Bölüm 3352: Karmaşıklığ’ı Açığa Çıkarmak! IV


Yine de Bir An bile geçmeden Oğlu Başı’nı O’na doğru eğdi ve hiç şüphe duymadan konuştu.


"Bu yükü seninle paylaşmama izin ver Baba."


...!


Bununla birlikte gelecek olan Nimetler’i bile istememişti. 


Sadece babasının taşıdığı yükün bir kısmını paylaşmak istemişti, böylece tüm bu ağırlığı tek başına omuzlarında taşımak zorunda kalmayacaktı!


Noah, bu cevap karşısında gülümseyerek, başını salladı, Soyu’nun içine yerleştirdiği ve Varoluş’un Akıl Alnaz Dokumalar’ının Akışı’nı durduran Kapı Açıldığında, Varoluş’u Işıl Işıl yanıyordu.


Soy’u Altın Astral İhtişamla yanmaya başlarken, üzerinde Sonsuz Mavi bir Sancak Işık Yıllar’ı boyunca yayılmaya başlamıştı. 


Mana.


Bu, tek bir Sancak’tı, ancak aynı anda herhangi bir Tüzüğ’e ve tüm Tüzükler’e dönüşebildiği için altında bulunan diğer birçok Sancağı da temsil ediyordu!


Megalon Kanı’nın kendi Soyun’dan gelen diğer Varoluşlar’a aktarılması ve ortaya çıkması böyle bir Otorite Seviye’si gerektiriyordu.


Mana, Özgürce yanıyordu.


Ve bir sonraki anda...


>Soyunuz’un etkisi altında Seçilen hedefle birlikte benzersiz bir Varoluş Karmaşıklığ’ı türü çiçek açıyor.>


>Bu Karmaşıklığı’n Varyasyonlar’ı, hedefin Soyu’nun Sizinki’ne kıyasla Saflık düzeyine bağlı olarak, Ortalama Kutsal İlkel Megalonya’lı Soy’u, Nadir Kutsal İlkel Megalonya’lı Soy’u veya Quintessentiaö Kutsal İlkel Megalonya’lı Soy’u ortaya çıkabilir.>


DUM! DUM! DUM! DUM!


Henry’nin Beden’i Astral Parlaklık Dalgalar’ıyla kaplanırken, Varoluş’unun Derinlikler’inde Kan’ı coşkuyla patlamıştı. 


Baba’sı, O’nun içinde şok edici bir Karmaşıklık Seviyesi’ne neden oluyordu ve o anda Ses’i yankılanmıştı. 


"Karmaşıklığ’ın bu ortaya çıkış sürecinde, Varoluş’la Bir olma Durumu’na erişme Şans’ın daha yüksek. Karmaşıklığınız’da bir Karasal Varoluş’tan, enginlerde dolaşabilen bir Takımyıldız Varoluş’una dönüşmek için yeterli bir uçuruma ulaşma Şansı’nız var. Bunu yapabilecek Bir’i varsa, o da siz olmalısınız."


...!


Soyu’na ait her şeyi Oğlu’na özgürce bırakmıştı.


Quarklar’dan, Leptonlar’dan, Madde ile Karanlık Madde’nin Psioneutrinos’undan ve diğer Parçacıklar’dan oluşan Hücreler’ini.


Tam olarak aynı olmayacaklardı ama Dokumalar’ı aktarılacaktı.


Sadece bununla bile diğer Varoluşlar’dan çok daha Karmaşık olacaktı hatta Varoluş Durumlar’ına giriş ve Hatta Karasal Karmaşıklığ’ın bir Takımyıldız Karmaşıklığı’na dönüşümü mümkündü!


Henry, bu Sözler’i duyduğunda, Gözler’i Korkunç bir Altın Işıltısı’yla aydınlanmıştı. 


Etrafında, bu çetin sınavda başarıya ulaşmak için şu anda kullanabileceği en büyük araç olan Nepotizm Otorite’si ile birlikte, Efsanevi Omniverseler’in Katmanlar’ı dönmeye başlamıştı. 


Kimdi o? Kim’in Oğlu’ydu?


Sadece bu sorularla, Karmaşıklık Derece’si yükselmeye başladıkça, Varoluş’u Katlanarak artmıştı! 


Kendi Parlaklığı’na güvenmek zorunda bile değildi, Nepotizm’in Dokumalar’ı en uygun sonucu elde etmek için Babası’nın Dokumalar’ını zekice çekiyordu!


>Henry Osmont’un Varoluşu’nda Quintessential Kutsal İlkel Megalonyalı’nın Dokumalar’ı Çiçek Açıyor.>


BOOM!


Parlaklık yeniden ortaya çıkmıştı. 


