Öğretmenler odasından çıktığımızda Çiğdem ağlayacak gibiydi. Şimdi de kızlar tuvaletine gidiyor. Keşke onun moralini yerine getirebilecek bir şey yapabilsem. Ona şimdi sarılmak istiyorum ama zaten tüm bunlar, "nasıl olsa kimse beni görmüyor" diye pervasız davrandığımdan başımıza geldi. Daha dikkatli olmalıydım.
Çiğdem kızlar tuvaletine girerken ben dışarıda beklemeyi planlıyordum. Ama beni kolumdan tuttuğu gibi içeri çekti. Bir kabinin içine girdik ve kapıyı kilitledi ve hiç bir şey söylemeden bana sarıldı. Ben şaşkınlıktan;
" D-D-Dur Çiğdem napıyorsun?" dedim kekeleyerek. Birden kalbim hızla çarpmaya başladı. Daha biraz önce dikkatli olmamız gerektiğini düşünüyordum. Burada bizi kimse görmüyordu ama yine de çok tuhaf bir durumdaydık.
"Bu adam bizden ne istiyor?" dedi Çiğdem, hâlâ bana sarılıyordu. "Bilmiyorum." diyerek ben de ona sarıldım. "Ama yakında öğreniriz. Korkmanı gerektirecek bir durum yok. Ben yanındayım."
Çiğdem bir süre başını göğsüme yaslamış şekilde durdu. Başını kaldırmadan ve bana daha sıkı sarılarak:
"Sana karşı olan tutumu hiç hoşuma gitmedi." dedi. "Seni görmezden gelmesine sinir oldum." Sonra kıkırdayarak "Ama melek olduğunu öğrendim ya, bu bana yeter, gerçi çok önceden de hep biliyordum sanki melek olduğunu." Bunları sanki kendi kendine söylüyormuş gibiydi.
Sonra kafasını kaldırıp "Sen biliyor muydun melek olduğunu?" diye sordu. Bu bakışı bana öyle sevimli geldi ki bir an onu öpmek istedim ama nerede olduğumuzu hatırlayıp kendimi tuttum. Sadece baş parmağımla çenesini okşamakla yetindim. "Evet" dedim "biliyordum."
Çiğdem niyetimi anlamış olacak ki utanıp başka tarafa bakarak, "Peki, neden bana söylemedin?" diye sordu. Utanmış hali de çok tatlıydı. O sırada ders zili çaldı. Birlikte kabinden çıkıp sınıfa doğru yürürken, "Söyledim zannediyordum, hiç söylemedim mi? " dedim. Gerçekten de söylediğimi zannediyordum.
Dersler bitip terapi odasına geçtiğimizde ikimizde şaşırıp kaldık. Çünkü Yılmaz hoca bizi kapıda bekliyordu. Yanında iki numara dediği beyaz saçlı melek de vardı. Sanırım kendini yine görünmez yapmıştı çünkü Çiğdem onun burada olduğunu farketmedi.
Çiğdem anahtarla terapi odasının kapısını açarken. "Şu anda sizinle konuşacak vaktim yok, birazdan bir öğrenciyle görüşmem var." dedi sert bir ses tonuyla.
"Aslında görüşmeni iptal ettim biraz önce" dedi Yılmaz hoca çarpık bir gülümsemeyle.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
