Bölüm 3310: Traoverse Varoluş İlkel Ağacı’nın Gövde’si! II


Tresorverse Varoluş İlkel Ağacı’nın Gövdesi’ne henüz ulaşmış olan Katılımcılar için, özellikle de Kökler’e daha da Hız’lı tırmanmak için her şeyi hızla serbest bırakmışlarsa, Varoluş Dokumalar’ının Rezervleri zaten büyük ölçüde tükenmiş olmalıdır.


Önlerindeki sönmekte olan Yıldız’ın Işığı’nın sönmesi için geçen süre zarfında, kalan Dokumalar’ıyla bu Alan’ın çoğunu dolduramayabilirlerdi ve bu yüzden bir Megalonyalı’nın son derece Madir bir Mülkü’ne sahip olma Oöasılıklar’ı çok düşük olurdu!


Biri’nin Kök’ten Gövde’ye ne kadar Hız’lı gittiği önemliydi.


Miktar önemliydi.


Ama Kalite de önemliydi.


Arguros gibi son derece güçlü Varoluşlar İçin, Otoriteler’inin önemli bir Yüzdesi’ni Hız’la Gövde’ye ulaşmak için harcamış olsalar bile, Karmaşıklıklar’ı ve Güçler’i çok daha fazla olduğu için muhtemelen yine de nadir bir Megalonyalı’ya sahip olacaklardı!


Ayrıca, Otoriteler’i için herhangi bir çekince koymadan buraya aceleyle gelselerdi tamamen tükenecek olan Varoluşlar da olabilirdi ve Sönmekte olan Yıldız kaybolmadan önce fazla bir şey serbest bırakamazlardı - Sadece ortalama bir Megalonyalı’ya sahip olabilirlerdi.


Sonra... Noah vardı.


"..."


Gözler’i, Sönmekte olan Yıldız’ın Sözler’inin Varoluş’un Varoluş’unun Dokumalar’ını serbest bırakması gerektiğini söylediği an gibi Işıl Işıl’dı; Vücud’u, çoktan çıldırtıcı bir şekilde etrafa Mana yaymaya başlamıştı bile! 


Mana... birçok farklı Form’a dönüşmüştü! 


Entropi.


Quintessence.


Sonsuzluk.


Manadinamik.


Hileler!


Nicelik.


Kalite.


Karmaşıklık!


Tüm Varoluşlar arasında, Nicelik söz konusu olduğunda Hspsi’ni yok etmişti zaten. 


Ve Varoluş’u Arguros gibi Varoluşlar Kadar Karmaşık Olmasa da... Birden fazla farklı Varoluş Dokuması’na sahipti!


Bu yüzden hepsini serbest bırakmıştı! 


Saf Mavi Mana Sonsuz Gelgitler halinde içinden sızarken, Varoluş’u Titreşiyor ve Bedeni’nden birkaç santim ötede aynı anda farklı Varoluş Dokumalar’ına dönüşüyordu.


Çok yorucuydu.


Bu sürekli Dönüşümle’rle her şeyin sorunsuz gittiğinden emin olmak için Varoluş’una ihtiyaç duyuyordu!


Ama Sonsuz Mana Dalgalar’ı yuvarlanırken, o her şeye rağmen bunu yapmıştı! 


Önünde bir Yıldız Hız’la Sönüyo’rdu ama daha Parlaklığı’nın %80’i bile kaybolmadan, bu Uzayda’ki Dokuz Yemyeşil Halka’dan Altı’sı çoktan Varoluş’un Çok renkli Dokumalar’ıyla dolmuştu!


Bu, gelecekteki şok edici şeyleri önceden haber veren bir Gerçeklik’ti.


Başka bir İzole Alan’da.


Antediluvian Leviathan’ın devasa Beden’i Arguros, etrafına Karmaşık bir şekilde sızan yanan Entropi ile oturuyordu.


Önünde, sönmekte olan bir Yıldız’ın Işığı:ndan geriye sadece bir parça kalmıştı.


Çevresinde, bu İzole Alan’ı çevreleyen 5 Halka Entropi’nin Mor alevler’iyle doluydu, Alev Diller’i şimdi Altıncı Halka’ya doğru uzanırken, sadece Dört Dış Halka dolmamıştı.


Bu Fenomen’i tecrübe ederken ve hatta Kutsal İlkel Megalonyalılar’ın Efsaneler’ini hatırlarken, Mühendis Osmont’u düşünerek, başını sallamıştı! 


Buraya bu kadar çabuk varmak için, muhtemelen Varoluş Rezervler’inin sadece bir parçasına sahip olacaktı.


"Bu kadar çok kullandıktan sonra geriye sadece bir parça kalmışken... Ortalama bir Megalonya’lı mülkiyeti sana verilecek en uzak şey... ah! Kaçırılmış fırsat. Kaçırılmış fırsat!"


Arguros, başını iki yana sallamıştı ve o bile Genişlik’te Varoluşlar’ının Bileşim’i nedeniyle tamamen yok olmadan önce uzun süre yaşayamayan bir Soy’un Efsaneler’ini çok az duymuştu.


