Bölüm 3098: Diyalog! IV


Sanki, emir almış gibiydi.


İki Bacaklı Ejderha Karga’nın Suret’i ve etrafındaki Omniversal Yağmacılar Topluluğ"u, bulundukları yerden geri çekilerek, Pompeii’nin Kutsal Natal Omniversal Denizi’nin derinliklerine doğru ilerledi.


Noah’ın sakince baktığı bu eylemde, Sona’nın Figür’ü, daha da sertleşirken, Ses’i yankılanmıştı!


"Dokumalar’ın durdurulması herkesi gerçekten sarstı. İmperium, hem kendi Lejyonlar’ının hem de, Sanctus Populi Lejyonlar’ının bulunduğu bir bölgeyi Varoluşsal Salvus Alan’ı olarak ilan etti. Yakında, tüm bunların sebebinin hangi Düşman olabileceği konusunda görüşmeler yapacak ve bilgi paylaşımında bulunacaklar..."


...!


Bir Varoluşsal Salvus Alan’ı! Temelde iki tarafın üzerinde anlaştığı Mutlak bir Bölge’ydi ve bu güvenli bölge asla ihlal edilmeyecekti!


Noah, sakince başını salladı, her ne kadar pek çok kişinin beklediği gibi bir Gerçeklik Dokuması olmasa da, hepsinin hayatı tehlikeye girdikten sonra bu gayet doğaldı.


"Önce Pompeii’nin bu Büyük Alanı’nı temizleyelim ve buradan devam edelim. O zamana kadar, resim daha net olacağından tüm görüşmeler tamamlanmış olacaktır. Hala Girişim’e devam etmek istiyor musunuz?"


WAA!


Girişim. Sona’nın öncülük ettiği bir şeydi ve  Omniversal Yok Edici ile mücadele etmek için inşa ediliyordu!


Sona, bu Bilinmeyen Kaynak’la mücadele etmek ya da başka bir Varoluş’u Yok Edici olmaması amacıyla Girişim’i oluşturmaya devam ederken, Bilinmeyen bir Kaynağ’ın Noah’ı Omniversal Yok Edici olması için etkilemeye çalıştığını biliyordu.


Ancak şimdi, Dokumalar’ın tamamen durmasına neden olan daha da ciddi bir şey ortaya çıkmıştı...


Sona, böyle bir ikilem karşısında alnına masaj yaparken, daha önceki tüm Planlar’ı ve Dokumalar’ı ve şimdi nerede durduklarını düşünmüştü.


İnisiyatif’in üçüncü üyesi olan Küçük CaCuLaTan’a ve daha sonra gelmesi Planlananlar’a baktı, bakışları sertleşirken, yanlarında, Pompeii’nin bu aynı Kutsal Natal Omniversal Denizi’ne gelen ikizleri düşündü!


"İhtimal olarak başka bir Bedenim’in buna devam etmesini sağlayacağım. Şimdilik, senin liderliğini takip edeceğim.’


...!


İnşa etmeye başladığı ve uzun yıllardır öngördüğü büyük Girişim’i. Bu kadar kolay vazgeçmek yapabileceği bir şey değildi, Hâlâ Anormal Varoluşlar’ı toplayarak, gelmekte olanla mücadele etmek ve Dokumalar’ı takip etmek istiyordu - bunu bir yandan yapmak zorunda kalsa bile!


Onun yanında Noah, başını salladı ve saçma sapan dalgınlığından battığı belli olan Gümüş Deniz’e baktı.


"Pekâlâ, gidelim!’


Noah’ın Figür’ü, kasıtlı bir parıltıyla Pompeii’nin Kutsal Natal Omniversal Denizi’nin derinliklerine doğru fırlamıştı!


Aklın’ın bir köşesinde, Kirlilik’ten Arındırılmış Varoluşsal Kronos Alanı’nda, son üç gün içinde kaydedilen muazzam ilerlemeyi düşünüyordu.


Bu süre içinde, Baş Kahraman tarafından açıklanan yeni bir Kehanet’i düşünüyordu!


{Varoluşun kendisi için verilen bir Savaş’ın ortasında.


Sabotaj ve Hile kendini gösterecek.


