ARİA BÖLÜM 14: YENİ BULUŞMA, KISIM ALTI
 
Soylular tarafından bakılan gazeteler basit bilgi listeleriydi, oysa halk tarafından okunanlar her türden söylentileri içeriyordu. Gazetenin yarısından fazlası yanlış söylentilerle doluydu, ancak zaman zaman doğru çıkan söylentiler vardı, bu yüzden bir tanesinin eline geçirmek zarar olmayacaktı. Her halükarda, geleceği bildiği için söylentilerden etkilenmeyecekti.
 
“Jessie, bana bir gazete getir. Tüm ayın gelirini ödeyeceğim için onu sana satmasını söyle. Ve gazete her çıktığında, gidip satın aldığından emin ol. "
 
"Evet? Oh, evet hanımım. "
 
Aria'nın o çöp benzeri kâğıt parçasını satın alacağını duyduktan sonra, onu takip eden tüm görevliler onun hakkında olumsuz düşünmeye başladılar, ‘Böyle kirli, kokulu bir gazete aldı.’ Mütevazı doğumunun değiştirilemeyeceğini düşünmeye başladılar.
 
Böyle düşünseler de düşünmeseler de, Aria umursamadı. Satın aldığı gazeteyi yavaşça okumaya başladı. Bakkal butikten çok uzak olmadığı için hepsini detaylı olarak okuyamadı, ancak kabaca büyük bir olayı onaylayabildi.
 
[Tüm Kayıp Kişiler Nerede?]
 
Büyük harflerle el yazısı başlığı görür görmez, ne olduğunu anında anladı.
 
Köleliğin yasaklandığı imparatorlukta insan ticareti olduğuna dair söylentiler vardı. Süslü kumarhanelerin derin, gizli yerlerinde korkunç şeyler olmuştu. İmparatorluk içinde köle taciri olmak çok aptal ve ahmakça bir şeydi.
 
Şehirdeki bir yeraltı kumarhanesinin bodrum katında, kaçırılan uyuşturulduklarından kaçamayan insanlar parmaklıklar ardına kilitlendi. Kadınlar seks kölesi olarak satılırken, erkekler ölümlerine çalışmak üzere yabancı ülkelere satıldı.
 
Bunu bu kadar canlı bir şekilde hatırlayabilmesinin nedeni, Veliaht Prens'in suçluları ortaya çıkarması ve bu nedenle bir süre bu konuyla ilgili büyük kamuoyu açıklamaları yapmış olmasıydı.
 
‘Veliaht Prens'in ortaya çıkardığı dava ...’
 
Gazeteye baktı ve bir bağlantı bulmaya çalıştı ama aklına hiçbir şey gelmedi. İlk başta genç olduğundan hiç ilgisini çekmemişti. O sırada sadece insanların gürültü yaptığını düşünmüştü.
 
Durum böyleydi. Gelecek hakkında ne kadar bilgisi olursa olsun, Veliaht Prens ile arkadaş olması imkânsız olurdu. Geçmişte, imparatorluktaki birçok insanı çarpıcı güzelliğiyle büyülemiş olsa bile, Veliaht Prens'in gölgesini bile görememişti. En başta, onunkinden farklı bir dünya yaşadı, bu yüzden onunla karşılaşma şansı yoktu.
 
Güvenli bir gelecek sağlamak için markiz olacak Sarah ile arkadaş olmak yeterliydi. Buluşmak üzere olduğu Oscar'dan bahsetmiyorum bile. Gelecekte bir fırsat ortaya çıksa da, şimdi zamanı değildi.
 
O küçük, genç vücutla yapabileceği hiçbir şey yoktu. Kumarhanenin etrafında dolaşırsa, güvenlik onu sorgulamaya başlayabilir, bu yüzden Aria kumarhane kölelik davasını kafasından sildi.
 
“Hanımım, geldik.”
 
Gazeteye baktıktan sonra geçmişine ait anıların tadını çıkarmasının ardından, arabanın çoktan bakkala ulaştığını ve hareket etmeyi bıraktığını fark etti. Köle davası dışında, ona yardımcı olan çok şey yoktu, bu yüzden gazeteyi bıraktı ve bakkala yöneldi.
 
Eski, dar dükkânda, müşteri gibi görünen iki adam ve sahibi olan yaşlı bir adam vardı. O ve ekibi mekâna girer girmez hava hızla boğulmaya başladı. En başta hareket etmek için çok az yer vardı ama kaşlarını çatmadı.
 
"Hoş…geldiniz."
 
Sahibi Aria'yı tanıyormuş gibi gözlerini kocaman açtı. Bu, fakirken aynı mahallede yaşamalarından kaynaklanıyordu, bu yüzden birkaç kez yüz yüze görüşmüşlerdi ve sadece Aria ve annesi bölge içinde statülerini yükseltmişti.
 
Butikten farklı olarak, statüsü yükselmeden önce bir şeyler satın almak için burayı ziyaret etmişti. Ancak, sahibi düşük doğumlu olduğundan ve Aria ile bir soylu olarak konuşmaya cesaret edemediğinden, ona tamamlanmış kum saatini sessizce verdi.
 
