Bölüm 2892: Affedilemez! III


Sözleri sakindi, ancak bir sonraki anda Basileus Anaine duygusuzca dizlerinin üzerine çöktüğünde, etrafındaki tüm Gerçeklik ve Cennet buza dönüşmüş gibi hissettirdi!


"Evet, Baba. Yararsız Soylar sık sık hayal kırıklığına uğratır ama hatalarından ders alırlar. Böyle bir şeyin bir daha yaşanmayacağından emin olacaklar."


"Öyle diyorsun..." Kelimeler ağzından, her biri Dokuzuncu Extremity Derecesi’ndeki bir Varoluş’un özünü parçalayabilecekmiş gibi döküldü.


"Hatalar... güç için pahalıya mal olurlar. Varoluş’un Meyveler’i güçtür. Bu güç kaynağını istikrarlı bir şekilde üretmek için toprakları ve içlerindeki Tohumlar’ı çağlar boyunca çıkarıp, sıkıştırıyoruz ve bunun bir kısmını kaybetmek diğer Miraslar’ın öğreneceği bir zayıflık kaynağı olacaktır. Fareler gibi, şimdiden bazılarının etrafı kokladığını hissedebiliyorum. Peki, kızım bu gibi acil durumlara nasıl hazırlandığımı düşünüyor? Başarısızlıklara karşı hazırlıklı olup, bunlar gerçekleştiğinde konumumun en ufak bir şekilde sarsılmayacağını mı?"


Ağzındaki Varoluş Meyvesini çiğnerken, sağ elinde başka bir meyve çeviriyordu.


Yüzü, keskin bir erkeksi güzellik ve zarafet yayıyordu, gözleri, her şeyi görebilen berrak fenerler gibi parlıyordu ve etrafındaki Varoluş onun etrafında çok sakindi!


Basileus Anaine, bakışları babasının elinde sallanan Varoluş Meyvesi’ne odaklanırken, sakin bir ifadeyle diz çöktüğü yerden kalktı.


"Babam, Varoluş Meyveler’inin güç olduğunu söylediğine göre, doğal olarak... onlardan çok sayıda olmalı - diğerlerinin sahip olduğuna inandığından daha fazla. Bu şekilde, bazılarını kaybetsen bile, yine de diğerlerinin inandığından daha fazla güce sahip olacaksın."


"Kesinlikle, kızım." Archon Basileus Al-Abalem’in dudaklarının uçları kıvrılırken, küçük, zorlukla fark edilebilen bir gülümseme oluştu.


"Kızım, sana verebileceğim en büyük ders, gücünün Dokumalar’ıyla sadece başkalarını kandırmak değil, aynı zamanda kendini de kandırmaktır. Gücünüzün boyutunu asla başkalarının bilmesine izin vermeyin ve Varoluşu’nuz asla gücünüzün boyutu olduğuna inandığınız şeyle sınırlandırılmamalıdır."


Bir büyüğün bir çocuğa öğretmesine benzer şekilde, Archon Basileus Al- Abalem konuştu.


Mermer zeminde ayakta duran Basileus Anaine parlak bir şekilde gülümsedi, babasına bakarken, gözlerindeki keskin ışığı gizlemiyordu.


"Bu, baba, kalbimin derinliklerine kazıyacağım bir ders."


"Güzel. Şimdi, ’o’ bir kez başlatıldığında, ondan sonra olduğu gibi birçok kısıtlama da yükselecektir... bu topraklar sıfırlanacak ve tamamen temizlenecektir. Bunca zamandır Yetiştirilen tüm Tohumlar yok olacak, yenileri ortaya çıkarken, Varoluş Meyveler’inin çıkarılması son derece yavaş olacaktır. Mirası’mız yakın vadede çok fazla kâr elde edemeyecek ve görünüşü korumak için hala Eonik Haraçlarımızı göndermeye devam etmemiz gerekiyor. Bu süre zarfında, hepinizin işe koyulması ve Çıkarma işlemini mümkün olduğunca hızlandırması gerekecek."


...!


Korkunç sözler ağzından gelişigüzel çıktı.


