Bölüm 2877: Gizem Perdesini Parçalamak! I


Görünüşü, dehşet vericiydi!


Kanatları, titreşen milyonlarca bıçak gibi vızıldarken, şeffaf süt beyazı ışık dalları etrafına yayıldı!


Yılan gibi gözleri, Çeliğ’e kilitlenirken, istese buradaki her Varlığı Bir Nanosaniye içinde yok edebilecek gibi görünüyordu.


"Sonsuz bir dokuma uyanırken, Kayıtlar düşecek mi? Hayatını ve çağlar boyunca inşa ettiğin Varoluşu’nu  böyle saçma sapan şeyler söylemek için mi harcadın? Sekizinci Derece’ye ulaşmış Varoluş Tohumunuz’u, hakkında hiçbir şey bilmediğiniz saçmalıkları tekrarlamak için harcadınız. Kayıtlar düşecek mi? Kayıtlar hakkında hiçbir şey bilmiyorsun ki, bu tür sözleri tekrarlıyorsun."


HUUM!


Ağır bir baskı hissi çökerken, Varoluş’u her tarafa yayıldı.


Vitalis ve Vacuous Hyperversal Etki Alanlar’ının büyük güçleri burada çoğunlukta toplanmıştı ve çok az sayıda silik Varlık, bu Sempozyuma gelmemeyi tercih etmişti. Ve şimdi, gelenler... içlerinde Dokunan duygular karmaşık duygulardı!


Hakkında hep gizli tonlarda konuştukları Varlıklar. Kalplerinin derinliklerinde korktukları Varlıklar. Bu Varlıklar’dan biri gerçekten buradaydı!


Ve-


RIIP!


Bu güçlü Varoluş’un yanı sıra, muazzam karanlıktaki Kayıtlar ortaya dökülürken, Uzay yırtıldı.


İçeriden, obsidyen ışığına bürünmüş bir figür belirdi ve ağır Vacuous Extremity Otoritesi’ni kontrol eden Tanımlanamayan Varoluş girişini yaptı.


"Tohumlar’ı çok fazla korkutma, Beyaz Şapkalı."


...!


İkisi, sanki aynı taraftaymış gibi birbirlerine yakın görünüyorlardı, ancak başka ayrımlar varmış gibi göründüğü için Otoriteler’inin vızıldadığı ve çatıştığı görülebiliyordu.


Yeni gelen Vacuous Tanımlanamayan Varoluş, Varoluşsal Arcadian Yüksek Salonu’nun etrafına bakarken, yılan gibi gözleri, konuşurken, kırpıştı.


"Kademeler arasında yükselseniz hepinizin karşısına çıkmayı alışkanlık haline getirmiyoruz. Ancak özel zamanlar özel önlemler gerektirir."


...!


Normalde, Extremity  Dereceler’ini geçen Tohumlar’ın önünde görünmezlerdi.


Bunun nedeni, Extremityler’i aramak için kişinin her zaman gücüne ve Extremity’sine güvenmesi ve emin olması gerektiğiydi!


Eğer tüm Extremityler’ini ve onlar hakkındaki her şeyi bir Dokunuş’la umutsuz hale getirebilecek bir güce sürekli maruz kalsalardı... xiulian uygulamalarına nasıl devam edebilirlerdi? Hepsi, bodur kalır ve korku içinde yaşarlardı!


Çelik ve Curagulus’un etrafındaki Miyetler, düşünceleri bilinmediği için şu anda büküldü, ancak gözlerinde, kasvet vardı.


Aynı zamanda, Çeliğ’in gözleri, etrafına bakıyor gibi görünürken, bir sertlik hissi taşıyordu... bir şey için.


Birini.


Yine de, bu baskıcı alanda kimse görünmedi, Vitalis Tanımlanamayan Varoluş, Vacuous Tanımlanamayan Varoluş’un gelişinden sonra devam ederken,  büyük tavrını bastırdı.


"Hepiniz, hakkımızda çok az şey biliyorsunuz, bu yüzden bu küçük toplantıya gelecek kadar kendinize güveniyorsunuz. Bu sizin cehaletinizi gösteriyor, zira biraz daha zeki olsaydınız çok çok uzaklarda kalırdınız. Bu yüzden cehaletinizi düzeltmek için biraz açıklama yapacağım. Sen..."


