Öğrenci olmak 3
Merhaba! 
3. bölümse, yani 3. anımıza geçtik. Bu seferki anımız Akira mii adlı okuyucumuzdan geliyor. 

__________________________________________

Ben ilkokuldayken başımdan trajik bir olay geçti. İlkokulda öğretmenimizi hep çok sevdim, ama o bizi sevmezdi. Zeki bir tek öğrencisi vardı onun. Sürekli onu övüp durur o denemeden sonra ağlarsa başarısından biz ise aptallığımızdan olurduk. Bir gün kapı çaldı. Müdür içeriye girdi, dedi ki "Geleceği hakkında parlak gördüğünüz bir öğrenci istiyorum. Onunla birlikte konuşma yapıcaz." 
Ben de beni göstericek diye bakıyorum. Ama olmadı, olsun dedim. Kendimi kanıtlamak için bilsem sınavları vardı. Babamın kolunu tutup okul çıkışı onu öğretmenimizin yanına götürüp, ona" Benim için ondan beni sınava katmasını iste" dedim. Öğretmen duyduğunda olur dedi ama bana öyle bir alaycı baktı ki sanki yapamayacağını biliyorum der gibiydi. Sınav günü ateşim tavan yaptı. Halsizlik, mide bulantısı, başım ağrıyor ve dönüp duruyor. Zaten sınavı tabletten yapıyoruz. Hoca diğer öğrenciler yerine full bana yardım etti, tablette tıklayamıyordum. Sınav çıkışı benimle aynı sınıfta olan bir kız annesi ile konuşurken beni işaret etti. 
"Anne o kız yüzünden sınavı yapamadım!" dedi. Sınav sonuçları açıklandı yarısı doğru yarısı yanlış, başımı öne eğerek göz yaşlarımı sakladım sınıfa girdim. Hoca tüm sınıf önünde beni aşağıladı. O günden sonra oğlanlarlarla takıldım, umursamıyordum da. Oğlanlarla anlaştık ben saçımı arkaya uzattım 20 dk 40 soru ilk 2 dk içinde saçımı 1 kez çekerse A iki kez çekerse B gibi kopya çektik. Zaten önümde arkamda sağım solum hep oğlan. O olaydan sonra bi daha kendimi kanıtlamaya çalışmadım da. Ama birgün çok komik bir şey oldu. Sınıftaki bir oğlan yanıma gelip "Benimle çıkar mısın?" dedi. Ben de o zaman ne aşk biliyorum ne de romantizm. Dedim ki "Oğlum bu yaşa geldik hala kantine tek gitmekten mi korkuyorsun?" oğlan resmen çarpılmıştı ama. 😂Oğlan yüzüme bile bakmadan koşarak uzaklaştı. Ondan sonra da göz göze gelince hemen sıranın altına girdi. Bu olaylardan sonra bi okuma saatinde yanımdaki kız erken gitmişti. Bi oğlan da yanımda oturdu ve başını omzuma yasladı. Tabii bende bu öğretmen meselesinden sonra sertleşmiştim, soğuktum baya. Dedim ki kendi kendime 'şimdi de bu mu ya! Sülük gibi yapıştı üzerime! Allah' ım umarım yıkanmıştır yaa.." dedim. Omzumu biraz oynattım, başını kaldırıp baktı sonra geri yasladı. En son kitabın kapağını bir çarptım. Hayır yani bide o kopya çektiğimiz ekiptede değildi ki. Yakın olduğuklarımdan da değil, futbol da oynamıyoz onla. 
Kitabın kapağını çarptığımda zil çaldı. Kopya çekme grubuyla her gün konuşuyorduk bi baktım kimse benle konuşmuyor. Biri de ağlıyor. Ona gelip eğildim "İyi misin sen?" dedim. Başını kaldırıp "Çok kötü bir kızsın sen!" diye bağırıyordu bana. Meğersem onun sevgilim olduğunu sanmış, benden hoşlanıyormuş.. Bu arada çıkma teklifi edenle bu grup farklıydı. Sinirlerim bozuldu. Arkadaşlarımdan biri gelip bana "Bu yaptığına inanamıyorum! Hem onu ben seviyordum hem çaldığın yetmezmiş gibi bir de onları reddettin!" dedi. Artık son noktamdayım tövbe estağfurullah, Allah'ım sen yardım et dedim. Baktım sınıftaki kızların yarısı ağlıyor. Sınıfta ki oğlanlarsa bana kırgın gibi masum masum bakıyorlar. Allah tan biri akıllıymış. "Bana hiç dizi izliyor musun?" (Onlar böyle şeyleri dizileri izleyerek öğrenmişler.) Dedi bende hayır dedim o zaman anlamışlar benim onların dediği gibi anlamadığımı. Bunlar toplanıp biz bu kızı içimizde sevelim ne de olsa bir gün anlar demişler. Sınıftaki kızlar da bana saldırmaya kalktığında onlar beni koruyorlardı.
Bense ne zaman anladım biliyor musunuz? Bu olaylardan 3 yıl sonra. 😅Tabii o zaman başka şehre taşınmıştık çok üzüldüm ama onları hala da çok seviyorum. 
Gelelim öğretmenime. yine bu olayın aslını öğrendiğim zamanlarda önemli bir sınav kazanmıştım. Onun bana yapamazsın dediği sınavı. Hoca beni aradı. Telefonda konuşurken şunları söyledik:

