Bölüm 2978: Sonsuz Bir Gökyüzü! II


Quintessence ve Sonsuzluk’tan sonra, Noah’tan birbiri ardına parlak mor duman dalgaları yükseldi ve Varoluşsal Extremityler’i dışa doğru tezahür etti!


Noah’ın gurur ve güç ifadesi taşıyan iri yarı görüntüsü ortaya çıkarken, başının üzerinde, göz kamaştırıcı mor bir taç süzülerken, sakince Sonsuzluk ve Quintessence’ye  bakarken, Tiranlık ağır bir ihtişamla yükselmişti.


Ardından, altın bir parlaklık yükseldi ve Noah’ın tıpkı onun gibi parlak bir görüntüsü yükseldi ve gözlerini kaldırarak, diğerlerine baktı - bu Baş Kahraman’dı!


Çok geçmeden bir başka altın ışık yükseldi ve Yağma’nın görüntüsü belirdi.


Ve bu... Noah’ın ellerinin etrafında, değerli taşlarla dolu altın bilezik halkaları, altın Varoluş Meyveler’i ile bağlantılı gibi görünen bir kolye ve tüm dumanlı Vücudu’nun etrafında dönen elmas kaplı Varoluş Meyveler’inin altın nehirleri ile süslenmiş bir tezahürü olarak çok eşsizdi!


Eski zamanlardan kalma zengin bir imparatora benziyordu, gözleri bile herhangi bir Yağma belirtisi için etrafına kaygıyla bakıyordu!


Ardından, Kökeni’nin Tezahür’ü, dönen Cennetler ile göz kamaştırıcı bir sonsuzluk sembolü olarak ortaya çıktı, Bedeni’nin iri bir görüntüsü de ortaya çıktı ve gerçek Bedeni’ne ve Quintessence’ye en çok benzeyen Ruh’u da ortaya çıktı.


Ardından, obsidyen duman toplandı.


Hakimiyet Gökyüzü bir kez daha titredi.


Ve küllerin arasından Varoluşsal Extremity’nin Extremity’sinin görüntüsü yükseldi.


Noah’ın etrafındaki Varoluşsal Otoriteler’in Tezahürler’inden oluşan ağır çembere katılırken, tüm Vücud’u, kalın bir örtü ile sarılmış, gizem ve yiğitlikle örtülmüş gibi görünüyordu.


Başının üzerinde, sanki kendisinin parçaları yükselmiş ve kendi benzersiz kişilikleriyle birbirlerine bakıyorlarmış gibi hissediyordu!


"Ben"...Quintessence, Niyeti’ni ifade etmeye başlamak üzereydi ki aniden...


BZZT!


Manadinamiğ’in baskın görüntüsü çiçek açarken, Noah’tan sonsuz mavi bir ışık daha yükseldi.


Sonsuz Varoluşsal Omniversal Tohum tarafından genişletilmişti ama hâlâ Noah’ın Varoluşsal Extremity Otoriteler’inin bir parçasıydı!


Yaydığı basınç, ölçülemeyecek kadar ağır ve boğucu olurken, Gözler’i, sınırsız bir ışık deniziyle doluymuş gibi hissediliyordu.


Eğer burada, başka Varoluşlar olsaydı, Varoluşsal Extremity Otoriteler’inin ağırlığı altında ezilebilirlerdi. İşte bu kadar ağırlardı!


Ve şimdi, hepsi birbirine bakıyordu.


Vitalis ve Vacuous, Noah, henüz onlara tam olarak bakmadığı için hariç tutulmuştu.


Noah’ın Varoluşsal Parçalar’ı birbirlerine baktı ve bu anda Quintessence, Niyeti’ni bir kez daha ifade etmeye başlamak üzereydi.


Sonuçta, tüm Varoluşsal Extremity Otoriteler’i buradaydı ve sadece Varoluşsal Extremity Otoriteler’i bu Sonsuz Varoluşsal Hakimiyet Gökyüzünde kendilerini gösterebilirdi!


Ama...


HUUM!


Noah’ın Ana Beden’i, bir kez daha muhteşem bir ışık yayıyordu.


Noah’ın Bedeni’nden, cüretkâr bir aura yükselip, göz kamaştırıcı bir ışıkla dışa doğru tezahür ederken, beyaz bir cübbeyle bezenmiş bir çehre belirmişti.


Omniverse’nin en uzak köşeleri kadar koyu bir renk ve Omni Seviyesinde olan parlak bir ten.


