En güncel bölümleri fenrirscans.com da okuyun ve sitedeki birçok noveli keşfedin. 

(Bu tekniğin püf noktası, gelen gücü dağıtmaktır. Bunu kullanmak için kişinin güçlü bir temele sahip olması gerekir. Eğer ustalaşır ve somutlaştırırsanız, büyük bir gücü dağıtabilirsiniz.)

Bunlar Yu Jin-hyuk’a tekniği öğreten Jo Il-ryang’ın sözleriydi.

Il-ryang ince bir yapıya sahip olmasına rağmen, on kişi onu aşağı itmeye çalışırken yarım gün boyunca tek ayak üzerinde hayatta kalabildi.

Ve bu beceriyi öğrenen Jin-hyuk, bunu bir şekilde kopyalayabileceğinden emindi.

’... Mümkün değil.’

Gurur duyduğu yetenek paramparça oldu.

Basit bir kuvvetle.

Kocasına gururla izlemesini söyleyen Leydi Jang bile şok oldu ve şaşkına döndü.

“Mumu... Mumu gerçekten güçlü.”

“Sana söyledim.”

Sessizce fısıldaştılar.

Yu Jin-hyuk onlara bir şey göstermek istiyordu ama şimdi başarısızlık yüzünden moralini kaybedeceğinden korkuyorlardı.

O sırada Yu Jin-hyuk kırmızı bir yüzle söyledi.

“H-hadi tekrar yapalım.”

“Tekrar?”

“Bir hata yaptım. Öğretmenimin bana gösterdiği tekniğe tam anlamıyla hakim olamadım, o yüzden beni uzaklaştırmayı başardın.”

Öğretmenini utandırmak istemiyordu.

’Bu çocuk…’

Yu Yeop-kyung, oğlu başarısızlığa boyun eğmeyince gurur duydu ve bir deneme daha istedi.

Oğlu doğru büyümüştü.

Dövüş sanatlarının ne olduğunu bilmese de dimdik ayakta duran oğluyla gurur duyuyordu.

Kaybettiği özgüvenini geri kazanmak isteyen Yu Jin-hyuk ile bunun can sıkıcı olduğunu düşünen Mumu arasındaki tartışma bir süre devam etti.

Mumu’nun evet dememesi durumunda kavganın çok büyük olacağından endişelenen Yu Yeop-kyung, Mumu’yu yeniden denemeye ikna etti.

Böylece aile barışması gece geç saatlere kadar gürültülü bir şekilde sürdürüldü.

Ertesi sabah erkenden.

Yu Yeop-kyung’un evinden çok da uzak olmayan bir eğitim salonunda.

Bir çocuk bağdaş kurarak oturuyordu. O Yu Jin-hyuk’tu.

Havadan qi topluyordu ve nefes alıp vererek onu dantianına ve vücuduna koyuyordu.

Bu xiulian uygulamadır.

Ve Yu Jin-hyuk bunun üzerinde çalışıyordu.

Ancak...

’Konsantre olamıyorum.’

Genellikle bu noktada düşüncesizlik halinde olurdu.

Ancak bunu yapamadı ve konsantre olamadı.

Dünkü olayları düşününce kırgınlığını gizleyemedi.

’Şimdiye kadar gösterdiğim çaba ne olacak?’

Küçük yaşlardan itibaren ağabeyine hayran kaldı ve sürekli dövüş sanatlarıyla uğraştı.

Bu nedenle hocaları tarafından övülmüştür.

Ve ona onun yaşında sadece birkaç kişinin onunla rekabet edebileceğini ve bu kişilerin 9 Büyük Mezhep ve 6 Büyük Klandan olacağını söylediler.

Peki Mumu onu nasıl yenebildi?

’Sadece güçle geri itildim.’

Dürüst olmak gerekirse, sadece gücü onu şaşırtmadı.

Bu devasa, yoğun şekilde gelişmiş kaslar karşısında şok oldu.

Ama ne kadar düşünürse düşünsün anlayamıyordu.

’Kas gücü nasıl iç enerjiden daha güçlü olabilir?’

İç enerji Qi kavramını takip ediyordu.

Qi’nin birikmesiyle üretilen iç enerji, kişinin dış gücünü inanılmaz derecede güçlendirecektir.

Ancak Mumu kas gücüyle onu alt etti.

En güçlü Murim savaşçısı değildi ama Yu Jin-hyuk bunu kabullenemedi.