-Hocam biliyor musunuz sınavı kazandım, artık özel sınıftayım.

-Ne güzel.

-Hocam ama.. bişey söylicem nolur kızmayın. 
Lütfen öğrencilerinize başaramazsın demeyin, onlara sevgi gösterin. Defterlerine yazı yazdırın, müfredata uygun gidin olur mu? Çünkü ben sizden sadece toplama, çıkarma, çarpma, bölme bir de okuma yazma öğrendim yine de--

-Yazıklar olsun senin gibi öğrenciye! (Öğretmenim erkekti. Ve yüzüme kapattı.)

-Ama hocam ben yinede size minnettarım ve sizi çok sev--
(Ağlamaya başladım tabii, kendi cümlesini tamamladıktan sonra telefonu kapattığı için benim son cümlemi duymadı...)

Bi yandan güldüm diğer yandan ağladım. Gülüyordum çünkü o hiç değişmemişti, ağlıyordum çünkü 7 yaşından beri ona o son cümlemi söylemek istiyordum.. 
Oysaki o zaman 11 yaşındaydım, olsun yine söylüyorum.

Sevgili öğretmenim sizi çok seviyorum her ne kadar beni sevmeyip dinlemeseniz de size minnettarım.

😢Yazarken dayanamadım özür dilerim. Lütfen öğretmenlerinize hala zamanınız varken onu sevdiğinizi söyleyin. Cesurca ne hissettiğinizi haykırın ona..

Çünkü öğrenci olmak bunu gerektirir..

Teşekkürler SecretWriter💜

__________________________________________

Eveet, Akira mii'nin anısı burada bitti. Ona burdan teşekkür ediyorum.
3 yıl boyunca içinde tutmuş o cümleyi, fakat söyleyememiş maalesef..

Yalnız, bunları söylemeden edemeyeceğim.
Aynı onun yanına oturduğu gibi bir çocuk yanıma oturup, üstüne bi de sülük gibi yapışsaydı, ben bu kadar sakin kalamadım. Döve döve kaldırırdım onu oradan. 😅

Bir de çocukların anlaşarak sevemesi fln Inso's Law'ı hatırlattı bana.

Eveet, tekrar görüşmek üzere! Yorum bırakmayı unutmayın! Darılırım yoksa!

Sitemize ve dc sunucumuza da uğrayınnn!