Ellerinin titrediğini görünce, onunla ilgili söylentileri duymuş olması gerektiğini fark etti. Sadece on dört yaşında bir çocuktu, ancak sadece statüsü yükseldiği için korku konusu haline gelmesi komik ve tuhaftı.
 
"Lütfen… Bir bak."
 
Yaşlı adamın dediği gibi, Aria bitmiş kum saatini çatlaklar için taramaya, kumun düzgün düşüp düşmediğini ve camın eğik olup olmadığını kontrol etmeye başladı. Her şeyi kontrol ettikten sonra, tam durumuna geri yüklendiğini doğruladı.
 
“Parçalar halinde olan kum saatinin bu kadar düzgün bir şekilde sabitlendiğini görmek harika. Gerçekten şaşırtıcı."
 
Kum saatinin yumuşak bir bezle bir kutuda saklanmasından da memnundu. Kendi derin, özel bölmesinde saklarsa, kimse ona dokunamaz.
 
Aria, Jessie'ye başlangıçta kararlaştırılan bedelin iki katı ödemesini söyledi. Bu, övgü sözlerinden daha çok konuştu ve yaşlı adamın alçakgönüllülükle başını eğmesine neden oldu.
 
“Hanımım, konağa dönüyor muyuz?”
 
"Hayır, biraz etrafa bakalım."
 
Uzun ve yavaş bir geziydi, bu yüzden öylece ayrılmakta olan bir şeylerin eksik olduğunu hissetti ve bunun yerine mağazaya bakmaya karar verdi. Sahte bebeklerden amaçları bilinmeyen büyük eşyalara kadar, etrafta yatan her türlü garip eşya vardı.
 
‘Geçmişte, tüm bu gereksiz şeylere hayranlık duyardım.’
 
Toz doluydu ve renkleri bile değişmişti. Eliyle kaydırırken garip bir dekorasyon sallanıyordu. ‘Ne kadar perişan bir ürün!’ Ancak aynı zamanda onu memnun etti.
 
Aria, iki adamı bir süredir aynı eşyaya dikkatle bakarken bulduğunda, mağazanın içinde yavaşça yürüyordu. Markete girmeden önce orada bulunan aynı iki adamdı.
 
Dikkatleri dağılırken onlara çok yaklaştı. Pelerinleri onları iyi sakladığından onları net göremese de, boylarına göre kesinlikle erkektiler.
 
Dolap üzerindeki eşyalara kıpırdamadan bakan iki adamdan nefes sesi duyulmadı. Bu nedenle, Aria bile nefesini tuttu. Onu fark etmeyecek kadar bir şeylerle meşgul olmalarına rağmen, bir şekilde tehlikeli olduklarını hissetti.
 
"… Bayan, geri dönmeliyiz."
 
Eskort şövalyeleri, şövalyelerden biri iki adam ile Aria arasında huzursuz bir yüzle durduğu için muhtemelen aynı şekilde hissediyordu.
 
Şövalyelerin elleri bellerindeki kınlarının üzerine geçti. Aria yutkundu ve başını salladı. Hayatına yeniden başlamıştı, bu yüzden kendini tehlikeye atmayı hiç düşünmemişti. Aria arkasını döndü ve kapıya yöneldi. Ancak o zaman gerilim azaldı ve onu takip eden gardiyanlar güven verici bir yüzle kapıyı açtı.
 
Kapıdan içeri girer girmez nihayet yaşlı adama bakan Aria şaşkınlıkla durdu. Yaşlı adamın önündeki tezgâha yerleştirilen küçük bir kâğıt parçası yüzünden bunu açıkça yapmıştı.
 
'Bu…'
 
Aria bu kâğıt parçasını biliyordu ve ustalıkla yetenekli yaşlı adama talihsizlik getireceği kesindi.
 
Bir süre düşündükten sonra, yaşlı adama bir tavsiye vermek için arkasını döndü. Başlangıçta bu konuda endişelenmezdi ama kum saatini tatmin edici bir şekilde düzelttikten sonra minnettarlığını ifade etmek istedi.
 
“O müzayede katılım kartını satmanızı öneririm. Kullanamayacaksın. "
 
"Ne, ne diyorsun…?"
 
“… Mesajımı ilettim. Seçim sana kalmış yaşlı adam. "
 
Kumarhanenin bodrum katında, insanları gizlice alıp sattılar, ancak halka açık olarak çeşitli eşyalar ve müzayedeleri de ele aldılar.
 
Bu katılımlar sıradan halk için çok pahalıya mal oldu, ancak birkaç gün önce, müzayedenin başlamasından önce giriş hakkı arayanlardan uzun kuyruklar oluşuyordu. Bunun nedeni, nadir bulunan eşyaların ucuza satılacağına dair söylentiler olmasıydı. Ayrıca, birinin orada satın alınan malları satması halinde iyi bir kâr elde edeceği söylentileri dolaşıyordu. Muhtemelen bu yüzden yaşlı adam müzayedeye katılmak için geçiş izni almıştı.