Bölüm 2997: İlkel! I


Öz, öylesine hissediliyordu ki, Noah’ın figürü, görkemli Tahtı’ndan yükselmişti - Varoluşsal Otorite’nin Dallar’ı, onun yükselişini takip etti ve kolları ve bacaklarına yayıldıkça, içine aktı.


HUUM!


Varoluşsal Otorite’nin muazzam dalgaları onun etrafında birleşti ve her yönden akan özle dairesel bir Tekillik oluştu, her şey Noah’ın mutlak merkezi olan bir noktaya doğru yönlendirildi!


Burası, Varoluşsal  İlkel Hakimiyet Çekirdeği’nin yeriydi!


Bedeni’nin En Extremity noktası, Ruh’u ve Köken’i ile birlikte buraya doğru birleşti. Kendisinin tam merkezine doğru birleşen üç keskin nokta gibi görünüyordu ve onu çevreleyen dairesel Tekillik, bir araya gelen üç eşit üçgenin harikulade bir Tezahürü’nü gösteriyordu.


Hepsi, bir araya gelerek, göz kamaştırıcı bir çekirdek oluşturdu.


Göz kamaştırıcı süt beyazı bir parlaklıkla parlıyordu.


Bu, Varoluşsal İlkel Hakimiyet Çekirdeği’ydi!


>Dipsiz Bir Başarı!>


>Hakimiyetler’iniz Çekirdek’te bir tür Omniversal Tekillik oluşturdu!>


>Varoluşsal İlkel Hakimiyet Çekirdeğ’i, mevcut Dokumalar’ınız ve Sonsuz Varoluşsal Omniversal Tohum’un Dokumalar’ı ile henüz tam olarak anlaşılamayan bir yoldur, ancak şu anda daha büyük Omniverse için bir başlangıç noktası gibi görünmektedir.>


...!


Bu, Noah’ın tökezlediği bir şeydi ve o kadar fantastikti ki, Dokumalar’ı, bunu tam olarak anlayamadı - hatta Sonsuz Varoluşsal Omniversal Tohum’un Dokumalar’ı bile anlayamadı.


Ama bu, gerçekten nasıl ortaya çıktı? Meyvesi’ni vermesine hangi faktörler katkıda bulundu?


En başından beri üç Hakimiyet’i de yükseltmeyi seçmesi mi? Geçmiş çağlardaki diğer Varoluşlar da bunu yapmış olabilir!


Varoluşun Quinessential Meyveler’i mi? Onun Temel’i mi? Yoksa tamamen başka bir şey mi?


Cevap henüz ortaya çıkmamıştı ve bu anda, bu uğultulu Omniversal Tekilliğ’in ne olduğuna dair Dokumalar Noah’ın zihnine akmaya başlamıştı.


>Varoluşsal İlkel Hakimiyet Çekirdeğ’i, gelen tüm Varoluşsal kaynaklar’ı emecek ve onları üç Hakimiyetini’ze dağıtacak - onları, tek bir kolektif Hakimiyet’miş gibi aynı ölçüde yükseltecek.>


>Varoluşsal İlkel Hakimiyet Çekirdeği’ni yükseltmenin maliyeti, İlkel Aşamanız’ın Varoluşsal Hakimiyet Alemi’nin Yenidoğan Aşaması’ndan muazzam derecede farklı olması nedeniyle, Ruh, Köken ve Beden’in Hakimiyetler’inden hala çok daha yüksektir.>


Bu eşsiz Omniversal Tekilliğ’in harikaları, Noah’ın zihninde akmaya devam ederken, hem kendisi hem de, Sonsuz Varoluşsal Omniversal Tohum,  gizeminin Dokumalar’ını ortaya çıkarmak zorunda kaldı.


Bu gerçekleşirken, Noah’tan, bölümlere ayrılmış İradeler’inin ve Konlar’ının bile ifade ettiği eşsiz bir aura salındı!


Bir Cennet’te, Omniverse’de bir yerlere uzanan bir aura, İradesi’nin belirli bir Sanctus Prensesi’nin Niyeti’yle buluşan bir parçası da yayılmıştı.


Ve o anda, Kadın’ın bakışları değişmişti.


