Şu an için yiyecek bulabildim. Arının vücudunun büyüklüğünü düşündüğümde, açlıktan birkaç gün hayatta kalabilirim. Şimdi dayanıklılığım için endişelenmeme gerek yok. Ardından, eylem seçenekleri artar.
En gerçekçisi ben level atlayana kadar aynı yöntemle arıları avlamaya devam etmek olacak. Keşfetmek yerine istikrarlı ve güvenli bir şekilde deneyim kazanabilirim.
Başka bir fikir yuvayı daha fazla genişletmektir. Yukarıya doğru.
Buradaki alt bölgeyi keşfetmek istemiyorum. Mümkün olup olmaması sorun değil. Mümkün değil. Toprak Ejderhası korkutucu. İmkansız.
Bu yüzden, orijinal pasaja geri dönmek istiyorum. Bunu yapmak için bir şekilde arıları atlatmalıyım. Basitçe duvara tırmanırsam arının avı olurum, bu yüzden bazı önlemler almalıyım.
Bu nedenle aklıma gelen fikir yuvamı en tepeye kadar uzatmaktı. Bir fikir olarak adlandırmak ya da sadece temelde buldozer yapmak. Un, kendim söylesem bile bu korkunç bir kaba kuvvet. Ancak en başa dönmek için başka bir yöntem aklıma gelmiyor.
Tabii ki, çeşitli eksiklikler de var. Her şeyden önce, yuva yapmak çok fazla dayanıklılık tüketir. Üstelik her zamankinden farklı olarak duvara tırmanmak için yuva yapmam gerekiyor. Durum farklı olduğu için ne kadar dayanıklılık kullanacağımı bilmiyorum. Oldukça büyük ölçekli bir yuva haline gelecek ve şu an sahip olduğum arı ile dayanıklılığım uzun sürmeyecek. Bir şekilde yenilemek gerekiyor.
Ayrıca, sonunda arıya karşı savaşabilirim. Şimdi onlar tarafından görmezden gelinsem de, yuvamı yukarı doğru uzatırsam arının ana bölgesini işgal etmiş olacağım. Bu bir hava sahası ihlalidir. Bu adamlar beni görmezden mi gelecek? En kötüsü, yüzlercesi saldıracak ve eğer şanssızsam, binlerce arıdan oluşan büyük ordu aynı anda saldıracak. Böyle bir kabus gibi bir duruma dönüşebilir. Beklendiği gibi, yuva böyle bir sayıya karşı savunma yapamayacak.
Dikkat etmem gereken sadece arı değil. Şu anda bu çukurun dibine giren arı dışında başka bir canavar yok. Başlangıçta sadece yılan ve Toprak Ejderhası. Ama eğer o Toprak Ejderhası aniden ortaya çıkarsa... Geçen sefer kaya gölgesinde saklansam da yuvamı genişletirsem öne çıkacağım. Merak ediyorsa bitmiştir. Şimdi bile Toprak Ejderhasının gelip gelmeyeceğinden korkuyorum.
Bu yüzden başarılı olursam bu çok tehlikeli bölgeden kaçabilirim ama stratejinin riski yüksek. Ama başka seçeneğim yok. Belki vardır ama aklıma gelmedi.
Bu nedenle, kendimi çözdüm ve yuvayı yapmaya başladım!
Her şeyden önce, vakıf. İlk önce bir ev inşa etmek için sağlam bir temel atmalıyım. Evin sonucuna vakıf tarafından karar verildiğini söylemek abartı olmaz. Böyle bir temele uygun bir kaya burada!
Kaçtığım ilk kaya. Duvara yakın bir yerde bulunan kaya, yüksekliği 7 metre, genişliği ise 5 metre civarındadır. Oldukça büyük. Bu kayayı temel yapacağım ve yuvayı genişleteceğim.
Tamamlanan yuva bu kaya ile duvar arasına yapılır ve yanlara doğru biraz çıkıntı yapar. Öncelikle diğer taraftaki kaya ile duvar arasındaki boşluğu kapatıyorum. Ve duvara çapraz olarak kayanın tepesinden bir iplik takıyorum. Kayayı ve duvarı o iple çekirdek olarak birleştiriyorum. Bu sayede temel tamamlanmış olur.
Bundan sonra, yuvayı yavaşça yukarı doğru genişletmem gerekiyor. Arıyı yiyerek dayanıklılığını geri kazanmak ve çalışmaya devam etmek. Çalışmanın ortasında, arı grubu birkaç kez buraya baktı, ancak beklendiği gibi saldırmadı. Görünüşe göre hala gözden kaçabilecek bir aralıktayım.
Bu gün arıyı yemeyi bitirdikten sonra işi bıraktım ve uyudum.
Beşinci gün. Sanırım acı bir şekilde yumuşadı. HP her zamanki gibi, hala 6. "Ağrı Hafifletme" beceri seviyem uyurken artmadı çünkü toparlanamadım. Muhtemelen öyledir.
Ağrıların az olması harika. Ne de olsa "Pain Nullity" sayesinde sorunsuz hareket edebildim, ancak beklendiği gibi ağrı var ve acı yok arasında çok büyük bir fark var. Hayır, acı tamamen geçmedi ve yaram henüz iyileşmedi. Oldukça rahat. Çünkü daha önce insanken hiç bu kadar ciddi bir yara almamıştım. İnsanken yaşadığım en acı tecrübe, küçük parmağımın kapının köşesine çarptığı zamandı. Bu acı vericiydi. Ama sırtımdaki ciddi yarayla kıyaslayamam.
İyi bir ruh halinde olduğum için iş sorunsuz ilerliyor.
Ortada, kayıp bir tane yaklaştı. Ancak, grup da nispeten yakındır. Fumu.
Deney anlamında kayıp olana karışırım. Grubun kaybedilen için tepki gösterip göstermeyeceği. Grup tepki verirse, hemen yuvanın derinliklerine çekileceğim. Tepki vermezse, olduğu gibi gideceğim.
Kumorning Star'ı sallıyorum. Bu bana hatırlattı, daha önce edindiğim "Konsantrasyon" adlı beceri, sadece konsantre olma yeteneğini artıran bir beceri mi? Eh, 1. seviyede çok büyük etkileri olmayacak ve farklı bir etkisi olsa bile, kullanamazsam bırakıyorum.
Yoğunlaşmak. Yoğunlaşmak. "Konsantrasyon" derken konsantrasyon bozuluyor. Bu nedir! İyi nişan alıyorum ve, İşte!
Ah, çarptı.
E, ha? değil mi Vuramayacağımı düşünmeme rağmen arka arkaya 2 kez vurdu. Softbol atışının fiziksel uygunluk testinde, okul yılımda en düşük puanı alan bendim.
Oops, şaşırdım ve grubun hareketini görmedim. Grup oradaydı. Fumu. Hareket yok. Yani kayıp birine saldırsam bile karşı saldırı yok. kalpsiz değiller mi? Yoksa bu kadar katı değilse vahşi doğada yaşayamaz mı? Her iki durumda da, saldırmaması uygundur. Bununla, kayıp olanı çekinmeden avlayabilirim.
Yakaladığım arıyı çok mutlu bir yüzle geri alıyorum. "Zehirli Dişim" ile bitiriyorum.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.