Bölüm 3287: Garip! III


Her şey Gücün İlk Mundi’si içinde yer alıyordu.


Quintessence, Megalos’un Amarantos Rüyası’nın Nimetler’ini aldı ve Noah’ın Varoluş Dokumalar’ının büyük bir kısmını Trilyonlarca Quark, Lepton, Psioneutrino ve diğer bir kaç Parçacık’ta sıkıştırmaya başladı.


Dokumalar’ının büyük bir çoğunluğu... onu oluşturan Varoluş’un en küçük temel Parçacıklar’ına sıkıştırılıyordu! 


Bundan sonra.


Bu Trilyonlarca Quark, Lepton, Psioneutrino ve diğer bir kaç Parçacık birbirleriyle zorla kaynaşmaya başlamıştı. 


Tüm o korkunç Otorite’nin Birleşmesi.


Trilyonlar’dan Milyarlar’a. Milyarlarlar’dan Milyonlar’a!


HUUM!


Sıkıştırılan Dokuma Miktar’ı, birbirleriyle kaynaşmaya devam ettikçe, şok edici bir Hüç fırtınası yaratmışlardı, Kütleler’i ve Yoğunluklar’ı Enerji Seviyeler’iyle Birlikte Akıl Almaz Seviyeler’e ulaşmıştı! 


Geriye sadece 1.000 Quark, Lepton, Psioneutrino ve bir kaç Parçacıl kaldığında, Varoluş Atlas’ı Yöneticisi’nin Otoritesi’nin Renksiz Parlaklığ’ı dalgalar halinde aşağıya doğru yükselirken, kaynaşmakta zorlanmışlardı. 


Bin tanesi 500 oldu.


500, 250 oldu!


Quintessence’nin ihtişamıyla kaplı bir kaç ayrı Bulut birbirlerine çarparken, Güçlü Parçacıklar dengelenirken, devam etmek son derece zor görünüyordu, ancak yine de bir kıvılcıma ihtiyaçları vardı.


Sanki, birisi devreye girmesi gerekiyordu. 


Ve...


BOOM!


Noah’ın Varoluş’unun Derinlikler’inden Derin Mavi Parlaklık Denizler’i yükselmişti! 


Son derece Saf Mana’nın Sonsuz Dalgalar’ı yükselmişti? 


Her bir Parçacığ’ı daha da stabilize ederken, Doğada’ki En Saf Enerji Biçim’i, Sonsuz Akış’ı hepsinin anında birbiriyle kaynaşmasına neden oldu ta ki...


Tek bir parlak Quark.


Alev alev yanan bir Lepton.


Yanardöner bir Psioneutrino.


Ve diğer Parçacıklar. 


Şu anda Sonsuz Kayıt ve Parlaklık Dalgalar’ı içeriyor gibi görünüyorlardı ve bu bir kaç Parçacık... Son derece görkemli bir şeyin temeli olarak hareket ediyordu.


Quintessence, trilyonlarcayken hepsini ağır bir şekilde bağlamıştı.


Şimdi tek bir Parçacığ’a dönüşmüş olan bu bir kaç Tekillik dönmeye başladıkça, Quintessence, etraflarında daha da sıkılaşmıştı.


Döndüler ve döndüler!


Trilyonlarca Apojee Autarch’ı bile parçalayabilecek korkunç bir güçle döndüler ve birbirlerini çektiler ve sonunda... Bu dönen Tekillikler o kadar Hızlı hareket ediyordu ki, sanki sadece tek bir Işık Küre’si varmış gibi görünüyordu.


>Varoluş’un Quintus Çekirdeğ’i başarıyla oluşturuldu.>


>Quintessential Efsanevi Omniverse’nin Temeli stabilize edildi.>


>Kökeniz’de, gerçek Bir Omniverse Şekilleniyor. >


...!


Çekirdek’ten.


Bir Patlama Patladı - Öylesi’ne görkemli ve ihtişamlı bir patlama ki, içinden göz kamaştırıcı Renksiz ve Altın Işık Dalgalar’ıyla parlayan dairesel bir Omniverse ortaya çıktı.


>Varoluş’un Kavramsal Sistem’i içindeki İlk Muhteşem Omniverse çiçek açıyor.>


İlk.


Bu, daha Fazlası’nın Olacağı’nın bir göstergesiydi.


Bugün, ilk adımı atan Quintessence oldu!


İlk Güç Mundi’sinde, Kahraman bu süreci gözlemlerken, öylece oturmamıştı! 


Çünkü bu Quintessential Muhteşem Omniverse’nin Patlaması’ndan sonra, Noah’ın tüm Dokumalar’ı, Baş Kahramanbu karmaşıklığa tutundukça, çok daha Karmaşık ve Güçlü hale gelmişti! 


