Bölüm 286: İlkel Europa! II


Europa, önündeki bu varoluşa hayret etmeye devam ederken, berrak ışıltılı gözlerle savaşın bitişini izledi.


Başka bir Gerçeklikte çalışan bir Sisteme sahip bir varlık! Bu çok fazla olasılığa işaret ediyordu, en olası senaryo onun başka bir Gerçeklikten seyahat etmiş olmasıydı ama karşısındaki varlık bunun için çok zayıftı!


Bu oyunu oynamaya devam etmek istiyordu ama aynı zamanda her şeyi parçalara ayırmak ve sorularını doğrudan sormak istiyordu.


"Ah... ama bu çok eğlenceli değil"! Bir kaya ile sert bir yer arasında sıkışmışken, böyle bir düşünceye kapıldı!


Her zamanki gibi saklanma oyununun tadını çıkarmak istiyordu, ancak her şeyi hemen öğrenmek istediği için gizemin çok fazla etkisi vardı!


Ne de olsa, Noah Eckert’i çevreleyen gizem hayret vericiydi çünkü bir Sistemin kendi Gerçekliğinin dışında kullanılması kavramı çok şok ediciydi ve bu Yaşlı İlkeller’in bile anlamak isteyeceği bir şeydi.


Bir Şampiyona bahşedilen Sistemlerin gerçekliği değiştiren benzersiz etkileri, kendi Gerçekliklerine özgüdür ve bunun dışındayken etkilerini kaybederler; öyle ki, bunu ihlal eden herhangi bir şey bir ilgi noktasıdır.


"Ne yapmalıyım..." Eckert’in Toprak Alevleri ve Plazma patlamalarıyla dönen bir yumruk attığını ve Küçük İlkel Canavar düşerken, onun son savunma katmanlarını da parçalamasını izlediğinde yüzünde sinir bozucu bir ifade vardı!


BOOOM!


Devasa gövdesi göklerden düşüp, altlarındaki beyaz çalkantılı denize gömülürken, Europa varlığın sergilediği bu güç karşısında başını salladı ama bir şey yapamadan gözleri şaşkınlıkla kocaman açıldı.


Az önce denize düşen Küçük İlkel Canavar... Eckert’in Kökeni’nden gelen karanlık bir ışıkla vücudu sarılmaya başladı, daha önce gördüğü parlayan gizli İlkel Epitaph’ın büyük ölçüde parladığını fark etti, bunun dışında sol İlkel Gözü de belirgin ve zar zor ayırt edilebilen bir ışık parıltısı görebiliyordu, neredeyse rüya görüp, görmediğini anlamak için gözlerini ovuşturuyordu!


Ama orada, diğer İlkeller’in bile yakından bakmadıkları sürece göremeyecekleri bir yerde bir şey gizlenmişti... Başka bir İlkel Epitaph’ın parıltısını gördüğüne inanıyordu!


"Bu imkansız! Vücudu bilinçsizce Noah’a doğru süzülmeye başladığında küçük gözleri neredeyse dışarı fırlayacaktı, o anda tüm dikkati Noah’ın üzerindeydi ve arkasında Annalise ve diğerlerinin onları ışınlamak için gümüşi bir uzaysal ışık tarafından sarıldığını fark etmedi.


Europa’nın dikkati tamamen gördüklerine odaklanmıştı çünkü hayal ettiğini sandığı bayrakların solmasının ardından ölü bir İlkel Canavar’ın fantastik manzarasıyla karşı karşıya kalmıştı... bir Sistem’in gerçekliği değiştiren net ve derin etkilerini bildiği için bu duruma oldukça şaşırmıştı!


Bir İlkel Canavar.... varlığı ve doğasıyla bir Hortlağa dönüşmüştü!


’Böylesine sorumsuz bir Sistemi kim oluşturmuştu? İlkel Canavarların iradelerini bile kontrol altına alabilecek bir sistem mi tasarlamıştı? Ama bu bir yana... Epitaphs’ın o parıltısı...’


