Soo Hyuk eğitmenin söyledikleri karşısında şaşkına döndü.
“Ne yani, tavşan avı son görev miydi?
Eğitmenin söylediklerine bakılırsa, başka bir görev verilecek gibi görünmüyordu.
“Git ve merkezi plazada Codra’yı bul. Sizi gitmek istediğiniz yere götürecekler. ”
Eğitmen konuşmaya devam etti.
“Tek bir şey var, bu kasabaya geri dönmek mümkün olmayacak Oren, bu yüzden burada yapman gereken bir şey varsa, burada yapman gerekenleri bitirip gitmen iyi olacak. ”
Eğitim eğitmeni konuşmasını bitirdikten sonra ağzını kapattı. Eğitim eğitmeni konuşmayı bıraktığında Soo Hyuk eğitmene hoşça kal dedi ve arkasını döndü. “Ne yapmalıyım?
Soo Hyuk envanterini açıp kılıcını içine yerleştirirken ve eğitim merkezinden çıkarken kendi kendine düşündü.
’Buraya tekrar gelemem.... ’
Codra aracılığıyla kıtadaki her yere gidebilir. Ancak Oren’den ayrılırsa bir daha geri dönemeyecek.
’Bu kütüphane için de son demek. ’
Ören’e dönememek aynı zamanda Ören’deki kütüphaneye bir daha erişemeyeceği anlamına geliyordu.
“Ya sadece burada bulunan bir kitap varsa?
Ya sadece Oren kütüphanesinde bulunan bir kitap varsa? Soo Hyuk karakterini silmedikçe ve yeni bir karakterle yeniden oynamadıkça onu asla okuyamayacaktı.
’Her şeyden sonra kaydetmem gerek.... ’
Soo Hyuk kaşlarını çattı. Eğer geri dönebilseydi, para biriktirip öyle dönecekti. Ancak geri dönemeyeceği için 50 altın biriktirmesi gerekiyordu.
’Sahip olduğum altın miktarı.... ’
Soo Hyuk 50 altın biriktirmeye karar verdi ve şu anda ne kadar altına sahip olduğunu kontrol etti.
’33 altın.... ’
Şu anda, görevlerden elde ettiği sadece 17 altına sahipti. İlerlemek için 33 altına daha ihtiyacı vardı.
’Tavşan postunun ne kadara satılacağına bağlı. ’
Soo Hyuk altınlarını kontrol ederken ve görevi tamamladıktan sonra kalan tavşan postuna bakarken kendi kendine düşündü. Bu kasabanın, ’Oren’in başlangıcında sadece tavşanlar vardı.
Kurtlar, tilkiler, ayılar ya da başka canavarlar yoktu. Başka bir deyişle, para kazanmanın tek yolu bir tavşan tarafından düşürülen bir eşyayı alıp satmaktı. Ve bu yerde, ’Ören’de bir tavşanın düşürdüğü tek eşya tavşan postuydu.
Çığlık!
Soo Hyuk kısa süre içinde dükkâna geldi ve envanterinden tavşan postunu çıkardı. Dükkân sahibi Tara’ya yaklaştı ve postu uzattı.
“Bunu ne kadara satın alırsınız?”
Soo Hyuk konuşurken Tara başını öne eğdi ve uzattığı tavşan postuna baktı. Şaşkın bir ifadeyle tekrar Soo Hyuk’a baktı ve konuştu.
“Özür dilerim. ”
“......?”
“Bir post satın almayacağım. Size 1 altın verebilmem için en az 4 post getirmeniz gerekiyor. ”
Tara’nın özür dileyerek karşılık vermesi Soo Hyuk’u şaşırttı, bu yüzden Tara konuşmasını bitirdiğinde söyleyebileceği hiçbir şey yoktu. Soo Hyuk uzattığı tavşan postunu geri çekti ve envanterine koydu.
