Bölüm 3168: Atlas’a Geçis! I


Uzay, Varoluş’un Katmanlar’ı üzerine Katmanlar’la Çarpıtıldı, Bakışlar, İmperium’un Altın Parlaklığı’ndan çekildi ve tüm Güçler’in hızla çıkış yaptığı Alan’a geri döndü.


Bu Boşluk’ta, obsidyen Solucan sürüleri sakin bir şekilde süzülürken, Vücutlar’ı, sanki bir ritüelden geçiyormuş gibi aşağı yukarı salınıyor gibiydi.


Bu Omniverse’ye girdiklerinden beri, her zaman her şeyi ve her şeyi aramak için büyük bir hızla hareket etmiş ve hareket etmişlerdi.


Oysa bugün, bu yerde sakince duruyor, bir amaç uğruna salınıyorlardı.


Çok yukarıda, devasa Kaynak Solucanı’nın Dış Hatlar’ı, Kabuğ’u paramparça olmuş Solucan’ın önünde süzülüyordu.


İyileşmeyen bu Yara’nın etrafını siyah duman kaplamıştı! 


HUUM!


Titreşim ve Salınım Dalgalar’ı, Devasa Kaynak Solucanı ile Kabuğ’u parçalanmış olan arasında gidip, geliyordu; Kaynak Solucanı’nın Obsidyen Parçalı Gövdesi’nde şu anda her bir Dokuma yakalandıkça, bu Alan’ın etrafında Dokunan siyah hisler görünüyordu.


Uzun zamandır arıyorlardı.


En çok aradıkları şey, Varoluş’uyla güçlü ama Ölümcüllüğü’yle hiç de canlı olmayan bir şeydi.


Bu Kategori’ye uyanlar çok azdı ve şu anda onları yaralayabilecek bir Varoluş’la karşılaşmışlardı.


Ama bu henüz ölümcül bir şey değildi.


Görevler’i, bu Ölümcüllük artmadan ve başka bir şey Oyun Alanlar’ını mahvetmeden önce onu Yutmak’tı.


WUU!


Kaynak Solucan’ı, önündeki Yaralı Obsidyen Solucan ileriye doğru süzülürken, emredici bir Feryat Koparmıştı; Kaynak Solucanı’nın Parçalı Gövde’si açılarak, bu Sonsuz Uçurum kapanmadan önce yaralı Solucan’ın içine çekilirken, Sonsuz bir Uçsuz Bucaksızlığ’ı ortaya çıkarmıştı! 


CRUNCH!


Buradaki tüm Yutan Solucanlar’ın Bedenler’i salınmaya devam ederken, Ağır Sesler yankılanmaya devam ediyordu. 


Kaynak Solucan’ın Dokumalar’ında bir görüntü yavaş yavaş netleşmişti! 


Renksiz Kanatlar’ı olan bir Adam’ın görüntüsü.


Yumruğunu kaplayan Otorite Dallar’ının görüntüsü - Kaynak Solucan’ı üzerinde ağır bir çekici his yaratırken, aynı zamanda bu Otorite tarafından yaralandığında, Uzantılar’ının İyileşemeyeceği’ni hatırlatan bir otorite.


Aslında bu yetenek Yenilenme yani İyileşme Olumsuzluğ’u olarak biliniyordu. Son Derece güçlü bir Yetenek ama Kaynak Solucan’ı bu Yeteneğ’i önemsemiyordu çünkü bu Omniverse içindeki Saplantısı’nın hedefi kendini göstermişti.


Bu...


"Os@%$mon#%t...."


Ağır ve Gırtlaktan gelen bir Niyet, etrafındaki Alan’ın Bükülmesi’ne ve Çarpıtılması’na neden olurken, ortaya çıkış şekli, sıradan bir Varoluş’un sadece bu Niyet’i duyarak, çökmesine neden olmaya yeterdi! 


-


Herhangi bir Lider’in ne yaptığını bilip, bilmediği konusunda her zaman bir Güven sorunu vardı.


Noah’ın Zihniyet’i, Zaman’ın %99’unda doğru kararlar vermesi gerektiği ve her şeyin yoluna gireceği yönündeydi.


Geleceğ’in Dokumalar’ının ne olabileceğini Ayırt Edebilmek’ten, şu anda ortaya çıkan Varoluş’u Analiz Edebilmeye kadar.


Analiz Etmek.


Bunu düşündüğünde, olduğu yerde durdu ve kendisini sürekli bombardımana tutan İpucu Alanlar’ı arasında belirli İpuçlar’ını aradı.


Şu anda, Bilinc’i, Sonsuz Varoluşsal Omniversal Tohum’un içindeki Yükselen Varoluşsal Extremity Quintessence Klon’u aracılığıyla ifade ediliyordu ve aslında, dışarıdaki Yükselen Varoluşsal Extremity Baş Kahraman Klon’u tarafından bir kum tanesinden daha küçük bir şey olarak taşınıyordu.


