Bölüm 2838: Extremity Nedir? II


Bu, Kimmeryalı Mimar’ın asla unutamayacağı bir deneyimdi çünkü gerçekten de Beşinci Extremity Derecesinde olmasına rağmen karşılaştığı ve Dördüncü Extremity Derecesi’nin Zenith Seviyesinde olduğu belirlenen Baskın Patron’u onun gücüyle eşleşiyordu.


Obsidyen Zorluk Derecesi Yarığa meydan okuyarak, diğer tüm Sonlar’ınıb icabına bakmıştı, geriye sadece Oppenheimer kalmıştı ve üstünlük onda olmasına rağmen....


HUUM!


Bu Baskın Patronu’nun devasa bedeni, içinden Prana ve Yaşam’ın Extremity uçları akarken, sanki Beşinci Extremity Derecesi’nde birden fazla Varlığ’ın canlılığına sahip gibi görünüyordu ve bu da Quintessence’nin Varoluşsal ışığıyla desteklendiğinde... Kimmeryalı Mimar kadar güçlü birinin amansız saldırılarına karşı hayatta kalmasını sağlıyordu.


Ama çok yakında, sezgileri, ona ödüllerin büyük olacağını söylediği için Canlılık Değerler’ini tamamen öğütecekti.


Hatta bu ödüller onu dengelemeye ve uzak ama yakın bir Altıncı Extremity Derecesi’ne doğru itmeye bile yetebilirdi.


"Gel o-"


BZZT!


Oppenheimer’ın devasa figürünün de durmasıyla sözleri de durdu.


Çünkü gözlerinin önünde, şok edici bir şekilde korkunç bir Otorite filizlendi - Quintessence Extremity’nin kendisi bu Kaydın içinde belirdi.


Bunu yaptığında, Baskın Patron’u Oppenheimer’ın gözleri parlayarak, yere eğildi ve diz çöktü.


Kimmeryalı Mimar ise...


"Zalim Zorluğa meydan okumadığımı biliyorum... Hadi ama!"


Onun sözlerine karşılık olarak, Quintessence’nin Extremittsi’nin gözleri ışıl ışıl parlarken, Kimmeryalı Mimar, ortaya çıkan Gerçeklik karşısında öfkelendi.


"Sadece bir şeyi test etmem için küçük bir müdahale. Bana saldır. Bunu bir müsabaka olarak düşün."


...!


Gözleri, kasvetli bir hal alırken, bakışlarının kendisine kilitlendiğini hissetti.


Bir müsabaka.


Sadece bir saniye önce onunla, Extremity’nin Beşinci Kademesi’ndeki diğer Varlıklarla birlikte bir savaşta dövüşmüştü.


Hepsi, neredeyse yok olmadan önce.


O zamanlar onun gücüyle bir şekilde boy ölçüşebiliyordu.


Bu, birden fazla Varoluşsal Extremity Otoritesi’nin Ata’sı olarak, geçirdiği değişimlerden önceydi.


Peki, şimdi nerede olabilirdi? Ve kendisinin  içinden de Quintessence akarken, ona ne kadar yaklaşabilirdi?


Ruh’u uğuldadı.


Sezgi’nin Extremiy Rün’ü Yazıtlar’ı ile zemin hazırlarken, Kavramlar’ı da onu takip etti.


Ve... Varoluş’u bir an sonra alarma geçti, çünkü Quintessence’nin Extremity’sini hedef haline getirdiği anda, Sezgi’den inanılmaz bir tehlike ve baskı hissi iletildi!


Kimmeryalı Mimar, bu duyguyu hissetti.


Ve sonra Noah vardı.


Gördüğü şey tamamen yeni bir Gerçeklikti!


Sözleri bittiği anda, Kimmeryalı Mimar olan Varlığ’ın etrafında dönen birkaç yüz bin Extremity Rün Kutsal Yazıt’ını gördü.


Geçmişte o, Çok Renkli Hyperversal Varoluşsal Extremity Rün’ü Kutsal Yazıtlar’ını kontrol eden biriydi.


Gücü, çok derindi!


Yine de şu anda, Noah, onun Kavramlar’ının Extremitysi’ni çok net bir şekilde görebiliyordu.


Niyetler’i, Amaçlar’ı, Dokumalar’ı ve Özlemler’i!


Ve onların kendi Extremityler’i Kavramlar’ıyla kıyaslandığında nasıl göründüklerini gördü.


Extremity Rün Yazıtlar’ı şeklinde kendi sönük parıltılarını tutan titrek yıldızlar gibi, Extremityler’ini sergiliyorlardı.


Onun Kavramlar’ı farklı görünüyordu.


Kimmeryalı Mimar’ın Kavramlar’ına baktığında, sönük yıldızlar gibi görünürken, onun Kavramlar’ı göz kamaştırıcı bir ışıltıyla parlayan göz kamaştırıcı güneşlerin dokumalarına benziyordu.


Bunu gördüğünde ve ikisini karşılaştırdığında, nedenini anında anladığı gibi, oluşan Oraculum, bilgi ile çiçek açmış gibi görünüyordu.


Kavramlar’ının göz kamaştırıcı güneşler gibi görünmesi, onların sonsuz ışıltısının eninde sonunda aydınlanıp, daha da fazlası olma kapasitesine sahip olduğunu gösteriyordu.


Varoluşsal bir şey.


Onun kavramları Ölü Yollar’dı ve bu nedenle farklı görünüyorlardı.


Başlangıçta Ölü Yollar olmayan diğer Kavramlar’ı... onlar da benzer kör edici Işımalara sahipti ama Quinessential Zenit, Kavramlar’ını yüksekliğe çıkardıktan sonra, onların da Extremity’e ulaşma ve Kademeler arasında geçiş yapma zorlukları da aynı derecede yüksekti!


