Bölüm 3170: Atlas’a Geçiş! III


Sözler’i, bir boğulma hissinin yayılmasına neden olmuştu. 


Altın kumlu Etki Alanı’nda Bedenler’inin etrafında sadece Renksiz bir Otorite parlıyordu ama Tüm Güc’ü ve Gizemi’ne rağmen tereddüt Taşıyor gibiydi.


Kavramsal Varoluş Sistemler’ini geçersiz kılabilecek Yutan Solucanlar, onları rahatsız eden pek çok sorundan sadece biri haline mi gelmişti?


Noah, Bakışlar’ını aralarında gezdirirken, Hepsi sessiz kalmıştı. 


Sakinliğini göstermek için Yüzü’nde bir gülümseme vardı. Onlar’a her şeyin yolunda olduğunu göstermek için, ama Onlar bile Sözler’indeki gerginliği hissedebiliyorlardı.


Ne görmüştü acaba? Yok ettiği Autarchlar’ın Anılar’ı ne gösteriyordu?


İlk olarak, Var-El’in yok edilmesinden sonra başka bir Eonic Omniverse Kayıd’a girmenin kendilerine doğru itilen korkunç bakışlara yol açacağını doğrulamıştı ve bunu tekrar yapmadan önce bunu atlatmanın bir yolunu bulmalıydı!


Bu, Noah’ın Kumlu Altın Güneşler’in fonuna bakarken, iç çekmesiyle, ortaya çıkan Karmaşık Geleceğ’in yalnızca bir parçasıydı.


"Sadece... tam olarak ne geliyor?"


Sessizliğ’in ortasında Sona, sorarken, her şeyin açıklığa kavuşmasını istiyordu.


Elleri arkasında olan Noah, cevap vermek için Ağzı’nı açtı ve Sözler’i sanki büyük bir Kehanet"miş gibi çıkmıştı! 

"Kendiler’ine Varoluş’un Koruyucular’ı diyecekler. Bu Omniverse’yi sadece keşfetmekle kalmayacaklar, onu bulduktan sonra artık sadece kendi kural ve fikir Dokumalar’ı içinde var olan bir Omniverse olmayacağı için ona büyük yatırım yapacaklar."


WAA!


"Geldikler’inde, Yutan Solucanlar daha az sorun olacaklar çünkü gerçekten de bu Varoluşlar, tıpkı Ayrımları gibi işlerini yapıyorlar, ama yine de hepinize farklı Varoluş Kaynaklar’ından gelenlere karşı savaşabilmek için Atlas’a ihtiyacınız olacağını söylemiştim. Bu gelecek Varoluşlar... birçoğunun farklı Varoluş Kaynaklar’ı olacak."


...!


Varoluşun Kavramsal Sistem’i yaygındı, zira pek çok kişi buna benzer bir şeyi Muhafaza ediyordu.


Ancak diğer çoğunluk tamamen farklı Varoluş Sistemler’ine sahipti ve bu büyük bir sorun teşkil ediyordu!


Noah, bunun bir kısmını görmüştü.


Boşluğ’a doğru bakarken, Sözler’ine devam etti.


"Tüm bunlara rağmen onları düşman yapan şeyin ne olduğunu kendinize sorabilirsiniz. Bunun çok açık bir cevabı var: Bu Varoluşlar’ın, bu Koruyucular’ın Tekil bir ana görevi var. Ve bu görev Varoluş Kaynaklar’ının Saflığı’nı sağlamaktır. Tek bir Varoluş Kaynağı’nın başka bir Varoluş Sistemi’ni bünyesine katmaya çalışmamasını ya da bunda başarılı olmamasını, her şeyin doğduğu gibi kalmasını sağlamaktır."


Sözler’i, önündeki Autarchlar’ı sarsan gümbür gümbür bir çekici andırıyordu; Oğlu, acımasızca cevap verirken, Çenesi’ni okşuyordu!


"Yani Varoluş Atlas’ı, eğer onu bulurlarsa, yok etmeye çalışacakları bir şey."


"..."


Noah, Bakışları’nı aşağı indirip, başını salladığında, Kritik Nokta ortaya konmuştu.


