Raytan'ın kendisine yaklaşırken yapacağı şey için Sezh'in aklından garip bir önsezi geçti. Zaten Lise'nin sarayına geldiğinde onun vereceği tepkinin bir çok yolunu hayal etmişti.
Ona öfkeli bir ifadeyle ve alnında ortaya çıkan kanlı bir damarlar gelebilirdi. Eli ensesine uzanırken dudağını ısırabilir, soğuk ve kırmızı gözleriyle ona dik dik bakabilirdi. Doğru. Bu tür bir görüntü. Tıpkı şimdi yaptığı gibi.
Ama sonra, Lise dudaklarını açtı.
“Raytan.”
Daha önce çok tatlı bir şekilde Sezh'le konuşan nazik ses artık orada değildi. Bunun yerine daha derin ve daha güçlü bir sesle değişti. Lise'nin ifadesi de soğumuştu.
Ancak Sezh'i daha da şaşırtan şey, narin boynunu boğmaya tamamen niyetlenen Raytan'ın bu sesi duyunca tereddüt etmeye başlamasıydı.
"Hadi. Otur."
“…”
"Yemek soğuyor, değil mi?"
'Yanlış mı duydum?'
İlk başta hiç bir şey olmamış gibi, Lise melek ifadesine bir kez daha devam etti. 'Hadi. Otur.' Az önce söylediği sözler de sıcaktı.
Sezh Raytan'a karşı çok temkinliydi. Yanındaki koltuğa giderken onu gerçekten öldürmek istiyormuş gibi baktı.
'Raytan ve Leydi Lise arasında ne olmuş olabilirdi?'
Sezh merakını gizleyemedi ve Lise'ye baktı. Lise sıradışı hiçbir şey olmamış gibi ona sadece gülümsedi.
"Şimdi Raytan burda, hemen yemeye başlarsak daha iyi olur. Çok aç olmalısın, değil mi?"
"Ah, evet…"
"Lütfen çekinmeyin. Geleceğinizi bilseydim, sizin için daha özel yemekler hazırlatırdım. Burada sahip olduğumuz şeylerin zevkinize uygun olup olmadığını bilmiyorum."
'Böyle söylüyor ama hiç öyle görünmüyor. Masa çeşitli yiyeceklerle dolu ve her şey çok bol ve lezzetli görünüyor. Sorun şu ki… Ne tür yiyecek servis ederlerse etsinler, şimdi gitmeme izin vereceklerini sanmıyorum.'
Sezh Raytan'a gizlice bir bakış attı. Tabağına tamamen odaklanmış gözleriyle yemek yiyordu ama Sezh onun kendisini görmezden gelip gelmeyeceğinden emin değildi. Yine de, etrafına öldürücü bir aura yaydı ve şimdi Sezh akşam yemeği için onlara katılacağını söylediği için kendini tokatlamak istedi.
Sezh titreyen elleriyle etini kesmeye başladı. Daha sonra, ağzına küçük bir parça aldı, çiğnedi ve yuttu. Buraya kadar gelmişken, aniden iyi hissetmediği için bahane uyduramazdı.
"Bu gerçekten le… lezzetli, Leydi Lise."
"Sevindim," diye sırıttı Lise.
Neyse ki, yemeğin geri kalanı oldukça sorunsuz gitti. Lise çok samimiydi ve bazen Sezh'e denemesi için bazı yemekleri önerdi. Hepsini yemekte hiç problem yaşamadı. Ve Raytan, kendisi olarak, elbette tek bir kelime bile etmeden yemeğini yedi.
"Öyleyse, Raytan, bu doğum gününü kutlamak için başka insanların olduğu ilk sefer," dedi Lise çayını yudumlarken, "Ekselanslarına şükranlarını göstermelisin. Buraya gelme zahmetine girdi."
"Hayır, hiçte bile. Buraya kendi isteğimle geldim…"
Sezh telaşlandı. 'Zaten ne tür bir minnettarlık olabilirdi ki? Raytan gerçekten öldürecekmiş gibi dik dik bana bakıyor.'
"Ah, bu bana hatırlattı. Cevabı daha önce duymadım ama Ekselansları Raytan'a nasıl yaklaştı?"
Raytan'ın yüzü tiksintiyle buruşurken Lise Sezh'e merakla baktı. Şey, tabii ki. Sezh için bu çok utanç verici bir durumdu.
Sanki bir vuruş yeterli değilmiş gibi, onu uçurumun kenarına itmek için ikincisini de ekledi.
"Hmm… Yakınlaşmadık, henüz… Ama buraya bu yüzden geldim."
“…”
"Şey… Onunla yakınlaşabilirim… Leydi Lise."
"Aman, anlıyorum."
Lise parlakça gülümsedi. Dudaklarını açmadan önce bir an bir şey hakkında düşündü.
"Prenses, okumayı seviyorsunuz, değil mi? Baş kâhyadan nedimenizin sık sık Batı Kütüphanesinden kitap ödünç aldığını duydum."
"Evet, öncelikle İmparatorluk Sarayında yapacak fazla bir şey yok."
"Anlıyorum. Bu günlerde ne okumayı seviyorsunuz?"
'Bu süre içinde hangi kitapları okudum?' Sezh anılarını gözden geçirmeye başladı. Onun yaşlarındaki çocuklar genellikle peri masalları okurdu, ama ne yazık ki, bu tip romanlar normal olarak diğer prenslere ve prenseslere gitti. Batı Kütüphanesi bunlar yerine daha ağır, daha ciddi temalı kitaplarla doluydu.
Sezh Kazaki hakkında bir kitap okuyor olduğunu hatırladı. Kazaki, denizin çok ötesindeki bir ülkede konuşulan bir dildi. Öğrenmesi diğer dillerden daha kolaydı ve gelecekte İmparatorluk Sarayından ayrıldığında onun için çok kullanışlı olacağını düşünmüştü, böylece Sezh dili öğrenmek için elinden geleni yapmıştı.
Ama elbette, dili kullanmayı başaramadan önce öleceğini bilseydi bunu yapmazdı.
"Bu günlerde… Kazaki çalışıyorum."
"Aman, Kazaki?" Lise bunu duyduğu için mutlu görünüyordu.
“Nasıl…?”
"Ekselansları bunu biliyor mu bilmiyorum ama aslında Denhelder İmparatorluğu'na gelmeden önce Ewant İmparatorluğu'ndan geldim, bu yüzden nasıl Kazaki konuşulduğunu biliyorum ve Raytan’a da öğrettim."
Ewant İmparatorluğu. Denizin çok ötesindeki bir imparatorluk ve ayrıca Kazaki konuşulan imparatorluk.
"Raytan, doğum gününü kutlamasına karşılık neden prensese Kazaki öğretmiyorsun?"
O anda, Raytan bozuk bir ifade yaptı. Kırmızı gözleri ona doğru bakarken, telaşlı kız öksürmeye başladı.
~~~BÖLÜM SONU~~~
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
