Bölüm 2351: Başka Bir Seviyede! IV


Rüyalar’ın 9. Sınır Katman’ı ve Prana’nın etkileri doğaları gereği farklı ve görkemliydi!


Rüyalar’ın 9. Sınır Katmanı’na benzer şekilde, Prana da aynı derecede coşkuluydu.


>Prana’nın 9. Sınır Katmanı>:: Kökeninizdeki Boyutsal Gerçeklikler ile Sonsuz Düzlemdeki Boyutlar arasındaki bariyer giderek, inceliyor. Zamanın bu noktasında, Prana Boyutsal Gerçekliğinin çevredeki uzayda tezahür etme Otorite’sini kullanabilir ve Quinessential Aeonik Prana Xistonları maddeleşecek ve tezahür eden Boyutsal Gerçekliğin herhangi bir alanında dolaşarak,  yenilenecek ve bu Otorite aktifken, Maksimum Aeonik Canlılık Değerleriniz geçici olarak aşıldığı için size Aeonik Canlılık Değerlerinizin 3 katı kadar genişletilmiş bir yaşam gücü bahşedecektir. Ortaya çıkarılan bir başka Otorite de Aeonik Canlılık Değerler’inizin sabitlenip,  bağlanmasıdır... ancak Prana Boyutsal Gerçekliği’nin %90’ı yok edildiğinde son Aeonik Canlılık Değeriniz de yok edilebilir. Bu Sınır Katmanının özelliklerini kullanmanın bedeli Sonsuz Düzlem tarafından tam olarak ödenir...


Noah’ın cephaneliğine muhteşem bir katkı.


Ve bunun için herhangi bir kaynak maliyeti ödemesine bile gerek yoktu!


Kendi Boyutsal Gerçeklikleri ile Sonsuz Düzlemdeki Boyutlar arasındaki Rezonans gerçekten de incelmeye başladığı için Sonsuz Düzlem bunu onun adına yapacaktı.


Doğa Yasalar’ı ve Decretumlar’ın Kaynaklarını bağladığında, bu Düzlemler’in Kaynakları yok edilmedikçe, ana bedeninin Gerçek Ölümle gerçekten yüzleşmeyeceğini belirten bir Otorite verilmişti!


Şimdi, geçmiş Decretumlar’ın 6. ve 9. Sınır Katmanlarını çağırdığı sürece bu Otorite’yi kendi klonlarıyla serbest bırakabilirdi.


6. Sınır Katmanlar’ı gökyüzünde ya da yeryüzünde dışa doğru bir Tezahüre izin veriyordu.


9. Sınır Katmanlar’ı, şu anda etrafında minyatür dairesel Varoluş Düzlemleri kükrerken, vücudunun etrafında ikinci bir Tezahüre izin verdi!


Altın yıldız kumları ve yemyeşil ışık akımları etrafta dalgalanırken, Quinessential Aeonik Prana ve Rüya Xistonları ona zarar vermek isteyen gümüş altın pençe akımlarına karşı delice uçuyordu!


Üstünde ve altında tezahür eden Boyutsal Gerçeklikler ve onların etrafındaki tezahürleri ile... bu alanlardaki hasar %90’ı geçmediği sürece yok olmayacaktı.


Peki düşmanları böyle bir gerçeği nasıl bilebilirdi?


SHIING!


Kendisine odaklanan bir Apex Aeonik Ruh Totemi’nin gücü son derece korkunçtu ve bu, Ophelia’nın ana bedenini korurken, Rüya Boyutsal Şasisi’nin karşılaştığına benzer bir kalıntı öz değildi.


Korkunç ihtişamlarının sadece %50’si Noah’a ulaştığında, tüm savunmalarını aşarak, onun Aeonik Arcane Mana Varlığı formunu delip, geçti!


Her ne kadar 9. Sınır Katmanı ve altındaki her türlü hasarı etkisiz hale getirebilse de, Titus ve diğer Cennet Öğrenciler’i bu sahneyi gördüklerinde, kalplerinin bir nebze de olsa yatıştığını hissettiler.