Ancak parlaklıkları, göründüğü kadarıyla ilerleme için açık bir olasılık bırakıyordu... Ölü Yol, bir Kavram’ı Varoluşsal bir şeye dönüştürmenin yollarından biriydi!


Bu, Vitalis ve Vacuous’ın Ölü Yollar olduğu anlamına mı geliyordu, yoksa Varoluşsal olmak için başka yollar mı izlediler? Ya da başlangıçta her zaman Varoluşsal mıydılar ve asla ölü yol bile değiller miydi?


Quintessence, Sonsuzluk ve Tiranlığa bakarken, bu soru Noah’ın zihninde uğulduyordu.


Renksiz, Cerulean ve Ametist renkleri Noah’ın bedeninde sadece kör edici güneşler değildi... her biri tüm Varoluşu’nu tamamen kaplayan göz kamaştırıcı yanardöner bir ışıltıya sahipti.


Artık renksiz, cerulean ve ametistin kusursuz dairesel auralarının Vücudu’nun üzerinde katmanlaştığını görebiliyordu - parlaklıkları , ışık yılları boyunca uzanırken, Varoluş’unun üzerinde idi.


Parlaklıkları etrafındaki her şeyi kaplamaya devam etti...


Sonsuz Hyperversal Cennet’i boyunca uzanıyordu!


Her şeyi etkiliyorlardı.


Varoluş’u üzerinde karmaşık bir denge kurmuşlardı ve şu anda bu üç oldukça yeni Varoluşsal Extremity Otoritesi’ni destekleyebilecek gibi görünüyorlardı.


Otoriteler’i arttıkça, Varoluş’unun genişliği de onlarla birlikte büyümek zorundaydı çünkü eğer yeterince güçlü olmazsa, ilerleyemezlerdi!


Bu aynı zamanda daha fazla Kavram’ı Varoluşsal seviyeye yükseltip, yükseltemeyeceği ve onları Varoluş’uyla desteklemeye devam edip, edemeyeceği sorusunu da beraberinde getiriyordu.


Bir Sınır’ı varmış gibi hissediyordu.


Ama şu anda bu Sınır’ın ne olduğunu bilmiyordu.


Bilemiyordu.


Ama şu anda hissetmeye başlamıştı.


Kimmeryalı Mimar’ın Otoritesi’ni yönlendirmek için daha fazla Rün Yazıtları’nı aktive etmeden önce, Kimmeryalı Mimar’ın Extremity Kavramlar’ının Hissi’ni ve Niyeti’ni hissetti ve şu anda onun öne sürdüğü en önemli Otorite’ye odaklandı.


Sezgi.


İmgeleminde, Kaynağı’nın bir kısmını tutan on binlerce Rün Kutsal Yazıt’ı, bu geri bildirimi Efendisi olan Kimmeryalı Mimar’ın zihnine göndermeden önce mevcut Gerçekliği ve yaklaşan Gerçekliği okumak için yanarken, beyaz bir ışıkla titredi.


Ama Noah, bu Extremity’nin ne yapmaya Niyetlendiği’ni daha yapmadan önce görebildiği için...


HUUM!


Etrafında dönüp, duran, ama aynı zamanda ışığı, etrafını ışık yıllarıyla aydınlatan Tiranlığ’ın ametist parıltısı... Sezgi’nin Niyeti’ni manipüle etti ve Sezgi’nin Extremitysi’nin Otoritesi’ni uygulamasını engelledi.


Ve Kimmeryalı Mimar’ın gözleri, bunu öğrendiğinde telaşlandı ve kasvetlendi... Sezgi, yaklaşmakta olan şey hakkında pek bir şey söyleyemiyordu ve böylesine şok edici bir fenomen nedeniyle onu sadece büyük bir tehlikeye karşı uyarıyordu!


Sanki karşı karşıya olduğu düşman, Sezgi’nin Extremity’si tarafından bile anlaşılabilecek bir şey değilmiş gibi!


...!


Extremity’e ulaşan bir Kavram.


Bir şeyin Extremity Noktas’ı  tam olarak neydi?


Bir şeyin en uzak noktası. Olabilecek en üst sınır. O ’şeyin’ zirvesi, doruk noktası ya da en uç noktası.


Şu anda Noah, Kimmeryalı Mimar’ın etrafında dönen sezgi Kavramı’nın Extremity noktasını gözlemlediğinde, onun Niyeti’ni ve Dokuması’nı net bir formüle bakıyormuş gibi net bir şekilde hissetti.


Bu Kavram... Önbilgiyi ararken, onun Özlemi’ni ve Duygusu’nu hissetti.


Olaylar’ı, ortaya çıkmadan önce anlamaya çalışırdı ve anlamaktan başka bir şey istemezdi... anlamadan bile. İçgüdüleriyle hareket etmek.


Noah, onun özlemini bu şekilde okuyabildiği an.


>Sezgi’nin Dokuması’nı kavradınız.>


...!


Bir an sonra kendi Varoluş’u gız kırptı ve önünde Sezgi’nin Renksiz Hyperversal Quinessential Extremity Rün Yazıtı’nın oluştuğunu gördü.


Bu Extremity ucun Niyeti’ni görebildiği ve ona bakabildiği için.


Onun Özlem ve Arzular’ını.


Doğal olarak... Arzular’ını anladıktan sonra onun Extremity’sine erişebildi!


Ve onun altında, bu Extremity daha da büyük bir seviyeye yükseltilebilirdi.


HUUM!


Onun, Varoluş’u vızıldadı.


>Ortaya çıkan Varoluşsal Dynamis, Extremity’nin Dokumalar’ını anlamaya başlamanızı sağladı.>


>Akıl almaz bir zeka noktasındasınız.>


...!