Yıkım’dan Doğanlar’ın elinden çıkan Son’un Boru’su sadece tek bir işleve hizmet edecek.


Varoluş Çark’ı dönmeye ve yeniden dönmeye devam edecek.


Ta ki, geri dönüşü olmayan bir seçim, Varoluşsal bir kazanç uğruna çiçek açacağı güne kadar.


Yükseliş’in Sonsuz Dokumalar’ı Omniversal Damarlar boyunca filtrelenmeden akacak.


Ve bu bile, Sonsuz bir kampanyayı sona erdirmek için yeterli olmayabilir!}


Evet!


Noah, Baş Kahraman’ın Dokumalar’ı aracılığıyla, Daha Büyük Omniversal Otoriteler’in yardımıyla bir Kehanet’i daha yürürlüğe koydu ve ürün hala büyük olsa da, aynı zamanda ağır bir tonda sona erdi.


Ama bu ona, Eonic Uterra’nın akışına atlamadığı için olacaklar hakkında bir fikir verdi.


{Varoluşun kendisi için verilen bir Savaş’ın ortasında.


Sabotaj ve Hile kendini gösterecek.


Yıkım’dan Doğanlar’ın elinden çıkan Son’un Boru’su sadece tek bir işleve hizmet edecek."}


Bu sözler çok önemliydi.


Görünüşe göre, tüm Dokumalar’ın durdurulması tehdidi altında, birçok grup bir araya gelmeye ve farklılıklarını bir kenara bırakarak, bundan nasıl kurtulabileceklerini görmeye çalışıyordu, ancak bir araya geldiği varsayılan bu gruplar içinde bile... Sabotaj çiçek açacaktı.


Hile, serbestçe akacaktı!


-


Omniverse’nin Sonsuz Uzantılar’ı boyunca.


Uzanan tuhaflıklar ve harikalar sayılamayacak kadar çoktu ve Extremityler’in ve Varoluş’un Dokumalar’ı daha da fazlaydı.


Omniverse’nin sömürgeleştirilmiş ve keşfedilmiş Alanlar’ından çok uzakta.


Varoluş’un ve Belirsizliğin Dokumalar’ı içinde maskelenmiş ve Uzay ve Zaman’ın çarpıtılmasıyla bir arada tutulan, birden fazla Daha Büyük Omniversal Otorite’nin karmaşık Dokumalar’ının bir araya geldiği eşsiz bir Kesişme Nokta’sı vardı.


Bu Kesişme Noktasında, muazzam Güç Dalgalar’ı akıyordu ve o anda, uykuya dalmış bir İrade, uykuya dalmadan çok önce belirlediği Parametreler’deki belirli değişiklikleri algıladıktan sonra uyandırılmıştı!


Kadim bir Canavar’ın uyanışına benzerdi.


Ölçülemeyecek kadar güçlü bir İrade’nin ortaya çıkmasına benziyordu!


Burada kesişen çok sayıda Daha Büyük Omniversal Otorite’nin Dokumalar’ı harekete geçti ve faaliyetle yandı...


"Ne?"


Uyanan İrade’den bir kuşku Niyet’i yankılanmıştı!


Bunca zamandır o kadar çok şey planlamıştı ki, uyandığında, Dokumalar o kadar şaşırtıcıydı ki, duraklamak zorunda kalmıştı!


"Yaşanması gereken Savaş... nasıl oldu da tamamen ortadan kayboldu? Imperium Lejyonlar’ı Sanctus Populi Lejyonlar’ıyla mı karşılaşıyor?"


HUUM!


Durum, olması gerekenden görülmemiş derecede farklıydı!


Amac’ı için, Dokumalar’ı için.


Imperium, çatışmayı hızlandırmak zorundaydı!


Sanctus Populi de, misliyle karşılık vermek zorundaydı!


Ve tüm bunların ortasında, Omniversal Yağmacılar Yıkımlar’ına devam edecek ve suları daha da bulandıracaktı.


Hepsi, geride bıraktığı ipuçlarını toplayacak ve Tek bir Varoluş’u Düşmanlaştıracaktı.


Şimdiye kadar gördüğü, Kullanılmamış Potansiyel’e sahip en iyi Eser.


Daha başlangıç aşamasında olan Magnum Opus!


Ve yine de...


Ve yine de...!