Bölüm 2809: Ağır Bir Seçim! I


Kimmeryalı Mimar’ın sesi, Noah’ın zihninde yankılanırken, belirsizlik dalgalarıyla karışan derin bir parlaklık dalgası hissetti.


Kadın’ın sözleri, bilincinin sınırlarında dolaşan şüpheleri yankıladı - özellikle de olası tehlikelere dair şüpheleri!


"Ben neden ölmedim? Noah, sessizce düşündü, Mimar’ın sorusunun sonuçlarını düşünürken, düşünceleri hızla akıyordu.


Güç ve gizemle örtülü figürüne baktı, eğer isterse her an Quintessence ve Sonsuzluk ile patlayabilirdi, ancak başkalarının bilmediği daha fazla bilgi edinmenin hiçbir zararı yoktu!


Yuttuğu Kayıtlar’ın Engizisyoncu’sun Kayıtlar’ından, Extremity’nin Üstündekiler hakkında bir nebze bilgi edindi.


Sadece söylentiler ve dağınık Kayıtlar, ama oradaydılar.


Kendisi için pek çok olasılığı ve olası tehlikeleri zaten teorileştirmişti ama karşısındaki Varlık, Kayıtlar’ın Engizisyoncusu’na kıyasla bambaşka bir önem seviyesinde olduğu için bilgiyle çok daha donanımlıydı.


Ancak şu anda savaşma niyeti olmaksızın ona yakın süzülüyordu ve bir tartışmaya niyetli görünüyordu.


Tüm bu bilgiyi elde etmek ve ileri geri konuşmak zorunda kalmamak için onu öldürmeli ve Kayıtlar’ını tamamen yutmalı mıydı?!


Kimmeryalı Mimar’ın kaşları, hızla parlarken, böyle tehlikeli bir düşünce ortaya çıktı.


"Hey, az önce ne düşünüyordun? Sana söyleyebileceğim şeyler muhtemelen senin Varlığı’nı kurtarabilecekken beni mahvetmeye mi çalışıyordun? Bunun ne anlama geldiğini tam olarak anlamış olsaydın, başka bir tür Varoluşsal Extremity Otoritesi’ni özgürce sallamazdın."


...!


Öldürme niyetinin atomdan daha küçük derecede patlaması onun tarafından hissedilirken, Noah’ın zihni riskleri ve faydaları hesaplarken, Kadın’ın sesi tekrar yankılandı.


"En son Onurlandırılan Kişi olarak sana saygı gösterip, bir tartışma yürütmeye çalışacağım, sen de aynı saygıyı gösterip, bundan ne kazanacağımıza bakabilirsin. Aksi takdirde, birbirimizi öldürmeye çalışmaya geri dönebiliriz - benim için her iki şekilde de sorun değil!"


WAA!


Kadın’ın sözleri yankı uyandırırken, Noah, gülümsedi.


Ellerini sallarken, riskleri ve faydaları analiz etti.


>Chronos’un Extremity’si Otoritesi’ni Uygular.>


>Sürekliliğin Extremity’si, Sonsuzluğ’un ışığının tadını çıkararak ve Zaman’ın bu örneğini alıp, onu sonsuza dek genişleterek, yılmaz bir parlaklıkla ortaya çıkar!>


Bu alanda Zaman akışı tamamen durana kadar çevreleri daha da yavaşladı.


Kayıtların Engizisyoncusu olan Quintessential Ekstra’nın görüntüsü bile zamanda donmuş gibiydi, sadece o ve Kimmeryalı Mimar özgürce hareket edebiliyordu.


Ellerini salladığında, arkasında ihtişamla titreşen, katılaşmış serulean kristal bir Taht belirdi.


Ellerini Kimmeryalı Mimar’a doğru sallarken, böyle bir Taht’ın üzerine heybetle oturdu.


"Pekala, Kimmeryalı Mimar... Bakalım bu tartışmadan ne çıkacak?"


...!


Kimmeryalı Mimar’ın peçeli figürü, ciddileştikçe, hava yoğunlaştı.


Tılsımların Ata’sı olarak buradaydı. Kimmeryalı Mimar olarak kimliği Baş Yutan tarafından bile tahmin edilmemişti!


