Uyku sersemi bir şekilde gözlerimi hafif araladım.
Yatağım ne zaman bu kadar yumuşaklaştı? Ah bu ne ben elbise mi giyiyorum? Kalpli pjimam nerde?
Sonunda gözlerimi tamamen açtım. Etraf eski avrupa tarzı mobilyalarla döşenmiş, birçok pahalı gözüken eşya var ve yatağım devasa.
Sadece gözlerimi bir daha kapamalıyım rüya görüyor olabilirim.
Kapı aniden açıldı ayak seslerini duyuyorum.
Bu annem olmalı gerçekten de rüyaymış.
"Leydim daha ne zamana kadar uyumayı düşünüyorsunuz?"
Hemen yattığım yerden dikildim. Karşımda hizmetli kıyafetleri giymiş çilli bir genç kız duruyor.
Biraz kekeleyerek " N-ne neredeyim ben?" dedim.
Hizmetçi gözlerini hafiften devirerek "Leydim yeni bir şaka mı deniyorsunuz? Ama şakalarınız çok garip hiç gülmüyorum. Lütfen kalkın artık babanız Kont Richard efendi sizi kahvaltıya bekliyor. Bu seferde geç kalırsanız çok fena sinirlenecek." dedi ve odamdan ayrıldı.
Neyden bahsettiğini hiçbir şekilde anlamamıştım ama Kont Richard mı? Bu şeyden değil mi Azize Lylia’nın- Gerçekten düşündüğüm şey mi oluyor?! Ben en sevdiğim novele mi girdim?
Dur bir saniye o zaman ben kim oluyorum, Kont benim babamsa serideki kötü karakter aynı zamanda Lylia’nın arkadaşı Melanie mi???
Alabileceğim en kötü rol bu olurdu zaten. Karakterim çok fazla yaşamayacak bile, sanırım hikayenin yarısına gelmeden Dük Heilon’ın emri üzerine ölüyordum.
Melanie bunu tam anlamıyla hak etmişti ve o ölünce ayağı kalkıp göbek atmıştım ve 1 hafta boyunca yüzümde salak bir gülümsemeyle dolaştım. Gülme komşuna gelir başına yaşıyorum.
Hizmetçi tekrar odaya girip bana kırmızı renkte taşlı tuşlu bir kıyafet çıkardı.
"Leydim kıyafetinizi getirdim hadi ama kalkın artık neden bu kadar şaşırmış şekilde bakıyorsunuz?"
Ahh bu kıyafet ne böyle ablamın düğününde bile giymeyeceğim tarzda, neyse şuan elimden geldiğince adapte olmalı ve hikayenin seyrini değiştirmeliyim.
"Aa peki tamam siz çıkın ben giyinip aşağı gelirim."
Hizmetçi ne olduğunu anlamayan bir surat ifadesiyle
Bi saniye demin adını salladım ve tuttu mu ahahhaha gerçekten her novelde çilli bir hizmetçi bulunur genelde adları Anna olduğu için sallamıştım eğer itiraz etseydi şu bahsettiği garip şakalarımdan yaptığımı söyleyecektim.
Pekala şu kokoş kıyafeti giyip babam Kont ile tanışalım bakalım.
...
Dış görüşüm aynen şöyle siyah upuzun saçlar hafif dalgalı,gözlerim zümrüt gibi yeşil. Çok açık bir ten rengimin olmasının yanında kilom ve boyumda ideal.
Ben oldukça güzelim lan.
Önceki hayatımda sıradan bir görüntüm vardı bu şekilde güzel bir vücud tanrının bir hediyesi olmalı. Diye düşünürken Melanie olduğumu hatırladım.
Bu yeni bir başlangıç hep kafamda hikayeyi yaşadım zaten sadece ben iyi kız ve ana karakter Lylia olduğumu düşlerdim.
Her neyse yapamadığım tüm her şeyi burda yapmak bu lüks içerisinde hiçbir şeyi umursamadan yaşamak istiyorum.
Anna’yı takip ettim ve kocaman bir salondayım.
Şu filmlerde gördüğüm tarzda uzun bir masa var.
Karşımda kahverengi saçlı yeşil gözlü Kontu gördüm.
Kaşları çatık ve umursamaz bir şekilde "Yine geç kaldın." dedi
Sesi donuk ve huysuzcaydı.
"Özürlerimi sunarım babacığım bir daha olmamasına dikkat edeceğim."
Kont elindeki çatalı yere düşürdü ve gözlerini bana çevirdi.
Neden bana öyle bakıyordu ki? Anlayamamıştım.
Boş olan sandalyelerden birine oturdum.
Hizmetçilerde dikkatlice beni izliyordu.
Aa şimdi bir soylu olduğuma göre yemek yeme adabına uygun davranmalıyım değil mi?
Bazen eğlencesine yemek yemeye gittiğimde nazik bir şekilde kurallara dikkat ederek yerdim.
Sanırım o provalar şimdi işe yarayacak.
Mendili bacağımın üstüne serip bıcağı sağ elime çatalı sol elime aldım.
Sabah sabah biftek koymuşlar gerçek bir zengin yemeği.
Bifteği küçük parçalara bölüp yavaş yavaş ağzıma götürdüm.