Onlara gelişmeleri için bir ya da iki Döngü daha verilmiş olsaydı, Megalos ve Genişlikte’ki en güçlü Varoluşlar haline gelebilirlerdi.


Varoluşlar’ı işte bu kadar Karmaşık bir Şekilde İnşa Edilmiş’ti.


Onlar, Megaloslar’ın Anomaliler’iydi ve yok edilmeleriyle birlikte, Genişlik ve Megalos’taki en güçlü Varoluşlar’dam bazılarının ortaya çıkmasına neden olmuşlardı! 


Bu, Tresorverse Varoluş İlkel Ağacı’nda OMNİFATHER’IN sağladığı şanslardan biriydi.


Ama bundan kim büyük ölçüde faydalanabilirdi ki?


"Ah..."


Arguros Mühendis Osmont’a son bir kez daha acıyarak, başını salladı ve ardından Karmaşık Varoluş Dokumalar’ Işıl Işıl yanarken, Tamamen kendine odaklandı, sönmekte olan Yıldız’ın Işığ’ı tamamen söndü ve ardından her şey dondu.


HUUM!


Sanki her şey Ölçülüyormuş gibi.


Ve Nirkaç Dakika içinde... Ölü Yıldız son bir Niyet’te bulunmuştu! 


"Miktar, Karmaşıklık ve Varış Hızı’na göre, Nadir Kutsal İlkel Megalonya’lı- Hayashi’ye sahip olma ve onu Özümse’me hakkı kazandınız. "


...!


"Ne!"

Arguros’un Bakışlar’ı değişmişti. 


Varoluşu’nun Karmaşıklığ’ı. Serbest bırakabildiği Dokumalar’ın Miktar’ı... tüm bunlar sadece Nadir Kutsal İlkel Megalonya’lıya mı bahşedilmişti?


Şok içindeyken, kör edici Yeşil bir Işık parladı ve ortadan kayboldu.


Başka bir izole Alan’da.


Devasa bir Omniversal Ejderha Yılan, etrafına bu Boşluk’ta bulunan Dokuz Halka’dan dördünü doldurmayı başaran Altın Haysiyet Dallar’ı yaymıştı; Sönmekte olan bir Yıldız’ın Işığ’ı önünde kaybolurken, üzerinde bir Haysiyet Tüzüğ’ü parlıyordu!


"Miktar, Karmaşıklık ve Varış Hızı’na göre, size bir Ortalama Kutsal İlkel Megalonya’lı - Todo’nun Mülkiyet’i ve Asimilasyon’u verildi. "


...!


Tüzüğ’ünü çoktan ilan etmiş olan Omniversal Ejderha Yılan’ın Gözler’i neredeyse dehşet içinde dışarı fırlayacaktı.


Başka bir Alan’da.


Altın Tekerleğ’in Dokumalar’ı, izole edilmiş Alan’ın Altı halkasını doldururken, görkemli bir şekilde dönüyordu, Topluluğ’un Kalkan’ı, Yaşlı Adam Eudemus- Sönmekte olan bir Yıldız’ın Işığ’ı Varoluş’tan titrerken, Parlayan Gözler’le ileriye bakıyordu!


Ve...


"Miktar, Karmaşıklık ve Varış Hızı’na göre, size Nadir Kutsal İlkel Megalonya’lı Ceseius’a Sahip Olma ve onu Asimile etme hakkı verildi."


...!


Yaşlı Adam’ın Gözbebekler’i kocaman açıldı ve bir anda Göz’den kayboldu.


Teker teker Varoluşlar geldi.


Teker teker Fantastik bir yere nakledildiler.


Ama hiç şüphesiz, Her Bir’i sahip oldukları  Sonuçlar karşısında şok oldular! 


Ama izole edilmiş bir Alan’da.


Dokuz Yemyeşil Halka Ağzı’na kadar Sayısız Çok Renkli Işık’la doluydu ve Kenarlar’ı sanki ifade edilen Otorite’yi daha fazla barındıramayacakmış gibi gıcırdıyordu!


Ölmekte olan bir Yıldız’ın Işığı’nın hâlâ %20’si kalmıştı ama şu anda Gergin ve Üerişan görünüyordu ve Işığ’ının daha da Hız’lı sönmesini istiyordu!


Not: Ne düşünüyorsunuz? Özellikle Varoluş’um Ayrışması hakkında. Şey diyeceksiniz Aha Varoluş’un Ötesine geçiyoruz. Hayır Dostum bunun için erken ama yaklaştık gerçekten. Bunu Şey e benzetebilirsiniz Uzay, Zaman Ve Gerçekliğin Kapsam’ı dışında Yaşama’ya. Aşmadık ama Temeller’ini attık gibi bir şey. Muhtemelen Varoluş Çark’ını Aşan’a Kadar Ne Uzay ve Zaman’dan Kurtulacağız ne de Varoluş’tan ne de şu Madde Gibi Şeyler’den kurtulacağız. Ama az kaldı. Sabırlı olalım. Bundan Sonra’sı artık zaten Kelime’nin Tam Anlamıyla Mantık dışı. Durmadan Aşkınlık ya da Ötesi’ni göreceğiz. Az daha sabır.