ve hatta gelmeden bir nanosaniye önce, buradaki üç Soyun merkezi alanları, buradaki gerçekten güçlü varlıklardan yayılan fantastik ve aşılmaz savunma ışıklarıyla çiçek açtı.


Hatta bazıları, o gelmeden önce mavi Gerçeklikler Denizi’ni karşılamak için yükseldi!


Ancak buradaki en güçlü varlıkların görkemli savunma ışıkları uzayın her alanını kaplayamadı.


Zaman çok kısaydı!


Etrafları 8. Sınır Katmanı Varlıkları veya 9. Sınır Katmanı’nda olan, Aeonik Ruh Yüceltme uzmanları tarafından kuşatılmamış olan çevredeki Sınır Genişletme Âlemi uzmanları, korkunç bir Kıyametle karşı karşıya kaldıklarında, kendilerini savunmak zorunda kaldılar!