“Oh, anlıyorum. 1 altın karşılığında 4 post. ”
Sonra da anlamış gibi başını salladı ve dükkandan çıktı. Soo Hyuk yürümeye başlarken yüzünde kaybolmuş bir ifade vardı ve kendi kendine düşündü.
’En azından 1 tavşan için 1 altın alabileceğimi düşünmüştüm.... ’
Ne olursa olsun en az 1 altın alabileceğini düşünüyordu. Yoksa 2 altın alamaz mıydı? Fiyattan fazlaysa ne yapacağım? Teklif edilen fiyatı tahmin etti. Ancak, sadece bir post satın almıyorlar mı?
“Eğer 1 altın için 4 post ise...
Soo Hyuk hesapladı.
33 altın. ’
33 altına ihtiyacı vardı.
’4 çarpı 33.... ’
Soo Hyuk hesaplamayı bitirdiğinde kaşlarını çattı.
“132 post mu?
33 altın kazanmak için 132 tavşan derisine ihtiyacı vardı. 132 post az bir miktar değildi. Her tavşan yakaladığında eşya düşse bile, yine de 132 tavşan yakalaması gerekecekti.
“Peki.
Soo Hyuk 132 postun muazzam miktarını düşündükçe kaşlarını çattı ama kısa süre sonra kaşlarını çatmayı bıraktı.
’Ben yorulana kadar deneyelim. ’
Bir tavşanı ilk kez öldürdüğünde, gerçekçi grafik nedeniyle itici gelmişti. Ancak, ikinci tavşandan itibaren gerçek bir romanın içine girmiş gibi hissetti ve bu da ilgisini artırdı. Soo Hyuk ilgisini kaybedene ve yorulana kadar avlanacağına dair kendine söz verdi.
“Ah! Sana çalmamanı söylemiştim!”
“Saçmalık, ne demek çalmak, postun bana geldiğini görmüyor musun? İlk yumruğu atan benim, çalan da sensin. ”
Soo Hyuk kendine söz verdikten kısa bir süre sonra kasabadan çıkmayı başardı. Kasabanın dışında, eskisinden çok daha fazla kullanıcı vardı ve tavşanlara sahip olmak için kavga ediyorlardı. Soo Hyuk bu kullanıcıların yanından geçti ve yürümeye devam etti.
’Vay canına, burada da çok var. ’
Soo Hyuk görevini tamamlamak için tavşanları yakaladığı yere geldi ve yürümeyi bırakamadı. Bir dakika önce kullanıcılardan daha fazla tavşan vardı, ancak şimdi tavşanlardan daha fazla kullanıcı vardı.
Elbette kasaba girişinden daha az kullanıcı vardı ama 132 tavşan yakalamak için Soo Hyuk rekabetin olmadığı bir yere yöneldi ve yürümeye devam etti.
’Bunu burada yapabilirim. ’
Soo Hyuk tavşanlardan daha az kullanıcının olduğu bir yer bulana kadar yürümeye devam etti ve adımlarını durdurdu. Sonra avlanmaya başladı.
* * *
“Sigh. ”
Soo Hyuk kapsülden çıkarken uzun bir iç çekti.
Soo Hyuk’un yüzü pişmanlıkla doluydu.
’Sadece 70 tavşan yakalayabildim. ’
Hedefini gerçekleştiremediği için yüzü pişmanlıkla doluydu. Sadece 70 tavşan yakalayabilmişti. Hedefi olan 132 tavşan yeterli olmaktan çok uzaktı.
’Saklamak 50 parça. ’
Sorun, düşme oranının da pişmanlık verici olmasıydı. Düşme oranı düşündüğünden daha kötüydü. 70 tavşan yakaladı ama sadece 50 post alabildi. Aslında, başlangıçta zaten 1 postu vardı, bu da 49 post aldığı anlamına geliyordu.