Zalim bir gülümsemeyle devam ederken, yılan gibi gözleri Çeliğ’e kilitlenmişti.


"Bin yıl önce Extremity’nin Yedinci Derecesi’ne ulaştınız ve Çeliğin Dokumalar’ında, gerçekten ilerleme kaydetmeye başladınız, sadece birkaç yıl önce Sekizinci Dereceye ulaştınız ve bunu diğerlerinden sakladınız. Ama gerçekten gizli olduğunu mu düşünüyordunuz? Gerçekten gücünüzü maskelediğinizi ve bu yüzden hala güvenle dolaştığınızı mı düşünüyordunuz?


...!


Gökler’in ve Cennetler’in ağırlığı üzerine çöküyormuş gibi hissederken, bozulmamış Otorite’nin Dallar’ı, her tarafa baskı yapıyordu, yılan gibi gözleri, zalimce gülümserken, bu Varoluş’un sözleri devam ediyordu!


"Hayır, siz sadece biz böyle devam etmenizde bir sakınca görmediğimiz için hayattasınız. Hizada kaldın. Ama şimdi..."


Varlıklar’ın kalpleri ürperirken, dehşet verici Niyetler dokundu.


Çeliğ’in yüzü, bu Varoluş’un karşısında, sert ve kasvetli kaldı ve buradaki tüm Varlıklar’ın bakışlarıyla, bir sonraki sahnede, korkunç bir sahne görmeyi bekliyorlardı!


Ancak... Tanımlanamayan Varoluş, bakışlarını başka bir Varlığ’a çevirmeden önce sadece gözlerini kıstı.


"..."


Görünüşe göre... bugün buradaki amaçları belirsiz bir yıkım değildi, çünkü daha da alçakça bir şey başarmak istiyorlardı.


Korku yaymak istiyorlardı.


Bu güçlü Varlıklar’ın iradelerini sistematik olarak kırmak istiyorlardı, çünkü Çeliğ’e karşı her an harekete geçebileceklerini ve istedikleri her şeyi yapacaklarını göstermek istiyorlardı!


Ve bir an sonra, Tanımlanamayan Varoluş,  devam ederken, başka bir Varlığ’a kilitlendi.


"Sen. Sözde Alevler’in Ata’sı. Kısa bir süre önce Yedinci Extremity Derecesi’nin orta noktasına ulaştınız ve Extremity noktanızda sizi daha fazla ilerlemekten alıkoyacağını düşündüğünüz bir darboğaz hissediyorsunuz. Dokumalar’ınız... sizi ancak bu kadar yükseğe çıkarabilir.


...!


"Sen. Kendi kendini ilan eden..."


"Ve Sen..."


Niyet’i örülmeye devam etti.


Birbiri ardına, buradaki güçlü Varlıklar’ın figürlerine kilitlendi ve bir noktayı kanıtlamak istediği için sadece onların bildiği sırları ortaya döktü!


O anda, Tanımlanamayan Varoluş’un yılan gibi bakışları,  onun karşısında döndü ve tüm bunların ortasında sakin bir gülümsemeyle oturan bir Varlığ’a baktı.


Bu durum Tanımlanamayan Varoluş’un öfkesini çekti ve diğerleri gibi bu Varlığ’ın da Niyeti’ni okumaya başladı.


"Ve sen, orada gülümseyerek oturuyorsun. Sen..."


Tanımlama Varoluş durakladı.


Yılan gibi gözleri kırpıştı.


"Sen...?"


Bu Varlığ’ın Dokuması’nı okuyamadı.


Ne?


Bu değişiklik diğer Tanımlanamayan Varoluş ve buradaki tüm Varlıklar tarafından çabucak kavrandı ve tüm gözler bir Taht’ta sakince oturan bir Varlığ’a odaklandı!


Çeliğ’in gözleri de, o anda parıl parıl parlıyordu.


Göremediği iki Varlık altın kapılardan geçerek, Varoluşsal Arcadian Yüksek Salonuna girmişti.


Birinin Extremity’nin Üstünde Olanlar’dan geldiği ortaya çıktı.


Diğeri muhtemelen... o şahsiyet olabilir miydi?