Kont hala şaşkın gibiydi.
Yemeğimden çok yememe rağmen karnım doymaya başladı, midem çok küçükmüş.
Kont: " Yemeğini bitirince benim odama gel seninle konuşmam gereken konular var’ diyip ayrıldı.
Anna yanıma geldi ve " Babacığım mı ? Leydim birden söyleyince oldukça şaşırdık. Hep Kont derdiniz. Bugün ters taraftan kalktınız galiba "dedi.
Doğru Melanie şımarık karakteriyle sevilmezdi babasıyla da arası uzaktı.
Yine de ben Melanie değilim istediğim gibi davranacağım.
Bu konforlu hayatı yaşatan babamla da samimi olmak istiyorum.
Şimdi bana ne diyeceğini merak ettim.
Anna’ya beni babamın ofisine götürmesini istedim.
Hızlı adımlarla onu takip ettim ve odanın giriş kapısında durdu. Başıyla işaret etti ve bende kapıyı 2 kez tıklatıp içeri girdim.
...
Kont çok ciddi duruyordu. Normalde de böyle bir adam mı bilmiyorum.
Oturmamı söyledi.
Oda geniş ve karanlık duvarlara sahipti. Büyük bir çalışma masası ve önünde karşılıklı iki deri koltuk vardı.
Hava yeterince sıcaktı ve deri koltuk mu en büyük düşmanım.
Kont’un karşısındaki koltuğa oturdum.
Söze girdi " Melaine beni iyi dinlemeni istiyorum. Sana önemli bir husustan bahsedeceğim. Artık büyüdün ve beni anlayabileceğini düşünüyorum. Biliyorsun ki krallığımızın dış siyaseti şuan hiç iyi değil. En yakın komşumuz Bastond Krallığı ile sınır kavgamız oldu. Bizim için önemli olan bir bölgeyi işgal ediyorlar ve anlaşmaya gitmeyi de istemiyorlar. Kral Marx’ın da emri üzerine savaş yapılması kararına varıldı. Bu savaşta ailemizin de yer alması gerek. Yüz yıllardır Krallığımıza sadık yaşadık. Bunun devam etmesini ve atalarımızın elde ettiği adımızı yaşatmak istiyorum. Dolayısıyla emrimiz altındaki birlik ile 1 hafta sonra savaşa katılıcağız. Benim yokluğumda bu evin başı sen olacaksın. Uslu bir şekilde durman yeterli. Kahya’ya talimatları vereceğim. Bir sıkıntı dahilinde bana mektup gönderebilirsin."
Hikaye yavaş yavaş beynime aktarılıyor gibiydi.
Odaya aniden Kahya girdi. Çok acil bir şeyler olduğundan ve Kontun bir şeylerle ilgilenmesi gerektiğinden bahsetti.
" ..Anlıyorum babacığım, bunu düşüneceğim şuan çok müsait gözükmüyorsunuz. Sanırım kalkmam gerekli."
Kont beni onayladı ve ayağa kalkacaktım ki
Gırtt *
Bakışma
Kahya hafiften sırıtır gibi olup başını çevirdi, Kont tüm ciddiyetiyle duruyordu.
Eee hayır o ses sandığınız şey değil demek istiyordum.
Fazlasıyla kızardım.
"Pekala eheh kolay gelsin." diyip odadan hızlıca ayrıldım.
Deri koltuklardan hoşlanmıyorum.
Odama girip yatağıma laaps diye atladım. Kafamı yastığa gömüp demin olanları unutmak istedim ki aklıma Kont’un söyledikleri geldi.
Romanda bu olaylar en başta olduğu için hatırlamam uzun sürse de şimdi aklıma geliyordu.
Eyvah...
Ayağa kalkıp odada tur atmaya başladım.
Eğer gerçekten de şuan Melanie isem ve bir savaş olacaksa.Bu savaş sonucunda Kont ölüyor olmalı. Nasıl olduğunu hatırlamasam da.
Melanie’nin hayatı bu olay sonucu değişiyordu.
Babası öldükten sonra çok geçmeden evi batırıp ser sefil olmuştu. Meyhanelerde dolaşıp kafa dağıtmak için pek çok şey yaptı.
Aslında önceden kötü birisi değildi sadece kabaydı ,bu olaydan sonra kendi kontrolünü kaybetti ve Azize’nin başına birçok olay açtı.
Unutmadan bildiklerimi bir yere aktarmam gerekiyordu.
Anna’yı çağırıp kalem kağıt getirmesini istedim.
Aklımdakileri bir bir geçirmeye başladım.
En sevdiğim noveli bir çırpıda geçirmek çok zordu. Fazla bölüm olmasının yanında bir çok karakter ve olayda içeriyordu.
Melanie yan karakter olsa bile onun hakkındakileri yazmak çok uzun sürdü yaklaşık 1 gün kadar.
Uykusuzdum masamın başında bir zombi edasıyla hareketsizce oturuyordum.
Birazdan Anna beni uyandırmaya gelebilirdi.
Plan kurmalıydım Melanie’nin hayatının dönüm noktasındayız.
Kont ölmemeli, kötü hayat şartlarında yaşamaktan bıktım.
İlk görev : "Kont’u kurtar." başlasın.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