O zaman öyleydi.

Tak!

“Ha.”

Yu Jin-hyuk şokla gözlerini açtı.

Karşısında keçi sakallı, orta yaşlı, ince bir adam duruyordu.

Bu, üç öğretmeninden biri olan Jo Il-ryang’dı.

Adam gençken ünlüydü ama şimdi öğrencilerini alıp onları yetiştirdi.

“Nefesin zayıflıyor. Neden konsantre olmuyorsun?”

“Özür dilerim.”

Xiulian’i yanlış bir şekilde uygulamak tehlikelidir, ancak çoğu insan başkalarının uygulamasındaki tutarsızlıkları fark edemedi.

Ancak Jo Il-ryang gibi iyi kulakları olan öğretmenler kişinin düzgün nefes alıp almadığını anlayabildiğinden çocuğa bir sopayla vurdu.

Yu Jin-hyuk ağrıyan başına dokundu.

Daha sonra Jo Il-ryang devam etti.

“Üç gün içinde Cennetsel Dövüş Sanatları Akademisine giriş sınavı yapılacak. Herkes buna hazırlanmak için gözleri sonuna kadar açık bir şekilde çalışıyor, ama sen ne yapıyorsun?

Bu sözler üzerine Yu Jin-hyuk utanç içinde başını eğdi.

Adamın söyledikleri doğruydu.

Aslında testi geçip geçemeyeceği konusunda öfke içindeydi.

Öğrencinin duygusal durumu hakkında düşündüğünü gören Jo Il-ryang içten içe güldü.

’Bu. Normalde bu kadar dikkati dağılmayan biri ama babasıyla ve evlatlık kardeşiyle ilk kez tanıştığı için üzgün görünüyor.’

Jo Il-ryang ailenin durumunu biliyordu.

Yani Jin-hyuk bu konuda bir şey söylemese bile Yu Jin-hyuk’un neler yaşadığını biliyordu.

Ama şimdi çocuğun giriş sınavına hazırlanması gerekiyordu.

“Hadi ve odaklanın artık. Eğer kardeşiniz üst sıralarda yer aldıysa, o zaman sizin daha da yüksek bir sırayı hedeflemeniz gerekecek.”

“Peki.”

Öğretmen için öğrencisinin akademiye kabulü önemliydi.

Çünkü eğer onları askere almayı başarırsa, küçük eğitim okulu, öğrencilerini akademiye göndermesiyle meşhur olabilirdi.

Bu yüzden öğrencisinin odaklanmasını ve elinden gelenin en iyisini yapmasını istedi.

O sırada Yu Jin-hyuk şunları söyledi:

“Öğretmen.”

“Ah. Konsantre olamıyor musun?

“Bu konuda… Dört Yönlü Ayak Aşırı Ağırlık tekniğinin Gizemini sadece fiziksel güçle kırmak mümkün mü?”

Jo Il-ryang bu soruya güldü.

Soru çocukçaydı ama çocuğun iyi görünmesine şükrediyordu.

Güldü ve şöyle dedi:

“Tekniğe uygun şekilde hakim olabilirseniz, tonlarca kuvvet uygulasanız bile, kuvveti dağıtabilir ve yerinizi koruyabilirsiniz. Ancak onu mükemmel bir şekilde kullanmak istiyorsanız Çiçekleri Ağaca Dönüştürmelisiniz.”

Çiçekleri Ağaçlara Değiştirin.

Bir çiçeğin ağaca dönüşmesi anlamına gelir. Rakibin saldırısına karşılık vererek rakibi kendisine geri vuran yüksek seviyeli bir tekniktir.

Böyle bir tekniğin uygulanması, kişi Süper Usta olmadığı ve tekniği düzgün bir şekilde öğrenmediği sürece zor olacaktır.

Yu Jin-hyuk bu sözler karşısında başını salladı ve şöyle dedi:

“Bunu doğru düzgün öğrenemeyen ben olmalıyım.”

Jo Il-ryang buna şaşırmıştı.

“Başka biriyle rekabet etme şansın oldu mu?”

Öyle olmasaydı bu tür sözler ortaya çıkmazdı.

Tereddüt eden Yu Jin-hyuk dün gece olanlar hakkında konuştu.

Hikayeyi duyan Jo Il-ryang kaşlarını çattı.

