Bölüm 2860: Tertemiz! IV


Başına, sonsuz bir obsidyen zincir bağlıydı ve yukarıya, Extremity’nin İkinci Kademeler’ine doğru uzanıyordu!


Ürkütücü ve şok edici derecede sağlam görüntüsü, sanki bir şey arıyormuş gibi Extremity’nin Altıncı Derecesinin sularında dolaşıyordu.


Birini.


Gözleri, daha ileri Dereceler’i araştırdığı zamanki kadar keskindi ve Niyeti’nin içindeki bilgi,.ona aradıkları İsyancı’nın şu anda yaptığı şeyi yapabilmesi için bu ileri Dereceler içinde olması gerektiğini söylüyordu!


Ancak Sekizinci ve Yedinci Extremity Dereceler’inde hiçbir anormallik yoktur.


Ve şimdi de Altıncı Kademe...


Bu Varoluş, gözleri tiksintiyle uğuldarken, ilk düşük aşamasına gelmişti.


Mutlak Varoluşsal Kısıtlamalar’ı yürürlüğe koyabilecek bir İsyancı’nın bu Kademede olacağını düşünmüyordu. Sadece İsyancı değil başka hiç kimse Varoluşsal Extremity Otoriteler’inin maliyeti ve harcamaları muazzam olduğu için bunu yapacak güce sahip olamazdı.


Sadece, Mutlak Varoluşsal Kısıtlamalar’ı yürürlüğe koyabilmek için en azından Sekizinci Extremity Derecesi’nde olmalıydı!


Ama yine de, hızla yoluna devam etmeden önce 6.Kademe boyunca zincirlenmiş Tohum figürlerine bakıyordu.


Hepsi aynıydı - Vücutlar’ının etrafındaki birkaç zincir, sert ifadelerle Extremity’nin Dokuması’nı zar zor kavramaya başladılar ve yavaşça yukarı doğru tırmandılar.


Birkaç zincirle bağlanmış bir başka Varlığ’ın önünde süzülmeye başladığında, Niyet’i daha da tiksintiyle dalgalandı.


Yüzü, pek çoğundan daha büyük bir asalet ve heybetle doluydu ama yine de diğerleri gibi zincirlerle bağlı bir Tohum’du.


"Hayatınız boyunca, bu önemsiz zincirlerden bile asla kurtulamayacaksınız, neden hepiniz böyle beyhude bir mücadele veriyorsunuz?"


Konuşurken, duyduğu hoşnutsuzluk açıkça ortadaydı ve yılan gibi gözleri, bu Varlığ’ın aradığı Varlık olmadığını doğruladı, Altıncı Extremity Dereceler’i Denizler’i boyunca daha da aşağıya ve yatay olarak ilerlerken, ara sıra Niyetini belli ediyordu!


Az önce terk ettiği alan... duygularla dolu fokurdayan bir aura içerdiğinden herhangi bir değişiklik olmadan sessizce çalkalandı!


>Quintessence’ın Extremity’si güvenliği sağlamak için sonsuz bir ihtişamla parlıyor!>


>Tiranlığ’ın Extremity’si ölçülemez bir öfkeyle kaynıyor!>


Tanımlanamayan Varoluş’un az önce geçtiği yer... Quintessence’nin Extremity’sinin tam önündeydi.


Tam da aradıkları İsyancı!


Tanımlanamayan Varoluş’un Niyet’i kendini ifade ettiğinde, Noah, bunun bir kısmını kavramayı başarmıştı.


"#-$-....önemsiz...#-_-#$& bey$&mücadele?"


Beyhude bir mücadele!


Bu, onun yolu muydu? Yaptığı şey bu muydu? Anlayamadığı Varoluşlar’a karşı nafile bir mücadele mi veriyordu?


Şu anda, Extremity Dokuması anlayışında kendisinden çok daha ileride olan korkunç düşmanlara karşı duracak güce sahip olmadığını anlamış olsa da, bu durum az önce olanlardan dolayı kendisi ve kendi Extremityler’i için daha az sinir bozucu hale getirmiyordu!


Kıpırdamadan oturmak zorunda mıydı?


En büyük düşmanları tam önündeyken, ölü taklidi mi yapmalıydı?


