Bölüm 3157: Varoluş Sistemler’i! VI


"İşçi..."


Noah, bu sözleri gülümseyerek söyledi çünkü gerçekten de böyle adlandırılmak onun büyük imajına uymuyordu.


Yine de, aynı zamanda, Varoluş Atlas’ı başlangıç aşaması bir İşçi olduğu için o kadar korkunçtu!


Bu Otorite’nin ayrıcalığı, kalan iki Yapay Omniversal Ankyra ile birlikte Aitia’nın Nedensellik Cezaevi’nde bulunan Yükselen Varoluşsal Extremity’deki Quintessence Klonu’ndan değil, hâlâ Sonsuz Varoluşsal Omniversal Tohum’un içinde bulunan Yükselen Varoluşsal Extremity’deki Baş Kahraman Klonu’ndan geliyordu.


Osmont’un Oğlu, her zamanki Yurttaşlar’ının birçoğuyla birlikte görülebiliyordu, hatta Hyperion ve Extremity’nin Sonlar’ı bile her Şekil ve Boyut’ta birçok Varoluşlar Olurken,  katılıyordu.


Yüzlerce Düzlem büyüklüğündeki Kolezyum tarzı bir mimariye bakarlarken, dönen minyatür Galaksiler arasında süzülen Dr. Hall ve Erikson Figürler’inin içinde çarpışmak üzere olduğu, rekabetçi bir ruhun etrafta uğuldadığı konuşmalar Tezahüratlar’la birlikte yankılanıyordu. 


Sahne’nin bir tarafında, Erikson, Eller’inde tuttuğu iki Palet’i bir melodi eşliğinde birbirine vurarak, konuşuyordu.


"Bugün bir Rahib’i pataklayacağımı hiç düşünmemiştim, şimdiden özür dilerim."


...!


Onun Beden’i, şu anda titreyerek, Sonsuz Varoluşsal Omniversal Tohum’un uçsuz bucaksız Alanlar’ını geçerek, dönen yıldızların hareket ediyormuş gibi görünmesine neden olan sürekli dönen Minyatür Galaksiler’in bulunduğu bir alana ulaştı ve Sonsuz Varoluşsal Omniversal Tohum’un önde gelen Sakinler’inin Figürler’i, şu anda bu bölgede hareketlilik içinde yüzüyordu!


Dr. Hall, başını iki yana sallayarak, gülümserken, Sözler’i, Kendisi’ni izleyenlerin gülümsemesine ve kahkahalarına neden oldu.


"Lütfen bana Doktor deyin. Ve bugün, bir yemini bozacağımı düşünmemiştim."


WOOO!


Karşılıklı dostça şakalaşmalar, izleyenlerin alkışlarıyla rekabetçi Ruh’u canlandırmıştı ama bu sefer de...


WAP!


Bir Aura kendini belli etmişti. 


O kadar ağır ve boğucuydu ki, neredeyse buradaki herkesin nefesini kesecekti, Figürler’i, belli bir yöne doğru döndü ve orada Noah’ın Yükselen Varoluşsal Extremity Klonu’nu gördüler!


Tüm Gözler, onun üzerinde olduğu anda konuşmaya başlamıştı. 


"Düşman Lejyonlar’ı, savaşmak için toplandı. Hazır olanlar... Savaş Alanı’na girmek için toplanın!"


...!


Sözler’iyle birlikte, arkasında devasa Renksiz mavimsi bir yarık patladı ve tüm Güçler’in tetikte olmasına ve Güç’le nabız atmasına neden oldu.


Bir saniye bile geçmeden, tüm Quintessential Lejyonlar’ı vızıldamaya ve düzenli bir şekilde toplanmaya başladı.


Lumen’den olanlar. Hayali Dokumalar’dan olanlar. Automatlar’dan olanlar. Quintessential Komutanlar tarafından yönetilenler!


Hepsi toplanırken, Sanctus İmparatoriçesi’nin Figür’ü de parlayarak, Noah’ın yanında belirdi ve sert bir şekilde sordu.


"Üçü de, Komutanlar’ıyla birlikte mi? Bu bizim için birden fazla Autarch demek. Bu..."


Baktı ve Gerçekten endişeliydi.


Üç Yapay Omniversal Ankyra yalnız değildi çünkü Faesinged Kraliçesi’nin en güçlü Komutanlar’ı arasında tek başına bir Autarch seviyesinde Varoluş daha vardı.


Kendisi, buradaki tek Autarch iken, hepsiyle birlikte nasıl yüzleşebilirlerdi ki?!


Yine de, Onun Sözler’ine ve endişelerine karşı Noah, sadece Eller’ini umursamaz bir şekilde salladı.


"Bunların hiçbiri için endişelenmenize gerek yok, sadece girin ve eğlenin. Autarchlar’ın sayısına gelince... Henry, gel."


