Bölüm 2865: Baş Kahraman! V


Az önce gelen iki yönerge son derece saçmaydı.


Noah’ın görüşü, büyük ölçüde değişti ve Altıncı Extremity Derece’si Sular’ı ana odağı olmak yerine, gözleri, Sonsuz Hyperversal Cennet’in içinde parıldadı.


Varlıklar’ın, Yarıklar’a girip, çıkmasıyla hareketlenen Sonsuz Hyperversal Cennet’i, gözlerde, bir huşu ve ihtişam duygusu barındırıyordu çünkü artık hepsi Zindan Baskın’ı Yarık Sistemi’ni ve güçlerini hızla artıran harikulade Ganimetler’i nasıl elde edebileceklerini biliyordu.


Kalplerinde, örülen duygu, saplantı sınırına yaklaşan benzersiz bir duyguydu!


Birçok Varlık da, Sonsuz Hyperversal Kraliçeler’i ile karşılarında duran tek ve korkunç bir düşman olan Varoluşsal Baskın Patron’u Ruination arasındaki savaşı izledikten sonra cesaretlendi!


Bu savaş, gücün zirvesindeki birden fazla Varlığ’ın tek bir Varlıkla karşı karşıya geldiği en uzun savaştı... ve yine de Ruination’a karşı zafer elde edememişlerdi!


Bu, Extremityler’in anlaşılması konusunda bir dersti.


Sonsuz Hyperversal Cenneti’nin Kraliçeleri, Quintessence’nin Extremity’si sayesinde, ellerinde birden fazla Extremity Kavramı olmasına rağmen, onları gerçekten anlamamışlardı!


Niyetler’ini nasıl manipüle edebilirlerdi? Dokumalar’ını nasıl anlayabilirlerdi?


Barbatos’un figürünün kırık iskeletlerle çevrili olduğu, düzinelerce Orta Derece Extremity Silahı’nın etrafını sardığı ve Kraliçe Adelaide’nin suretinin buzla kaplanmış bir şekilde Ruination’un önünde durduğu şu anda, Adelaide, iç çekip, hafifçe konuşmaya başladı.


"Değerlilik bir yana, kendimizi her şeye alıştırmak için zaman harcamamız gerekiyor. Hatırlattığın için teşekkür ederim..."


...!


Ruination’ının savaşlarının başında sorduğu soruya cevap verirken, kendi isteğiyle yıldız karının içinde kayboldu.


"Siktir!" Sıra sıra dizilmiş hayali Extremity Silahlar’ı, Barbatos’un işini bitirmek için her taraftan saldırırken, savaş alanında duyulan son şey bir küfür oldu!


Bu... herkesin görmesi için canlı yayınlanan bir savaştı.


Quintessence’nin Extremity’sinin Extremity Noktalar’ının bir değişimi!


Quintessence, Sonsuzluk ve Tiranlığ’ın bir parıltısı!


Onlardan habersiz olarak, Noah, şu anda Dördüncü Varoluşsal Extremity Otorite’sini eklemişti ve ana bedeni, sonsuzluk sembolünden yapılmış kavisli bir Taht’ın durduğu uzay cebine gizlenmişti, şu anda bu yeni Kavram’ın dokumasını ve onun için ne gibi fırsatlar sunduğunu okuyordu.


Yanı başındaki Ruination, Haremi’ni sistematik olarak çökerttiği savaşta, Harem’i Niyet Dokumalar’ıyla titreşiyor, zihninin bir kısmı iç geçiriyor ve onlar için düzinelerce Planalith Krystallos ve Extremity Silahlar’ı hazırlarken, gelecek belaya hazırlanıyordu.


Aynı anda, Sonsuz Hyperversal Cenneti’nin Tezahür’ü sakin bir bakışa sahipti.


"Bir Kehanet ya da Gizli Bir İniş..."


Başkahraman’ın araçları benzersizdi, çünkü o bile bunlarla en iyi ne yapılabileceğini hesaplıyordu.


Bazı hikayelerde, eski zamanlardan beri aktarılan ve Ana Karakter’in etrafında dönecek olan bir kehanet vardı.