“Yani dövüş sanatlarını öğrenmemiş bir çocuğun seni gücüyle ittiğini mi söylüyorsun?”

Bu imkansızdı.

Başka biri olsaydı mümkün olabilirdi ama Yu Jin-hyuk tekniği tamamlamanın eşiğindeydi.

Öğretmeninin seviyesindeki biriyle başa çıkmak onun için zor olurdu ama çok fazla eksiği yoktu ve dövüş sanatlarını bilmeyen birinin bunu yapması bile imkansızdı.

“...Ben de inanamıyorum ama düşüncelerimden kurtulamıyorum.”

Öğrencisinin hikayesini dinledikten sonra Jo Il-ryang bunun imkansız olmadığını düşündü.

Bu yüzden ona sordu.

“O çocuk, şimdi nerede?”

Yu Yeop-kyung’un evinin on mil batısında küçük bir orman vardı.

Orada bulunan Mumu antrenman yapmak için uygun bir yer arıyordu.

Sonunda etrafı çalılarla ve irili ufaklı kayalarla çevrili küçük bir vadi buldu.

Mumu’ya göre bu kayalar eğitim araçlarından başka bir şey değildi.

Yanında birkaç demir çubuk getirdi ama Mumu sırtına devasa bir kaya bağladı ve defalarca çömeldi.

“982... 983... 984...”

Mumu uzun bir aradan sonra yeniden antrenman yapmaktan mutluydu.

Gülümsüyordu.

Antrenman yapmadığı dönemde çocuklar gibi koruduğu kasları azalacağından kalbi ağrıyordu ancak tekrar esnediğinde sanki uçuyormuş gibi hissetti.

’Özleyeceğim şeyleri telafi etmem gerekiyor.’

Akademinin giriş sınavını duymuş.

Eğer geçerse yurtta kalacak ve o zaman antrenman yapma özgürlüğüne sahip olamayabilir.

Mumu kaçırabileceği günler için egzersiz yapmaya karar verdi.

’Güzel.’

Tekrar çömelmeye gitti ama aniden uzaktan küçük bir ses duydu.

İlk başta görmezden geldi ama ses yükseldikçe bir şey yaklaşıyormuş gibi göründü ve bakmaya karar verdi.

Başını gürültüye doğru çevirdi, bir şeyin eğitimini kesintiye uğratmasından rahatsız oldu ve gördüğü şey biraz şaşırtıcı ama beklenmedikti.

Çalıların arasından iki kişinin geldiğini gördü.

Biri keçi sakallı bir adamdı, onu ilk kez görüyordu, diğeri ise babasının ikinci oğluydu.

’Ah, sinir bozucu.’

O kadar yolu neden buraya geldi?

En yakın dağın nerede olduğunu sordu ama ikinci oğlunun gelip onu bulmasını beklemiyordu.

Bundan rahatsız olan Mumu’nun aksine Yu Jin-hyuk şok olmuştu.

’N-bu nedir?’

Mumu sırtında o devasa kayayla çömeldi.

Bırakın o ağırlığı çömelmeyi, iç enerjiye hakim olsa bile sırtında o kayanın ağırlığıyla bile ayakta duramazdı.

Şaşırtıcı bir şekilde Jo Il-ryang da şaşırmıştı.

’Ha...’

Öğrencisinden çocuk hakkında bilgi aldı.

Ancak bu beklediğinin ötesindeydi.

Bir yetişkinin bile sırtına büyük bir kaya bağlayıp bu hareketi tekrarlayamayacağını söylemek abartı olmaz.

Daha da şaşırtıcı olan ise çocuğun ağzından çıkan sözlerdi.

“998... 999... 1000...”

’Yani onunla bu kadar çok kez çömeldi mi?’

Vücudun kaslarını aşırı kullandığı için hiç yapmadığı bir antrenmandı.

Vücudunu eğitmek için ona bu kadar cahilce bir yöntemi kimin öğrettiğinden emin değildi ama bu tür bir eğitimin vücuda zarar vereceğine ikna olmuştu.

Fakat...

Yudum!

Jo Il-ryang yutkundu.

Aslında Mumu, öğrencisinin söylediği gibi dövüş sanatlarını öğrenmemişti ve sadece fiziksel gücü vardı; onun doğuştan bir dövüş sanatçısı olduğu söylenebilir.

Terden ıslanmış kıyafetlerin arasından görünen kaslar muhteşemdi.

