Bölüm 2895: Momentum! I


Neden, İradesi’nin bir kısmını alçalmaya göndermek için bu kadar çok şey harcamış ve sadece kendisinden çok uzaktaki hedefe bakarak, durmuştu?


Sadece onu maskelemek ve daha da zor bulunmasına neden olmak için!


Öyle ki, buraya gelirken, yaptıkları ve az önce yaptığı şey... daha korkunç bir İrade indiğinde...


WAA!


İsyancı’nın izlerinin tamamen kaybolmasından sadece bir an sonra geldi.


Bu dehşet verici İrade’de Basileus Anaine,  sadece sert bir ifade görebildi,  yüzünde büyük bir hayal kırıklığı var gibi görünüyordu, bir şey onun yanından geçip, gitmiş gibi görünüyordu!


"Kahretsin!"


Babasının soğuk bakışlarını görmek için başını kaldırdığında, dudaklarından öfke dolu bir küfür dökülmüştü.


"Kızım, duyuların daha da keskinleşmiş gibi görünüyor. Ve bu İsyancı... çok yetenekli görünüyor."


Etrafına bakarken, gözleri, ürpertici bir ışıkla parladı.


O, sadece kendisinin küçük bir parçasının tezahürüydü ve yine de, geldiği anda, Tüm Kayıtlar’ın akışı ve Dokuması durdu ve durdu.


"Onun tepkisi çok hızlı olduğu için Kayıtlar’ın akışı belirsizleşti ve kaotik bir hal aldı. Onu, bir an bile görmeyi başaramadınız mı? Sadece bir anlık bakış bile pek çok şeye izin verebilirdi."


Basileus Anaine’in ağır bir baskı hissetmesine neden olan bakışları ve berrak göz bebekleriyle, İradesi, yakınlardaki her bir Dokumayı kapsayacak şekilde yayıldı!


Basileus Anaine cevap verirken, pişmanlık ve öfke dolu bir ifadeyle eğildi.


"Varışım, İsyancı’nın kendi Varoluşu’nu söndürmesinden bir an sonraydı. Çok hızlı tepki verdi... Extremity Kodeksi’nin kullanımından önce onu yakalamayı başarabilirsek, onun Varoluşsal Extremity Otoriteler’i hakkında öğrenebileceğimiz pek çok şey var."


...!


Archon Basileus Al-Abalem sessizce dinlerken, Kadının sözlerinde, bir parça pişmanlık vardı!


Adam, soğuk bir bakışla cevap verirken, çevredeki kaotik Kayıt Dokumalar’ına baktı.


"Çağlar boyunca farklı topraklarda Tohumlar ın Varoluşsal Extremity Otoriteler’ini genişletmeyi başardığı pek çok örnek geldi, geçti - deneysel olarak izin verilsin ya da verilmesin. Hiçbiri herhangi bir şey elde etmek için önemli bir çalışma noktası olmayı bile başaramadı... çoğ,u bulundukları topraklardaki Varoluşsal Extremity Otoriteler’inin sadece taklidi, diğerleri ise, yanına bile yaklaşacak genişliğe veya kapasiteye sahip değil."


WAA!


Kaotik Dokumalar’ın etrafına bakarken, bakışları, ürpertiyordu ve sözleri devam ediyordu!


"Hayır. Bu Bozulmuş Tohum’un Otoriteler’i onun eşsiz yeteneklerinin ana nedeni değil, bunun için çok gençler. Tüm Varoluşsal Extremity Otoriteler’inin büyümek için zamana ihtiyacı vardır... Büyümek için Tohumlar’a ihtiyaç duyar. Muhtemelen bu İsyancı bir araca rastladı - belki de bu Topraklar’ın Dokumalar’ında yeni doğmuş bir Varoluş Hazinesi..."


...!


Basileus Anaine, bu sözler üzerine durakladı ve gözleri, keskin bir şekilde parladı.


"... Belki de. Ama bu gerçekten bir kayıp. İradem’in en küçük parçasının buraya ulaşması için önemli miktarda Varoluş Meyvesi harcadım. Babam daha da fazlasını harcamış olmalı."


Vitalis ya da Vacaous’un Topraklar’ı bile değildi.


