Kızıl saçları temiz bir şekilde geriye doğru kaymış bir adamdı.

Zarifçe oyulmuş gibi görünen keskin gözleri ve sivri burnu babalarınınkine benziyordu.

Canna adamı hemen tanıdı.

Zaman geçti ama o yüzü hatırlamaması imkansızdı.

Aile bundan ibarettir.

"Düşes Valentino."

Yeşil gözlerine bakarken geçmişten anılar hatırlanıyor.

- Kardeşim, lütfen pısırıklık olmayı bırak ve güçlü ol.

- Kitap bahçeye düştü. Lütfen alın rahibe.

-Lütfen benimle konuşma. Kirleniyorum.

'Rahibe, Rahibe' derken ona hizmetçi gibi davranan çocuk.

Küçük üvey kardeşi Callen Adice.

Hâlâ hafızasında bir çocuktu......

"Burada ne yapıyorsun?"

Artık bir yetişkin olduğuna göre, ona bakan gözler öncekinden daha soğuk görünüyordu.

"Burada yapmam gereken bir şey var. Bu kadar......"

Canna'nın bakışları yanına kaydı.

Callen vagonda yalnız değil.

Uyuyor mu Küçük kız sessizce oturuyor.

Ancak karanlık bir duvak giydiği için kızın yüzünü göremedi.

"O kız kim......?"

Peçe sallandı ve kızın yüzü ortaya çıktı.

Canna kızın yüzünü görünce gözleri fal taşı gibi açıldı.

Bu ......!

"Gördün mü?"

Tüyler ürpertici bir ses.

Callen, onu öldürmek istiyormuş gibi ona baktı ve tekrar konuştu.

"Sana Lucy'nin yüzünü görüp görmediğini sordum."

Lucy Adice. Yedi yıl önce doğdu ve Adice ailesinin en küçük kızı.

Joo Hwa evlendikten kısa bir süre sonra Lucy Adice'nin doğduğunu duydu.

Elbette, Lucy ile daha önce hiç tanışmamıştı. Sadece haberleri duydu ......

"Gördün mü?"

Tabii ki gördü.

İstemedi ama yüzünü net bir şekilde gördü.

Normal insanlardan farklı bir yüz.

Bir süredir sessiz kalan Canna, profesyonel olarak merakını bastıramadı ve sordu.

"Doktora gittin mi?"

"Ağızını kapalı tut!"

Aniden vagonun kapısı açıldı ve Callen dışarı çıktı. Canna'nın önünde durdu.

"Az önce gördüğün"

Callen Adice sert bir şekilde tehdit etti.

"Eğer birine söylersen seni öldürürüm."

Kızın yüzü Lucy tamamen bükülmüş.

Garip bir şekilde çarpık yüz hatları, sanki birisi yüz kaslarını zorla çekiyormuş gibi.

Canna ne olduğunu çok iyi biliyordu.

"Yüz felci gibi görünüyor."

Yüz felci

Bu dünyada kesin bir tedavi yoktur. Bu rahatsızlığı olan insanlara şeytan gibi davranılır.

"Anlıyor musun? Birine bundan söz edersen... "

"Tedavi nasıl gidiyor?"

"......Ne?"

"Tedavi nasıl gidiyor?"

Diye sordu Canna, ağabeyinin tehdidinin diğer kulağından sızmasına izin vererek.

"Bir doktora görünmekten geri mi dönüyorsunuz? Doktor ne söyledi? Onu iyileştirebilirler mi?"

"......"

O anda Callen'in gözünde güçlü bir şüphe vardı.

Konağı evlenmek için terk eden kız kardeşti.

Uzun zamandır görmediği kız kardeşi.

Dışında,

"Bu duruma sahip olalı ne kadar oldu? Hemen tedaviye mi başladınız?"

Callen hayli şaşırmıştı.

Hayatında ilk kez, kız kardeşinin başını kaldırarak konuştuğunu gördü.

"Bu seni ilgilendirmez, o yüzden hemen Valentino ailesine geri dön."

Canna, Lucy'nin tedavisinin iyi gitmediğini hissetti.

Callen'in gözleri, sesi ve ifadesi yalnızca hastasının durumu hiç iyileşmemiş bir bakıcıda görülebilir.

"Ona yardım etmeme izin verir misin?"

"......Az önce ne dedin?"

"Lucy'yi iyileştirmeye çalışacağım. Karşılığında, bir süre burada kalmama izin verin."

"Ha!"

Callen'in gözlerinde kısa süre sonra öfkeye dönüşen alay konusu vardı.

Elini öfkeyle birkaç kez yüzünde gezdirdi, koca elinin arkasındaki damarlar görünüyordu.

Bir süre sonra çok alçak bir sesle konuştu.

"Geri dön. Batı'daki en iyi doktorlar bile bu konuda hiçbir şey yapamadığında ne yapabilirsiniz?"

Lucy Adice. Yedi yaşında bir kız.

Bir gün aniden bu duruma sahipti.