O mu?!


BOOM!


Ruhu’nun derinliklerinde bir şeyin yükseldiğini ve duygularının Dokuması’na yanıt verdiğini hissetti.


>Hileler’in Extremity’si uykusundan uyanır.>


>Baş Kahraman’ın Extremity’si, Kavram’ı gerçekten ismine uygun olmadığı sürece Extremity’nin var olamayacağını ilan eder!>


>Quintessence, Tiranlık ve Sonsuzluğ’un Extremity’si, Ruhunuz’un genişliğini yükseltmek için senkronize olarak çalışırken, Varoluşsal Extremity Otoriteler’i ile dalgalanıyor!>


HUMM!


Zincirsiz ve bağsız figürü, Altıncı Extremity Derecesi’nin berrak sularına doğru yükselmeye başladığında, anında kayboldu ve sürekli olarak daha da yukarıda görünürken, büküldü.


Dokuması, zalim bir akışa bürünürken, Extremity Noktalar’ı, Niyetler’in dansında zıpladı.


>Kahraman’ın Extremity’si, yüksek tahtından iner ve tüm yakınlaşan Extremityler’e derin bir Niyetle bakar.>


>Kıyamet’in Extremity’si, sessiz bir tefekkürle izler.>


>Sistemler’in Extremity’si, karmaşık bir bakışla düşünür.>


>Bilgeliğ’in Extremity’si, bunun sadece bir zaman meselesi olduğunu söylüyor.>


Ruhu’nun genişliği, kritik bir seviyeye ulaşırken, içinde ki sayısız Niyet, Dokumaya devam etti.


>Tiranlığ’ın Extremity’si, zaman kaybetmeyi bırakıp, ilerlemeye devam etmesini söylüyor.>


>Hileler’in Extremity’si, Varoluşsal olma yarışıyla alay ediyor.>


>Hileler’in Extremity’si, yapmak istediği şeyi yapmak için Varoluşsal ayrımına ihtiyaç duymadığını belirtir!>


WAA!


>Hileler’in Extremity’si, başarmak istediği şey için desteğini Kahraman’ın Extremity’sine doğru atar.>


...!


Bir Extremity, diğerinin desteğini kazandı.


Noah’ın Varoluş’u, berrak sulara bakarken, titreşti, kim olduğunun genişliği hızla arttı, sanki Varoluş’u, tüm Extremityler’inin anında dökülmesiyle kırılabileceği bir noktaya ulaşabilecekmiş gibi hissetti ve yine de...


>Quintessence, ışıl ışıl parlar ve adaylığı onaylar.>


...!


>Baş Kahraman’ın Dokuması, sizin Varoluş’unuzla rezonansa girer.>


>Varoluşunuz’un Dokuması ve Baş Kahraman’ın Dokuması bir ve aynıdır.>


>Varolduğunuz Etki Alanlar’ı içinde, yadsınamaz Kahraman sizsiniz.>


>Baş Kahraman’ın Extremity’si, Varoluşsal Katman’ın Tahtı’na uzanır!>


>Hileler’in Extremity’si, planlarıyla ilerler ve Sistemler’in, Paradoks’un, Yağma’nın, Beceri Ağaçlar’ının, Sonsuzluğ’un, Tiranlığ’ın, Yutma’nın ve Quintessence’nin Extremityler’ini çeker.>


>Hileler’in Extremity’si, Hileler’in Extremity’sinin gerçekten Baş Kahraman olarak hareket etmesini sağlayacak bir Dokuma’nın dövülmesine ve belirlenmesine başlar.>


>Sonsuz Oturum Açma ve Kapatma Yapı’sı, Hileler’in Extremitysi’nin önderliğinde, Baş Kahraman’ın şekillenmekte olan Varoluşsal Extremity Otoritesi’nin omurgası üzerinde şekilleniyor!>


Korkunç bir ilerleme ortaya çıktı.


Tanımlanamayan bir Varoluş’un bakışları altında ölü taklidi yapmaya zorlanan Kahraman, ağır bir Taht’ı kavramak için yükselirken, Hileler, akıl almaz bir Yapı’yı çıkarmaya ve onu bizzat yönetmeye başladı.