Bu yeni fenomenin şoku ve keşfi nedeniyle gözleri derin ışıklı fenerler gibiydi, sersemlikten uyandığında Noah’ın mavi gözlü figürünün altındaki artık Ölmeyen İlkel Canavar Lordu’nu okşadığını ve figürünün bir kral gibi tepesine oturduğunu gördü, diğer Boyun Eğdirilmiş Antik Çağlar ve iki Dao Savaşçısı onun arkasında düzgün sıralar halinde duruyordu, aralarında Annalise, Rose ve Aşkın yoktu!


"Hmm? Ah..." Europa sonunda bunu fark etti ve bakışları donuklaştı; Küçük İlkel Yarık’ın birinci katında benzersiz bir sahne oluşmuştu; altlarındaki azgın beyaz İlkel Deniz’in üzerinde, gökyüzünde süzülen birden fazla varlık tek bir kıza bakıyordu.


Noah, altındaki ikinci Hortlak İlkel Canavar Lordu’nun üzerine oturmuş, sesini yükseltiyordu.


"Özür dilerim.... Kader’in fısıltısına rağmen bilmediğim çok fazla şey olduğu için önce onların güvenliğini sağlamalıydım."


Sesi sakindi, çünkü kendisini anında yok edebilecek bir İlkel ile yüzleşmek için harekete geçmesine rağmen, altındaki ölümcül canavarın pullarını okşarken, zerre kadar korkusu yoktu!



Önem verdiği üç kadının ruhları onun gibi Gerçeklikler boyunca uzanmıyordu. Eğer yok olurlarsa, yok olurlardı! Ama şu anki bedeni? Bu sadece ruhunun yayıldığı bir bedendi, bir şey olursa gerçekten ölmeyecekti.


Bununla birlikte, karşısındaki eksantrik İlkel ile yüzleşecek kadar cesurdu, bu varlık ona doğru bakıyor ve yüzü hala büyük bir ilgiyle parlıyordu!


"Küçük oyunumuzu zorla bitirdiniz..."


Konuşurken, gözlerinde öfke izleri vardı, Noah’ın kökeni titreyerek, başını salladı ve cevap verdi:

"Ve bunun için özür dilerim. Ama bu çok daha iyi değil mi? Artık özgürce konuşabiliriz." Gözleri, taşıdığı otorite için çok genç olan kadına baktı; tavırları onu daha da yaşlı gösterse de onunla aynı yaşta görünüyordu.


WAP!


Kaybolurken, gözleri tehlikeli bir şekilde gülümsüyordu, Noah’ın kalbi, onun yanlışlıkla arkasında belirdiğini, bembeyaz ellerinin kafasına vurmaya başladığını ve sesinin merak uyandırıcı bir şekilde çıktığını fark ettiğinde hızla çarpmaya başladı!


"Sadece... Nesin sen?"


Dudaklarında tehlikeli bir gülümseme belirirken, sakin bir şekilde konuştu, Noah’ın kalbi Köken’i titrerken, bile sakin kaldı.


"Sadece Kozmos’ta dolaşan biriyim. Sizin gibi Saygıdeğer varlıkların dikkatini çekebileceğimi düşünmemiştim."


Sözleri Europa’yı güldürürken, sakindi, küçük elleri Noah’ın boynuna dolanmıştı, dilerse her an boynunu koparabilirmiş gibi görünüyordu!


"Hayır... oyun oynamayalım. İlkel Gözümün neden senin üzerinde bir değil... iki İlkel Epitaph kokusu yakaladığını bilmek istiyorum!"


WAA!



"Ve cevap vermeden önce... sahip olduğum tek şeyin merakım olduğunu söylememe izin verin. Onu doyurduğun sürece, etrafta dolaşıp, dilediğini yapmana izin vermekte hiçbir sakınca görmüyorum! Ne de olsa Kozmos’u gizlice keşfetmeyi seven tek kişi sen değilsin..."


Yumuşak bir hareketle, göz kamaştırıcı İlkel Noah’ın önünde süzülmeye başladı ve vücudu hayranlık uyandıran bir güç salmaya başladı - öyle bir güç ki, eğer isteseydi bu mevcut Gerçekliğin Şampiyonunu bile kolayca öldürebilirdi!