Lucy'nin hasta olduğunu düşündüler ama yüzü bozulmaya başladı.

Onu kimse iyileştiremezdi. Hatta bazıları, bir şeytan tarafından ele geçirildiği için onu tapınağa göndermeleri gerektiğini söyledi.

Ama şimdi ne olacak?

Ona bu kadar kolay yardım edebileceğini mi söylüyor?

"Saçmalamayı bırak ve geri dön."

"Saçma değil. Bana onu iyileştirmem için bir şans ver."

Artık dayanamıyordu.

Callen, Canna'nın omuzlarından tuttu ve yüzünü ona yaklaştırdı.

"Yapabileceğin hiçbir şey yok!"

O anda Canna'nın ağzı sertleşti. Kelimeler yüzünden kayboldu.

Yüzü ona yakındı.

Bu yüzden onun tüylü patlamalarının arasından bakan siyah gözlerini gördü ...

"Callen Adice."

Beklenmedik bir şekilde sakindi.

"Çok duygusal olma ve beni dinle."

Sakinliği, dışa taşan öfkesini yatıştırdı.

Callen sakin gözlerine baktığında şu anda çok kızdığını fark etti.

Yavaşça, elindeki güç azaldı.

"Sen, kız kardeşinin iyileşmesini mi istiyorsun?"

Kız kardeşinin iyileşmesini istiyor musun?

Elbette. Elbette bunu istiyor.

Ama ona kimse yardım edemezdi.

Tüm doktorlar başlarını salladı.

-Üzgünüm ama bu benim yeteneklerimin ötesinde.

-Onu tapınağa göndermekten başka seçeneğimiz yok.

-Onu tapınağa göndermeyi düşünmek bile saçma, ama bu son çare.

Öyleyse onu göndermeli miyiz?

Çaresizce derin bir denize çekiliyormuş gibi gözleri solmuştu.

Bir şey yakalamak istiyordu ama yakalayacak hiçbir şey yoktu.

"Sana son bir kez soracağım."

Birdenbire gözlerinin önünde büyük bir mavi balina belirir.

"Onu iyileştirebilirim, bu yüzden yardım etmeme izin verir misin?"

"......"

"Bir daha reddedersen, ben giderim."

Canna ona bir seçenek verdi.

"Ne yapmak istiyorsun?"

* * *

Canna onun şanslı olduğunu söylemeli mi?

Şu anda konakta başka aile üyesi yok. Herkes, imparatorluk ailesi tarafından davet edildiği için bir partiye gitti.

"Şimdilik bir iğneye ihtiyacım var."

"İğne? Çalışacak mı?"

Bir iğneye benziyor. Size tam boyutu ve çevreyi söyleyeceğim, bu yüzden mana taşı ustasıyla ilgilenin. Üst sınıf bir mana taşından yapıldığından emin olun. "

Callen şüpheli bakışını gizleyemedi.

Canna'yı, sanki sözlerinden etkilenmiş gibi konakta bırakmasına rağmen...... İğne ile ne yapacak?

Özellikle pahalı bir mana taşından yapıldığında?

'Umutlarımı işe yaramaz bir şeye mi bağlıyorum?'

Yine de artık kamışları kavramış gibi hissetti.

Ama bu onu tapınağa göndermekten daha iyi.

Tapınak.

Batıyı tüm kötülüklerden arındıran ilahi ruhun alemi.

İmparatorluğun kanunları tapınağın içinde işlemiyor.

Orada ne sosyal görgü kuralları ne de sağduyu işe yaramaz.

Kutsal ve aşkın bir yer, bu yüzden çok tehlikelidir. Kimse istediği zaman oraya girip biliyorsun, değil mi?'

"Evet."çıkamaz.

Bu yüzden Lucy'yi bu kadar garip bir yere gönderemezler.

"Tıp öğrendin mi?"

Canna hemen hazır bir cevap verdi.

"Simya ile ilgilendiğimi biliyorsun"

"Evet"

"Simyanın derinliklerine indim ve bunun bununla bir ilgisi vardı, bu yüzden onu da öğrenmeye başladım."

"Simyanın tedaviyle bir ilgisi var mı? Bunu ilk kez duyuyorum. "

'Elbette bunu hiç duymadınız çünkü ben uydurdum.'

Sonra Canna cesurca devam etti.

"En azından çalıştığım simyadaki durum buydu. Öncelikle Lucy'nin durumuna daha yakından bakmam gerekiyor."

'Tamamen farklı bir insana dönüştü.'

Zaman her şeyi değiştirdi mi?

Canna artık korkmuyor, başı ve omuzları da sarkmıyor.

Artık kekelemiyor ve düşüncelerini gururla söylüyor.

Tanıdığı kız kardeşinden çok farklı.

'Nasıl böyle değişti?'

Onda başka neler değişti...?

Callen başını salladı.

Şu anda bunu düşünmemesi gerekiyor. Pratik olmayan şeylere dikkat etmenin zamanı değil.

Kısa süre sonra Canna'nın peşinden yürüdü

Bölüm Sonu