Daha önce sert ve ciddiydi, çünkü bir Sanctus Prenses’i olarak, yüksek konumuna rağmen, kendisini diğerlerine kıyasla aşılamaz bir önemde görmüyordu.


Noah’a karşı en ufak bir kibir belirtisi göstermedi.


Konumlar’ı, ne olursa olsun onunla eşitmiş gibi konuştu!


Ama hala gücü var. Hâlâ arkası vardı.


Başkalar’ına karşı kibirli olmamak ve alçakgönüllü davranmak üzere eğitilmiş olsa da, iliklerine kadar işlemiş bir Asalet ve Merak duygusu vardı.


Ancak şu anda, Ruhu-nun derinliklerinde, bu Asalet’in Noah’ın yaydığı aura tarafından sarsıldığını görmüştü.


Bu... bu Sanctus Populi’nin Yaşlı Kraliçeler’inin yaydığı bir aura değil miydi? Omniverse’nin kendisine yakınlaşanların huşu ve güç hissi değil miydi?!


Nasıl...?!


Sözler’i dışarı sızarken, Gözler’i titriyordu.


"Sen..." daha sözünü bitiremeden, Noah’ın yaydığı eşsiz aura geri çekildi ve bir an sonra sanki hiç var olmamış gibi kayboldu.


Ona baktı ve başını sallarken, şeytani bir gülümseme yaydı.


"Bunun için üzgünüm. Sanctus Populi’nin sağlayabileceği gölgeden bahsediyorduk... Düşünce güzel olsa da- buna ihtiyacım olacağını sanmıyorum."


HUUM!


Bu sözleri söylerken, Varoluş’uyla birlikte sınırsız bir Tiranlık da yükseliyordu.


Bu sözleri duyan herkesin eğilmesi ve Imperium’un harikalarından bahsettiğini anlaması gerekirdi - sayısız kişinin korktuğu ve hatta kaçamadığı kudret. Ama o, aslında tam tersi davranıyordu.


Imperium’un kılıçları için endişelenen ve titreyenlerden değildi!


Onun Sözler’i, Sanctus Prensesi Emilliana’yı yeniden odaklandığı trans halinden sarstı.


Az önce hissettiği aurayı görmezden gelmek istedi, söylemek istediği kelimeleri değiştirmek istedi, hatta daha da ileri gitmek istedi!


Ama onun umursamaz tavrını görünce, Sözler’inin çoğunu yuttu ve dikkatle devam etti.


"Size aptal demeyeceğim, böyle şeyleri nasıl güvenle söyleyebildiğinizi de sorgulamayacağım, ama Sanctus Populi’nin yardımı ve bilgisi konusunda ne diyorsunuz? Bir doğrulama sürecinden geçmeniz gerekecek, ancak Sanctus Populi’nin araçları ve gücü Varlıklar içindir. Halkın iyiliği için. Salus Populi Suprema Lex Esto!"


WAA!


Halkın iyiliği en Yüce Anayasa’ydı!


Noah, gözlerini kısıp, başını sallarken ,Sanctus Prensesi Emilliana bunu söylemişti.


"Korunmaya ihtiyacım olmasa da, sayıların gücünden ve ufkumu genişletmekten zarar gelmez."


Sözler’i basitti!


Ama ne anlama geleceklerini... bu Omniverse için ne ifade edeceklerini... henüz kimse kavrayamamıştı bile!


Ve bu sözler söylenirken, bu Cennet vekilinden çok uzakta, Imperium’un Kızıl Lejyonu ile Emilliana’nın ana gövdesi ve Ejderha Şövalyesi arasında devam eden bir savaş vardı.


Ona bakan Şövalye Akalusia’nın gözleri,.aniden kayarak, kasvetli bir hal aldı çünkü üstünlük kendisinde olsa da, Şövalye Augustus’un uzaktaki durumu ve karşısındaki düşmanın Niyet’i, kalbinde büyük bir tedirginlik hissetmesine neden olmuştu.


Az önce ne olmuştu?



Not: İçimizde, Bir Omniverse mi oluştu? Fazla mı hızlı gidiyoruz? Adım Adım OUTEVERSE’YE. Noah’ın Karıncalar ı yani Her bir Vassal ı işte OUTEVERSE DE Diyeceğiz.😅 Hatta daha ötesinde. Bir bebek doğacak puff OUTEVERSE ve Ötesinde.