’Yarın daha fazlasını alabilmeliyim. ’
Bugün birkaç farklı görevi tamamladı, bu yüzden avlanmak için çok fazla zaman harcadığını söyleyemezdi. Yarın tamamlaması gereken bir görev yok, bu yüzden tüm zamanını avlanmaya harcayabilir.
’132 post toplayabilecek miyim? ’
Ancak 132 postu toplayabileceğinden emin değildi. Soo Hyuk bilgisayara yaklaşırken kendi kendine düşündü.
Pangaea’nın resmi ana sayfası sunucular açıldıktan bir saat sonra açıldı. Soo Hyuk ne tür bilgiler olduğunu kontrol etmeye karar verdi.
“Hmm.”
Resmi ana sayfada düşündüğünden çok daha fazla bilgi vardı. Sadece şirketten değil, kullanıcılardan da hatırı sayılır miktarda bilgi gönderilmişti.
“Kütüphaneyle ilgili fazla bilgi yok...”
Ancak kütüphane ile ilgili çok fazla bilgi yoktu.
“Her kütüphanenin farklı şeylere mi ihtiyacı var. ”
Kütüphane hakkında yayınlanan bilgi, onu körü körüne kullanamayacağınız ve ona erişmek için gereken niteliklerdi.
“Asalet mi? Tabi olmak mı? Ne tür nitelikler bunlar?”
Oren’in kütüphanesine erişmek için sadece 50 altına ihtiyacınız olduğundan farklı olarak, diğer kütüphaneler için yüksek bir rütbeye sahip olmanız gerekiyordu.
“Kolayca erişebileceğiniz bir kütüphane yok mu?”
Soo Hyuk biraz daha araştırdı. Soylu olmadan veya yüksek rütbelere tabi olmadan erişebileceğiniz bir kütüphane olup olmadığını merak ediyordu.
“Öyle mi?”
Soo Hyuk araştırma yaparken kısa bir süre sonra bir ünlem haykırdı.
“Burası çok güzel!”
Hiçbir niteliği olmayan bir yer olmamasına rağmen, iyi niteliklere sahip bir kütüphane vardı.
“Eğer bir büyücüye dönüşürsem, buraya erişebilirim. ”
Şu anda mesleği sihirbazlık olsaydı, kütüphaneye erişebilirdi.
“Matab?”
Soo Hyuk kütüphanenin nerede olduğunu kontrol etti ve devlete ait bir kütüphane olmadığını gördü. Büyücüler, çoğu ulustan daha büyük bir nüfuza sahip olan Matab ile müttefikti ve kütüphaneyi Matab işletiyordu.
“Matab’a gönderilmeyi istemeliyim. ”
Eğer bir sihirbaza dönüşürse, ona erişebilirdi. Ve bir büyücüye dönüşmek çok da zor değildi. Bir büyücüye dönüşmek için gereken nitelikler 10. seviye olmak ve 30. bilgeliğe sahip olmaktı. Soo Hyuk bundan sonra bir plan yaptı ve oturduğu yerden kalktı. Sonra odasından çıktı ve ikinci kata çıktı.
“Birazdan uyumam gerektiğine göre...”
Soo Hyuk kitaplığına baktı ve bir saat içinde okunup bitirilebilecek gibi görünen ince bir kitap çıkardı. Sonra odasına geri döndü ve kitabı okumaya başladı.
’10 tavşan daha yakalasaydım, sonra dışarı çıksaydım. ’
Soo Hyuk kitabını okurken kendi kendine düşündü.
“Ha?
Soo Hyuk şaşkındı.
’Bu nasıl bir durum böyle? ’
Soo Hyuk’un şaşkınlığının nedeni şu anda içinde bulunduğu durumdu. Soo Hyuk şimdiye kadar kitap okurken sadece okumaya konsantre olurdu. Başka hiçbir şey düşünmezdi. Ancak, şu anda kitap okuyor olmasına rağmen Pangaea’yı düşünüyordu.
