Bölüm 2912: Son Zamanlar! II


BOOM! BOOM!


Lazerler’in ve raylı tüfeklerin patlamasıyla metropolün savunması anında harekete geçti, beyaz kıyamet Canavarlar’ının inişiyle ince bir bariyer yükseldi, azgın beyaz alevler gürledi ve her şeyi yok etti!


"Ah..."


Şok ve dehşet hızla yayıldı...


"Bu... bu gerçekten oluyor muydu?


Üzerindeki tabelada ahir zaman sözcükleri çınlamaya devam ederken, Kıyamet Tellalının kendisi de şoke oldu, yüz ifadesi, hızla neşeye dönüşürken, kollarını iki yana açarak, çılgınca böğürdü![Not: Normal birisi yok be.]


"Haha, haklıydım! Sonunda haklıydım! Sizi aptallar!"


Ölümü karşılamak için kollarını iki yana açtı.


Diğerleri, etrafında kaotik bir şekilde koşuştururken, beyaz alevler gökyüzünü yakıp yıkarken, o, özgürce gülüyordu!


Ve...


Renksiz bir ışık parladı.


Ve öfkeli beyaz alevler kayboldu.


"...."


Felaket Tellalı, gözlerini kırpıştırarak, tekrar gökyüzüne baktı.


Ve orada, bir an sonra, vahşi Oıyamet Canavarlar’ının başlarının eğildiğini ve Vücutlar’ının toza dönüştüğünü görürken, mor bir ışık parlaması gördü!


...!


Çırpınanlar, şok içinde yukarı baktı.


Kıyamet Habercisi inanamıyordu çünkü yukarı bakarken, çok yukarılarında beliren bir adama benzeyen şeyin dış hatlarını zar zor görebiliyordu.


Gözler’i, yakıcı bir güneşe bakıyormuş gibi acıdı ve bir an sonra etrafındaki her şeyi Vermillion bir ışığın kapladığını hissetti, neon şehir halkı gözlerini açtığında, görüş alanlarından kaybolmuşlardı....


Şu anda, Sonsuz mavilikte bir gökyüzüne bakıyorlardı.


Gökyüzünde, mavi ışık dalgaları sanki şelalelermiş gibi muhteşem bir şekilde aşağı süzülürken, sakin yüzen kara parçaları görülebiliyordu.


Ve... bildikleri fütüristik topraklar yok olurken, ayaklarının diplerinde yemyeşil çayırlar ve etraflarında olduğu gibi uzakta taşan mavi nehirler vardı ve onlar ağır ve güçlü bir enerji atmosferi yayarken, yüz binlerce Varlık, yüzen bir adadaydılar!


Öyle ki, Felaket Tellalı ve sadece bu kara parçasındaki yüz binlerce kişi bile, bedenlerinin toniğe benzer bir şey içtiğini, sanki benliklerinin zenginleştiğini hissetti...


BOOM!


İçlerinden akan bir enerji kaynağını hissettiklerinde, her birinden patlayıcı ışıklar fışkırdı.


Hissettikleri şey... Mana idi.


Ve gözlerinin önünde, hayatlarında ilk kez mavi yazılar yükselmeye başlamıştı.


>Uyandınız!>


...!


Şok ve kuşku içinde, bedenlerindeki Mana Rezervler’i daha da güçlenirken, Bedenler’inin, çevreleyen atmosferdeki yoğun enerji konsantrasyonlarını içmeye devam ettiğini hissettiler, tamamen farklı Yaşam Formlar’ına dönüşmeye başlarlarken, Varoluşlar’ının merkezinde, Kökenler’in bağlantı noktaları oluşmaya başlamıştı!


Bu... Extremity’nin Düzlemsel Çitler’indeki Küçük Varoluş Düzlemi’nin Kozmosu’ndaki birçok dünya arasında, küçük bir Dünya’nın Metropolünden birkaç yüz bin Varlığ’ın bir örneğiydi.


Masallar’ın Extremity’sinin etkisi, bunun gibi birçok Dünya’ya yayılıyordu.


Bunun gibi birçok Kozmos’a.


Bunun gibi birçok Düzlem’e.