Yine de bu Varlık, onun hakkında o kadar rahat konuşuyordu ki, kükreyerek, göz kamaştırıcı obsidyen kristalinden bir Taht yarattı ve üzerindeki örtü solup, gerçek formu ve yüzü ortaya çıkarken, görkemli bir şekilde Tahtı’na oturdu.


Siyah ve altın rengi saç telleri, özgürce omuzlarına dökülüyordu.


Açık teni, Extremity’nin ışığıyla titreşirken, alnına kökeni belirsiz Runik bir yazı yazılmıştı; ifade ettiği güzellik, Extremity Dereceler’i boyunca sayısız yıl boyunca rafine edilmişti.


Sağ elini çenesine koyarak, sakince konuşmaya başladı ve sol elini göz kamaştırıcı bir ışık topu yaratmak için salladı.


"En azından benim kim olduğumu anlayabildiğine göre, tamamen ümitsiz bir vaka olmayabilirsin. Diğerlerinin sandığının aksine, ben o kadar da konuşkan biri değilim, bu yüzden bilgi almak için bu hediyemi inceleyin."


Quintessence’nin renksiz ışığı, onu almak için akarken, sol elindeki ışık topu ise aralarındaki birkaç metrelik mesafede süzüldü, bu ışığın ortaya çıkışı Kimmeryalı Mimar’ın gözlerinin derinliklerinde delici bir ışığın parlamasına neden oldu, Quintessence, yanlış bir şey bulmadıktan sonra Noah’ın iradesi bu ışık demetini emdi.


Bir ışık... daha çok şu anda Noah için son derece önemli olan şeylere ilişkin karmaşık bir bilgi veritabanı gibiydi!


Bu ışık topu, en az iki sayfalık bir ileri geri diyaloğunu ortadan kaldırırken, Noah, Extremity’nin Üstünde Olanlar hakkında daha fazla arka plan bilgisine, onlarla ilgili önceki Kayıtlar’a veya sadece fısıltılara ve Kavramlar’ını Varoluşsal seviyeye yükseltmeye çalışan Varlıklar’ın Çağlar süren Tarihi’ne ve aniden ortadan kaybolmalarına ulaştı.


Noah, bu bilgi yığınını incelerken, Kimmeryalı Mimar’la ilgili soru bir kez daha zihninde uğuldadı!


Neden ölmemişti?


Cevabı hemen anladığında, gözleri, ciddiyetle parladı!


Ölmemişti... çünkü Extremity’nin Quinessential Kayıtlar’ı yüzünden ölmemişti.


Kayıtlar’ı mühürlendiği ve kendi ayrı veritabanlarına çekildiği için ölmemişti, hâlâ Vitalis veya Vacuous Extremity Kayıtlar’ında kaydediliyor olsaydı, şu anda hala çalışıyor ve hayatta olup, olmayacağından gerçekten emin olamazdı!


Bunca ay boyunca inşa ettiği İmparatorluk.


Sonsuz Hyperversal Cennet’i ve onun tüm incelikleri.


Ailesi. Vasallar’ı!


Bunların hepsi, Extremity’nin Aeonik Kayıtlar’ında olsaydı...


Hepsi bir Nanosaniyeden ya da zamana bağlı olmadan ortadan kaldırılabilirdi!


Böyle bir düşünceyle karşılaşmak çok ciddiydi çünkü böyle bir tehdit, o farkında bile olmadan hikâyesinin sonunu getirirdi.


Bu onun rahatı için çok yakındı!


Ve şimdi bile, tehlike, Kimmeryalı Mimar’ın inandığından çok daha büyüktü.


Noah, sadece bir Varoluşsal Extremity Otorite’si kurmadı, iki tane kurmuştu.


Ve daha da ileri gitmiş ve Extremity’in Üstündekiler’in - Vitalis ve Vacuous Varoluşsal Otoriteler’in arkasındaki akıl almaz gücün - küfür olarak görecekleri ve Otoriteler’ini tamamen aşan bir şeyi yürürlüğe koymuştu!



Not: Kurtulmuşuz.