Kendisine doğru bakan çok sayıda Varoluşsal Extremity Otoritesi’ne bakarken, yüzünde, Omni bir ifade görülebiliyordu ve Niyet’i, o anda ortaya çıkmıştı.


"Beni davet etmeden mi parti yapacaktınız?"


...!


Hileler’in Extremity’si konuşmuştu.


Ve tüm Varoluşsal Extremity Otoriteler’i onun tezahürüne bakarken, sessizlik hüküm sürüyordu.


Bu, bir Varoluşsal Extremity Otorite’si değildi ama yine de ağır baskılarıyla onların ortasında duruyordu!


Hilelerin Tezahür’ü devam ederken, içinde şeytani bir parıltı parladı.


|İleriye dönük sayısız yol üzerinde düşünmek ve bunlardan birini seçmek için buradayız, değil mi? Hadi gösteriye başlayalım. Odak noktamız kendimiz mi? Imperium mu? Miraslar mı? Varoluşsal Imperium Değişimi mi?


Noah’ın bu Tezahür’ü, sanki burada olması en doğal şeymiş gibi konuştu ve Quintessence, Niyet’i ortaya çıkarken, keskin gözlerle başını salladı.


"Bir Varoluşsal Alan’ı yuttuk ve her zaman daha fazlasını yutabiliriz - nihai gelecekteki yol, Sonsuz Varoluşsal Omniversal Tohum bir Tohum’dan gerçek bir Omniverse’ye dönüşmesi için birçok Varoluşsal Alan’ın yutulması ve asimile edilmesidir. Gerekirse, Omniverse’nin kendisini de yutacağız."


HUUM!


Noah’ın Quintessence’sinin Tezahürü’nden şok edici derecede ağır sözler yayıldı çünkü bütün bir Omniverse’yi onun altına koymaktan bahsetmeye cüret etti - asıl görevleri böyle bir şeyin üretimine yardımcı olmaktı!


"Mmm." Hileler, Quintessence’ye cevap verirken, gülümseyen gözlerle başını salladı.


"Evet... her şeyi tamamen yiyip, bitirmemiş olsak da, Varoluşsal Etki Alanı’nın tadı hâlâ damağımda. Archaeos Vacuous Pylos’taki Büyük Gaspçı’nın izlerini hepiniz fark ettiniz mi? Bu adam gerçekten hayatta kalmış."


...!


Hileler, önceki meslektaşlarından birinden benzersiz bir şekilde bahsetmişti.


Noah Eckert! Büyük Gaspçı!


Noah’ın Varoluşsal Hayal’i Dokumalar’ının, Archon Basileus Ignatius gelmeden önce öldürdüğü birkaç Basileus’un Dokumalar’ından ve Extremity’nin topraklarından ve Dikastes’inden Noah aslında Büyük Gaspçı’nın izlerini almıştı.


Bu söz üzerine Baş Kahraman, altın bir parıltı yayarken, ellerini umursamaz bir şekilde salladı.


"Ignatius’un Miras’ı içinde kendi işini yapacak, bu onun yolu. Biz, kendi yolumuza odaklanacağız. İlk Kehanetim gerçekleştiği için ve burada olduğumuz için esas olarak benimkine. Bir sonraki Kehanet’im daha da büyük bir zafer yaratabilecekken, Sonsuz Dokuma şimdiden uyandı.


Baş Kahraman, İradesi’ni beyan etti.


Tiranlık ve Sonsuzluk, onaylarcasına başlarını sallarken, Hileler’in Extremity’si, Baş Kahraman’a doğru işaret ederek, alkışladı.


"Evet... Kehanet. Hey koca adam, hepimizin başarılı olmasına yardım ettiği bu Kehanet’in başarıyla tamamlanmasından ne elde ettin? Nanosaniyeler önce Varolmama aracılığıyla gizlice yükselme geçiriyordun."


"..."


Baş Kahraman, cevap verirken, sinsi bir şekilde  gülümseyen Hileler’e doğru baktı.


"En Extremity Noktalar’ıma kadar yaşayabilirim. Dokumacı’nın ayrıcalığı benden kaynaklandı, Kehanet benden geldi, hatta sen bile..."


HUUM!


Derin bir gerilim anı geldi.


Varoluşu’nun farklı parçaları, Noah’ın  başının üzerinde bir tartışma yapıyordu.


Bu, onun kendi kendine konuşmasına benziyordu.


Ama aslında değildi. Bunlar, şu anki ulaştığı saçma Kavramlar’ının güç seviyesiydi.