’Bu kadar pişman olduğum için mi? ’
Belli ki pişmanlık yüzünden düşünüyordu. Soo Hyuk okumayı kısa süreliğine bıraktı. Ve pişmanlığını düşündü.
Düşünceleri sayesinde pişmanlıklarını tamamen bırakabildi ve kitabını tekrar okumaya başladı. Pişmanlıklarından kurtulduğu için miydi? Başka hiçbir düşüncesi yoktu. Sadece kitaba konsantre olabilmişti. Böylece Soo Hyuk kitabın içine daldı.
* * *
“Şu anda en yüksek seviyeye sahip kullanıcı kim?”
Joo Hyuk Yang, Jang Yool’a sordu.
“Bir saniye bekle. ”
Jang Yool, sanal gerçeklik oyunu ’Pangaea’yı oynarken beş monitöründen kilit durumu gözlemledi ve Joo Hyuk Yang’ın sorusunu yanıtlarken klavyesinde bir şeyler yazdı. Ardından, monitörlerinden birinde yeni bir pencere belirdi. Jang Yool pencereye baktı ve konuştu.
“HuntingKing adında bir kullanıcı. Kendisi 21. seviyede. ”
“Ne? Şimdiden mi?”
Joo Hyuk Yang, Jang Yool’un cevabını duyunca şaşırdı.
“Sadece bir gün geçmesine rağmen mi?”
Oyun açılalı birkaç gün bile olmamıştı. Bir gün, sadece bir gün geçmişti. Şimdi 2 gün olacaktı ama o şimdiden 21. seviyeye ulaşmış mıydı?
“O bir testçi. ”
Jang Yool, Joo Hyuk Yang’ın şaşkın sesini duyunca cevap verdi.
“Oh.”
Sonra Joo Hyuk Yang anlamış gibi bir ünlem çıkardı.
“Test görevlisi miydi?”
Pangaea çeşitli testler tamamlandıktan sonra açılmıştı. Sadece dahili testler için değil, testçiler gizlice işe alınmış ve testler ilerlemişti.
“Tabii ki öyle. Genel bir kullanıcının 21 yaşında olması mantıksızdır. ”
Bir test uzmanının 21. seviyeye ulaşması duyulmamış bir şey değildi.
“Oren’de kaç kişi ’Kasap’ unvanını aldı?”
Joo Hyuk Yang sordu. Oyunun başlangıç kasabası ’Oren’. Oren Kasabı, yalnızca Oren’in canavar tavşanlarından 100 tanesini yakalayarak elde edilebilen bir unvandı.
Bu unvan genel istatistikler seçeneği sunuyordu: güç, çeviklik, dayanıklılık ve bilgelik; bunların her biri 3’er artıyordu ve ilk aşamalarda çok yardımcı olan bir unvandı.
“Yüzde 0,7. ”
“Hul, bu kadar çok kişi mi aldı?”
Joo Hyuk Yang, Jang Yool’un cevabını duyunca şaşırdı. Bu, 100 tavşan yakalayarak elde edilebilecek bir unvandı.
Kullanıcı sayısı az olsa anlayabilirdi ama bir gün geçti ve kullanıcı sayısı şu anda 100.000’i aştı. İleriye dönük olarak, görünüm artmalıdır.
Bu tür bir durumda, nasıl %0,7 olur? Tüm bu kullanıcılar eğitim bölgesinden uzaklaşmadı ve 100 tavşan mı yakaladı? Buna inanmak zordu.
“Evet.”
“Peki ya özel meslekler edinen kullanıcılar? Çok var mı?”
“Eğitim mühendisini mi soruyorsunuz? Yoksa terbiyeciyi mi?”
Jang Yool, Joo Hyuk Yang’ın sorduğu soruyu çapraz sorguladı.
Daha fazla bölüm için sitemizi ziyaret edin: Novel Okur
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