Ve bir an sonra... Henry’nin Beden’i öylesine şok edici bir Frekansla titreşiyor gibiydi ki, etrafındaki Varoluş’la Birleşme’ye başlamıştı. 


...!


Çevresi’ndeki Varoluş’u sorunsuzca anlayıp, O’nunla kaynaşmaya başlayacak kadar Karmaşık bir Varolu’şa erişen Biri’nin ilk İşaret’i idi bu! 


Varoluş’la Bir!


Böyle bir Fenomen, Kutsal Köken İlkel Megalonya’lının Dokumalar’ını aktardığı ilk Varoluş’la birlikte çiçek açmıştı; Diğerler’i Açık Gözler’le izlerken, şok edici bir Miras gerçekleştirilmişti. 


Bu olay, şu anda derin ve yoğun bir Karmaşıklık Işığ’ı yaymaya başlayan Sonsuz Omniverse’nin Extremity Damarı’nda meydana gelmişti. 


Extremity Damar’ı Beş normal Omniverse uzunluğunda bir şeydi ve içinde İnşa edilenlere ek olarak, etrafı Aletheian Cennetler’i yığınlarıyla çevriliydi.


İçerdiği Otorite seviyesi Yüz Normal Omniverse’nin toplamından bile çok daha fazlaydı ve şu anda Hepsi Yükseliyor ve belirli bir amaç için çalışıyor gibi görünüyordu.


Düşünüldüğünde, bu Eşsiz bir tuhaflıktı.


Varoluşlar Karmaşıklıklar’ını artırırken, Varoluş Alanlar’ı Döngüler boyunca nispeten aynı kalmıştı- Artan Kaos Onlar’ı sadece yüzlerce Megalos Döngüsü’nden sonra nihai Yıkım’a götürmüştü, hatta bazıları binlercesine bile dayanabilmişti. 


Sanki, Karmaşıklık Dokumalar’ının belirli bir Aşama’da çok istikrarlı olması nedeniyle, Karmaşıklıklar’ını şok edici derecelere kadar artırabilen Varoluşlar’dan daha uzun yaşayabiliyorlardı.


İkisi arasında bir Sınır varmış gibi görünüyordu ve Bir’i diğerinin Sınırlar’ını zorlayamazdı.


Megalos Ynnere her zaman Megalos Ynnere olacaktı ve geçmiş Binlerce döngü ve takip edecek Binlerce Döngü boyunca da böyle olmuştu.


Megalos Beyond her zaman Megalos Beyond olmuştu, ne eksik ne fazla.


Megalos Nihilos da aynıydı!


Genişliğ’in Boşluklar’ı içinde var olan Megalos Dağlar’ı da hiçbir şey değişmeden oldukları gibi kalmışlardı. 


Bir Dünya her zaman bir Dünya olarak kalmıştı. .


Bir Evren her zaman bir Evren olarak kalmıştı. 


Bir Kozmos her zaman bir Kozmos olarak kalmıştu. 


Sonsuz Omniverse, Bu Kural’ı her zaman ihlal etmişti.


O, Sadece Yüzen bir Ada’ydı ama yine de bundan çok daha fazlası olmuştu - Defalar’ca.


Bu gün, Görünüş’te Kırılmaz Olan bu Kural’ı bir kez daha ihlal etmek üzereydi!


Sonsuz Omniverse’nin derinliklerinde, Çok Renkli bir Taht Boş ve Kudretli bir şekilde duruyordu.


Sonsuz Omniverse’nin Tezahür’ü bu Taht’ın Önün’de Gözler’ini kapadı ve Efendisi’nin etkisi olan Korkunç Sözler söyledi.


"Çok Karmaşıklık... "


HUUM!


"Ben’i belirli bir Karmaşıklık Durumu’na bağlayabileceğine kim karar verdi?"


...!


Bunun sadece yüzen bir Ruhan’i Toprak olabileceğine kim karar vermişti! ? 


Sadece biraz daha büyük bir Omniverse olabileceğine kim karar vermişti!? 


Buna kim karar vermişti?!


BOOOM!


Sonsuz Omniverse, yüksüz bir coşku ve parlaklıkla, taşıdığı tüm Otoriteler’i almıştı. 


Yükselttiği tüm Karmaşıklığ’ı.


Hepsini aldı...Ve Karmaşıklığ’ın Sayısız Karmaşık Dokuması’nın Saf Güc’ü ve Akıl Aşmaz bir Ölçü’nün tuhaflığı tarafından bağlanmış olmanın etkisiyle dönüşmeye başlamasına neden olmuştu... Daha büyük bir Karmaşıklık durumuna doğru ilerlemeye başlamıştı. 


Genişliğ’e doğru!