Yenileri doğarken, tüm Tohumlar yok olacak!


Basileus Anaine, başını sallamakla yetinirken, o kadar basit konuştu ki.


"Anlaşıldı, Baba. Bunu hemen diğerlerine ileteceğim."


Bu sözlerin ardından Archon Basileus Al-Abalem ellerini Anaine’ye doğru umursamaz bir tavırla sallarken, sesi, alçak tonlarda yankılanarak, daha fazla Varoluş Meyvesini kavramaya başladı.


"İzninizle, Annelere hemen burada toplanmaları için haber gönderin. Görünüşe göre, büyük şemada tamamen işe yaramaz araçlar olmayabilecek daha fazla nesle ihtiyacım var. Al-Abalem’in Mirasını benimle birlikte çağlar boyunca taşıyabilecek ve bana bir kayıp yaşatmayacak olanlar."


...!


Basileus Anaine’in figürü, bu sözler üzerine kısa bir süre durdu, bir kez daha başını sallarken, gözlerinden keskin bir parıltı yayılıyordu.


"Anlaşıldı."


Bu sözlerle birlikte eğildi ve gözden kayboldu.


Masanın başındaki tahtta, Archon Basileus Al- Abalem daha fazla Varoluş Meyvesi’ni yerken, dudak büktü, bir an sonra göz kamaştırıcı kadın figürleri bu alanda belirmeye başladı.


-


Zamanın çağlarında kaybolmuş donmuş bir Kayıt’ta.


İmparator Delbert, Noah’ın figürü, gözleri vermilyon renkli alevlerle yanmaya başlarken, bir Extremity Dikastes’in devasa boyuna baktı.


Bir şeyler yapmak istiyordu.


Bu sadece aklından geçen bir histi ama bunu başarmak istiyordu.


Ve böylece Varoluşu’nun her bir gücünü sıktı ve onu ayrımına doğru yönlendirdi.


>Extremity’nin Dokuyucusu, önünde duran yeni bir konunun Dokumas’ına bakıyor.>


>Engeller ve otoriteler arasında sıkışmış olan seçilmiş hedef, Al-Abalem Mirası’ndan Abodax’tır.>


Varoluş’u, İmparator Delbert’in suretinden beyaz Vitalis Dikastes’e sıçrayan vermilyon ışık dalları gibi yandı.


Yoğun sürtünme ve müdahaleler varmış gibi görünürken, Kayıt, donmuş halde kaldı!


Yine de Noah’ın iradesi, Extremity’nin Yedinci Derecesi’ne girmek için yeterli olacak kadar büyümüştü.


Önündeki bu Varoluş’un Dokumalar’ı netleşmeye başladı.


>Extremity’nin Dokuyucu’su, Al- Abalem Mirası’nın Abodax Varoluşu’nun geçmiş Dokuması’nı ortaya çıkardı ve içine adım attı.>


>Eşzamanlılık yüzdesi Düşük Seviyededir.>


>Abodax’ın Yaşamı’nın, Anılar’ının, Yetenekler’inin, ve Extremity’nin Dokumalar’ı sizin için küçük, son derece düşük bir seviyede yaygınlaşır.>


...!


Noah’ın iradesi, Abodax olan kabı doldurmak için hızla yayılan sıvı bir kütle gibi hissetti.


Ve sanki tamamen farklı bir Varoluş biçimine dönüşüyormuş gibi hissetti.


Sanki, şu anda olduğu kişinin fizyolojisi ve yapısı her zaman bildiğinden tamamen farklıydı!


>Abodax’ın Dokuması nı kavrıyorsun.>


Hissettiği ilk şey ağır üstünlük ve gurur duygularıydı. Kusursuz bir güven ve kesinlik!


Ve sonra... bilgi onunla birlikte akmaya başladı.


>Abodax, mevcut Kaydın Dokumalar’ı tarafından görüldüğü ve anlaşıldığı üzere, Varoluşsal Kış Uykusu durumundan yakın zamanda uyanmış, Varoluş’u, bir kez daha Varoluş Meyvesi’nin dipsiz ışığıyla dolmuş bir Extremity Dikastesi’ydi.>


...!