Varoluşsal Apokalypsis Canavarlar’ının yakıcı beyaz alevlerinden kurtarılan Varlıklar’ın sayısı her an, milyonlarca ya da andesilyonca artıyordu!


Ve o, daha yeni başlıyordu.


Extremity’nin Düzlemsel Çitler’i Sonsuz’du.


Vitalis ve Vacuous Hyperversal Etki Alanlar’ı daha da büyüktü.


Bugün, bu Etki Alanlar’ındaki sayısız Varlığ’ın tümü, Extremity Dokuyucusu’na karmaşık bir şekilde bağlanacak, sadece çok azı kendi eylemleri nedeniyle böyle bir iyiliği kaybedecekti.


Çözülme içinde.


Extremity Blue, Kahin Amestris ve Avernus Extremity Derebey’i figürleri, Extremity’nin Üstünde Olanlar olarak gördükleri kişiler onları terk etmiş ve hiçbir yerde görünmez olmuşken, boş ifadelerle etraflarına bakıyorlardı.


Varoluşlar’ı, sanki bir daha asla Extremity Dereceler’ini kolayca geçemeyeceklermiş gibi boş ve tükenmiş hissediyordu, Kaderler’i, muhtemelen çalkantılıydı... çok müstehcen bir son yaklaşıyordu.


Buradan çok uzakta, Vitalis ve Vacuous’ın dışında, her iki tarafın Lejyonlar’ının çarpıştığı bölgede.


Baş Yutan’ın yüzü, Varoluşsal Kıyamet Canavarlar’ı Lejyonlar’ına donuk bir bakışla bakarken, Vacuous Hyperversal Alanlar Lejyonlar’ının Çekirdeği’nin ortasında görülebiliyordu; tek bir Varlığ’ın ortaya çıkmasıyla korkunç saltanatları sona ermişti.


Tek bir Varlığ’ın figürü, birçoklarının daha önce aynı savaş alanında gördüğü gibi girişini yapmıştı!


Ancak şimdi ortaya çıkışı inkâr edilemezdi.


Birçok kişi, içgüdüsel olarak onun buraya gelişinin... bu savaşa bir son vermek için olduğunu hissedebilirken, bakışları, bitmek bilmeyen Dokumalar’ı maskeliyordu.


Parlak Vermillion alevleri ve mor ışığın parıltısıyla, bu Varlığ’ın sözleri her yerde duyuldu.


"Diz çök."


HUUM!


İmparator Shao ve Vitalis Hyperversal Etki Alanlar’ından diğerleri, genişleyen göz bebekleriyle izlediler.


Bu sözlerin baskısı Apokalypsis Canavarlar’ının üzerine çökerken, onlar titremeye ve parçalanmaya başlamıştı.


Bu sözlerin baskısını hisseden Baş Yutan’ın yüzünde de, bir baskı oluşmuştu.


"Ah..."


Daha önce hissettiği her şeyden daha ağırdı.


Ve onun buradaki bedenini ve Anarchos’ta Kutsal Olanların rehberliğini kaybetmiş olan Bedeni’ni sardığını hissetmişti. Bu tek kelimenin ağırlığının, Kayıtlar’ının ve Varoluşu’nun Dokumalar’ını sarmaladığını hissetti... her şeyi toza dönüştürmeye başladığını.


Sersemlemiş bir ifadeyle başını eğen Baş Yutan’ın gözleri karardı ve Vücud’u, kül ve toza dönüşmeden önce yarıya kadar bile eğilmedi.


Mors Apokalypsis’in ilk birkaç nanosaniyesiydi.


Ve şimdiden birçok büyük değişiklik meydana geliyordu.


En büyük değişim... şu anda Extremity Aeonik Kayıtlar’da hareket eden Extremity’nin Dokuyucusu’nun daha birkaç dakika önce kavrayışından çok ama çok uzakta olan bir şey ona kendini sunuyordu.


Bu, sadece Kayıtlar’ın ve Varoluş’un Dokumalar’ından öğrendiği Varoluş Meyvesi’nin Yapı’sı ve Kavramı’ydı.


Sadece bir tane değil, Birçoğunu yapmak için gereken tüm parçaları elde etmişti.


Birçoğunu.


Not: Durmuyor. 1 gün bile geçmedi 1 gün! İyice, abartısız her şey kontrolden çıktı!