Kazuhiko’nun Suret’i kararlılıkla başını kaldırıp, yumruklarını sıkarak, konuşmadan önce, sessizlik bir kez daha devam etmişti. 


"Ne kadar Zamanı’mız var?"


Dokuz Güç Mundisi’nin Tezahürler’i arkasında sıralanırken, Noah böyle bir soruyu düşündü - Parlaklık’la dolu olan tek Varoluş gelip, yanına demir attı ve cevap verirken, ağır bir Işık yaydı.


"Bir gün de olabilir, birkaç gün de. Geldiklerinde, elimizden geldiğince hazır olmamız gerektiğinden işler çok hızlı ilerleyecektir."


...!


Bu, Kısa bir süreydi.


Ancak Noah, Halkı’na, İşçi’nin Otoritesi’ne erişim hakkı tanıyacak süreci başlatma Niyeti’yle sağındaki parlayan portala doğru işaret ederken, onları Gelecek Olanlar’a hazırlayacaktı? 


Henry, ayağa kalkıp, Noah’ın önünde beliren ilk Varoluş oldu ve aralarında herkesin görebileceği bir uyarı yükseldi.


>Varoluş Atlası’nın İstilası açıldı.>


>İstilayı araştıran ve Varoluşlar’ının Karmaşıklığı’nı başarıyla kanıtlayan Katılımcılar, Varoluş Atlası ile damgalanacak ve Varoluş Atlas’ı Yolcu’su Unvanı’nı alacaklar.>


Neyin tehlikede olduğunu biliyorlardı.


Ellerinde tuttukları belirsiz Süre’nin Farkındaydılar!


Henry, hiç vakit kaybetmeden Babası’na başıyla selam verdi ve Canlı, Renksiz Güç Mundi’sine doğru bir adım attı. 


Diğerleri de ayağa kalkıp, onu izlemeye başladı.


-


Henry, Varoluş Atlası’nın İstilası’na açılan Kapı’dan içeri adımını atar atmaz.


Kendini Sayısız Solucan Deliğ’i boyunca savrulurken, bulduğunda, Varoluş’un Dokumalar’ı önünde Bükülmüştü - Yolculuğ’u ancak Vücud’u uçsuz bucaksız bir Deniz’in Sular’ına gömüldüğünde sona ermişti! 


HUUM!


Yüzeye doğru yükselirken, etrafı sarsılmıştı! etrafına bakarken, Ayaklar’ı sanki bir zeminmiş gibi suyun yüzeyine sabitlenmişti.


Masmavi bir Deniz. Bu Deniz’de küçük bir Ada ve üzerinde Babası’na benzeyen bir Adam görülebiliyordu.


İlkel ve Kadim görünüyordu, hayvan derisiyle süslenmişti, Açık Ten’i Parıl Parıl Parlıyordu ve Saçlar’ı... göz kamaştırırken, Beyaz’dı!


Gözler’i... şok Edici bir İrade’yle doluydu, Soğukluk ve Mutlak bir Heybet barındırıyor gibi görünen sade Siyah Göz Bebekler’ine sahipti.


Noah’ın Tam Zıt’tı gibi görünüyordu - Henry’nin Babası’nın sevgi ve şefkatinden hiçbir şey hissedemediği için eksik olduğunu hissettiği bir Zıtlık!


Böyle bir Varoluş, bu uçsuz bucaksız Mavi Deniz’in ortasındaki Ada’nın tepesinde duruyordu ve bir an sonra Eli’ni kaldırdı, Henry, Gözler’ini kısarken, Kızıl Altın bir Kılıç Ada’nın üzerine indi.


Bu... Ruination mıydı?


Sadece bu soruyu sormak için Zaman’ı vardı.


Çünkü bir sonraki anda...


WAP!


Çok uzaklardaki Ada’da bulunan bu uzak Figür, Henry’nin Göğsü’ne Kılıcı’nı savururken, önünde belirmişti ve aynı anda ölümcül bir kararlılık taşıyan soğuk bir ses yükselmişti! 


"Değerini kanıtla."


...!


BOOM!