Noah’ın Bakışlar’ı, etrafta dolaştı ve kendisine parlayan gözlerle bakan bir Figür’e kilitlendi, Henry, bir an sonra ortaya çıkarken, ona doğru işaret etti.


Noah, Göz Kamaştırı’cı ve Koyu Altın bir Tohum ortaya çıkarmak için Eller’ini sallarken, büyüyen Oğlu’na baktı.


Bir Varoluş Tohum’u!


Varoluş’u, kısa bir süre içinde Autarchical’e  götürecek bir Tohum!


Noah’ın İradesi’yle Henry’ye doğru süzüldü ve Henry daha ne için olduğunu anlayamadan, Tohum Göğsü’ne saplandı.


...!


Ardından, Vücud’u Renksiz bir ışıltıyla genişleyip, daralmaya başlamadan önce görkemli bir şekilde uğuldadı.


Arkasındaki yarığı işaret ederken, aldığı tek şey başını sallamak olunca, şok içinde Babası’na doğru baktı!


"Autarchical Otoritesi’ne karşı Quintessential Lejyonlar’ına liderlik edin."


WAA!


Herkesin sormak istediği pek çok soru vardı.


Korkunç Lejyonlar’la yüzleşmek için oldukları gibi mi gidiyorlardı? Bir plan var mıydı? Nasıl...


Birçok soru vardı ama Osmont’un Oğlu hiçbirini sormadı, sadece başını salladı; Mavi-Altın Rengi Saçlar’ı Renksiz bir Parlaklık kazanmaya başladığında, Varoluş’unun değişmeye ve ilerlemeye başladığını hissetti!


"İleri!"


Binlerce ana Varoluş’tan oluşan yoğun Lejyonlar arkasında sıralanırken, Ses’i, değişmez bir güçle doluydu.


Bir Işık Parıltısı’yla Yarığa doğru ilerlerken, Noah’ın Figürü’nün yanında Sanctus İmparatoriçe’si kuşkuluydu ve sorular sormak istiyordu, ancak Noah onu takip etmesini işaret ederken, sadece gülümsemişti! 


Sona, Barbatos, Adelaide ve diğerlerinin maiyetiyle birlikte yanlarında belirmişti; hepsi de, Faesinged Kraliçe’si ve Satyrus Perisi’nin dağılmış Lejyonlar’ını barındıran kızıl Gökyüzü’nde görünmek için Uzay’da yer değiştiriyordu.


Önde gelen iki Autarch Eşdeğer’i Varoluş’un Auralar’ı Lejyonlar’ın ön saflarında hissedilebiliyordu ve her iki taraf da birbirlerine bakmaya başladığında, birkaç tanesi bu Aşama’ya zar zor ulaşıyordu!


Sanctus İmparatoriçe’si etrafına bakarken, Gözler’ini kırpıştırdı ve Faesinged Kraliçe’si ya da onun boyundaki diğer korkunç Varoluşlar’dan hiçbir iz göremedi.


"Nerede... Düşman Liderler’i nerede?"


Şaşırtıcı bir soru.


Arkasında parıldayan bir Taht belirirken, Noah’ın basitçe cevapladığı bir soru idi - Sanki sadece oturacak ve gelecek savaş için Emeği’nin Meyveler’ini izleyecekmiş gibiydi! 


"Düşman Liderler’in icabına bakıldı ve geriye sadece biraz temizlik kaldı."


...!


Diğerler’i, bunu kolayca kabul ederken, ortaya saçma bir Gerçeklik çıkmıştı, ancak Noah’ın tarafında Autarchical’i gerçekten anlayan en güçlü Varoluşlar arasında Sanctus İmparatoriçe’si bu Gerçeklik karşısında donup, kalan tek kişiydi, çünkü buna inanmak mümkün değildi!


Ancak Varoluş Dokuyucu’su için bunun bir önemi yoktu.


Oğlu’nun Sahne’nin merkezine yerleşmesini, ondan korkunç bir Aura’nın sızmaya başlamasını, Kader Sütunlar’ının Renksiz Işık Dallar’ıyla birlikte çökmeye başlamasını izledi.


Oğlu’nun bir değişim geçirmesini izlerken, Kendi Bedeni’nde, İşçi’nin yeni ortaya çıkan Otoritesi’nin biriktiğini ve Autarchical Duru’suna doğru küstahça patladığını, onu parçalara ayırdığını ve artık sadece yaklaşan Autarchical Otorite’nin akışını almadığını hissederken, devasa bir Solucan Deliğ’i yarattığını hissetmişti. 


Şu anda, Aitia’nın Rehberliğ’i ve Kesişme Nokta’sı olarak eşsiz duruşuyla daha da derine inen bu küstah Otorite, onlara doğrudan bakmak için Autarchical Omniversal Otorite’ye doğru gidiyor gibi görünüyordu!