’O muhteşem. Eğer kendini bu uç noktaya kadar eğitip zorlarsa, öğretmeninden daha iyisini yapar.’

Yu Jin-sung’dan sonra ilk kez bir mücevher buluyordu.

Jo Il-ryang ondan hoşlanıyordu.

Hatta evlatlık oğlu Mumu’yu öğrencisi olarak almayı bile düşündü.

’Bu iyi bir fırsat.’

Jo Il-ryang, dövüş sanatlarında ustalaşmasaydı, fiziksel gücüne rağmen Cennetsel Dövüş Sanatları Akademisine girmenin imkansız olacağını biliyordu.

Fiziksel gücün bir sınırı vardı.

Ve dövüş sanatları tam anlamıyla başkalarıyla baş etmenin bir yoluydu.

Ama eğer kişi diğerlerini güçlü bir şekilde alt edebiliyorsa o zaman neden dövüş sanatlarını öğrensin ki?

’Onunla daha gençken tanışsaydım daha iyi olurdu ama yine de okulu sergilememe yardımcı olurdu.’

Jo Il-ryang kararını verdi.

Mumu’yu öğrencisi yapacak ve bir yıl sonra onu akademiye yazdıracaktı.

Eğer böyle olursa, daha güçlü insanların onun emrinde eğitim alma şansı vardı.

Hayallerle dolu olan o, Jin-hyuk ile konuştu.

“Kol saati. Size tekniğin nasıl yapıldığını göstereceğim.”

Phat!

Bunun üzerine Jo Il-ryang çok hafif hareket etti.

Mumu uzaktan kendisine yaklaşan adamı izledi.

Bir anda Mumu’nun önüne çıktı.

’O hızlı!’

Hiç bu kadar hızlı hareket eden birini görmemişti.

Öldürdüğü haydutların arasında birkaç hızlı insan gördü ama bu adam daha hızlıydı.

Mumu sordu.

“Sen kimsin?”

“Sen Mumu musun? Ben Jo Il-ryang, kardeşinin öğretmenlerinden biriyim.”

“Gerçekten mi? Merhaba. Ben Mumu’yum.”

Mumu’nun sözü üzerine Jo Il-ryang gülümsedi.

Sadece güçlü bir vücudu yoktu; ayrıca her kadını kendisine aşık edecek kadar güzel bir yüzü vardı ama ses tonu ve ifadeleri masumdu.

Hayatı boyunca dağlarda yaşadığına göre masum olması mümkün.

“Ama senin burada ne işin var?”

“Hıhı. Seni Jin-hyuk’tan duydum.”

“Jin-hyuk mu?”

Dün geceden beri sinirli görünüyordu ve Mumu’ya bile bakmadı.

’Gerçekten iyi bir adam mı?’

Bundan emin değildi.

Ne olursa olsun, Jo Il-ryang ona yaklaştı ve tıpkı Yu Jin-hyuk’un dün akşam yaptığı gibi kendi etrafında bir daire çizdi ve tek ayak üzerinde durdu.

“Ne yapıyorsun?”

“Jin-hyuk dün sana mükemmel formu gösteremediğini söyledi, bu yüzden bu bay Jin-hyuk’a bunun nasıl yapıldığını öğretecek ve sana da göstereceğim.”

“Ahh… birisinin seni çemberin dışına itmeye çalıştığı şeyi mi kastediyorsun?”

“Evet. Bu kadar. Beni dışarı itebilir misin?”

“Neden ben?”

Jo Il-ryang, Mumu’nun cevabı karşısında kaşlarını çattı.

Mumu’nun saf olduğunu düşünüyordu ama öyle görünmüyordu.

Ve Dediki,

“Jin-hyuk’a yaptığın gibi beni de dışarı atarsan sana güzel bir hediye sunacağım.”

“Sunmak? Ne hediyesi?”

“Ancak beni çemberin dışına ittiğinde öğreneceksin, tamam mı?”

Jo Il-ryang, Mumu’yu harekete geçirmek için yöntemini değiştirdi.

Mumu girişiminde başarısız olduktan sonra büyüklüğü gösterilecek ve Mumu’dan öğrencisi olmasını isteyecekti.

İleriyi düşünürken Mumu sordu.

“Sözlerinden geri dönmeyeceksin, değil mi?”

“Hıhı. Ben kardeşinin öğretmeniyim, sana yalan söyler miyim? Hadi.”

