"Bayan, genç efendiler umm, en genç hanıma çok soğuk gelebilir."
Anna'nın gözlerin çok ciddiydi.
"Ama senden hoşlanmadıkları için değil."
Sesi kesinlik doluydu.
"Sadece başka kimseye ihtiyaçları yok, bu yüzden. Sadece sen değil, diğer kardeşlerinin de birbirine ihtiyacı yok. Senden nefret ettikleri için değil. yani"
Tatlı gözler, umarım incinmemişimdir.
"Birisi bana kötü davrandığında incinmiyorum!"
Yumruğumu kaldırdım ve cesurca bağırdım.
Ama tepkileri tuhaftı.
"Hanım..."
"Çünkü Marki yüzünden çok şey yaşadın."
"Biri sana kötü davranıyorsa, sinirlenmelisin."
"Kendini tutma, sorun değil, sorun olmayacak."
Ha?
Bu öyle değil.
Hizmetçi kız kardeşler bana endişeli gözlerle bakıyorlardı.
Sonunda onlara kocaman bir gülümseme gönderdim. Başımı olumlu anlamda salladım.
"'Tamam!"
"Hayır, söyle bize!"
"'Tamam! Sana anlatacağım! Ben iyi bir çocuğum!"
"Evet! Sen iyi bir çocuksun."
Bir iltifat aldım!
Hehe.
Ablaların iltifatlarının tadını çıkardıktan sonra ağzımı açtım.
"Ama gerçekten incinmiyorum."
Kız kardeşler bir şeyler söylemeye çalışıyorlardı ama ciddi gözlerimi görünce ağızlarını kapattılar.
"Hayır, incinebilirsin. Ama yakında iyileşeceksin!"
Sağlam basabileceğiniz bir zemininiz varsa, bir süre tökezleseniz veya düşseniz bile dengenizi yeniden kazanabilirsiniz.
Daha önce sağlam bir zeminim yoktu.
Ama artık benim de bir babam ve ablalarım var!
"Ve...!"
Kararlı davrandım! İşaret parmağımı kaldırdım.
"Kimse mükemmel değil.dir"
Ablalar gözlerini kocaman açtılar.
"Birine ne kadar ihtiyacın olmasa da, neden başka birine ihtiyacın olduğunu bile bilmiyorsun. Kimse mükemmel değildir."
Bunu daha önce söylediğimde babamı düşündüm.
Kız kardeşler hiçbir şey söylemeden bana baktılar. Bir noktaya boş boş bakıyorlardı.
Sonra başlarını salladılar ve gülümsediler.
"Evet haklısın."
"Majestelerinin değişimini gördüğümden, öyle düşünüyorum."
"Bu doğru. O zamana kadar Majesteleri hakkında böyle düşünmeye cesaret edemezdim."
"Umarım genç efendiler sizi tanırlar."
Sakin bir el saçlarımı okşadı.
"Ve senin için değerli olan daha fazla aile üyesine sahip olmak güzel olurdu."
"Doğru!"
Başımı salladım.
Babamla aram daha iyiydi, bu yüzden kardeşlerimle de iyi anlaşacağımı umuyordum.
Aile olmanın o kadar kolay olmayabileceğini biliyordum.
Ancak ilk defa bir ailem olduğu için ideal ve uyumlu bir aile hayal edebiliyordum.
'Bu arada, asla kolay bir yol vermez.'
Burası başka bir yer değil, K-Rofan dünyası!
Kardeşlerim baştan beri benim için deli olsalar daha güzel olmaz mıydı?
'Gerçek tanrıya yalvarıyorum, o dolandırıcı şeytana değil.'
Ellerimi birleştirerek dua ettim.
'Beni görür görmez erkek kardeşlerim, benim için deli olsunlar.!'
Şimdi kolay yoldan yürüyelim!
Sadece görevin bana verdiği işi yaptığım için başım ağrıyor!
'Benim deli olduğumu düşünen kardeşlerden çok benim için deli olan kardeşler istiyorum...! Lütfen, lütfen efendim! Ben dört yaşında bir çocuğum!'
Gideceğim yollar çiçeklerle kaplı olmalı!
***
Vahşi bir ayı ortaya çıktı!
Ah, bu ben değil miyim, ayı mıyım ben?
Aynada kendime baktım.
Sadece gözleri, burnu ve ağzı açık olan bir insandan çok bir ayıya benziyordum.
Yine de ablaların kürk battaniyede ısrar etmeleri üzücüydü.
"Leydimiz üşütmemeli."
Yolculuğa katılan şövalyelerden biri silah ve bıçak seçerken, keskin gözlerle battaniyelere şaşkın şaşkın bakarak çıktı.
"Bu... şey, talihsizlik ama hareket edebileceğini hiç sanmıyorum."
"Ha-hadi gidelim... Babam bekliyor."
Yine de Anna onu giymenin daha iyi olacağını söyledi.
Kız kardeşlerle el ele tutuşarak lobiye indim.
Ön kapıda bekleyen babam bana baktı ve gözlerini kıstı.
"Bu pamuk topu nedir?"
"Benim. Luatisha!"
Babam hızla bana sarıldı.
"Neden böyle görünüyorsun?"
"Soğuk olduğu için kalın giyinmem gerektiğini söylüyorlar."
"Üşüyor musun?"
Sözleri üzerine gözlerimi devirdim.
Ve sadece babama fısıldadım.
"Hayır... sıcak, aslında..."
Kuzeye bile varmamıştık ve şimdi bir adada mıyız?
Bir insanı ayıya çevirirsen tabii ki sıcak olur!
"Ama neden giyiyorsun?"
"Bunu yaptım çünkü kız kardeşler üşütebileceğimden endişelendiler." dedim, kalın eldivenler içindeki parmaklarımı oynatarak.
Dürüst olmam gerekirse, sıcak olsa bile orada olmak istediğim için çok mutluyum.
Annelerinin onları bir şeyler giymeye zorladığından şikayet eden çocuklara hep imrenmişimdir.
Ortanca abiyi sevdim :D Umarım küçüğü de aklını başına alır ve kıza iyi [font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]davranmaya başlar ...[/font] Bu arada hazır abilerde hikayeye girmişken hazırsanız sizin gözlerinizi bayram ettirip aynı anda promo webtoon da çizilen karakterleri göstereceğim :D
Geçen bir yerde gördüm bu novelin webtoonu olacakmış ama yayın tarihini bilmiyorum tabii.... Umarım çizimler buna yakın olur çünkü hoşuma gitti görsellerdeki çizimler :)
Umarım bölümü beğenmişsinizdir.
Sonraki bölümlerde görüşürüz :)
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