Paradoks, bu artan Karmaşıklığ’ı yakalamıştı! 


Hileler, Varoluş’un bu Yükselişi’ne tutunmuştu! 


Sonsuzluk, Belirsizlik, Görelilik... her bir Kavram Quintessence’nin öncülük ettiği Tren’e atlamıştı, sanki daha önce Küçük, Minik yıldızlarmış gibi, Büyüme’ye ve Güc’ün İlk Mundi’sinde Işıl Işıl parlamaya başlamışlardı! 


Çok renkli Taht’ta oturan Noah’ın, Geniş Alan’daki Hearthraeler’in sürekli Yutulması’yla zaten katlanarak, artan Varoluş’u, Karmaşıklık’ta bir sıçrama daha yapmaya başlamıştı! 


Işıltı’yla Kaynayan Vücudu’nun etrafında, Renksiz ve Altın bir Omniverse illüzyonu ilk kez parlamıştı! 


Bu, tek bir Rüya sayesinde ortaya çıkan görkemli bir sonuçtu.


Bu durum ortaya çıkarken, Varoluş’unun içinde AMARANTOS ve DEFY’nin yanında obsidyen bir KILIÇ Rüne’si oluştu, sadece yarısı olsa da, başka bir Aşkın Megalos Yeteneğ’i Miras alındı.


Tüm bu süre boyunca, Omniverseal Archontes Mühendis’i her şeyi Kavradı ve tüm bunların Kendi Güc’ü açısından ne anlama geldiğini ve neye dönüştüğünü tam olarak Ölçtü!


Ve İlk Güç Mundi’sinde meydana gelenlerin bir sonucu olarak, Varoluş Atlası’nın Değer’i muazzam bir şekilde yükselmişti. 


Megalos Beyond ile ilgili Dokumalar’ın devam etmesi ve Ozymandias tarafından alınan Megalos’un Amarantos Rüyası’ndan elde edilen Milyonlarca Saf Kanal nedeniyle... Outerversal İniş Varoluş Sistem’i de, Muazzam bir şekilde yükselmişti! 


Bu, sindirilmesi için en az birkaç Nanosaniye gereken Hız’lı bir ilerlemeydi.


Ama bu Nanosaniyeler bile boşa harcanabilir miydi?


-


Outerversal Morphon.


Bu eşsiz bir ayrıcalıktı ve bir Varoluş Büyük ayrıcalığına eriştiğinde, daha da eşsiz hale geliyordu.


Bir Büyük. 


Böyle Varoluşlar arasında bile... Savitar kendini gerçekten ait değilmiş gibi hissediyordu.


İmparatorluğ’u diğerleri kadar büyük değildi.


Erişim Alan’ı o kadar geniş değildi.


Varoluş Durum’u bile... Varoluş Gözü’ne ulaşmaya sonsuz derecede yakınmış gibi hissediyordu ama yine de şimdi bile bunu asla Kavrayamamıştı! 


En son yaşadığı başarısızlık hataları bunları daha da belirginleştirdi ve bu yüzden şu anda... Sadece kendini bırakmak istiyordu.


İçinde, Kafatası’nın içinde yanan bir İskelet Kalbi barındıran Outerversal Fizyolojisi’nde olduğu gibi, Anlatılmamış bir Yıkım’ı serbest bırakmak için can atıyordu.


Ölüm’ü ve yok etmeyi o kadar arzuluyordu ki, bir keresinde Çılgınlık halinde kendini kaybetmiş ve tüm bir Omniverse’yi  yok etmişti!


Bu, daha çok Varoluş’unun Karmaşıklığı’nın gevşek kontrolüne işaret ediyordu ama bir kez daha o özgür durumda olmak istiyordu.


"Kayıplar’ımı telafi etmek ve içindeki her şeyi Varoluş Biçiciler’e dönüştürmek... ve bir süredir ilk kez kendimi serbest bırakmak istiyorum."


Bir Omniverse’nin uzak ve yine de muazzam ana hatlarına bakarken, Boyut olarak bir toz zerresine benziyordu.


Ancak bu Boyut Farkı’na rağmen, böylesine Geniş bir Alan’ı rahatça yok edebileceğini biliyordu!


Ve böylece...


Yürüdü.


Bu Omniverse’yi yöneten Omniversal Otoriteler’in Kalın Sınırı’nı Aşma’ya ve içindeki Yaşam Formlar’ının tadını çıkarmaya çalışan siyah bir ışık çizgisine dönüştü!


"Kakaka! Başlasın!"


Gıdaklamalar’ı yankılanırken...


BOOM!