Serbest bıraktığı Apex Aeonik Ruh Totem’in sahibi olan Titus, önündeki bu varlığın Yaşam Gücü’nün hızla azaldığını hissederken, her şeyi daha da yakından hissetti. Yemyeşil Kozmoslar ve yıldız yeşili mızraklar ona çarptığında sürekli yenilenme bile... gümüş altın pençeler her şeyi parçalamaya devam ederken, Titus neredeyse bu varlığın tüm Varoluş Unsurları’nın bir sonraki anda yok olduğunu görebiliyordu!


Yankılanan sesi çınlarken, böyle bir manzara karşısında gülümsedi.


>Çatlatması zor biriydin, Osmont. Şimdi bakalım ne gibi sırlar saklıyormuşsun-...oh hadi ama, sözlerimi geri aldırtma bana!>


Titus, bu varlığın yaşam gücünün sona yaklaştığını gördüğünde, sözlerine nispeten kolaylıkla başlamıştı, ama sona yaklaştığında... orada kaldı.


Daha fazla aşağı inmedi.


>...>


Titus ciddiyetle kaşlarını çatmaya başlarken, dudaklarını şapırdattı.


Yaşam gücünün bir izi varmış gibi görünüyordu - kelimenin tam anlamıyla her an alınabilecek ufacık bir parça - ama yine de Apex Aeonik Ruh Totem’in gümüş altın pençesk artık yerinden kıpırdayamıyordu.


Tüm akıntılar geçip, kaybolana kadar, bu varlığın cerulean formu, canavarca güzel yüzünde, tekilliğin yıldız gözleri, Titus’a doğru soğuk bir şekilde bakarken, sabit bir şekilde yerinde kaldı!


BOOM!


Yemyeşil bir Kozmos ve yeşil bir yaşam mızrağı bedenine saplanırken,  tükenen yaşam gücü bir sonraki anda kendini toparladı.


Etrafında bir şekilde parçalanmış olan düzlemlerin yeşil ve altın tezahürleri iyileşip, yeniden biçimlenirken, ihtişam yaymaya başladılar.


Üstlerindeki ve altlarındaki Küçük Düzlemlerin Tezahürleri de, ölümcül Kozmoslar’ı yeniden özgürce salınmaya başladığında, daha da fazla ışıltı yaydı!


Titus böyle bir gelişme karşısında hüzünlenirken ve hafifçe iç çekerken, karşılaştığı manzara şok ediciydi.


>Adamım, o bir Apex Aeonic Ruh Totemiydi biliyor musun?>


Hayal kırıklığı ve ciddiyet yüzünde belirgindi çünkü kullandığı şey bir yaşam koruma önlemiydi!


Yine de bu varlık buna böyle dayanabildi mi?


Dışarıda soğukkanlılığını korusa da, kendisini takip eden diğer Cennet Öğrenciler’ine haber gönderdi.


’Hepiniz... eğer bu işi bitirmek istiyorsak, yakında Apex Aeonik Ruh Totemlerinizi kullanmaya hazır olun. Helena, bak bakalım bu yaratığı öldürmek için kullanabileceğimiz yöntem hakkında bir şeyler bulabilecek misin? Dionysos, benimle birlikte hareket et ve savunmaya odaklan...’


Bu varlığın nasıl hayatta kaldığını anlamadan başka bir Apex Aeonik Soul Totem’i kullanmadığı için birden fazla komut yankılandı - yöntemleri çok metodikti!


Ve bugün kendisi için seçtiği düşmana baktığında böyle olmak zorundaydı... Bu varlık ona korkusuzca bakarken, gözlerindeki tekillikler şu anda öfke saçıyordu.


>Genesis EXTREMITY Enstitüsü’nden Titus...>


Sesi, yoğun bir zorbalık Haki’si ve Quintessence ile titreşirken, yankılandı, ancak tonu, sanki hepsini onun altında görüyormuş gibiyken, seslendiği fraksiyonun adını bile söylediğinde muazzam bir küçümseme taşıyordu!


Sadece Osmont olarak tanıdıkları varlık, fantastik yetenekler kümesiyle hareket ederken, sesi gürleyerek, Genesis EXTREMITY Enstitüsü’nün seçkin Cennet Öğrencisine doğru baktı.


>...Seni mahvedeceğim.>


BOOM!


Quintessence’nin Gerçek İmparator’u karşı saldırısına başlarken, öz çıldırmış bir ihtişamla dışarı fışkırdı!