Daha önce gördüğü Extremity Dikasteleri’nin tepesindeki tek tek uzanan zincirler - her biri hala bu Extremity Dikasteleri’ni bağlayan ve zincirleyen kişiye doğru yukarı doğru uzanıyordu.
Sayısız dalda biriktirmeye başladığı göz kamaştırıcı Varoluş Meyveler’i, sayıları dışa doğru uzanıyordu!
Hepsi de, Extremity’nin Dokuzuncu Kademesi’nin sularında bulunabiliyordu.
Çağlar boyunca hiçbir Tohum’un ulaşmasına izin verilmeyen sular, Varoluş Meyveler’ini toplamaya başladıkları yerdi!
Peki, Extremity’nin Dereceler’ini ifade eden sular Vitalis ve Vacuous Varoluş Alanlar’ı ve Extremity’nin Aeonik Kayıtlar’ı ile nasıl bağlantılıydı?
Noah, bu suların içinde zincirlenmiş ve yavaşça yükselen birçok Varoluşla karşılaştığından, bağlantılarını kesin olarak doğrulayabilirdi... ama hepsi Vitalis ve Vacuous Hyperversal Alanlar’ındandı.
Sanki Extremity Dereceler’inin bu suları sadece bu iki alanın Varoluşlar’ını temsil ediyormuş gibi.
Diğer Miraslar’ın gözetimi altındaki diğer Varoluşsal Etki Alanlar’ıyla hiçbir şekilde bağlantılı değillerdi.
"Mmm..."
Birkaç yol gösterildiği için Noah’ın aklından birçok düşünce geçti Ancak Varoluş’u ağır bir vaftiz almaya devam ederken, buraya gerçekten yeni geldiğini fark etmek için bir an durdu.
Extremity’nin Dokuzuncu Derecesi.
Bu kadar kolay.
Çok basit!
Ve şimdi...
HUUM!
Tamamen oluşmuş bir Varoluş Meyvesi’ni gösteren yarı saydam dallara doğru ilerledi ve onu koparmak için önünde belirdi...
POP!
Bir Otorite parıltısıyla Meyve eline geldi.
Bunun üzerine parlak bir şekilde gülümsedi ve ardından Vücud’u, devasa ama hareketsiz Vitalis Extremity Dikastesler’in önünde süzüldü.
Kristal beyazı derileri Yüksek Dereceli Extremity Silahlar’ından daha sert görünüyordu ve Kış Uykusu halindeyken bile, baskıcı bir hava yayıyorlardı.
Birkaç saat önce bu Varoluşlar’a karşı çok zayıf olduğu için onlarla savaşma şansı olmamıştı ve şimdi onlarla aynı aşamaya gelmiş olmalıydı!
Ancak onlar sıradan Yaşam Formları olmayan benzersiz yapılardı ve Noah’ın şu anki yüksek durumunda bile onlarla savaşma şansı olmasa da...
>Yağma’nın Extremity’si Arzu ile nabız atar.>
>Açgözlülüğ’ün Extremity’si ve Yutma’nın Extremity’si bir yemeğin tam önünüzde kendini sunduğunu söylüyor!>
Noah’ın gözlerinde, şeytani bir parıltı parladı, avına aşık olmuş bir yırtıcıya benziyordu, Otorite ondan gürledi ve gözlerinin önündeki Vitalis Extremity Dikastesler’i sarmaya geldi.
Onu yutmaya çalışmak için m!
Onu parçalara ayırmaya ve anlamaya çalışmak için!
Kendisine güç verecek Varoluş Meyvesi’ne sahip olmasa da, nasıl bir meydan okuma oluşturabilirdi ki?
BZZT!
>Ölçülemeyecek kadar gelişmiş bileşenlerden doğan bir Yapı’yı parçalamaya ve yutmaya başlıyorsunuz>
>Dikkatli olun, çünkü bu Yapı’nın üzerinde karşılaştığınız Miraslar’ın hiçbirine ait olmayan Varoluşsal İşaretler ve Damgalar var!>
...!
Varoluşsal İşaretler ve Damgalar.
Noah’ın Extremityler’i, Ruhu’nun Oraculum, Yorulmaz, Vitalistik... önceki Extremity Dynamisleri’nin hepsini aynı anda hissedebilmesiyle birlikte, Varoluş’u boyunca aktığını hissettiğinde onu uyardı.
Noah, artık başkalarının Dokumalar’ına bakmanın bile onları nasıl uyarabileceğini bildiği için onu dikkatli olması konusunda uyarıyorlardı ve görünüşe göre bu Extremity Dikasteler’i Al-Abalem ve Ignatius Miraslar’ına özgü değildi.
Başka bir yerde Yaratılmış ve görünüşe göre Miraslar arasında takas edilmiş Yapılar’dı - Varoluşsal Alanlar’ında kullanılmaları için Kış Uykusu durumlarında alınıp, satılıyorlardı.
Bu, onların Vitalis veya Vacuous Extremity Dikatesler’i olarak başlamadıkları, ancak bu alanlara geldikten sonra buna dönüştükleri anlamına geliyordu!
"..."
Noah, yavaşça ilerlerken, bu bilgi akışını hissetti, bir yırtıcı Otorite’si önündeki devasa Dikastes’ini kaplarken, ondan gelebilecek Nimetler’in tadını çıkardı!
-
Quintessence’nin Extremity’si, Extremity’nin Dokuzuncu Kademesi’ne adım atarken, Sonsuz Hyperversal Cenneti’nin Savunucular’ı da, kendi kazançlarını elde ediyordu.
Bir Varoluş Meyvesi yedikten sonra, Extremity Dereceler’inin alt basamaklarında bulunanlar, kısa bir süre önce sadece hayal olan yüksek Dereceler’e ulaşmak için kendilerini hızla yükselirken, buldular!
Henry, Yedinci Extremity Derecesi’nin zirvesinde güçlü güç dalgaları yayarken, bir parıltıyla gözlerini açtı, Sekizinci Derece sadece bir şerit ötedeydi.
Kazuhiko, İmparator Penguen, Sima’nın Kahin’i veya Svetlana gibi diğerlerinin büyük çoğunluğu da Extremity’nin Altıncı Aşaması’na adım atmıştı!
Şeytani Lilith’in çehresi bile, bu aşamada gerçekten çok ilerlemişti.
Bu sırada, Çeliğin Atası’nın canlı gözleri de, Varoluşu’nu hissettiğinde açılmıştı, Vücud’u, Sekizinci Extremity Derecesi’nin zirvesinde bitmek bilmeyen dalgalarla parlıyordu ve biliyordu ki... Dokuzuncu çok uzakta olmayacaktı.
Etrafına bakarken, gülümsedi.
Gücün yeni aşamalarına ulaşan Varlıklar’ın oluşturduğu tufana, tüm bu sahnenin geçmiş Vitalis ve Vacuous Hyperversal Etki Alanlar’ında yaşanabilecek hiçbir şeye benzemediğine baktı.
Sanki, Kıyamet sürecinde değillermiş gibi dinginlik ve huzur dolu bir manzaraydı - birkaç gün önce gerçekten rastlanamayacak bir manzara idi.
Derin sesiyle konuşurken, hepsine baktı.
"Birbirimizin Masallar’ını tanıyalım mı? Kim olduğumuza ve gelecekte kim olmayı Arzuladığımıza dair Hikayeler?"
Bu anlık barış döneminde, Sonsuz Hyperversal Cenneti’nin Savunucular’ıyla bağlantı ve anlayış kurmaya çalışan Çeliğ’in Ata’sı ilk harekete geçen kişi oldu.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