“Ama tek ayak üzerinde mi duracaksın?”

“Evet.”

“Pekala, o zaman yakında çıkacaksın.”

Jo Il-ryang gülümsedi.

“Hahahaha. Merak etme. Ne kadar güçlü olursan ol beni dışarı itmek kolay olmayacak.”

Mumu’nun kendisine çok fazla güvendiğini düşünüyordu.

Jo Il-ryang iç enerjisini yoğunlaştırdı ve ardından onu üzerinde durduğu ayağa yönlendirdi.

Kullandığı teknik ağırlık merkezini ayağının üzerinde tuttu.

Mumu güçlü ellerini Jo Il-ryang’ın göğsüne koydu.

Ve ittim.

İtmek!

İten ayakları yere düştü.

Jo Il-ryang, Mumu’nun gücü karşısında şok oldu.

Bunu Yu Jin-hyuk’tan duydu ve Mumu’nun vücudunu çalıştırdığını gördü, yani bunu biliyordu ama farklı olduğunu hissediyordu.

“Ah.”

Mumu şaşırmıştı.

Elinden geleni yaptı ama onu zorlayamadı.

Jo Il-ryang kökleri toprağın derinliklerinde olan yaşlı bir ağaç gibiydi.

Bunu izleyen Yu Jin-hyuk şok oldu.

’İnanılmaz.’

Bunu Mumu ile ne kadar denese de sürekli geri itiliyordu.

Ancak öğretmeni Mumu’nun gücüne tek ayak üzerinde dayanabildi.

Jin-hyuk öğretmenine yeni bir gözle baktı.

’Öğretmenim haklıydı. Eksik olmalıyım.’

İki kişinin tepkisini doğrulayan Jo Il-ryang gülümsedi.

O bir Süper Ustaydı ve oldukça güçlü bir iç enerjiye sahipti; Mumu’yu idare edebileceğinden emindi.

Buna rağmen Mumu’nun ayaklarının yere çöktüğünü görmek onu hâlâ şok ediyordu.

Mumu temel enerji yetiştirmede bile ustalaşmış olsaydı kaybederdi.

Yine de Mumu’nun önünde parlamak istiyordu, böylece onun öğrencisi olma teklifini kabul edecekti.

“Şunu gördün mü? Bu, Dört Yönlü Ayak Aşırı Ağırlık tekniğinin Gizemi, benim de onlardan biri olduğum yer...”

“Bayım.”

“Ha?”

“Bunu babamdan bir sır olarak saklamalısın.”

“Ne demek istiyorsun?”

O anda Mumu sağ bilekliğindeki kadranı çevirdi.

Sekizden altıya çıktı.

Jo Il-ryang ne yaptığını anlayamadı.

Ve sonra Mumu ellerini adamın göğsüne koydu.

“Tekrar deneyeceğim.”

Jo Il-ryang, Mumu’nun sözlerine güldü.

Çocuğun sevimli bir yanı vardı.

Kaybetmekten hoşlanmadığı için tekrar denedi.

Kazanma arzusu Murim savaşçılarının sahip olduğu şeylerden biriydi.

Ve bunda kötü bir şey yoktu.

“Hıhı. Bir daha dene.”

“O zaman iteceğim.”

“Ne yaparsan yap...”

Dudud!

O anda Mumu’nun sağ kolu yırtıldı ve kasları ortaya çıktı.

’!?’

Sağ koldaki kaslar büyüdükçe Jo Il-ryang’ın gözleri büyüdü.

’Ne oldu! Kasları büyüyor...’

O zaman öyleydi.

Göğsüne baskı yapan muazzam kuvvet karşısında şaşkınlığını gizleyemedi.

Kendini dengelemek için daha fazla iç enerji kullanmaya başladı.

Ancak bir an Mumu’nun kolları uzandı.

Güm!

“Euk!”

Dünyayla bağlantısı kesildi ve Jo Il-ryang’ın güce dayanamayan vücudu geriye doğru fırlatıldı.

Tattak!

Jo Il-ryang ancak 20 adım geriye atıldıktan sonra durabildi.

’Nasıl bir şey, bu kadar inanılmaz bir güç…’

“Kuak!”

Jo Il-ryang kan öksürmeye başladı.

’Ö-Öğretmenim!’

Bunu izleyen Yu Jin-hyuk’un kafası karışmıştı.