Noah, okuduğu geçmiş romanlardan, bunların çoğunlukla Ana Karakter ve arkadaşlarının çatışmanın ve zorluğun nereye gittiğini daha iyi anlamak için çözmeleri gereken ayetler veya bilmeceler halinde geldiğini biliyordu.


Çoğu zaman, karakterler, Kehanet’in gerçekte ne anlama geldiğini, gerçekleşene kadar öğrenemiyorlardı; kitabın alıntısı, ana karakterin kehanetin sözlerini tekrarlarken, şok içinde ortaya çıkan gerçekliğe bakmasıyla aniden sona eriyordu - yolculuklarının bir sonraki aşamasını oluşturuyor ve okuyuculara bir sonraki bölümün yazar tarafından üretilmesinden önce yıllarca bekleme süresi veriyordu.


Artık Noah, kendi Kehaneti’ni gerçekten ana karaktermiş gibi tasarlayabilir ve sanki en başta onu tasarlayan yazarmış gibi anlamını en ince ayrıntısına kadar bilebilirdi![Not: Oğlumuz, Yazar’a kafa tutuyor. Diyor ki, Yazar a gerek yok ben kendi kendimi yazarım diyor.]


"Hmm." Etrafındaki mevcut gerçekliği ve karşılaştığı düşmanları düşündükçe, gözleri, yaratıcılık ve olasılıklarla doldu.


Bir Kehanet, kısa vadede bir yolculuğu önceden haber verebilir veya gerçekten uzun bir zamana yayılabilirdi, ancak Kaydedilmemiş Tarihler hakkında bildikleri sınırlıydı.


Soyut ve yine de yakın geleceğini ve ötesini etkileyebilecek bir şey tasarlayabilirdi; Baş Kahraman’ın Aurum Hyperversal Varoluşsal Extremity Rün Yaztlar’ı büyük ve kudretli bir güç yaymaya başladığında, gözleri, bir Aurum parıltısıyla yanmaya başladı!


Konuşurken, dudakları, bir gülümsemeye dönüştü ve sanki kendi hikayesinin yazarıymış gibi bir Kehanet’i gerçeğe kazımaya başladı!


"Sular, akıl almaz bir hızla gelip, geçti.


Ölçülemez Extremityler’in hepsi tek bir inanç altında toplandı. 


Miraslar, teker teker düşecek.


Beyaz ve siyah, çağrının topuğunun altına girecek.


Tüm bunların sonunda geriye sadece bir Extremity kalacak.


Zincirsiz topraklar Kayıtlı Cennetler’in üzerinde yükselecek.


Sonsuz bir dokuma uyanırken, Kayıtlar düşecek!"


HUUM!


Noah’ın söylediği her satır  yankılandı ve çevresindeki Gerçeklik ve Cennet’le birlikte vızıldadı, kelimeler, onun önünde altın parlaklığıyla kazındı!


Bir kehanet!


Kendi Kehaneti’ni, birden fazla geleceği haber verecek şekilde tasarlamıştı ve şu anda ortaya çıkan Gerçekliği ve Cennet’i üzerinde, doğrudan etkisi olacak bir Kehanet de istiyordu.


"Sular, hayal edilemez bir hızla gelip, geçti"


Kehanet’in bu satırı kazındığı anda, BaşKahraman’ın yüz binlerce Aurum Hyperversal Varoluşsal Extremity Rün’ü Kutsal Yazıtlar’ı, Noah’ın diğer tüm Kavramlar’ının Dokumalar’ıyla birlikte, Quintessence, Sonsuzluk ve Tiranlığ’ın Varoluşsal Extremity Otoriteler’ini çekerken, çınladı.


Tüm bunları, Noah’ın vizyonu, bir kez daha Extremity Dereceleri’nin sularına geri döndüğünde, yaptı...


BOOOM!


Etrafındaki sular, birleşip, Varoluş’u tarafından hızla yutulurken, Vücud’u, hızla yükselen bir mermi gibi yukarı doğru fırlıyordu, eşi benzeri görülmemiş bir hızla tırmanırken, Extremity Rün Kutsal Yazıtlar’ı her an yüz binlerce sıçrıyordu!