Altın Çimenler’le ve parıldayan Hâyal’i Bulutlar’ıyla dolu bir Yeryüzünde duruyordu, Etrafta ise uzakta yükselen Altın Kum Tepeler’i ve yukarıda asılı Altın Kum’lu Güneşler’i gösteren Yıldızlar’la dolu bir Gökyüzü vardı.


Yalnız olmazken, Aletheian Rüya Cenneti’nin Dokumalar’ında bir yerdeydi, Autarch’a ulaşmış olanların hepsinin Figürler’i önündeydi.


Varoluş’un Analizi’yle ilgili bazı İpuçlar’ını aramak için durduğunda, Hepsi, O’nu bekliyordu; İrade’si, önünde büyütüldüklerinde, onları çabucak bulmuştu. 


>Güneş Kanatlı Leprachanus’un Dokumalar’ının Analiz’i, %77’de, Hâyal’i Dokumas’ı henüz yapım ve kullanım için uygun değil.>


>Faesinged Kraliçe’sinin Dokumalar’ının Analiz’i %65’te, Hâyal’i Dokumas’ı henüz Yapım ve kullanım için uygun değil.>


>Satyrus Perisi’nin Dokumalar’ının Analiz’i %63’te, Hâyal’i Dokumas’ı henüz Yapım ve kullanım için uygun değil.>


Yüzde’si artmaya devam eden istemlere gülümsemişt ve hayatta asla bıkmadığı birkaç şey vardı.


Öldürdüğ’ü Düşmanlar’ının Dokumalar’ını Analiz Edebilme’nin ve onları komuta edebilmesi için Hâyal’i Dokumalar olarak geri getirebilmenin Gülünç Gerçekliğ’i bunlardan biriydi!


Ancak bir Autarch’ın Dokumalar’ı çok daha karmaşıktı çünkü artık yok olan Var-El Eonic Omniverse Kaydı’n genişletilmiş Zaman"ı içinde bile, yüzde ancak bu noktaya kadar ulaşmıştı.


Daha gidilecek çok yol vardı.


Noah, Autarch’a erişmiş Varoluşlar’a - Gelecek Zamanlar’da Kendisine ve Sonsuz Varoluşsal Omniversal Tohum’a yardımcı olabilecek Varoluşlar’a - bakmaya geldiğinde, Düşünceler’ini temizledi ve konuşmaya başladı. 


"Yutan Solucanlar’ı kendi Gözler’inizle gördünüz. Otoriteniz’in onlara karşı nasıl tepki verdiğini gördünüz. Analiziniz nedir?"


Soru’su, özgürce dile getirdiği hafif bir soruydu, ancak karşısındaki Autarchlar’a kimsenin ağırlığını taşımak istemediği ağır bir çekiç gibi gelmişti! 


Sanctus Autarch. Henry. Sona, Kazuhiko, Lilith, Piety, Erikson.


Hepsi, bu Soru üzerine kafa yoruyor gibiydi ki, başını kaldıran ve ona açık bir şekilde cevap veren Oğlu olmuştu. 


"Onları uzun süre uzakta tutabiliriz, ancak Otoriteler’imiz sahip oldukları Varoluş ya da Anti-Varoluş Bariyeri’ni geçemezler. Bu süre zarfında Otoriteler’imizi Yiyip, Bitirecekler, sanki onları kaybetmek için Varoluşumuz’un izlerini dağıtmadan kaçamayacakmışız gibi - muhtemelen Zaman içinde teker teker öleceğiz."


...!


Sözler’i sakindi ve değerlendirmesi Ölümcül bir değerlendirmeydi!


Ancak Varoluşlar’ının derinliklerinde bir Hâyal Kırıklığı duygusu kabarırken, Hepsi’nin bildiği gerçek buydu.


Mavi plaj kıyafeti içindeki Erikson konuşurken, kulaklarını tıkamıştı. 


"Sırf Varoluş Kaynağı’ndaki zıtlık farkından dolayı Extremity Noktanız’ın Amacı’na ulaşamaması ne kadar sinir bozucu olsa da, muhtemelen bunu Aşma’nın bir yolu var. Bizim de bunu Kavramamız mümkün mü? Onlara karşı ne yapabildiniz de, Otoriteniz onları yaralayabildi?"


Hayal kırıklığı’na uğramışlardı, evet. Ama karşılarındaki Adam’ın sadece bir dost ve yardımcı olarak orada bulunduğunu, onlara yol göstermek için ne yaptığını sorduğunu biliyorlardı.


Bu Sözler’in ardından Noah, gülümseyip, Eller’ini sallarken, Tüm Gözler ona kilitlenmişti; Figürü’nden inkar edilemez Kadimlik ve Mucize dalgaları yayılırken, önünde, Dokuz Işık Çember’i belirdi ve dönmeye başladı.


Evet.


Bir cevap vardı.


Ve bu cevap, Varoluş Atlası’nın içinde yatıyordu!