Sadece geçmiş Dokumalar’ın Kayıtlar’ı için bu kadar çok kaynağı boşa harcamıştı... işte bu yüzden bu toprakları yönetmek söz konusu olduğunda, Extremity Dikasteler’in kullanımı çok önemliydi!


"Önemli değil." Archon Basileus Al-Abalem, figürü kaybolmaya başlarken, ellerini, umursamaz bir şekilde salladı.


"Eğer İsyancı gerçekten de bir Varoluş Hazinesi’ne rastladıysa, her şeyi yeniden başlatmak için Extremity Kodeks’ini kullandıktan sonra onu geri alabilirim. Ignatius’un yaklaşmakta olduğunu şimdiden hissedebiliyorum. Onun da işin içinde olmasıyla işler çok daha hızlı ilerleyebilir..."


WAP!


Sözler’ini, bitirir bitirmez ortadan kayboldu.


"..."


Basileus Anaine, Kayıtlar’ın kaotik girdapları arasında geride kalan tek kişiydi ve etrafına bakarken, ifadesi sakinleşti.


"Noah Osmont... Sahip olduğun şey nedir?"


...!


Görkemli ama bir o kadar da basit bir soru.


Zamanın şu anında... cevabı yoktu!


Basileus Anaine, gözlerini kapatırken, etrafını saran Kaos Dokusu’nu içine çekti, düşüncelerini, bu kez sadece kendisi biliyordu, Niyeti’ni bile ifade etmedi.


"Eğer ’o’ndan kurtulabilirsen, belki o zaman benim hırsıma yol açacak kadar sorunlu bir şey olursun. Ama ondan önce... her şey bir rüyadan ibaret."


Bir rüya.


Büyük ve imkânsız bir rüya.


Al-Abalem’li Basileus Anaine, bu hayalin imkânsızlığını herkesten daha iyi biliyordu, ama çağlar geçse de, ondan asla vazgeçmedi!


Plan yaptı.


Bekledi.


Varoluş’u, ihtiyaç duyduğunda harekete geçti. Ve şimdi... biraz daha bekleyecekti!


-


BOOM!


Sonsuz Hyperversal Cennet’in Otorite’si, her şeyi güçlendirip, maskeledikçe, sarsıntılar ve coşkuyla sallandı ve önlem olarak, Paradoksal Belirsizlik dalgalarının içine daha da çekildi!


Aynı zamanda, Noah’ın ana gövdesi, Varoluşu’nun bir parçası gerçekten sönerken, rengarenj kanla akan Gözler’i kendini gösterdi - ve bu kendi Extremity’sinden başkası tarafından yapılmadı.


>Kıyamet’in Extremity’si, kendi üzerinde gerçekten temsil ettiği şeye ulaştıktan sonra kendi Extremity Özü’nü kavradı.>


...!


Kıyamet’in Extremity’si kendisinin bir parçasını yok etti.


Noah, kendisinin bir parçasını yok etti!


Ve Varlık, bir şeyin Extremity’sini kadar yakından deneyimlediğinde, onu nasıl kritik bir seviyede kavrayamaz?


>Kıyamet’in Extremity’si, Varoluşsal düzeye çok yakın adımlar atar.>


Olası bir felaketten bir nimet.


Yine de, tüm bunların ortasında bile Noah’ın bakışları hâlâ sertti!


Extremity Dikastes’inin Dokumalar’ında gördüğü Varoluş’un bakışlarını yakından hatırlıyordu.


Basileus Anaine olarak bildiği kişinin gözlerini!


Muazzam tehlike olasılıklarının bulunduğu kritik bir noktada, aslında ona karşı bir hamle yapmamış ve bunun yerine, gelmekte olan gerçekten dehşet verici Varoluş’un inişini daha da geciktirmek için çevredeki Kayıtlar’ın Dokumalar’ını daha da gizlemişti.


Noah’ın şu anda bile kimliğine bakmayı düşünemediği kişi!


Böyle bir şey Varoluşu’nun öfke dolu bir Tiranlımla yanmasına neden oldu. Ama Quintessence her şeyi dizginledi. Baş Kahraman tüm öfkeli düşünceleri sakinleştirdi. Ve Sonsuzlu, hala sonsuz olasılıklar olduğunu hatırlattı!